www.bonanza.pl

ADA

Camilo, to najfajniejszy rodzaj zaskoczenia, gdy wiesz, co pisać i nagle w trakcie pisania, pojawia się nowy pomysł i wszystko wywraca do góry nogami.

Aga

Ciekawe kto dybie na Adama. Surprised

Mam nadzieję, że jego stan psycho-fizyczny będzie się polepszał....możliwe, że za sprawą Kate. Dość zaradna jest...sama w obcym mieście, ale może wniesie jakiś powiew świeżości w życie Adama. Very Happy

Camila

Kate coś wniesie w życie Adasia.

Camila

-Przepraszam panią za Adama.- zaczął po dłuższym milczeniu Ben.
-Nic się nie stało. Adam nie godzi się z tym, co się stało i reaguje tak jak widzieliśmy. Myślę, że to normalne zachowanie po czymś takim. Zastanawia się czemu to właśnie jego spotkało i nie wie. I chyba to właśnie doprowadza go do złości, że nie może się ruszyć i niczego sam zrobić tylko jest zdany na kogoś. Wydaje mu się, że wszyscy go wyręczają i robią to z łaski, że zmuszają się do tego.
-Tak, Adam zawsze sobie sam radził. To taki mocny człowiek, a takiemu najgorzej w bezczynności jest. Masz sporo racji w swoich słowach. Widzę także, że dość dobrze poznałaś mojego syna i mówisz tak jakbyś coś wiedziała na temat jego obecnego położenia. Chcesz tak jak my dobrze dla niego. Nie mówisz, że źle postępuje, że powinien się wziąć za siebie, ale starasz się zrozumieć to, co nim kieruje.
-Rozmawialiśmy ze sobą sporo gdy Adam był w San Francisco, z naszych listów też wiele się o nim dowiedziałam, więc poznaliśmy się troszkę. Byłam też kiedyś po tej samej stronie, co pan teraz. To był chyba najtrudniejszy okres w moim życiu. Nie ja jednak jestem w tej chwili ważna, a Adam.
-Mówię to, co pomyślałem teraz. Mam nadzieję, że cię nie uraziłem tym, co ci powiedziałem.
-Nie, skądże. Chyba przez ostatnie lata oddaliłam się od ludzi i stąd to. Na razie nie potrafiłam o tym nikomu powiedzieć, Adam też o tym nie wie. Ja kiedyś sama mu powiem może to mu jakoś pomoże.
-Nie chcę od ciebie tego wymagać, Kate. Jeślibyś nie powiedziała to nic nie zmieni, bo to jest twoje bardzo osobiste przeżycie. Nie musisz się nim z nikim dzielić jeśli nie chcesz, nie potrafisz.
-Już postanowiłam i nie zmienię zdania w tej kwestii. Czekam tylko na odpowiedni moment.
-W takim razie nie będę cię odwodził od pomysłu, bo nie mam takiego prawa. Ja się nie będę w to wtrącać to wasze życie i rozmowy między sobą. Zapomniałem w ogóle czy masz gdzie się zatrzymać?
-To miłe, że mówi mi pan po imieniu. Tak, mam gdzie mieszkać. Pisałam Adamowi, że zatrzymam się w hotelu i zajmę się kilkoma swoimi sprawami zaraz po przyjeździe. O jego wypadku też, bym nie wiedziała do jutra, bo następnego dnia mieliśmy się spotkać i gdyby nie ci dwaj kowboje, którzy wspominali o wypadku to żyłabym dalej w nieświadomości i marzeniach, co mnie tu czeka.
-Rozumiem. Przykro mi, że nie od nas się dowiedziałaś o wypadku, ale nie mieliśmy do tego głowy i właściwie nie wiedzieliśmy o twoim przyjeździe. Wnioskuję też, że chcesz zostać w mieście dłużej.
-W czasie podróży podjęłam decyzję, żeby tu zostać. Nic mnie w San Francisco nie trzyma, więc nie mam nic do stracenia, a raczej chyba do zyskania nowych znajomych, przyjaciół tutaj.
-Życzę ci, by tak się stało. Kilku już masz w tej chwili. Gdyby coś się działo to śmiało przychodź.
-Będę zawsze pamiętać o tym panie Cartwright. Jeśli mogę to może uda mi się przyjść jutro.
Kate od jakiegoś czasu pomagała Cartwrightom w domu, bo Hop Sing musiał pilnie wyjechać, a ona sama zaproponowała takie rozwiązanie. Z resztą Ben widział, że dziewczyna ma całkiem dobry wpływ na Adama i nie chciał tego przerywać. Panna Bosfort pracowała także u pani Fix. Nieźle sobie radziła z natłokiem obowiązków. Czuła się prawie jak we własnym domu. Tego dnia zostali z Adamem sami w domu. On jak zawsze siedział u siebie w pokoju, a ona natomiast krzątała się na dole. Usłyszała ciche pukanie do drzwi. Przed nią stała niewiele wyższa od niej blondynka. Jasne długie pasma włosów swobodnie opadały na ramiona. Była w podobnym wieku, co ona. Rozbieganymi ciemnoniebieskimi oczyma rozglądała się w poszukiwaniu czegoś lub kogoś. Nie znalazła tego. Kiedy Kate powiedziała, że nie ma nikogo innego oprócz nich i Adama. Zmartwiły ją jej słowa. Nie mogła w tej sytuacji liczyć na tego Cartwrighta, a dziewczyna też na niewiele się zdawała, bo, co mogła poradzić na jej problemy. Musiała sobie w takim razie sama poradzić z natrętnym sąsiadem, który uważał ją już za swoją narzeczoną, choć nic nie było między nimi. Dziewczyna w kiepskim humorze wyszła. Kate miała już zatrzasnąć drzwi, ale usłyszała pisk. Wyjrzała z nieukrywaną, jak na nią ciekawością. Na zewnątrz był tam także ten sam przystojny brunet z dnia jej przyjazdu. Mężczyzna złapał za ramiona tą młodą kobietę, która na niego ze swojej nieuwagi wpadła. Próbowali utrzymać równowagę, ale nie zdołali tego uczynić. Will zdążył się dość zwinnie z nią odwrócić, by nie upadła na plecy, a on nie przygniótł jej ciężarem swojego ciała. Wylądowali razem na ziemi. Trzymał ją jeszcze moment w swoich silnych ramionach. Mężczyzna stwierdził, że to anioł nie kobieta. Takiej nigdzie nie widział. Próbował nawet porównywać ją z Kate, ale ta dziewczyna zrobiła na nim ogromne wrażenie. Była bardzo wyjątkowa. Inna niż wszystkie, które widział do tej pory. Blondynka szybko poderwała się na równe nogi. Nie chciała, by posądził ją, że jest łatwa i może z nią zrobić, co zechce. Ona taka nie była. Miała swoje zasady, których przestrzegała. Stała patrząc na podnoszącego się z nieukrywanym trudem bruneta. Kate dalej nie widziała, co się stało. Wróciła do domu. Nie chciała być posądzona o podglądanie ich.
Will z uśmiechem patrzył na tę filigranową osóbkę. Powolnymi ruchami otrzepywał ciemny garnitur, który miał na sobie. Dziewczyna nieco się zawstydziła pod wpływem spojrzenia jego piwnych oczu. Jej odwaga gdzieś rozpłynęła się i nie wiedziała sama, co ma powiedzieć. Musiała przyznać, że zrobił na niej wrażenie. Nie tylko dla tego, że to był niezwykle przystojny mężczyzna, ale też dlatego, że nikogo innego o tak nienagannych manierach nie znała prócz Cartwrightów. Ich jednak traktowała tak jak dobrych przyjaciół. Przy nim czuła coś dziwnego. Coś czego jeszcze do tej pory nie zaznała w życiu. Nie umiała nazwać uczucia, które ją ogarnęło, trzeba było przeżyć samemu.

Ewelina

Adam nadal cierpi i nie może pogodzić się z bezsilnością. Ma wsparcie rodziny, ale ... chyba chce być sam. Przynajmniej na razie. Nie bardzo rozumiem, dlaczego przypadkowe zderzenie z facetem i niespodziewana wywrotka miałyby być uznane za oznakę lekkiego prowadzenia Shocked

. Ale ta blondynka pewnie jest przewrażliwiona ... zresztą brunetowi chyba bardziej podoba się Kate. I dobrze!

zorina13

Will chyba spotkał właśnie właśnie miłość swojego życia.

Mada

Zazwyczaj denerwuję się i gubię, gdy motywy postępowania bohaterów są dla mnie niejasne, a tak jest w tym przypadku. Myślałam, że Adam jechał na spotkanie z Kate, gdy jego koń został oślepiony. Teraz okazuje się, że mieli spotkać się dopiero następnego dnia. Dokąd więc jechał i po co? Dlaczego mieli spotkać się następnego dnia po jej przyjeździe? To dosyć niepodobne do Cartwrightów. Oni odbierali swych gości bezpośrednio po przyjeździe dyliżansu na stację. Dlaczego Adam nikomu nie powiedział o przyjeździe dziewczyny? Jeśli nie jest to zagadka kryminalna, to warto takie informacje podawać na bieżąco, bo wtedy motywy postępowania bohaterów są logiczne i zrozumiałe.

Kate spodobała się Benowi, Willowi, Adamowi. Niedługo pół miasta się w niej zakocha. Wink

A tak poważnie, to Kate z pewnością będzie wspierać Adama, może uda jej się w jakiś sposób do niego dotrzeć.
Blondynka została porażona urodą Willa. Chyba to nie jest ich ostatnie spotkanie ...

ADA

Bardzo mi szkoda Adama. Przed nim jeszcze wiele ciężkich chwil. Mam nadzieję, że jakaś nadzieja dla niego jednak jest Rolling Eyes

Kate moim zdaniem powinna zostać w Ponderosie. Zdaje się, że jej towarzystwo korzystnie wpływa na samopoczucie Adama.

Camila

ADA

Cieszę się, że dla Adasia jest szansa Very Happy

Camila

Nie mogłabym go zostawić w takim stanie

Aga

Will chwilowo wylądował na ziemi w towarzystwie blondynki więc Kate ma jednego adoratora mniej. Wink

Za wsze to więcej czasu dla Adama, który potrzebuje wstrząsu z zewnątrz.

Camila

Wstrząs, ale w jakim celu Question

Aga

...żeby Adam wziął się w garść i ruszył tyłek z wyrka....albo chociaż próbował. Rolling Eyes

i przestał użalać się nad sobą.

Camila

Ach tak. To może coś się takiego znajdzie, by pobudzić Adama do działania.