www.bonanza.pl

Ewelina

Bardzo się różnią ... Ciekawe, czy Beniamin zrozumie o co chodziło bratu? ...

Camila

Co teraz zrobią?

zorina13

Bennie Cartwright wszedł do ratusza ,gdzie czekał na niego burmistrz oraz człowiek odpowiedzialny za budowę kolei.
Ku jego zdziwieniu był tam też trzeci mężczyzna ,którego nie znał.
Mężczyzna ten dość przystojny blondyn z wąsem miał w sobie coś ,co wzbudziło jego niepokój ,choć nie umiał racjonalnie wytłumaczyć ,dlaczego.
-To pan Garson ,będzie pomagał panu Miltonowi w budowie kolei -przedstawił go burmistrz. A to Beniamin Cartwright.
-Pan jest z tych Cartwrigtów -spytał Garson ,przyglądając się Benniemu z uwagą.
-Owszem -przyznał Beniamin.
-Może mi pan wytłumaczyć jedną sprawę -spytał Garson. Jaki sposobem ten Indianin kupił dom ,skoro Indianie nie są obywatelami naszego kraju i nie mają żadnych praw.
-Dom jest własnością Merty -wyjaśnił Bennie. To ona go kupiła.
-A teraz nie chce się stamtąd wynieść -odgadł Garson.Ale znajdzie się sposób -dodał tajemniczo.
Po wyjściu Benniego Garson spojrzał porozumiewawczo na burmistrza.

Był późny wieczór i Czarny Orzeł wyszedł przed dom ,bo usłyszał jakieś podejrzane dźwięki.
Chwilę później rozległ się strzał. Merty wybiegła z domu ,jej mąż leżał zakrwawiony na ziemi. Z daleka zobaczyła odjeżdżającego na białym koniu ,zamaskowanego jeźdźca.

-Nie będę cię okłamywał Merty -doktor Martin westchnął z żalem . Jego stan jest bardzo ciężki ,nie wiem czy przeżyje dzisiejszą noc.
Merty zaczęła szlochać i nie mogła się uspokoić. Susan objęła ją i mocno przytuliła.
-Kto to mógł zrobić -zastanawiał się Bennie. Przecież nie mieli żadnych wrogów.
-To pewnie sprawka burmistrza -odezwał się nagle Nataniel. Chciał ich stamtąd szybciej wykurzyć.
-Nie masz żadnych podstaw by tak sądzić -odparł oburzony Beniamin.
-Jesteś tak zapatrzony w swojego szefa ,że nie dostrzegasz ,jaki jest naprawdę -rzekł Nat. Zresztą nigdy nie rozumiałeś prawdziwego świata ,oprócz książek i paragrafów.
-Doprawdy -Beniamin poczerwieniał z gniewu. Za to ty świetnie sobie radzisz ,wszyscy uważają cię za dzikusa. Aż wstyd się przyznawać do pokrewieństwa z tobą.
-Nie każdy musi być eleganckim prawnikiem w garniturze -odciął się Nat. Ale przysięgam ci na prochy mojej matki , udowodnię,że mam rację .
-Prochy tej dziwki są niewiele warte -rzekł kąśliwie Beniamin . Z iloma czerwonymi spała i który z nich był twoim prawdziwym ojcem.
Twarz Nataniela zmieniła nagle wyraz. Pojawił się groźny błysk i Bennie cofnął się przerażony. Nat podszedł do niego i uderzył w twarz tak mocno ,że Beniamin upadł na podłogę.
Wstał i oddał ,zaczęli się bić aż w końcu doktor Martin i Hoss ich rozdzielili.
-Nie chce cię znać -powiedział Nat po chwili ,tonem tak spokojnym i pewnym ,że aż przerażającym. Zapomnij o tym ,że jesteś moim bratem.
Wyszedł i zaległa się straszna cisza.

-Bennie tym razem przesadziłeś -rzekła Michelle. Jak mogłaś coś takiego powiedzieć ,na temat matki Nata ?
-Czasem ,mówimy coś ,czego wcale tak naprawdę nie myślimy -powiedział Beniamin głosem ,w którym żal mieszał się z poczuciem winy. Zdenerwował mnie i chciałem mu dopiec.
-Idź go przeproś -powiedziała Michelle.
-Nat nie przyjmie przeprosin -stwierdził młody mężczyzna. Znasz go i wiesz ,że on nigdy nie zmienia swojego zdania.
Usiadł na łóżku i ukrył twarz w dłoniach.
Nie wiedział kompletnie co zrobić z tym bigosem ,którego nawarzył.

Camila

To Bennie teraz przegiął, ale myślę, że się jakoś pogodzą

Ewelina

Paskudna kłótnia. Chyba tak łatwo nie dojdzie do zgody.

Odwiedzająca

Ciężkie,okropne słowa kalające pamięć matki Nata...z pewnością Nat nigdy ich bratu nie zapomni,a i trudno przebaczyć coś takiego...czy braterska miłość zatriumfuje nad gniewem i żalem?Co dalej,Zorino?

Aga

No właśnie czy przeprosiny będą wystarczające ?

zorina13

Michele przyjechała porozmawiać z Natanielem.
Wyglądała bardzo ładnie ,gdy siedziała na koniu.

-Nat ,Beniamin wcale tak nie myślał -zaczęła. On bardzo cię kocha.
-Owszem ,tak właśnie myślał ,skoro tak powiedział -odparł Nataniel ,marszcząc brwi. I nie broń go ,bo on wcale na to nie zasługuje .
Michele szukała w myślach odpowiednich słów ,co co by mogło Nataniela przekonać.
-On był dzieckiem ,gdy ty wyjechałeś na studia -rzekła po chwili. Mało cię znał ,ale zawszę cię podziwiał i chciał zasłużyć na uznanie w twoich oczach.
-Nie chce o nim rozmawiać -uciął Nat krótko.

James Milton wszedł do gabinetu Benniego. Uśmiechnął się niepewnie.
-Panie Cartwright możemy porozmawiać -spytał ,rozglądając się w obawie po bokach jakby się bał ,że zostanie podsłuchany.
-Oczywiście ,niech pan siada -Beniamin wskazał mu krzesło.
James Milton był głównym nadzorcą budowy ,trasy nowej kolei. Był to gruby mężczyzna ,który nosił tupecik i śmieszne binokle na nosie. Był znany ze swej uczciwości i fachowości w swym zawodzie.
Westchnął ciężko ,zastanawiając się od czego zacząć. Nabrał już właściwie pewności ,że on i Beniamin Cartwright nieświadomie zostali umoczeni w wielkie bagno.
Najtrudniej ,będzie jednak oczyścić plamy ze swojego sumienia.
-Czy ten Indianin co został postrzelony dochodzi do siebie -spytał .
-Czarny Orzeł zmarł wczoraj nad ranem -rzekł sucho Bennie.
-O mój boże -nowina zrobiła na Miltonie wielkie wrażenie. Gwałtownie pobladł.
-O tym chciał pan ze mną rozmawiać -spytał Beniamin patrząc na swojego gościa.
-Czuje się winny -przyznał Milton.
-Dlaczego -zdziwił się Beniamin. Z powodu tego ,że oni mieli się wynieść. Z prawnego punktu widzenia.
-Kiedy pan powiedział ,że oni nie chcą ,czy nie mogą się wynieść ,znalazł Garsona -wytłumaczył James Milton. Powinien zareagować.
-Nie rozumiem -odparł Bennie. Garson przyjechał tu by panu pomóc przy budowie kolei.
-To jest zawodowy morderca ,którego burmistrz wynajął by się pozbyć tej rodziny -odpowiedział Milton patrząc mu prosto w oczy.
-Pan żartuje -wyjąkał Bennie ,który w tej chwili był blada jak ściana. To nie może być prawda.
-Dzisiaj usłyszałem fragment rozmowy z której wynika ,że pańskiemu bratu ,grozi niebezpieczeństwo. Musi pan go ostrzec.Za bardzo węszył w tej sprawie.
-Dziękuje ,że pan przyszedł -powiedział Bennie ,wstając gwałtownie z fotela. Natychmiast tam pojadę.

Bennie przyjechał do domu Nataniela i uśmiechnął się na widok Michele.
-Nat musimy porozmawiać -zaczął bez wstępów i ogródek. To ważne.
-Nie chce z tobą rozmawiać -odparł Nataniel. Wszystko już zostało powiedziane.
-Nie chodzi o nasze kłótnie -rzekł stanowczo Bennie. Chce ci powiedzieć.
W tej chwili usłyszeli dźwięk tłuczonej szyby. Do środka pokoju wleciał wielki jak głaz kamień. Przy tym kamieniu Nat zobaczył mały doczepiony liścik.
Odczepił go od kamienia i zaczął czytać.
"Mamy twoją ,żonę ,zabijemy ją ,jeśli nie zostawisz tej sprawy w spokoju ''.

Ewelina

To teraz albo przestaną się kłócić, albo będą nadal skłóceni i każdy będzie działał na własną rękę ...

Aga

niedługo zaczniemy filmiki kręcić a nie pisać..... Laughing

szkoda, że Czarny Orzeł nie żyje... Confused

Mada

Ten porywacz igra ze śmiercią. Nataniel mu nie daruje, polecą skalpy. Twisted Evil

Aga

no Mada .....widzę, że i w Tobie chęć do walki rośnie Smile

Mada

Po prostu przeczytałam hurtem wszystkie fragmenty opowiadania i wyrobiłam sobie opinię co do charakteru Nataniela. Myślę, że będzie walczył o swoje i da nauczkę idiotom porywającym ciężarne kobiety, matki i ukochane w jednym. Wink

Aga

prawie we wszystkich opowiadaniach kobiety są ciągane po dziczy Wink

..o przepraszam Konstancja miała luksusy w pociągu Smile

Gość

Biorąc pod uwagę kto ja porwał; musiał zadbać o wygodę. Zapewne jest osobny rozdział w książce "porwania dla idiotów" zatytułowany "etykieta porwań przyjaciół i rodziny"