www.bonanza.pl

Ewelina

Rzeczywiście dziwna sytuacja. Tutaj Will, rodzina, żona, dziecko ... i pojawia się ojciec dziecka. Interesowny, chciwy, bezwzględny ... ja też nie rozumiem, dlaczego akurat z Monetą chce się ożenić? Łatwiej mu byłoby uwieść inną kobietę ... a tu musi się wysilać, że nieporozumienie, przejęzyczenie, że on jest dobrym człowiekiem jednak ... itd Tyle wysiłku ...

Gość

Może taki jest jego cel? Nie chce się żenić a jedynie stworzyć taki pozór, chce przeciągać sprawę jak najdłużej? W takim wypadku wszelkie kłopoty i przeszkody byłyby mile widziane Very Happy

Ewelina

Ale jeśli chce dostać spadek, to jednak musi się ożenić. Bez świadectwa ślubu nici z majątku Sad

Zwlekanie nic mu nie pomoże ... chyba, że coś knuje ... ale po co?
Will jest bojowy, to i trudno go się pozbyć ... łatwiej uwieść jakąś młodą naiwną panienkę, taką jaką była kiedyś Moneta.

Aga

Albo przekupić saloonową dziewkę i zapłacić jej by przez chwilę była jego żoną....

Gość

zorina13

Will ,usiadł obok Monety ,która siedziała na fotelu i była bardzo zamyślona.
-Wiem ,że bardzo to przeżywasz ,że Richard Ferguson zastrzelił tego człowieka z zimną krwią i pójdzie pod stryczek -rzekł zwracając się do niej.
-Nie -odparła Moneta po chwili. Zasłużył na to ,tylko się zastanawiam nad tym jak mogło mi się wydawać ,że go kocham. Takiego skończonego łajdaka. Wiesz co jego dziadek mi powiedział ? Że Richard miał odziedziczyć spadek ,gdyby się ze mną ożenił. Wcale nie zależało mu na tym ,żebym mu wybaczyła ,ani nie chciał nawet poznać własnego dziecka.
-Nie obwiniaj się o to ,że kiedyś mu zaufałaś -odparł Will po chwili. Każdy popełnia błędy.
Moneta uśmiechnęła się blado ,słysząc jego słowa.
-John jest u dziadka ,wiec wykorzystajmy piękny dzień i pojedźmy na wycieczkę -zaproponował Will.
-Dobrze -zgodziła się Moneta. Czy mogłabym cię o coś zapytać ?
-Pytaj ,najwyżej nie odpowiem -odpowiedział mężczyzna z uśmiechem.
-Czy ciągle myślisz o Konstancji ?
-Owszem.
-Nigdy mnie nie nie pokochasz ,tak jak kochałeś ją ?
Zapadła długa cisza ,a w końcu Will wziął dłoń Monety w swoją.
-Posłuchaj -rzekł łagodnym ,czułym głosem -to ,że o niej pamiętam ,nie znaczy ,że nie kocham ciebie. Ona była marzeniem młodości ,namiętnością ale to ciebie pokochałem naprawdę.
Moneta spojrzała w jego oczy i zrozumiała ,że mówi on szczerze.
Dotkniecie jego dłoni nie wzbudzało w niej żaru ,czuła jednak serdeczną ,ciepłą bliskość i zrozumienie.
Przeszłość nie była ważna ,liczył się tylko dzisiejszy piękny dzień i, że pojadą razem na wycieczkę .
Może z takich ulotnych drobiazgów ,składa się właśnie życie ,prawdziwe szczęście ,miłość a nie z wielkich przygód i gejzeru uczuć.
I z tych drobiazgów należy się cieszyć i umieć je doceniać ,bo w życiu piękne są tylko chwile a gonienie za mrzonkami i cieniami nie mającymi w sobie cienia realności ,nie ma żadnego sensu.
I ona i Will dojrzeli do tych samych wniosków i umieli docenić to ,że trafili na siebie i będą prowadzić takie normalne ,pozornie nudne życie.
Żadne z nich nie powiedziało tego na głos ale czuli ,że tak już zostanie i wcale żadnych zmian nie chcieli.

Koniec.

Camila

Will i Moneta bardzo dobrze się rozumieją.
Na pewno dalej będą ze sobą szczęśliwi i nikt ich nie rozdzieli.

Ewelina

Przed Monetą i Willem otwiera się piękna przyszłość. Pokonali wszystkie przeszkody.

Kola

Mężczyzna po przejściach jakim jest Will zasługuje na to żeby być szczęśliwy. Z Monetą rozumieją się bez słów i są dla siebie bratnimi duszami. "Wyboje' jakim byli poddani wreszcie się skończyły i mam nadzieję, że czeka ich wspaniała przyszłość.