www.bonanza.pl

Ewelina

Nikt tak nie potrafi przyłożyc dziecku, jak rowieśnicy... ale Adam rozsądnie zareagował i kara i zapewnienie, że córka jest dla niego i kochana i ważna ... fajne i takie pełne rodzinnego ciepła, mimo buntu Sary... Zorina, co dalej? Jak dziewczynka przywita siostrzyczkę, albo brata?

Basia

Znowu robi się troszkę smutno i trudno.... Ale całość jest bardzo fajna i trzyma poziom Smile

Ciocia mnie zaintrygowała, trochę szkoda, że wyjechała. Zorina, jestem bardzo ciekawa, co Ci się jeszcze uda wymyśleć.

Rika

Hossa dawno nie było Wink

i Molly...

Josefina

zorina13

Angust Mill znowu chciał wejśc do sallonu czemu jego żona starała się zapobiec.
Prosiła ,błagała ,płakała by tego nie robił -zaczęli się szapać na ulicy.
Hoss podbiegł i popchnął Augusta.
Upadł uderzając głową o ziemię.
-Zabiłeś go Ross Mill wpadła w histerię. Ty morderco.

-Hossie nie obwiniaj się o to Molly starala się go pocieszyć . To był wypadek.
-Zabiłem go.Dlaczego Bóg mnie skazał że ma takie wielkie ręce ? Ociąłbym je sobie gdybym mógł przywrócić mu życie.
Czemu jestem tylko głupim Hossem ?
-To nieprawda zaprzeczyła dziewczyna. Te wielkie ręce są tak naprawdę czułe i delikatne. Kocham cię.
Położył głowę na jej kolanach i zaczął płakać jak mały chłopiec.

Po pogrzebie męża Ross Mill udała się do Ponderosy.
Była wysoka ,chuda ,blada -mimo młodego wieku zmęczona i styrana życiem.
Wszyscy w Wirginia City wiedzieli że jej mąż był pijakiem i nierobem wiec to na nią spadł ciężar utrzymania domu i wychowania trójki małych dzieci .
-Przepraszam że nazwałam cię mordercą zwróciła się do Hossa. August niedawno dowiedział się o tym że jest chory na serce i zamiast się leczyć zaczął pić coraz więcej. Żadne argumenty do niego nie trafiały ,nawet groźba że go zostawię na niego nie podziała.

Rika

Na razie brzmi znajomo Wink

. A dalej?

zorina13

Molly wiedziała że znajdzie Hossa w wąwzozie.
Zawsze tu przychodził gdy chciał być sam -często wtedy rozmawiał z Bogiem.
Nie zamierzała pozwolić by się dłużej tak zadręczał.
Zdziwił się na jej widok ale jednak uśmiechnął się.
-Kto ci powiedział że tu jestem ?
-Nikt mi nie musiał mówić ,dobrze cię znam. Ciągle o tym myślisz ?
-Nie. Myślałem o swej mamie ,była piękną kobietą a ja.
Pocałowała go i zapanowała słodka cisza.
-Jesteś wspaniałym człowiekiem ,kocham cię i cieszę że jestem twoją żoną. Oby nasz syn był do ciebie podobny.
-Nasz syn ?-porwał ją w ramiona i uniósł wysoko do góry.

-Ale to dziecko jest brzydkie powiedziała Sara na widok swojego braciszka.
Ellen roześmiała się.
-Wszystkie dzieci zaraz po urodzeniu są brzydkie. A niedługo wyrośnie z niego przystojny chłopak.

Ewelina

Fajne... i Hoss będzie miał własne dziecko, Adam też ma synka, Ponderosa zaludnia się Smile

i dobrze, fajna akcja... i trochę westernowa z tą bójką... Czekam na ciąg dalszy...

Basia

Zorina, Ben to ma z tobą dobrze Smile

I synów mu pożenisz, i o wnuki zadbasz Smile

Fajne, jeszcze...

Ewelina

Basia, przecież Ben to Twój ulubieniec... powinnaś się cieszyć, że mu się wiedzie a Zorina nie katuje go, jak niektóre fanki innego Cartrighta...

zorina13

Mimo upływu kilku tygodni to 'dziecko ' ciągle Sarę irytowało.
Było za małe by mogła się z nim bawić ,prawie cały czas płakało i odciągało od niej uwagę rodziców.
Pewnego dnia Ellen zauważyła na twarzy małego Mateuszka dziwne wypieki.
Wkrótce z dziecka zostało sama skóra i kości.
-Mamo on nie nie umrze prawda ?
-Nie odparła Ellen starając się przekonać samą siebie. Na pewno nie.
-Bo ja Sara spojrzała na nią z poczuciem winy sprowadziłam na niego chorobę.Nie lubiłam go i miałam takie brzydkie myśli.
Ellen uśmiechnęła się do Sary ,przytuliła i pocałowała.
-To nie twoja wina córeczko. Wiem że tak naprawdę wcale tak nie myślałaś.
-To dlaczego zachorował ?
-Czasami tak bywa.
Straszny cień padł na Ponderosę.
Sara nie wiedziała co to znaczy 'kryzys 'ale tego słowa użył doktor Martin.
Pomyślała że to coś strasznego.
Leżała w swym łóżeczku i modliła się -tak szczerze i głęboko jak to potrafią tylko dzieci.
W swym dziecinnym serduszku postanowiła że jeśli Mateuszek przeżyje to ona zawsze będzie nim opiekować i troszczyć się o to by nie spotkała go nigdy krzywda.
Gdy zapukała rano do drzwi rodziców i zobaczyła płaczącą Ellen wzdrygnęła się.
-Dziecko umarło ?
-Nie ,kochanie. Przepraszam że cię wystraszyłam ,ja płaczę ze szcześcia.
-Ze szcześcia ?nie zrozumiała dziewczynka.
-Kryzys minął i powoli będzie wracał do zdowia.Możesz go zobaczyć.
Mały otworzył oczy i spojrzał na Sarę.
Ciekawa była czy ją poznaje i czy wie że jest jego starszą siostrą.
Coś ją chwyciło za serce i choć nie umiała tego nazwać wiedziała że od tej chwili wszystko się zmieni.

Elwira King obudziła się.
Wiosenne słońce wpadło do jej pokoju.
Przypomniała sobie o tych wczorajszych słowach lekarza -były okrutne i nie pozostawiały jej żadnej nadziei.
Przez całe życie wypełniała sumiennie swe obowiązki -córki ,żony ,matki.
Niewiele jej jednak z tego przyszło.
Dzieci były dorosłe i zajęte swoimi sprawami nie zwracały na nią uwagi.
Mąż po trzydziestu latach małżeństwa zostawił ją bo zakochał się w młodziutkiej aktorce.
Było to dla niej strasznie poniżające ale jednak nie starała się go zatrzymać.
Czy gdyby powiedziała Garemu o swojej chorobie wróciłby do niej ?
Nie ,nie chciała litości od nikogo a zwłaszcza od niego.
Postanowiła przeżyć te ostatnie miesiące najpiękniej jak się da.
Wzięła list do ręki.
Ben Cartwrigt był jej pierwszą młodzieńczą miłością i choć ostatni raz widziała go blisko czterdzieści lat temu nigdy o nim nie zapomniała.
Teraz postanowiła go odwiedzić.

Ewelina

Bardzo rodzinny fanfik, dobrze, że Sara sama doszła do wniosku, że jednak brat to jest brat, niezależnie od tego, że urodziła go druga żona taty... zapowiada się na bardzo dobrą siostrę... Ciekawe, co wyniknie z wizyty w Ponderosie Elwiry King ...
Zorina, co dalej? Czekam na dalszy ciąg i o rodzeństwie i o Elwirze i Benie...

zorina13

-Pani kobietom nie wolno wchodzic do sallonu.
-Niby dlaczego nie ?spytała Elwira. Jestem zmęczona i chce się napić.
Woznica spojrzał na nią z zaskoczeniem a potem wzruszył ramionami.
-Niech pani stąd wyjdzie właściciel sallonu Hank Durmond pojawił się przy drzwiach. Tu nie ma kobiet no chyba że chciałaby się pani zatrudnić ale nie spełnia pani wymogów.
-Jakich wymogów ?
-Jest pani trochę za stara do tej roboty wypalił bez ogródek.
Spoliczkowała go trzy razy po czym odwróciła się na pięcie i wyszła.

-Wszyscy w mieście mówią o twojej wizycie w sallonie.To było dośc niezwykłe.
-Ben nie zamierzam się już przejmować konwensami.Szkoda na to czasu.
-Mam wrażenie że coś cię trapi.
-Mnie ?Elwira roześmiała się. Nigdy nie czułam się lepiej.
Cieszyła się że się ciągle się dobrze rozumieją -mieli tyle wspólnych wspomnień z okresu dzieciństwa i wspólnej młodości.
Dobrze było widzieć że w jego oczach ciąglę jest tą samą ,młodą ,piękną ,uroczą dziewczyną.

-Masz wspaniałą rodzinę i osiągnąłeś wszystko o czym człowiek może tylko pomarzyć powiedziała gdy wracali ze wspólnej przejażczki. Wy Cartwrigtowie jesteście jak królowie a Ponderosa to wasze królestwo.
-To tylko połowa szcześcia stwierdził Ben.
Zastanawiała się co chciał przez to powiedzieć.
Pomógł jej zsiąść z konia i nie wiedziała jak to stało że nagle znalazła się w jego ramionach.
Czy ona pierwsza go pocałowała czy on ją tego też nie potrafiła sobie przypomnieć.
Wiedziała tylko że chciała w nich zostać na zawsze i słuchać tego jego ciepłego głosu.

-Wyjśc za ciebie ?Nie mogę.
-Dlaczego nie ?
-Ben kocham cię ale.

Ewelina

Elwira bardzo dobrze postąpiła z właścicielem saloonu. Nawet, jeśli uważał, że nie jest to odpowiednie miejsce dla kobiety, powinien inaczej to powiedzieć... ma babka charakter, pokazała ćwokowi Smile

Ben chyba jeszcze coś do niej czuje... ciekawe, co dalej? Może tamten lekarz się pomylił i nie jest aż tak bardzo chora? Pomyłki zdarzały się i zdarzają nadal... Co dalej Zorina? Czekam na rozwinięcie tego wątku...

AMG

No to kocha czy "ale"?