www.bonanza.pl

[Aga]

Dzięki.

[ADA]

Aga, historyjka zaczęła się ciekawie, a Adam nieobecny duchem to same delicje

[Aga]

*********
Zmiany

CZĘŚĆ II

* * * *

-Pa, pozwól, że cię oświecę w sprawie mego zadumania nim zrobisz coś czego będziesz potem żałował.
-Dosyć synu. Masz tu adresy wolnych panienek w miasteczku. Każde spotkanie chcę byś mi zrelacjonował.

Adam westchnął wiedząc, że kiedy Ben tak patrzy Adam nic nie wskóra.
Wziął notatnik i ruszył spełnić tatka zachcianki o wnuku nim spotka go kolejna bura.

Pierwsza na liście Sue Ellen niemal zemdlała wiedząc z kim przyjdzie jej wieczór spędzić.
Pól dnia się pacykowała by Adama w kozi róg zapędzić.
-Nad czym on tak myśli? - dziewczyna wyraz wahania w twarzy Adama wychwyciła

-„Czy ta książka z Bostonu już dotarła?” –nagła myśl Adamowi w mózgu jak lampka się zapaliła.
-Wiesz Sue Ellen bardzo mi było miło lecz coś sobie ważnego przypomniałem.

Spojrzał w oczy „przeprośnie” i nim się odwrócił pomachał damie na pożegnanie.

-Adamie jak ci idzie ścieżka spełnienia? –Ben przy śniadaniu syna zagaduje.
Adam wzdycha i wzrok ku niebiosom wznosi, pytanie Pa delikatnie bagatelizuje.


Druga na liście do drzewa Adama bezceremonialnie przygwoździła.
Nim Adam w szoku zdążył zamrugać Regan ze znawstwem w usta mu się wpiła.

Spojrzała w końcu na beznamiętny wzrok Adama zaniepokojona
„Ależ koszmarne doznanie” –Adasia omal nie zemdliło. –Wariatka szalona.


-Synu kochany i jak ci idzie. Masz dla swego ojca jakieś orędzie?
-Tak Pa. Koszmar wielki. Z tego pieca chleba nie będzie.


-Kolejna jest miła, spokojna i ładna. Daj mi szansę na wnuka.
-Pa, próbuję ci powiedzieć coś bardzo ważnego.
-Nie synu proszę nic nie mów, wszak niedługa trzydziestka ci zastuka.

* * * *

-Jakże się cieszę Adamie. Dostałam list od twego ojca, mój drogi.
-Właśnie Amelio….od mojego Pa. I na tym zakończmy te miłe chwile. Nie mam nic przeciwko twojej fizjonomii,


Zdążyła powiedzieć -Ależ jeszcze nie zaczęliśmy. Adamie wyluzuj!
nim Cartwright zniknął z gracją aczkolwiek w lekkich tumanach kurzu.


Kolejna na liście Pa….cóż lepiej nie wspominać….

-Adamie czy ty się mnie obawiasz? Nieco jesteś mizerny, mocno zbladłeś.
-Ależ nie moja droga tylko…tylko sobie przypomniałem, że obiecałem Pa kupić lekarstwo na niestrawność.


Do kilku Adam nawet nie dojechał. Zza krzaka obserwacje skuteczne poczynił
I wzdrygnąwszy się niejednokrotnie cicho dosiadał Sporta
Wracając na ranczo, dość często w chłodzie, w myślach rodzinkę posyłał do czorta.


Burza mózgów trwała dość długo i Ben z synami doszli do wniosku, że po trzeźwemu Adama nie ożenią.


-Mary Ann zgodnie z obietnicą przyprowadziliśmy ci Adama.
Na liście pietnasta była owa dama.
Trochę nieświadom, ale będzie dobrze.

-Wypraszam sobie. –dziewczę prychnęło. –Ale do mnie mężczyźni przychodzą dobrowolnie.
Nie trzeba ich spijać, a do tego zawsze są zadowoleni i płacą mi hojnie.

* * * * *
no i nie zdążyłam więc c.d.n.
* * * * *

[Gość]

Genialne Desperacja Pa i braci jest przerażająca... i nawet zabawna Dla osoby postronnej, oczywiście

[Aga]

[Ewelina]

Ben wydaje się bardzo zdesperowany ... Adam też, ale w kierunku przeciwnym ... chce zachować wolność ... ale czy mu się uda? Czy autorka poprowadzi go (fanfikowo) do ołtarza? Czasem taki cud się zdarza

[Aga]

Czasem.... Adam usiłuje im coś powiedzieć, może w końcu pozwolą mu się wysłowić.

[Aga]

Zmiany

CZĘŚĆ III



-Panienko proszę mnie zrozumieć Ja chcę wnuka.–Ben na spokój się silił.

-Więc może byście go najpierw ocucili.

-Koleżanki co na to powiece? Jestem dobra, ale do tanga dwojga trzeba.
Westchnęła pierwsza -Fakt….niewinny teraz niczym młody źrebak.
Druga w zachwyt popadła: - Ach te włosy niczym heban!
-Na upartego można by mu pokazać kawałek nieba.

-Może jednak podziękujemy paniom.
-Ależ Pa, ja chętnie ulegnę tych samarytanek staraniom

-Synu do domu wracaj nim poznasz mej dłoni ojcowską siłę
A jak cię nosi to krowy licz, sięgnij po piłę.


-Pa, łeb mi pęka, w głowie wiruje, wiem, że coś ci miałem powiedzieć coś ważnego…

-To musi zaczekać kolego.
Masz synu wypij ziółek to ci pomoże.
-Jesteś pewien Pa? Dziwnie pachnie.

-Zaufaj mi wypij i szybko zaśniesz.
Adam im więcej pił tym bardziej bladł, słabł
Aż padł.

Skoro Adam nie chce po dobroci trzeba wziąć się na sposób
-Do dzieła Ruth panienko. –Ben zniknął w oka mgnieniu.
Otarł łzę za krzakiem ulegając rozrzewnieniu.


No i nie zdążyłam....c.d.n.

[Ewelina]

Biedny Adaś ... ile musi wycierpieć, żeby zadowolić rodzinkę Dobre ... kiedy dalszy ciąg?

[Aga]

Ewelina tak się rozpędziłam, że za każdym razem kiedy mam skończyć ciągle znajduję zdjęcia, które grzechem byłoby zmarnować. Obawiam się, że zaczyna się robić tasiemiec. Mam szczery zamiar dzisiaj wkleić IV ostatnią część perypetii Adama. ... ale to tylko zamiar.

[Ewelina]

A ja mam nadzieję, że nie będzie to ostatnia część przygód Adama

[Aga]

...się zobaczy...

[Ewelina]

Bardzo chętnie

[ADA]

Aga nie kończ! Wszystkie części są super, a Adaś tak sponiewierany, że nie wiem, czy (przynajmniej na razie) stanie się zadość życzeniu Pa. A swoją drogą to co Ben tak przyczepił się do naszego bidulka? Ma przecież jeszcze dwóch synów. Joe na pewno świetnie wywiązałby się z takiego zadania

[Ewelina]

Z pewnością świetnie wywiązałby się ... i to kilka razy