 Wysłany: Pią 19:14, 21 Sie 2015 Temat postu: |
|
To takie grzeczne, dowcipne ukłony w stronę kolegów "kryminalistów". Bardzo dobrych zresztą  |
|
| Wysłany: Pią 19:11, 21 Sie 2015 Temat postu: |
|||
Od razu mi się przypomniała Twoja wypowiedź, gdy zaczęłam czytać kolejną książkę Wrońskiego "A na imię jej będzie Aniela". Już w pierwszych rozdziałach jeden z bohaterów wymienia nazwisko komisarza Popielskiego ze Lwowa, który jest bohaterem serii kryminałów Marka Krajewskiego.  |
|||
| Wysłany: Pon 18:41, 17 Sie 2015 Temat postu: |
|
| Przeczytałam "Kino Venus". Bardzo dobry, wciągający kryminał. Wroński naprawdę świetnie pisze. Jego książki podobają mi się jeszcze bardziej niż powieści Krajewskiego. | |
| Wysłany: Nie 20:03, 09 Sie 2015 Temat postu: |
|
| Świetny "kryminalista" Ja na razie przeczytałam "Haiti" i "Skrzydlatą trumnę". Do tej ostatniej nawiązałam w temacie "O pisaniu". Nie wiem, jakie są jego relacje z panem Ryszardem Ćwirlejem, innym świetnym "kryminalistą, ale pan Wroński w jednej z powieści z cyklu o komisarzu Maciejewskim umieścił postać ojca jednego z bohaterów cyklu pisanego przez poznańskiego kolegę: "Aspirant Zyga Maciejewski w trakcie swej służbowej podróży , poznał przodownika wiejskiego komisariatu policji , Anastazego Olkiewicza. Przodownik dzięki pomocy w śledztwie, zostaje na końcu przeniesiony do Poznania, aby tam po latach zostać ojcem naszego Teosia... Ktoś by mógł powiedzieć - „jaki ten świat jest mały”... cytat wypowiedzi kolegi z forum klubumord |
|
| Wysłany: Nie 19:47, 09 Sie 2015 Temat postu: Marcin Wroński |
|
| Marcin Wroński (ur. 1972) – polski pisarz, autor m.in. kryminałów retro o komisarzu Zydze Maciejewskim, których akcja rozgrywa się w Lublinie, a rozpoczyna się w 1930 roku.
Cykl: "Morderstwo pod cenzurą" "Kino Venus" "A na imię jej będzie Aniela" "Skrzydlata trumna" "Pogrom w przyszły wtorek" "Haiti" "Kwestja krwi" (błąd ortograficzny w tytule, zgodnie ze starą pisownią) Na razie przeczytałam "Morderstwo pod cenzurą" i jestem pod wrażeniem. Nie znałam wcześniej kryminałów Marcina Wrońskiego. Pisze ciekawie, z ironicznym humorem, tworzy interesujących bohaterów, nawet tych epizodycznych. Na pewno sięgnę po następne części, jak tylko uda mi się je nabyć. |
|