www.bonanza.pl

Ewelina

Do napisania fanfiku natchnęła mnie koleżanka Aga swoimi opowieściami o kibelkowo-forumowej konspiracji.
Fotkę odnalazła koleżanka Ania.
Miałam to opowiadanie umieścić w zadaniu na maj, ale i miejsce akcji mało romantyczne i z oświadczynami ...

Rozmyślania Adama o różnych sprawach

Adam Cartwright wsunął pod ramię zwiniętą w rulon gazetę, zabrał ze stołu ulubiony tomik poezji i udał się w miejsce, w którym, jak spodziewał się, przez jakiś czas nikt nie będzie go niepokoił. Kochał rodzinę, ale czasem miał dość wyciągania najmłodszego brata z kłopotów, odpowiadania na rozmaite pytania średniego brata i narzekania Pa, że nie potrafi się zdecydować, czy Laura ma zostać jego żoną, czy będzie nadal szukał szczęścia. No i Hop Sing, te jego pretensje, że jakoby jego, HopSingowe jedzenie mu nie smakuje, że on, Adam wybrzydza na ciasteczka pieczone z takim oddaniem przez chińskiego kucharza. Tak, to robota ciotki Lil. Te jej „subtelne” aluzje o ciasteczkach wypiekanych delikatnymi kobiecymi rączkami. Hop Singa bardzo to uraziło. Rozejrzał się po pustym w tej chwili salonie i żwawo pomknął do miejsca odosobnienia.

Tak. Tutaj spędzi cudownie, spokojne chwile delektując się najnowszymi notowaniami giełdy w San Francisco i lekturą swoich ukochanych wierszy. Rozsiadł się wygodnie, zerkając przy okazji na przezornie powieszony na ścianie ozdobny zegar.
Taak, zerknijmy na notowania – mruknął Adam – świetnie, spółki, w których mam ulokowaną część gotówki doskonale prosperują. Akcje zwyżkują, aż miło. Jeśli do tego dołożyć i udziały w kopalniach i gotówkę na koncie w trzech bankach, to … jestem bogaty – uśmiechnął się. -I pomyśleć, że są tacy, którzy przypuszczają, że mogę być spłukany, do ostatniego dolara. Ja i puste kieszenie. Bez centa przy duszy. Dobre! – zachichotał. -To mało prawdopodobne. Musiałaby upaść cała gospodarka kraju. Nawet, kiedy skończy się wydobycie srebra, to i tak na tym nie stracę … no nie stracę wiele - uczciwie stwierdził – już sprzedałem część akcji kopalni. Pa też to doradzę. Wydobycie spada … a raczej zaczyna spadać. Nieznacznie, ale … każda kopalnia kiedyś się wyczerpie - zauważył. – A jak stoją akcje tej spółki budowlanej? Jeszcze lepiej niż myślałem. Tak. To był dobry pomysł. A Pa nie chciał inwestować! Cóż, jego strata – filozoficznie stwierdził Adam. -Co jeszcze mamy w tej gazecie? A! Artykuł o projekcie reformy monetarnej … nie przejdzie … jakiś artykuł o potrzebie równouprawnienia kobiet! … też nie przejdzie – trzeźwo ocenił szanse feministek domagających się równych praw dla obu płci. - Jakieś wiersze … kiepskie. No! Gazeta przeczytana – mruknął i sięgnął po tomik wierszy.
Pod drzwiami usłyszał kroki, jakieś głosy.
-Adam! To Pa. Czego może chcieć? Ani chwili spokoju - jęknął
-tak, Pa. Co się stało?
-zastanawialiśmy się gdzie jesteś – ryknął Ben. Adam nerwowo podskoczył, choć był przyzwyczajony do grzmiącego głosu ojca.
-tutaj jestem, Pa – uprzejmie przypomniał Adam.
-co tam rob … no dobrze … nie było pytania – ryknął Ben, któremu się zdawało, że drzwi do miejsca odosobnienia skutecznie tłumią wszelkie dźwięki. Adam powtórnie nerwowo podskoczył.
-czy coś się stało? Pa – powtórzył pytanie
-nie, tylko … myślałem o tobie i Laurze – ryczał Ben pod drzwiami – co z wami będzie? Jaką decyzję podejmiesz? Pa słychać chyba w Wirginia City – pomyślał Adam, ale zachował dla siebie tę uwagę. – Myślę – kontynuował Ben – że powinieneś się jeszcze zastanowić. Małżeństwo to wybór na całe życie! Adam, czy jesteś pewien, że Laura to ta jedyna, właściwa? – grzmiał Ben
-Pa – stęknął Adam – może później omówimy ten temat. W innym miejscu. Tutaj jakoś … dziwnie mi się rozmawia o takich sprawach – wyjaśnił
-dobrze! Ale ty tam tak długo jesteś. Kiedy wyjdziesz? – zastanowił się Ben
-za jakiś czas, Pa – godnie odparł Adam – za jakiś czas.
-no tak! – zaryczał Ben – jazda konna, noclegi na prerii, spanie na gołej ziemi na posłaniu z koca i kilku gałęzi, pikniki, nieregularne odżywianie się to i problemy z wy … -nie kończ Pa – jęknął Adam – daj mi jeszcze trochę czasu.
-musisz pogadać z doktorem Martinem – huczał Ben pod drzwiami
-o czym nasz brat ma rozmawiać z doktorem Martinem? Załamany Adam usłyszał glosy swoich braci. - No tak! To było do przewidzenia! Cała rodzina w komplecie. A co? Żadnej roboty na ranczo dzisiaj nie ma?
-Joe, czy ty aby nie miałeś grodzić pastwiska – wrzasnął Adam – Hoss, chyba było parę koni do podkucia. Koło drzwi zapadła cisza. Słychać było tupot pospiesznie oddalających się braci i podążającego za nimi Pa, natrętnie dopytującego się o efekty ich pracy. Adam z zadowoleniem przeciągnął się, zerknął na zegar i stwierdził z zadowoleniem, że jeszcze może sobie spokojnie porozmyślać a nawet poczytać poezje. - No właśnie. Co z Laurą?
Oświadczyć się, czy nie oświadczyć? Oto jest pytanie … Ludzie o nich plotkują. Ale czy to jest dostateczny powód do związania się na całe życie? Z pewnością nie – odpowiedział sam sobie na to pytanie. Zerknął do ukochanego tomiku poezji.

WILLIAM SHAKESPEARE
"SONETY" (WYBÓR)
Tłumaczenie: Maciej Słomczyński
Wydawnictwo "Cassiopeia", 1992

XXIII
Jak lichy aktor, co stojąc na scenie,
Zapomniał z trwogi słów do swojej roli
Lub ogarnięte wściekłością stworzenie,
Któremu gniew się ruszyć nie pozwoli,
Tak ja, nie wierząc, bym umiał wysłowić
Nadmiar miłości, straciłem już wiarę
I tonę w uczuć wezbranych powodzi
Pod namiętności zbyt wielkim ciężarem.
O, niech więc za mnie mówią księgi moje,,
Milczący serca mojego posłowie,
Które o miłość błaga i nagrodę,
Chociaż słowami tego nie wypowie.
Chciej pojąć, co tu ciche serce głosi:
Słuchać oczyma to mądrość miłości...

Ja tam tej namiętności jednak nie czuję. Nie przygniata mnie. A Laura nie lubi … nie rozumie - poprawił się Adam -poezji, nie lubi czytać i słuchać. No ale nie samą poezją człowiek żyje … ciasteczka piecze niezłe. Tylko, czy to ona je piecze, czy ciotka Lil Trudno powiedzieć. Pieczeń też robi smaczną - snuł dalej rozważania – ale chyba każda kobieta umie gotować. No … prawie każda. To duża zaleta. Peggy też jest OK. Bardzo ją lubię. Miłe dziecko. Ale Peggy, ciasteczka i pieczeń … czy to nie za mało na wspólne życie? Z drugiej strony, to już czas założyć rodzinę. Żona, dzieci. Pa przecież podzielił ziemię. Mam swój kawałek Ponderosy. Wybuduję dom. Duży. Piękny – zamyślił się nad przyszłym wyglądem domu. - Tak. Dokładnie taki wybuduję. Tylko … nie widzę w nim Laury. Jakoś mi się nie komponuje z architektoniczną wizją – odkrywczo stwierdził – I o czym będę z nią rozmawiać? Ona tylko rusza powiekami i uśmiecha się. A jeśli już otwiera usta, to tylko o strojach. Kapelusze, sukienki, jedwabie, organdyna, koronki, hafty … nudne to jak diabli. Przecież nie ożenię się po to, żeby się nudzić – podsumował wnioski Adam - Tak. Stanowczo. Nie oświadczę się Laurze! Będę dalej szukać. Przecież do cholery musi gdzieś żyć jakaś kobieta, która by do mnie pasowała. Lubiła przyrodę, wiersze, mógłbym z nią o wszystkim porozmawiać, a jeszcze jakby do tego była ładna, to bez wahania oświadczę się jej. Na pewno z miejsca zakocham się w takim ideale –postanowił Adam. Zerknął na zegar. No, koniec "wakacji". Czas wyjść, stawić czoło prozie życia, Pa, braciom, Hop Singowi a później Laurze i ciotce Lil – westchnął. Zakończył niezbędne czynności. Umył ręce. I wyszedł z tomikiem poezji w dłoniach. W salonie spotkał Pa, który obrzucił go współczującym spojrzeniem
-koniecznie synu musisz zgłosić się do doktora Martina …
-Pa, Adam – krzyki braci wypełniły pomieszczenie – przyjechał twój przyjaciel z Filadelfii
-z córką przyjechał – Joe był w swoim żywiole – młodą, ładną, tą co studiowała literaturę w college'u. Adam położył poezje Szekspira na stole i pognał za Pa obejrzeć gości. -Być może to jest odpowiedź losu na jego pytania. Na jego prośby i na prośby Pa. Kto wie?

zorina13

Wychodek to rzeczywiścię najlepsze miejsce do rozważań -ożenić się czy się nie ożenić.

ADA

Ciekawy pomysł, jeszcze nigdy Adaś nie był umieszczony w tak pięknych okolicznościach przyrody. Laughing

Kola

Mada

Ewelina

Prawa wyborcze kobiet przeszły, ale akcja Bonanzy, czyli moment, kiedy nasz idol siedział na tej ... deseczce to 1863 rok ... mniej więcej. Wtedy nikomu o tym się nie śniło oprócz feministek? sufrażystek? uważanych za "dziwne kobiety". W USA kobiety uzyskały prawa wyborcze dopiero w 1920 roku, czyli dużo później.
Pomysł na fanfik nie jest taki oryginalny Very Happy

Jak wspomniałam inspiracją były teksty o czytywaniu forumowych postów i fanfików w domowym WC. Przyszło mi do głowy, że i Adam też tam bywał ... skoro nawet królowie tam chadzali piechotą, to i godności wiele mu nie ubyło Very Happy

Aga

"Zakończył niezbędne czynności. Umył ręce."

Tu mniej więcej skrzywiłam się Confused

Ewelina do tego zdania wierzyłam, że Adam jedynie oparty o "zlew" gdyba nad prozą życia, leniwie przewraca strony, przeglądając notowania i czyta poezję Evil or Very Mad

odarłaś Adasia z godności jak nikt do tej pory Evil or Very Mad

...tak Mada dobrze myślałaś, Laughing

Adam siedzący .....brrrr....moja wyobraźnia blokuje się przebiła knebelek ... Ewelina masz Cardiol? Laughing

Pomysł świetny, Very Happy

dodam jednak, że ja tylko chcę udowodnić bogactwo Adama na papierze....i brak w kieszeni 25$ Rolling Eyes

...a kibelek zabójczy, zwłaszcza zegar za plecami Laughing

fragment kończy się obiecująco i optymistycznie...

Ewelina

Dlaczego? Człowiek kulturalny, a takim z pewnością był Adam myje ręce w takim miejscu. Wadą serialu było jednak i to, że układ trawienny bohaterów kończył się na przełyku ... a dalej już nic nie mieli Rolling Eyes

Jak widać mieli ... kibelek też jak na owe czasy gustowny, wyposażony we wszystko co niezbędne ... a nawet więcej, bo i zegar wisi ...
Nie sądzę, żebym Adasia odarła z godności. Po prostu lekko i po ludzku podeszłam do prozy życia codziennego ... logiczne jest mniemanie, że skoro jadł ... co było pokazane w wielu odcinkach, to i musiał gdzieś to ... usuwać ... a chłopak nie lubił tracić czasu, ponadto było to miejsce, gdzie z wiadomych przyczyn był sam i nikt mu głowy nie zawracał Very Happy

Cardiol mam Very Happy

Zresztą Aga, Ty sobie wyobraź, że on i w tym miejscu majestatycznie siedzi ... Ja jestem pewna ... że majestatycznie i z godnością ...

Aga

może jednak ....tego akurat nie będę sobie wyobrażać Laughing

wierzę Ci na słowo... Rolling Eyes

Planujesz kontynuację? Zostawiłaś otwartą furtkę....aż się prosi Rolling Eyes

Ewelina

Sama nie wiem ... I znów będziesz krzyczeć, że go odzieram z godności ... a to przecież Ty sama, osobiście, własnopalczaście podsunęłaś mi ten pomysł, żaląc się na niewygodę pisywania postów w domowym kibelku.

Aga

Ewelina pisz....na pewno coś Ci w główce się klaruje. Rolling Eyes

a ja....nie krzyczę, tylko...głośno piszę Laughing

Gość

Ciekawy pomysł Smile

Mam nadzieję, że Adam, z myślą o milej samotni wyposażył dom w dwa przybytki - skoro wybierał się tam z długim, refleksyjnym czytaniem wierszy Wink

Nie wiem tylko, nie pasuję mi jednak Ben - jest aż nazbyt rubaszny. Tak prosto z mostu, przez drzwi? W porządnej protestanckiej rodzinie? O takich tematach?
Ale aspekt komediowy jest Smile

Aga

Wszak syna ratować chciał .....by nie pękł Rolling Eyes

wiesz z przejedzenia....trzeba czasem dziecku coś doradzić nawet jeśli to ADAM Very Happy

Ewelina

Ben nie wznosił rubasznych okrzyków pod drzwiami wygódki ... ot pytał syna, czy jest pewien swojej decyzji ... Very Happy

No i martwił się jego układem trawiennym ... to też bardzo ludzkie, o kogo miał się martwić jeśli nie o synów?

Aga

Ewelina czy wiesz jak trudno przełknąć kawę gdy czyta się takie rzeczy... Laughing