www.bonanza.pl

Gość

spokojnie, to miały być scenki komediowe, nie dramaty Rolling Eyes

Hossa, Joe, Bena i Candy'ego już nie spotkacie. Smile

Aga

Wniosek spotkamy Adama Very Happy

ADA

Gość

ADA, ja nikogo palcem wytykać nie będę Smile

Co do zanadrza... Adam zanadrze ma tylko jedne, ramiona dwa...

Mada, Candy patrzył na ciebie z dużym zainteresowaniem Smile

Interpretuj to jak chcesz Very Happy

Aga

Senszen my na Ciebie nie naciskamy...my żądamy spełnienia postulatów, żartuję ale jakby coś...pszszzsz Wink

Gość

to taki mały, nadprogramowy fragment Smile

Ja wiem, że nie tego się tyczył spór...
ADA, pozwoliłam sobie na skorzystanie z twoich dialogów. Nie wiem, na ile odbiegłam od twojej wizji tej sceny Rolling Eyes

Mam nadzieję, że cię w rzeczywistości nie zasmuciłam.

************

Siedziały spokojnie, rozglądając się uważnie dookoła. Działo się niewiele, otaczała ich raczej spokojna biała tafla. Zrezygnowana Aga podpierała głowę ręką, ADA i Mada grały w kółko i krzyżyk.

Gwałtownie, świat dookoła nich nabrał kolorów. Podniosły zaskoczone głowy – znajdowały się w sypialni. W wielkim małżeńskim łożu leżała ubrana w różową koszulę nocną brunetka, uśmiechając się z rozmarzeniem. Obok niej leżał…

- ADAM – Aga i Ewelina poderwały się natychmiast.
- Chyba nas nie widzi? – rozczarowana Mada wstała.
- I chyba dobrze, prawda? Adeline by chyba dostała szału. – roześmiała się ADA.
- Adeline? – upewniła się Aga. – "Przedsionek piekła"? "Czy przedsionek czyśćca"?
- Zaraz zobaczysz. – z niewinną miną powiedziała ADA.

Adeline z czułością i rozmarzeniem wpatrywała się w śpiącego męża. Aga, Mada i Ewelina wpatrywały się z napięciem w parę leżącą w łóżku.

- Kochanie, czas wstawać. – powiedziała Adeline
- Jeszcze troszkę - usłyszały głos Adama, który nadal miał zamknięte oczy.
- Coś mi to przypomina. – westchnęła z boleścią Ewelina
- Zupełnie jakbym budziła męża. – mruknęła Aga
- Wstawaj śpiochu. Wiesz, jak mamy dziś dzień? – Adeline spytała próbując ściągając z niego kołdrę.
- Nie. Wiem tylko, że bardzo chce mi się spać – odparł sennym głosem.

Wystawił na moment spod kołdry kostkę, ale zaraz ją schował z powrotem.

Aga zaczęła się śmiać.

- Co jest? – zapytała zaskoczona ADA.
- Nic takiego… - wykrztusiła Aga. – W czym on śpi?
- A czemu pytasz? – Ewelina wyglądała na bardzo rozbawioną.
- Czy mi mignęło coś niebieskiego przy Adamie? - zapytała Mada. -
- To znaczy? - zdziwiła się Aga.
- Nad kostką... Mignęło mi coś niebieskiego. To możliwie, że Adam spał w kalesonach? - Mada niepewnie spojrzała na koleżanki.
- Trzeba było tak nie szaleć – powiedziała Adeline.
- Trzeba było mnie nie prowokować – odrzekł Adam patrząc na żonę spod półprzymkniętych powiek.
- ADA, to czego mamy się spodziewać? - zapytała Ewelina.
- Zobaczycie... - ADA odpowiedziała wymijająco.
- Dość tego. Ja wstaję, a ty rób, co chcesz. Przypominam ci jednak, że jesteś świadkiem na ślubie brata, a pastor na pewno nie będzie na ciebie czekał.

Adeline jednocześnie próbowała ściągnąć kołdrę z Adama i raptownie wstać. Zamarła na chwilę, lekko poszarzała na twarzy i osunęła się powoli. Adam przerażony usiadł na łóżku i zdołał ją złapać, zanim upadła na ziemię.

Na wpół siedział, na wpół klęczał na brzegu łóżka, trzymając w ramionach żonę, spowity białą kołdrą. Adeline leżała w jego ramionach, nogami dotykała ziemi.

- Nic nie widać. – stwierdziła rzeczowo Mada. - Jest zakryty praktycznie po obojczyki.
- Wyglądają jak zakopani w hałdzie śniegu… - dorzuciła Ewelina. – Powinien pójść po sole trzeźwiące. – oceniła fachowo starania Adama.
- Tak… Wtedy by wstał… - potwierdziła Aga.
- Adeline, co ci jest? Kochanie odezwij się! – Adam nawoływał trwożliwie Adeline, delikatnie gładząc ją po twarzy.
- Otworzyła oczy. – zauważyła Mada.
- Też bym otworzyła…
- Już dobrze. Za szybko wstałam i zakręciło mi się w głowie. – Adeline nieśmiało zaśmiała się, próbując stanąć na nogi.
- O nie moja droga. Tym mnie nie zbędziesz – powiedział stanowczo.

Wstał z łóżka, bez wysiłku podnosząc żonę. Jednocześnie, podniósł też i kołdrę, która spływała ciężkimi fałdami zakrywając wszystko poniżej jego szyi.

- No bez żartów! – zaprotestowała Aga.
- Znowu mignęło mi coś niebieskiego! - Mada stwierdziła stanowczo.
– Mam wysłać kogoś po doktora Martina? - troskliwie zapytał Adam, wpatrując się w żonę z czułością
- Chyba ta kołdra rzuciła mi się na oczy, bo widzę biel. –niepewnie stwierdziła Ewelina.
- Nie, ja też tak mam… - westchnęła Mada.
- Wracamy do punktu wyjścia. – westchnęła Aga.
- Ale może następnym razem nas zobaczy? I porozmawia? – optymistycznie stwierdziła ADA. - I nie wiem, co to było, ale było trochę... złośliwe. - stwierdziła z lekki smutkiem w głosie. - To nie tak miało wyglądać...

*********

Aga

Senszen maleńka część narodu jest Ci wdzięczna Rolling Eyes

zorina13

Już wiem na czym to polega ,dziewczyny wchodzą w opowiadania koleżanek.

ADA

Senszen ubawiłaś mnie do łez Laughing

, ale jak mogłaś pozbawić nas opadającej kołderki?! ... a ponieważ lekko mnie zaskoczyłaś komentarz zaczynam od tyłu

Ewelina

Kalesony przeważnie były różowe! Nie niebieskie, choć oczywiście mogła powstać taka wersja dla co wybredniejszych elegantów ... nie przypuszczam, żeby Adam w nich sypiał ... raczej wietrzyły się na krzesełku Rolling Eyes

Panowie wtedy sypiali w koszulach nocnych ... albo bez ... piżam nie znano jeszcze ...
Może Adaś zapomniał zdjąć spodni Shocked

zabiegany to i roztargniony mógł być ... bo nie mam pojęcia co tam mogło być niebieskiego Question

Dobrze, że choć kostkę wystawił, ale mógł więcej Rolling Eyes

a tak to biało było ... niczym w zimie Sad

Kiedy dalszy ciąg? Może jest szansa na drugą nogę albo i kawałek torsu ... oby nie różowym pajacyku Evil or Very Mad

Gość

Na początku powiem, że nie wiem, co tam mignęło niebieskiego - prześcieradło, róg kołdry wysunięty z poszwy...

ADA, ale zgadzasz się, że było to złośliwe, czy że nie tak miało to wyglądać? Bo jeżeli chodzi o złośliwość... To się chciałam usprawiedliwić... Nie mogłam spać Sad

Wzięło mnie na godzinę rozmyślań nocnych...I nieco mi humor siadł.

Sprawa więc, co Adam miał pod kołderką jest nadal otwarta... Ale chyba się nie podejmę napisania powtórki...

ADA, cieszę się, że cię rozbawiło Smile

ADA

Senszen spokojnie. Złośliwe to w żadnym wypadku nie było. Co prawda wolałabym Adasia obejrzeć bez gatek niż w tej białej "kordełce". Musiał wygladać, jak uroczy bałwanek Very Happy

Ja też często mam bezsenne noce i jak kompletnie nic mi nie pomaga to zaczynam wymyślać różne niestworzone rzeczy, które następnie wykorzystuje w opowiadaniach. Zwykle potem bez problemów zasypiam. Tak więc nie musisz usprawiedliwiać się, a ja naprawdę cieszę się, że moje opowiadanie i rozmowy koleżanek nt. "Miał ci Adaś gadki czy nie" zainspirowało Cię do napisania tak dobrego odcinka.
Musisz mi tylko obiecać jedno, że nie zakończysz tak szybko tego opowiadania. Nasza twórczość dostarczy Ci na pewno sporo materiałów do kolejnych odcinków. Zabrzmiało nieskromnie? i tak miało zabrzmieć Laughing

Gość

Mada

Gość

a co, prześcieradło nie mogło mu się owinąć wokół nogi?