www.bonanza.pl

Camila

Może odrobinkę, ale niekoniecznie to będzie niepokój o ich związek. Rolling Eyes

ADA

A to w porządku Smile

Inne niepokoje wskazane Wink

Mada

Christine w tym odcinku wypadła zdecydowanie lepiej niż w poprzednim. To zupełnie inna osoba, niepodobna do tej głupiutkiej asystentki, która pojawiła się u Adama w domu. Liczę na ciekawy wątek z jej udziałem. Smile

Aga

Mnie też bardziej się spodobała w ostatnim fragmencie. Zastanawiam się czy Camila zmieniłaś zdanie co do tej postaci czy tak miało być.

Camila

To prawda, zmieniłam koncepcję tej postaci na taką z niewesołą przeszłością, która się niestety znowu odzywa.

Aga

Mam nadzieję, że Adam nie będzie jej zbytnio....pocieszał Wink

Camila

Na horyzoncie pojawią się pewni dwaj jegomoście i jeden z nich na pewno ją pocieszy tuląc swoich ramionach.

lucy

Christine okazuje się postacią skomplikowana, z przeszłością... wszystkie nasze wybory przynoszą jakieś skutki, zawsze trzeba liczyć się z konsekwencjami

Ewelina

Aga

Ewelina znowu przestawiasz bohaterów Laughing

tego byś wygryzła, tego wyciepała

Camila

Christine próbowała się pozbierać po ostatnich wydarzeniach. Niestety szło jej to z marnym skutkiem. Miała także już wrócić do pracy po tej krótkiej nieobecności, chociaż tutaj chciała być w porządku i nie narobić sobie zaległości. Przed wyjściem z mieszkania odebrała telefon. Sądziła, że to ktoś z biura. Pomyliła się. Dzwoniącym okazał się Maks. Poznała go kilkanaście lat temu. I wtedy mu pomogła, a to był błąd. Wydawało jej się, że to tylko raz i nigdy więcej go już nie spotka. Nie będzie chciał niczego więcej od niej, a ona zapomni o wszystkim złym, co kiedyś zrobiła. Zapomni jak bardzo miała ciężko, żeby przeżyć. Chciała tylko spokojnie ułożyć sobie jakieś normalne życie, w którym nie będzie musiała zastanawiać się czy przeżyje kolejny dzień czy będzie miała za, co utrzymać siebie i brata. Teraz życie sypało się jej na kawałki. Czuła, że będzie musiała ulec jego groźbom. Zrozumiała jak bardzo się myliła względem Maksa. Nie należał do ludzi, których obchodzi dane słowo. O tym właśnie się przekonała, że tamto, co powiedział było jednym wielkim kłamstwem i znowu chciał ją wykorzystać. Ich rozmowa nie trwała zbyt długo, ale i tak spowodowała, że Christine była cała w nerwach. Telefonem rzuciła o ścianę. Usiadła na ziemi. Twarz ukryła w dłoniach. Nic nie było tak jak sobie kiedyś wyobrażała.
Adam na zmianę z Gregiem, swoim wspólnikiem i przyjacielem, próbowali dodzwonić się do Christine. Jednak nic im z tego nie wychodziło. McAlister zirytowany do granic możliwości krążył po gabinecie. W pewnym momencie zatrzymał się i spojrzał na Adama. Przez chwilę milczał.
-Widzisz, mówiłem ci, że to zły pomysł, żeby zatrudniać dziewczynę nie wiadomo skąd, o której nic nie wiedzieliśmy. Jak nam wywinie jakiś numer to będzie twoja wina, bo się uparłeś i musiałeś jak zawsze postawić na swoim.
-Skoro nalegasz może być moja wina. Przypominam ci, że nic się nie dzieje i wątpię, żeby wywinęła jakiś numer. Po za tym zapominasz, że powiedziała, że nie będzie jej kilka dni. Może potrzebuje więcej czasu.
-I ty oczywiście wierzysz w to, co ona mówi?
-A jeśli wierzę to źle? Przestań się już tak jeżyć jakby to było coś strasznie ważnego.
-Nigdy nie zrozumiem jak możesz być zawsze tak spokojny, ale dobrze pod jednym warunkiem. Pójdziesz do niej i sprawdzisz czy w ogóle ona jeszcze jest w mieście, i kiedy zamierza się pojawić.
-Stawiasz twarde warunki przyjacielu.
-Nie chce się na tej historii przejechać i stracić to, co zbudowaliśmy przez te lata.
-Nie znałem cię od tej strony, ale zgoda pójdę do niej. Na razie to jadę na spotkanie z klientem.
Adam wrócił do domu dopiero wieczorem, a odwiedziny u Christine pozostały na dziś tylko w sferze pobożnych życzeń. Nawet nie miał ochoty nad niczym się zastanawiać . Jedyne o czym myślał to odrobina odpoczynku i nic więcej. Cicho wszedł do domu.
-Dobry wieczór, kochanie.
Już wiedział, że nie jest sam, a z Asią. Siedziała przy kominku lekko się uśmiechając do niego. Miała na sobie czarne dżinsy i w takim samym kolorze ażurowy sweterek z pod, którego odznaczał się biały materiał koszulki z długim rękawem. Włosy upięte w koński ogon. Od niechcenia poprawiła grzywkę.
-Jak ci miął dzień?- spytał i pocałował ją w policzek.
-Monotonnie, a tobie?
-Straszny i męczący. Gdybym miał wybierać to chyba wolałbym skopać twój ogródek niż się męczyć nad tymi wszystkimi papierami i w czasie spotkań.
-No właśnie widzę, ale zdaje mi się, że jest coś jeszcze o czym mi nie powiedziałeś.
-Chodzi o Christine. Będę musiał się do niej pofatygować i porozmawiać, co się z nią dzieje ostatnio.
-Czyli to coś poważnego.- stwierdziła przysiadając się koło Adama.
Ostrożnie wyswobodził rękę i objął dość mocno Asię.
-Mam nadzieję, że nie. Tylko z drugiej strony, że nie mam jakoś ochoty do niej iść i wypytywać o powody nieobecności w pracy.
-Greg pewnie to wymyślił, żeby wzbudzić w tobie poczucie winy za to, że pomogłeś Christine. Czasem mam ochotę go udusić za, niektóre jego pomysły.
-To, byś się troszkę pospieszyła. Pamiętasz jak wspominałem ci o tym jak Christine chciała coś mi powiedzieć i wycofała się. Mam wrażenie, że jej urlop ma z tym jakiś związek.
-Sugerujesz, że ma kłopoty i nie chce pomocy.
-Możliwe, że tak. Mówiłem, że może przyjść i powiedzieć o wszystkim, co ją trapi.
-Dobrze, że tak powiedziałeś. Niech wie, że ma wsparcie życzliwych jej ludzi. Tylko myślę, że ona też potrzebuje trochę czasu, żeby zrozumieć, że nie musi liczyć wyłącznie na siebie. Pamiętam, że raz ci powiedziała, że nie bardzo ufa ludziom, bo ją wielokrotnie ranili. Może to przez to nie chciała nic ci mówić. A może i przez to jej nie ma w pracy? Nie wiem sama, co się mogło stać, ale robi mi się coraz bardziej szkoda tej dziewczyny. Pomyślałam, że ja zajrzę do Christine.
-Zaskoczyłaś mnie, słońce.
-Wiem. Pewnie będzie jej łatwiej rozmawiać ze mną niż z tobą. Nie, żebyś jej nie wysłuchał, ale ty jesteś mężczyzną i mógłbyś jej tak w pełni nie zrozumieć jak inna kobieta.
-Nie pomyślałem o tym w ten sposób. Masz rację. Cieszę się, że chcesz się włączyć.
-Przecież nie będę stać z boku jeśli mogę nie tyle nawet pomóc, co wysłuchać skoro jest taka potrzeba. I chyba jutro do niej pójdę.

zorina13

Asia mnie zaskoczyła tym ,że chce pomóc Christine.

lucy

Też jestem zaskoczona tą chęcią pomocy dla asystentki męża. Asia jest bardzo wyjątkową osobą.

ADA

Ciekawe w czym Christine pomogła Maksowi i dlaczego on ją teraz szantażuje. Czy jest to, coś co ją może skompromitować w oczach Adama i jego wspólnika. Trochę nie podoba mi się, że Adam tak szybko uległ Gregowi. Wygląda to tak jakby był mu podporządkowany. Zdaję sobie sprawę z tego, że Christine ma niezwykle skomplikowaną sytuację, ale czy Asia powinna wtrącać się w sprawy dziewczyny? Przecież jest żona szefa ... trochę niezręczna sytuacja Confused

Ewelina