www.bonanza.pl

Ewelina

Niby więzienie, a istny Wersal ... prawie widzę te ukłony Very Happy

i teksty niesamowite Very Happy

Mada

Aga

Gość

Cieszę się, że mesmerysta mimo upływu czasu nie stracił na uroku wypowiedzi Smile

Aga

...i bardzo dobrze Ci to wychodzi, czasem trzeba poczytać coś z uśmiechem na ustach Very Happy

ADA

Senszen, co słychać u mesmerysty? W żadnym wypadku nie chcę Cię poganiać Rolling Eyes

, a może troszkę, troszeczkę ... ociupinkę ociupineczkę? Very Happy

Gość

Mesmerysta może się wysłowi do soboty Smile

ADA

Cieszę się i podziękuj ... mesmeryście Wink

Aga

Gość

no.. technicznie to raczej Candy'ego lekko przytkało. Co samo w sobie też jest dziwne Very Happy

Aga

Senszen.....nie spiesz się ...pomału ja poczekam nawet do poniedziałku Cool

tym bardziej, że nie będę miała możliwości wcześniej Laughing

Gość

ciężko było ich wyprowadzić z więzienia Rolling Eyes

**********

- I tu się pomyliłeś wielebny. – roześmiał się jeden z więźniów. – My już nie jesteśmy niewinni.

Candy wstał i wyciągnął ręce w przepraszającym geście.

- Dajcie chociaż mi powiedzieć kilka słów, dajcie…

Jeden z więźniów zamachnął się i uderzył go mocno, Ben wzdrygnął się, widząc jak Canaday upada, ciężko, niezgrabnie, na prawą rękę.

Przez chwilę panowała cisza, więźniowie dyszeli ciężko, Candy siedział milcząc na podłodze. Zaciskał mocno zęby trzymając się za nadgarstek.

- Racja, nie jesteście niewinni. Chciałbym wierzyć, że nie każdy z was zasługuję na to, żeby tutaj być. Ale nie jesteście niewinni, cokolwiek byście nie zrobili. Nikt nie jest. Wy tylko zostaliście osądzeni. – Powiedział zduszonym tonem, wysuwając hardo podbródek.
- Wielebny jest waleczny? – zaśmiał się prowodyr buntu. – Nie przypominasz nudnego pasterza owieczek.
- Pasterze się zmieniają, bo owieczki już nie są takie jak kiedyś. – Wypalił Candy.

Więźniowie wydali zgodny pomruk, brzmiący niemal jak zduszony śmiech.

- Będzie ciekawie… - szeroki uśmiech rozświetlił twarz prowodyra. – Wielebny sobie siądzie przy stole, poczęstuję się naszą zatęchłą wodą… Może się nauczy miłosierdzia. Siadaj! – warknął.

Candy wstał powoli, patrząc mu nieustannie w oczy. Usiadł przy brudnym stole. Poczuł ręce dwóch więźniów na swoich ramionach. Trzymali mocno, uniemożliwiając mu wstanie.

- Teraz możemy porozmawiać. Maurice, co możesz nam powiedzieć o naszym gościu? Możesz się wykazać umiejętnością czytania z metalu – co wolisz? Złoty łańcuszek czy złotą obrączkę?
- Jak ty się nazywasz? Skoro chcesz rozmawiać? – zapytał Candy.
- Gdzie moje maniery! Christof, wielebny. – dwornie ukłonił się prowodyr. – Maurice, co wybierasz? Może przekonasz wielebnego do zmiany wyznania?

Maurice obserwował scenę tocząca się przed jego oczami z niekłamanym przerażeniem. Pot ściekał mu po karku.

- Maurice!
- Obrączka. – wyjąkał mesmerysta.

Złapał podaną mu rozpaloną obrączkę. I poczuł pustkę w głowie.

- Kim więc jest nasz gość? – zapytał uprzejmie Christof. – Bo pastorem na pewno nie jest. Nie masz pokory w oczach, synku.
- Syn któregoś z zakładników? Powiedzmy naszego promieniującego chwałą i wszelkimi przymiotami pana Cartwrighta?
- Nie… - wyjąkał Maurice. – Nie jest synem i…i… nie pracuje dla niego. Jest pastorem od… czterech lat i… ma żonę… blondynkę. – wziął głęboki oddech i umilkł gwałtownie.

Candy nie poruszył się nawet o cal.

- Na co ci cała ta szopka? – zapytał. – Nie chcesz, żeby ktoś wysłuchał twoich racji? – zapytał, ale bez przekonania.
- Chodzi jedynie o zabawę… I chcę się dowiedzieć, kim jesteś, jakie fluidy z ciebie emanują; jakby powiedział nasz drogi przyjaciel. – wyjaśnił z uśmiechem Christof.

Candy nachylił się ku niemu.

- Wiesz, że zrobiłeś błąd i nie wygrasz w tym starciu. Wiesz jak to się zakończy. Dlaczego więc tracisz czas?

W ciszy jaka zapadła słychać było ciężki oddech przerażonego Maurice’a.

- Wiesz, że przegrywasz. – wtrącił spokojnie Ben – Ale ci pomożemy. Nie jesteś złym człowiekiem. Wszyscy zakładnicy są zdrowi. Wyprowadź nas.

**********

- Kości nadgarstka wyglądają na połamane. Kości śródręcza na szczęście są całe. – mruknął lekarz wojskowy, oglądając rękę Candy’ego. – Minie nieco czasy, nim będziesz mógł trzymać w ręku broń, kowboju.
- Może warto zachować sutannę? – zaśmiał się Joe.

Candy uśmiechnął się szeroko.

- Musze przyznać, że to było zdumiewające. – wtrącił Ben. – Nigdy bym nie pomyślał, ale masz talent do…
- Nawracania niewiernych? – zażartował Joe. – Też nie wierzyłem, że Ci się to uda.
- Czemu nikt we mnie nie wierzy? – Jęknął Candy. – Ale to był przypadek, sam nie wiem jak to się stało. Jak dla mnie, to złamała go obecność naszego ulubionego mesmerysty.
- Próbował nam pomóc. – łagodnie zwrócił mu uwagę Ben.
- Panowie, mogę na chwilę przeszkodzić? – naczelnik więzienia wtrącił się w końcu do rozmowy. – W obecnej sytuacji musimy rozdzielić więźniów. Christof Cash zostanie przeniesiony do więzienia o ścisłym rygorze. Jednakowoż, pan Maurice Schwartz musi zmienić miejsce pobytu, bo obawiamy się, że więźniowie by mogli chcieć… Teraz jest w izolatce.
- Rozumiem. – Ben spojrzał uważnie na rozmówcę.
- Ponieważ wymiar poprzedniej kary był łagodny – do tej pory nie wiem, co kierowało sędzią. – sapnął z oburzeniem mężczyzna. – rozważamy możliwość objęcia go kuratelą… O co on sam zresztą poprosił w liście... Tak, napisał list...

Be uniósł wysoko brwi, Candy i Joe spojrzeli po sobie wymownie.

- Pozwolę sobie zacytować „ pozwólcie schować się mej skromnej osobie w cieniu wielkiego człowieka, pozwólcie mi wzrastać w deszczu jego łask i przymiotów. Tak jak rośliny czerpią siłę z pola magnetycznego, tak i ja potrzebuję energii bijącej od takiego człowieka.”
- To o panu Panie Cartwright. – z lekkim zażenowaniem uzupełnił naczelnik.

***********

Tuż poświcie, przed bramą więzienia san Quentin, w szarym świetle poranka, pojawiły się cztery czarne sylwetki jeźdźców. Odcinały się wyraźnie na tle kremowego pejzażu, wraz ze wschodzącym słońcem stopniowo nabierając kolorów.

Podróżujący skierowali się na północny wschód, aby przekroczyć granicę między Californią a Nevadą.

ADA

Cieszę się, że napisałaś kolejny fragment.
Candy ze złamanym nadgarstkiem - wyobrażam sobie jak zareaguje na to jego żona.
Mesmerysta stanął na wysokości zadania. A te jego słowa:

zorina13

To Joe nawrócił wieźniów ?
Jak on się tam znalazł ?

Ewelina

Mam nadzieję, że mesmerysta dostał kolejną szansę "wzrastania w deszczu łask" wielkiego człowieka Very Happy

, znów pewnie po jakimś czasie coś go skusi, ale jak widać wielkiego zła nie czyni ... on raczej rozśmiesza ... Jak widać Candy w sutannie świetnie sobie radzi ... może jako pastor byłby niezły? Kto wie? W koloratce do twarzy by mu było Very Happy

Niezła akcja ... co dalej i kiedy?