www.bonanza.pl

Ewelina

Część oczywiście tak, trochę upiększona, przyznaję, trochę wyciszona... Dużo jest o Łodzi, bo lubię moje miasto, pełno jest rodzinnych wspomnień z nim związanych... Nie wiem, czy byłaś w łódzkim Teatrze Wielkim. Duży , piękny budynek. Tam, gdzie go postawiono kiedyś rósł zagajnik, w którym mój Dziadek, jeszcze przed I Wojną Światową zbierał grzyby.... Do niedawna stała fabryka, a raczej jej mury, w ktorej mój Dziadek poznał moją Babcię... ulica, przy której sie urodziłam często "grała" w filmach, bo na całej jej długości zachowała sie dawna zabudowa, ta sprzed obu wojen światowych...

Josefina

Przeczytałam. Bardzo mi się podobało. Najbardziej ta część o Bronisławowie. Prawie popłakałam sie ze śmiechu.

Rodzinie też się podobało - najbardziej o Lajkoniku.

Josefina

Josefina

Ewelina

Ale Kicia niestety nie pojechała do Meksyku. Córka rzeczywiście była dwa tygodnie we Włoszech, stołowali się u polskich zakonnic, nocowali również, więc ten wyjazd nie naruszył tak bardzo studenckiej kieszeni. Opłaty byly niskie, prawie symboliczne. Karabinierzy byli przystojni, chociaż córka musiala zwracać wiekszą uwagę na zabytki, bo po to wszak pojechała, by je zwiedzać Smile

Laura

Laura

Postanowiłam oficjalnie dołączyć do grona wielbicieli Paszteta. Smile

No i bardzo mi się podoba "Gdy w łodzi zapada zmierzch". Bardzo fajnie się to czyta. Smile

Ewelina

Na codzień nie jest tak fajnie... to co najpiekniejsze, najbardziej charakterystyczne dla mojego miasta rozpada sie albo jest niszczone, jakby jakieś tajemnicze sily sprzysięgły się przeciwko miastu... tutaj mieszkali milionerzy, słynne były rezydencje bogaczy, ich wille, pałace, kamienice... fabryki również projektowali najlepsi architekci ... niewiele z tego zachowane jest w dobrym stanie...sporo z wyposażenia trafiło do złomiarzy... na miejscu pieknych, doskonale zaprojektowanych budynków fabrycznych stawiane są barakowate hipermarkety, albo klockowate bloki, na ktore wiekszości mieszkańców nie stać, zabytkowe, neorenesansowe i secesyjne kamienice zamieszkują przypadkowi lokatorzy, czesto przyczyniają się do ich dewastacji... Mieliśmy unikalny, piekny dworzec Łódź kaliska, Były dwa identyczne budynki dworcowe, zaprojektowane przez artystę-architekra... jeden budynek był w Kaliszu a drugi w Łodzi, były unikalne... Ten w Kaliszu wysadzili Niemcy w czasie I Wojny Światowej, ten w Łodzi został zburzony i na jego miejsce postawiono koszmarek, jakich pełno w Europie...

Odwiedzająca

Właśnie znalazłam trochę czasu i przeczytałam Twoje opowiadania,Ewelino...coś świetnego,wiele humoru...śmiałam się sama do siebie Smile

...rozkoszny opis Pasztecia,uwielbiam zwierzęta.
I gorzka,niestety refleksja na temat naszych niszczejących,czy wręcz z premedytacją niszczonych zabytków Crying or Very sad

...wystarczy wspomnieć popadające w ruinę urokliwe,na wskroś polskie dworki,w cudownych parkach...patrząc na to,serce płacze i żałość je ściska Crying or Very sad

Tak jest ze starymi kościółkami,klasztorami,pałacami,kamienicami w środku miast...szkoda słów Sad

Ewelina

Kamienice były piękne. Ta, którą dokładniej opisałam stoi ... zamieszkali w niej moi Dziadkowie. Oczywiście nie przed wojną, tylko w czasie wojny. Pozwolono Polakom zajmować mieszkania na 4 piętrach, bo Niemcy tam nie chcieli mieszkać. Pamiętam z dzieciństwa piękne poręcze, czyściutkie schody ... i te kuchenne i na klatce głównej. Prześliczne balkony, kolorowe szybki w oknach na klatce schodowej i w ściance dzielącej główną klatkę schodową, od tej "drugiej", dla służby ... Potem, wprowadzali się nowi lokatorzy, ozdobne klamki gdzieś poginęły, kolorowe szybki zostały powybijane, poręcze zniszczone, toczone tralki ... powyrywane ... balkony zlikwidowane, a żeliwne, ręcznie kute balustrady ... nie wiem, gdzie przepadły ... tak się działo z większością starych łódzkich domów. Zakłady Scheiblera i Grohmana, po wojnie Obrońców Pokoju ... z unikalną architekturą, detalami, których uroda zapierała dech w piersiach, dzisiaj stanowią ruinę dewastowaną przez złomiarzy ... nie tylko one. O budynku Dworca Łódź Kaliska już pisałam. Nie wiem, czy w innych miastach też tak się dzieje, ale tu ... nie jest najlepiej. To co najpiękniejsze, unikalne, bezpowrotnie tracimy.
Jeśli chodzi o zwierzątko, to ... Pasztecio jest osobowością, zadomowił się i ... jest taki, jak go opisałam. Jego przybycie do nas wyglądało ... mniej więcej tak jak tutaj. Zmienił imię, ale był jeszcze małym królisiem więc się przyzwyczaił do nowego.
Kica sobie i chyba jest zadowolony z miejsca pobytu Smile

Aga

No i do dobrnelam (mam na mysli tylko i wylacznie ilosc ) do końca tych dzieł... Nieodparte wrażenie miałam ze klimatem i stylem podchodzą mi one pod Joanne Chmielewską, tak jak u niej wszystko utzymane w tonie lekkim, żartobliwym nawet gdy morderca szaleje ... Chmielewskiej "lesio" i " cale zdanie nieboszczyka" choć czytałam je ze 20 lat temu, od razu stanęły mi przed oczami. Nabrałam ochoty by odświeżyć sobie pamięć i wrócić do tych lektur Smile

(brawo !!!)

A swoją drogą ten .... Pasztet .... Ja juz go gdzieś widziałam Wink

....
Mały czarny puszysty, pol kilo żywej wagi.... Hm, hm Wink

Ewelina

Pasztecio trochę przytył. Pół kilograma ważył, kiedy do nas przybył, a raczej zostal przyniesiony. W swoim wyjściowym koszyczku Wink

znanym z fotografii Smile

Teraz chyba ponad kilogram waży. Opycha się różnymi łakociami podtykanymi przez rodzinkę.
Książki Chmielewskiej czytuję od lat i pewne jej wyrażenia, lub sposób prowadzenia narracji mogą "przebijać" w moich postach Smile

Klimat powieści też mi zawsze odpowiadał, humorystyczny, nieco irracjonalny, z dystansem do rzeczywistości.

Aga

to teraz przyklej 11 pasztecików do siebie i wyobraź sobie jakiego kota miał mój mąż ... Smile

Ewelina

Duży był ... faktycznie mógł przestraszyć ...