www.bonanza.pl

Ewelina

O! Tak! Zorro, to dopiero może zawibrować! Z nim nikt nie ma szans. Gibson musi sobie poszukać innej babeczki ... trudno

Aga

ten doktorek mocno mi się nie podoba...może Adaś swoim blaskiem szlachetności go odmieni

Mada

Teresa poczuła smak namiętności i ... bardzo jej się to spodobało. Mnie Harry Gibson się nie podoba. Powinien dostać nauczkę za to, że naubliżał kobiecie, którą ponoć kocha. Evil or Very Mad

zorina13

Harry usłyszał nocą ,pukanie do drzwi. Zerwał się z łóżka ,otworzył i zobaczył De la Vegę.
-Mogę wejść -spytał Antonio ,uprzejmym tonem.
Doktor Gibson skinął głową.
-Pożyczyłem ci moją maskę i szpadę ,ale nie dziewczynę -rzekł Antonio bez wstępu. Musisz z niej zrezygnować .
-A jeśli nie zrezygnuje -spytał Harry zaczepnym tonem i w tym momencie dostał mocno w dziób.
Oddał i zaczęli się szamotać.
-Nieźle umiesz się bić De la Vega -stwierdził później doktor Gibson z niechętnym podziwem . Ale ja też ją kocham ,może nawet bardziej niż ty.
-Jeśli ją naprawdę kochasz ,to wyjedziesz i zapomnisz o niej -odparł Antonio. Chyba ,że chcesz bym jej powiedział prawdę o tobie.
-Jaką prawdę -odparł nieco cynicznie Harry.
-Dobrze władasz szpadą ,ale nie zawsze umiesz nad sobą zapanować -rzekł de la Vega. Dowiedziałem się od swych znajomych ,że kiedyś w złości ,uszkodziłeś wzrok swojemu rywalowi.
Twarz Harego zmieniła wyraz.

Kilka dni później,wczesnym rankiem ,Teresa wbiegła do gabinetu lekarskiego .
-Harry ,Adam powiedział ,że wyjeżdżasz ,to nieprawda -urwała ,bo zobaczyła spakowane walizki.
-Tak -odparł Harry Gibson ,nie patrząc jej w oczy ,za pół godziny mam dyliżans do Sacramento.
-A szpital ,twoi ,pacjenci ,naprawianie świata ciężką pracą -spytała Teresa. To już nie jest ważne dla ciebie.
-Niedługo przyjedzie ,doktor Watson i on się zajmie szpitalem -odparł Gibson. Do jego przyjazdu Margareta i ksiądz Felipe ,zajmą się wszystkim.
-A ja -spytała Teresa. Mówiłeś ,że mnie kochasz.
Harry westchnął ciężko.
-Nie będę ,stawał między tobą ,de la Vegą a Zorro -powiedział po chwili. De la Vega to porządny gość i powinnaś za niego wyjść. Nie dlatego ,że jest bogaty ale bo jest świetnym facetem .
-Masz mnie za idiotkę prawdę -Teresa przyjrzała mu się uważnie . Wyjeżdżasz ,bo chcesz przed czymś uciec i tak samo przyjechałeś tu by przed tym uciec. Nie można uciec od samego siebie.
-Tak będzie dla wszystkich lepiej -rzekł Harry. Proszę ,nie utrudniaj mi tego .
Teresa umilkła i nie powiedziała już ani słowa więcej .
Harry wsiadł do dyliżansu i odjechał a Teresa ,patrzyła długo jak powóz znika za zakrętem zakurzonej drogi. Nagle odwróciła się i zobaczyła za sobą de la Vegę.
-Zakochałaś się w nim -spytał ostrożnie Antonio.
-Sama nie wiem -odparła Teresa po chwili uczciwego namysłu. Nie mogłam go nigdy rozgryźć i dalej nie mogę .
-Czy wobec tego mogę zaprosić panią na spacer -spytał Antonio ,a Teresa skinęła głową.
Przyjemnie było iść tak pod ramię ulicami miasta bo de la Vega ,był pięknym mężczyzną i sporo kobiet wodziło za nim wzrokiem.
Rozmawiało im się też miło ,bo znał się na wielu sprawach ,literaturze ,modzie i dobrych winach.
Mieli też wiele wspólnych wspomnień z dzieciństwa ,gdy czytali Robin Hooda i Przygody Robinsona Crusoe ,wspólnie się bawili i ukrywali w jaskiniach.
Wtedy poznali Bernardo ,małego chłopca ,który nie mówił. Wszyscy uważali ,że jest głuchoniemy ale prawda była taka ,że Bernardo stracił mowę w wyniku szoku ,gdy zobaczył ,jak Indianie skalpują jego rodziców. Od tamtej pory był służącym u De la Vegów i tylko Antonio wiedział ,że on słyszy.
Doszli do domu Teresy i Antonio delikatnie pochylił się w jej stronę i pocałował w usta.
Spojrzała na niego z zaskoczeniem .
-Co to miało być panie de la Vega -spytała surowo .
-To się chyba nazywa pocałunek ,panno de la Cruz -wytłumaczył De la Vega . A jeśli uraziłem to przepraszam.
Teresa nic nie odpowiedziała i weszła do domu .
Nocą obudził ją powiew zimnego powietrza ,ktoś otworzył okno.
Zorro usiadł przy jej łóżku i pocałował. Oddała pocałunek bez namysłu.
Pocałunki najpierw delikatne ,z każdą chwilą robiły się coraz bardziej namiętne i zachłanne.

-Bernardo byłeś kiedyś zazdrosny o samego siebie -spytał Antonio ,gdy służący szykował mu kąpiel . Ależ to śmiesznie brzmi ale to nie Gibson ,tylko Zorro ukradł mi moją dziewczynę .

Kola

Ciekawe, bardzo ciekawe. Co dalej?

Aga

właśnie .... spiderman też miał ten problem Cool

ale chyba Gibson nie powiedział ostatniego słowa ?

Camila

Lekko się namieszało. Czekam co się dalej wydarzy?

Ewelina

Zorro jest uparty, jednego rywala przegonił ... ciekawe, co zrobi z de la Vegą ... abo raczej, co de la Vega zrobi z Zorrem? Trochę się narobiło ...

Aga

Zorina coś wymyśli ....

Mada

Jest taka scena w filmie "Batman Forever", gdy Chase Meridian (Nicole Kidman) wyznaje Batmanowi (Val Kilmer), że kocha innego - Bruce'a Wayne'a (Val Kilmer). Very Happy

Od razu mi się skojarzyła z tym fragmentem opowiadania. Ciekawa jestem, jaką decyzję podejmie Teresa, bo wydaje mi się, że ona jeszcze nie ma do końca skrystalizowanych uczuć.

zorina13

Pepito Chamera był znakomitym szermierzem. Przystojny ,wysoki ,obdarzony orlim nosem ,miał wkrótce objąć w posiadanie wielki majątek i poślubić piękną Lolitę Hunter. Jednak ciągle nie mógł zapomnieć ,że w dawnych studenckich latach został pokonany przez Dela Vegę i przyjechał wyrównać rachunki.
Filip de la Vega powitał go ,niczego nie podejrzewając z wielką radością.
Antoni przybrał również taki wyraz jakby wizyta ,dawnego kolegi była radosną niespodzianką.
-Co zrobiłeś z tymi medalami i odznaczeniami -spytał Pepito ,podczas uroczystej kolacji na której była również Teresa.
-Teraz inne rzeczy mnie interesują -odparł Antonio i spojrzał porozumiewawczo na Bernardo ,który w tym momencie wylał wino na spodnie gościa.
-Ty niezdaro -wrzasnął Pepito ,ty małpo.
-Maria na pewno to wypierze -rzekł spokojnie Antonio ,bawiąc się chusteczką. Idź do niej .
Pepito poszedł do starej służącej De la Vegów ,a Teresa spojrzała na Antonia tak jakby go widziała po raz pierwszy.
-Nie wiedziałam ,że na studiach uprawiałeś szermierkę -powiedziała wymownym tonem .Nigdy o tym nie mówiłeś.
-Bo to bez znaczenia -odparł Antonio. Szkolne zawody dla zabawy.
Teresa zamyśliła się ,bo coraz wyraźniej zaczęły jej się układać pewne fakty i zdarzenia ,których wcześniej nie kojarzyła ze sobą.

-Tak Bernardo-potwierdził de la Vega ,patrząc na twarz swojego wiernego sługi . Przyjechał tu by wyrównać rachunki ze mną . Nie mogę z nim walczyć jako ja ale mogę jako Zorro . Napisze mu list ,żebyśmy się spotkali jutro,po południu za ruinami starego kościoła.

Pepito uśmiechnął się zadowolony ,gdy podszedł do niego zamaskowany człowiek.
-Sławny El Zorro -spytał uśmiechając się jadowitym uśmiechem.
-Legendarny El Zorro -poprawił go Zorro.
W powietrzu rozległ się świst floretów. W pewnej chwili Pepito wytrącił szpadę Zorro z ręki. Podszedł do niego i zerwał mu maskę z twarzy.
-De la Vega no tak -zaczął się histerycznie śmiać. Teraz mogę cię zabić albo wydać i przejdę do historii. Pokonałem Zorro.
-Nie pokonałeś -Pepito stanął zdumiony i zobaczył ubraną na czarną ,zamaskowaną osobę. Jego zdumienie ,było większe ,bo była to kobieta.
-Nie mam czasu uczyć pani szermierki -rzekł lekceważącą Pepito ,a kobieta roześmiała się wzgardliwie.
-Uczyłam się szermierki od czwartego roku życia -powiedziała kobieta z uśmiechem .Na marynarce Pepito pojawił się znak 'Z'.
-Z jak Zorina -wytłumaczyła mu kobieta.
Miała bardzo dobrą technikę i refleks i nie traciła nerwów. W końcu szabla wypadła z dłoni Pepito a gdy schylił się ,by ją podnieść zobaczył ,że Antonio i ta kobieta stoją nad nim ,z szablami w dłoni.
-Lepiej by pan wyjechał z miasta -doradziła Zorina.
-Pójdę do komendanta i powiem,że zostałem napadnięty -pieklił się Pepito.
-Powiesz ,że kobieta cię pokonała -zaśmiał się Antonio.

-Kimkolwiek pani jest ,dzięki ,że się pojawiłaś -powiedział młody de la Vega.
Dziewczyna zerwała maskę i cofnął się zdumiony.
-Teresa -nie wierzył własnym oczom.
-Tym to ja cię oszukałam -powiedziała wzburzona Teresa.Dobrze się bawiłeś ,wspólnie z Harrym ,moim kosztem prawda ?
-To nie tak -zaczął się tłumaczyć de la Vega. Zrozum ,że.
-Że co -spytała Teresa. Że wszystko było kłamstwem i maskaradą ,również te twoje oświadczyny.
-O nie -zaprzeczył stanowczo de la Vega. To jedyne było prawdą w całej tej maskaradzie.
Teresa milczała.
-Dlaczego ,jednak przyjechałaś mi pomóc -spytał Antonio po chwili. Przecież jesteś na mnie zła.
-Bo jesteś moim przyjacielem i cię kocham mimo wszystko -odparła dziewczyna. A skoro było dwóch Zorro ,to może być jedna Zorina.

Camila

Fajne. Co dalej

Mada

Zorina, dałaś popalić. Czy Teresa to Twoje alter ego? Wink

zorina13

To raczej fikcja literacka ,chociaż jak mówi przysłowie 'cicha woda ,brzegi rwie '.

Aga

juz się boję Shocked

tworzenie alter ego nie wychodzi na dobre... czasami Cool