www.bonanza.pl

lucy

A może Christine została podstępnie narzucona przez złośliwą, intrygującą konkurencje?

Mada

I Adam nic nie ma do gadania? Nie wydaje mi się. To JEGO asystentka.

Aga

W takim razie się pomylił. Czasami na rozmowach kwalifikacyjnych wypada się nieco lepiej, a pracować i pracować to różnica. Bo pytać "co pani zrobi gdy zdarzy się to czy tamto?" a zrobić.... Bidulka trafiła na sytuację stresującą i co robi? Leży i kwiczy.

Camila

Aga, rozbawiłaś mnie nazywając Christine bidulką.

Pewnie nie długo pokaże, co w niej tak na prawdę siedzi i raczej nikomu nie będzie do śmiechu.

lucy

Adam był pod jakąś presją, przyjmując Christine? Miał wobec kogoś jakieś zobowiązania i mimo wątpliwości co do kompetencji pannicy, musiał się zgodzić? Gdyby miał podejrzenia co do jej lojalności, nie zrobił by tego?

Aga

No to czekam Camila Very Happy

Camila

Camila

Adama od rana nie opuszczał dobry humor i nic nie mogło mu go popsuć. Nawet spotkanie z kimś kto zechciałby go wyprowadzić z równowagi swoimi bezsensownymi uwagami na każdy możliwy temat. Przez cały czas nucił też zasłyszaną w radio piosenkę, która nie chciała się od niego odczepić. Zresztą wcale mu ona nie przeszkadzała, a jedynie zdradzała, że ma się z czego cieszyć. Dawno tak dobrze się nie czuł w swoim związku z Asią. Ich relacje stawały się z każdym dniem coraz cieplejsze. Uśmiechnął się wspominając ostatnie popołudnie i to, co się wtedy stało. Jednak pojawiała się dziwna myśl, że coś może stanąć na drodze do całkowitego pogodzenia się z Asią. Trochę się bał takiej ewentualności, ale wiedział, że musi zrobić wszystko nie dopuszczając do tego. Zamyśl się nad tym, co podsunął mu umysł. Nie chciał się zajmować smutnymi wizjami. Musiał się skupić na obecnej chwili i przyszłości.
-Pan prezes dziś w doskonałym humorze- stwierdziła Christine odrywając od myśli wchodzącego do gabinetu Adama. Przystanął na moment po jej słowach i spojrzał na siedzącą za biurkiem dziewczynę.
-Bo mam się akurat z czego cieszyć. Za to ty jakoś niespecjalnie wyglądasz. Stało ci się coś?
-Jednym dopisuje szczęcie, a innym nie bardzo.- mruknęła- Dzisiaj należę do tych drugich, a fortuna kołem się toczy. Czy ja mogłabym mieć taką malutką prośbę chciałabym coś panu powiedzieć.
-To może teraz sobie porozmawiamy jak ci zależy.
-Obawiam się, że nie starczyłoby mi czasu na opowiedzenie tego, a za chwilę przychodzi burmistrz.
Adama zastanowiło jej zachowanie. Zwykle była uśmiechnięta i wszędzie było jej pełno. Co prawda niezbyt długo tutaj pracowała, ale wszyscy ją polubili. Zdarzały jej się drobne potknięcia, ale Adam zdawał sobie sprawę, że jeszcze się uczy swojego zawodu. Wolał te drobne potknięcia i nieradzenie sobie z, niektórymi natrętnymi ludźmi i obowiązkami niż notoryczne spóźnianie się i mylenie dat oraz terminów spotkań. Tak postępowała jego poprzednia asystentka. Postępowanie tamtej dziewczyny doprowadzało Adama do szału i mimo, że była polecona dość szybko pożegnała się z pracą u niego.
Po wyjściu burmistrza Adam został sam. Wyrzucił kilka niepotrzebnych kartek papieru do kosza pod biurkiem. Dzisiaj i tak nie miał nic pilnego do zrobienia, więc postanowił zrobić sobie małą przerwę. Zresztą i tak miała do niego przyjść Christine. Jednak od dłuższego czasu się nie pojawiła. Uznał, że nie było to nic ważnego i nie będzie się wtrącał do jej prywatnych spraw, a jak się namyśli sama przyjdzie porozmawiać. Wiedziała, że tak może. Odwrócił się w stronę okna. Nieco się zsunął na skórzanym fotelu przybierając wygodniejszą pozycję do siedzenia. Nogi oparł na parapecie. Sięgnął na stojące na regale zdjęcie. Minuty płynęły, a on ciągle patrzył na fotografię. Nie słyszał nawet pukania do drzwi.
-Przepraszam, nie przeszkadzam panu?- zapytała niepewnie- Jeśli tak jest to może przyjdę później.
-Nie, Christine. Siadaj sobie. Powiedz mi lepiej z czym do mnie przychodzisz, bo chyba chciałaś coś.
-Właściwie z niczym ważnym nie przychodzę. Znaczy dla pana nie musi być to ważne. Tak po prostu dziękuję bardzo za szansę, którą otrzymałam. Obiecuję, że będę się mocniej starać niż do teraz.
-Ty chyba próbujesz coś przede mną ukrywać?- zapytał bacznie się jej przyglądając jak zareaguje.
-Nie, naprawdę nie ukrywam. Tylko tyle chciałam panu przekazać. Wracam do swoich obowiązków.
Wyszła najszybciej jak mogła. Mimo tego Adam zauważył, że z nią nie jest tak jak powinno, by być. Intuicja podpowiadała mu, że coś się z nią dzieje nie dobrego. Pytanie było jedno, jakie ma kłopoty?
Christine starała się od kilku dni unikać mówienia o swoich problemach. Miała nadzieję, że nikt więcej nie będzie jej pytał dlaczego taka teraz jest. Z jednej strony bardzo chciała komuś opowiedzieć o tych swoich całkiem dużych kłopotach, a z drugiej nie bardzo potrafiła to uczynić. Bała się też tego, że jeśli wyjawi swe tajemnice straci to, co ma teraz. Pierwszy raz na kimkolwiek innym niż brat jej zależało, a tutaj poznała takich ludzi. Nie chciała tych znajomości przekreślić i zniszczyć głupim ruchem. Musiała podjąć najważniejszą decyzję w życiu. Nie miała także za wiele czasu, aby zdecydować się czy zdradzić oszukując swoich przyjaciół i życzliwych jej ludzi czy uciec jak najdalej stąd, chociaż nie było takiego miejsca. Obie ewentualności niosły za sobą konsekwencje. Teraz zdawała sobie sprawę, że kiedyś źle postąpiła i tamto wydarzenie mści się na niej, a może nawet dotknie to jej jedynego młodszego brata. Próbowała, choć na moment przestać myśleć zajmując się czymś innym. Zanim wróciła do mieszkania pokręciła się trochę do mieście. Później też wstąpiła do supermarketu. Nie spieszyła się z powrotem do pustego domu, który ją niezwykle mocno przygnębiał. Nie zauważyła, że zrobiło się już późno i chłodno. Nie zapalając światła weszła do mieszkania. Papierową torbę z zakupami postawiła na szafce z butami w niewielkim przedpokoju. Drzwi zamknęła na klucz i łańcuch. Dwa małe pokoiki oświetlała przydrożna latarnia. Torebkę rzuciła na stolik, a sama ciężko opadła na brązową kanapę pod ścianą. Po chwili namysłu wyciągnęła z torebki fiolkę z lekiem nasennym. Od niedawna chyba tylko dzięki nim potrafiła jako tako się przespać, by dalej funkcjonować. Czuła się słaba w tym, co dzieje się w jej życiu i nie radziła sobie z niczym. Jej kryzys pogłębił się także przez niedawne włamanie do mieszkania i spotkanie ze złą przeszłością zrobiły swoje. Tabletki były dla niej takim chwilowym zapomnieniem.
Z samego rana chciała poinformować Adama, że nie będzie jej przez kilka najbliższych dni. Spodziewał się nieobecności, ale. No właśnie było to, ale, które go intrygowało. Zaczął się nawet wahać nad tym, że podesłała ją konkurencja. Tylko nie miał dowodu na słuszność podejrzeń. Żaden z dokumentów nie zginął, klienci też byli i to całkiem spora grupa. A Christine nie zabierała papierów do domu, więc skąd to czarnowidztwo się wzięło? Powinien zająć się zupełnie czymś innym niż wynajdywanie problemów, których na razie nie ma.

zorina13

Zaintrygowały mnie problemy Christine.
Może za tą maską pustej lali kryje się fajna ,wrażliwa dziewczyna ?

Ewelina

Nie wiem, ja jakoś czuję sympatię do Christine, być może to wrażliwa, dobra dziewczyna, która zaplatała się w jakąś aferę ... pewnie nie ze swojej winy ... Jest prawdziwa, "żywa", wiarygodna i przyjemnie się o niej czyta. Ciekawa postać, choć nowa.
Nie jestem zwolenniczką rozwodów ... uważam je za zło niekiedy konieczne ... powinny się zdarzać możliwie rzadko, ale ... wydaje mi się, że Christine bardzo pasuje do Adama. Po dwóch odcinkach odniosłam takie wrażenie. Być może mylące Rolling Eyes

Camila

Ewelina, troszkę mnie zaskoczyłaś połączeniem Adama z Christine. Shocked

Możliwe, że to rozważę, ale, co będzie to nie wiem.
A z aferą nie będzie tak prostu, bo wcześniej zrobiła parę rzeczy, które nie były chlubne i one trochę się na niej mszczą.

Ewelina

Większość ludzi czasem popełnia jakieś głupstwa. Jeśli chodzi o Asię i Adama, to ... ja ich odbieram jako dwoje ludzi, między którymi czasem coś iskrzy, miewają momenty uniesień, ale ... właściwie żyją obok siebie, niewiele ich łączy. Chyba lepszy kontakt ma z Christine, choć ona krotko pracuje i jest młodsza od niego ...
Asia nie może i wygląda na to, że nie chce zrozumieć Adama ... Christine chyba bardziej postarałaby się.

ADA

Camila

Christine raczej nie będzie problemem w ich związku.
Myślę, że i Adam, i Asia razem zechcą jej pomóc.

ADA

Ciekawie się zapowiada. Ale to też może oznaczać, że w życie Adama i Asi znowu wkroczy niepokój. Confused