www.bonanza.pl

Kola

Jak widać szybkość w działaniu z kobietami przez Cartwrightów jest rodzina jak widać Adam od najmłodszego braciszka czegoś się nauczył.
Przyjaźń pomiędzy kobietą, a mężczyzna jest nie możliwa, więc prędzej czy później Adam i Teresa Wink

Teresa ma bardzo wybuchowy temperament, ale myślę, że Adam bez problemu ją ujarzmi.
Ostatnia notka jest natomiast bardzo nastrojowa i romantyczna, a ta piosenka jest po prostu przecudna.

ADA

Aga

Niech bruździ.... Rolling Eyes

w końcu pewnie Adam wszystko wynagrodzi z nawiązką Rolling Eyes

Camila

Aga łatwo powiedzieć, że wynagrodzi. Teraz tak, ale za drugim razem to nie bardzo Rolling Eyes

Aga

dlaczegóż to? Rolling Eyes

Camila

Dziewczyna nie bardzo będzie wtedy sprawna Rolling Eyes

Aga

moze już nic nie mów Confused

tylko napisz... Rolling Eyes

Camila

Oczywiście, że piszę, ale kiedy przeczytasz to nie wiem

Gość

chyba ostatnie dwa tygodnie były dla nas męczące, nawet bohaterowie fanfików mają pod górkę...

Aga

ubawiłaś mnie Senszen....

Camila

Teresa od dnia potańcówki unikała wszystkich, których mogła. Dziewczyna nie pokazywała się w mieście. Za każdym razem kiedy leżała w pokoju słyszała, choć zakrywała głowę poduszką natarczywe stukanie do drzwi i ten sam przyprawiający ją o dreszcze głos. Udawała, że nie słyszy i jej nie ma, ale wiedziała, że nie umie go nie kochać nawet po słowach Anabeth o tym, że on się nią bawi i nigdy nie zamierzał jej się oświadczyć, bo bawi się kobietami tak jak kot myszą, a jego jedynym celem było wykorzystanie samotnej panny, które były niczym sztylet wbity w jej serce.
Adam zły znowuż wrócił do domu. Mały Joe z daleka go widząc zniknął z pola widzenia starszego brata, bo po jego ostatnim wybuchu chodził od tygodnia z fioletowym siniakiem rozlewającym się na pół policzka. Joe dopiero teraz zrozumiał słowa Pa o ślubie i musiał to wszystko sam naprawić. Zostawił go samotnie prostującego gwoździe, al. bardziej przypominało ich miażdżenie. Dosyć szybko dotarł na miejsc, ale i on nic nie wskórał. Spojrzała na niego za trzaskując za sobą drzwi i z całej siły mijając potrąciła aż Joe się zachwiał. Odjechała w stronę miasta. Chłopak przysiadł na ganku zastanawiając się co teraz będzie. Pod jego nieobecność na ranczo przyjechała Anabeth. Była w żółtej sukience i przypominała anorektycznego kurczaka. Stała rozglądając się wokół kiedy do jej uszu dotarło miarowe uderzenia młotka. Zajrzała przez szparę w drzwiach. Szczęście jej sprzyjało, był tam Adam. Poprawiła sukienkę i rozpinając jeszcze dwa guziki weszła. W ciszy obserwowała wkładającego koszulę mężczyznę.
-Adamie- najsłodszym jakim mogła tonem głosu odezwała się jednocześnie przekrzywiając głowę i składając usta w dzióbek.
Pospiesznie się zapinając odwrócił się w jej stronę. Co gorsza dla Anabeth jej ostentacyjnie rozpięta sukienka nie zainteresowała go. Nie odzywając się czekał na kolejny ruch. Powoli przybierając najbardziej kobiecy chód zbliżyła się.
-Mam taką szalenie ważną sprawę. Chciałabym byś wybudował mi huśtawkę i to jak najszybciej.
-Jak widzisz nie mam teraz czasu. Może Joe albo Hoss się tym zajmom.
-Ależ to ty musisz ją koniecznie zrobić.
-Tak? A dlaczegóż ja?
-Bo jesteś po pierwsze architektem- zaczęła lekko zniecierpliwiona jego brakiem reakcji na nią- a po drugie najważniejsze jesteś taki silny i pracowity.
Udając, że się potknęła runęła z impetem na Adama. Trzymając ją za ramiona ustawił do pionu. Dziewczyna w tym momencie próbowała go pocałować, ale to jej się nie udało. Jedynym efektem, który się zdarzył było podrażnienie zmysłu powonienia Adama ostrymi perfumami, którymi pachniała.
-Lepiej będzie jak panienka już stąd pójdzie.
Anabeth powstrzymała się od skomentowania tego. Adam zostawił ja samą i pognał gdzieś na złamanie karku. Przypadkiem tą rozmowę słyszał Ben. Nie zauważając jego i tłumiąc w sobie wściekłość opuściła teren Ponderosy obmyślając kolejne zabiegi na Adama.
Drogę przebył szybciej niż zwykle. Ruszył w kierunku saloonu, ale wpół kroku stanął. W tłumie mignęła mu znajoma sylwetka Teresy. Dogonił ją kiedy miała wsiąść już na konia. Łapiąc za rękę powstrzymał przed odjazdem.
-Posłuchaj to wszystko nie prawda.
-Co mnie to obchodzi.
-Zrozum, że ktoś chce nas rozdzielić.
-Anabeth też tak mówiłeś. Z resztą odczep się.
Wsiadła na konia, ale poczuła, że ktoś ją ciągnie do ziemi. Stała zakleszczona pomiędzy Adamem, a jej wierzchowcem. W jego spojrzeniu było coś nieokreślonego, coś co już kiedyś widziała. Milczeli patrząc na siebie.
-Puść i wracaj do niej.
-Zwariowałaś.- potrząsnął szarpiącą się dziewczyną- Nigdy nie mów mi o tej podłej osobie. Rozumiesz, nigdy. Ona ci tak nagadała.
-Bo co?
-Do cholery, bo jesteś dla mnie najważniejsza i nikt więcej.
Teresa przymknęła oczy. Z pod powieki spłynęła łza. Ciężko zaczerpnęła powietrza. Coś w sobie ważyła.
-Ja myślałam, jestem głupia.
Opuściła głowę i rozpłakała się. Adam mocno ją do siebie przytulił ocierając łzy. Jeszcze na moment spojrzał w jej oczy i pocałował. Całującą się parę z dala widziała też Anabeth.
-Jak to możliwe. Pożałuje tego za to, że mnie upokorzył.- poszła do domu.
Zbliżał się już późny wieczór. W domku przy drodze do Virginia City nadal paliła się lampa naftowa, a wiszący na ścianie zegar leniwie wybijał kolejne godziny. W szarej domowej sukience w bujanym fotelu siedziała niewysoka bardzo ładna dziewczyna o długich brązowych włosach zatopiona w swoich marzeniach trzymając na kolanach nieskończoną robótkę. W końcu jednak wyszła na ganek. Stała opierając się drewniany pal i przyglądała się czarnemu jak heban niebu, na którym połyskiwały złotym blaskiem miliony gwiazd, a zza gnanych jak stada owieczek przez wiatr białych obłoczków wyłaniał się przypominający jej nadgryziony rogalik księżyc.
Przyglądając się tej podniebnej gonitwie co jakiś czas odgarniała z twarzy niesfornie walczące z wiatrem włosy nawet nie zauważając opartego o ścianę wysokiego mężczyzny w czerni.
Mierząc wzrokiem jej nienaganną sylwetkę powoli ruszył do niej. Będąc kilka centymetrów od niej zatrzymał się. Pochylając się do niej zaczął coś szeptać do ucha wyciągając rękę z bukietem czerwonych róż.
Lekko zlękniona jego widokiem o tej porze niemal przykleiła się tegoż słupka, który był towarzyszem jej nocnych rozmyślań.
- Tereso, czy tu się mnie boisz?
Dziewczyna czując, że oblewa się rumieńcami chciała mu cokolwiek powiedzieć, ale dziwnie nie potrafiła wydobyć z siebie ani jednego słowa tylko przecząco pokręciła głową. Adam nieznacznie się uśmiechnął i nawet na sekundę nie spuścił z niej oka, a z kieszeni wyciągnął małe pudełeczko. Trzymając jej drżącą dłoń wsunął na palec zloty pierścionek
-Chce byś została moją panią Cartwright.
-Ja?
-Ty, tylko ty, bo
Tylko ty pójdziesz ze mną w każdą drogę
Tylko ty o nic nie pytając mnie
Tylko ty z moich marzeń składasz życie
Tylko ty zapomnisz mi łzy

Gdy z nieba na świat anioły zejdą znów
Do okien i bram przytuli się mróz
Przez zieleń i biel, przez jasny płomień świec
Ja tobie powiem znów, powiem to co już wiesz

Tylko ty pójdziesz ze mną w każdą drogę
Tylko ty o nic nie pytając mnie
Tylko ty z moich marzeń składasz życie
Tylko ty zapomnisz mi łzy

Gdzie rzuci mnie los, w ramionach twoich dom
Nakrywasz nam stół gdy przyjdzie ta noc
I pewnie już wiesz co chce tobie dać
Tej nocy słowa dwa, słowa te które znasz

Tylko ty wiesz więcej niż ja, o tym co ukryte w sercu mam na dnie
Tylko ty wierzysz mi, że przed nami całe życie

Tylko ty pójdziesz ze mną w każdą drogę
Tylko ty o nic nie pytając mnie
Tylko ty z moich marzeń składasz życie
Tylko ty prócz ciebie już nikt, prócz ciebie już nikt

W czasie kiedy to mówił po policzku zaczęła spływać łza, którą najdelikatniej jak mógł otarł i mocno ją do siebie przytulił.
-Jeśli chcesz zostanę nią.
Unosząc ją jak piórko okręcił się wokół własnej osi. Trzymając ją nadal w ramionach przesunął swoją dłoń po plecach dziewczyny zatapiając palce w jej miękkich włosach. W jego oczach pojawiły się figlarne ogniki, a na ustach ten sam, który już kiedyś widziała szelmowski uśmiech.
-Chcesz tego- szepnął, ale nie potrzebował już odpowiedzi czując jej dłoń rozpinającą guziki czarnej koszuli i zniknęli w wejściu, a Adam zręcznie zatrzasnął za nimi drzwi.

zorina13

Ten arotektyczny kurczak w żółtej sukience mnie rozbawił.
Narobi pewnie jeszcze sporo bigosu.

ADA

Anabeth knuje i pewnie nadal będzie knuć Evil or Very Mad

Aga

A co chciałaś podejrzeć? Wink

Camila

Spróbuję uchylić te drzwi kolejnej części Wink