www.bonanza.pl

Ewelina

Ja mam szyć?! Może jeszcze rannego Joe?! Z największą przyjemnością Very Happy

Mogę nawet łańcuszkiem wyszyć pod raną "only for Domi, Bell" ewentualnie dodam chętnie jeszcze jakąś fankę Very Happy

Zawsze to więcej ściegów.

Aga

Przerazasz mnie Laughing

chyba sama z powodzeniem odbijesz Senszen uzbrojona w igłę i nitkę

Aga

***

Senszen rozejrzała się i zamarła. Zamrugała z niedowierzaniem. -„O matko!”
Nie tego się spodziewała. Zamiast świeżego powietrza, niemiłosierny zaduch, zamiast drzew, zimne i wilgotne zarastające mchem mury, zamiast słońca, nieprzyjemny półmrok.
„O matko Boska!” -Senszen błyskawicznie wcisnęła guzik. Raz i drugi. „Nie działa! To niemożliwe!” – krzyczała w myślach. Postukała nerwowo palcem w tarczę w nadziei, że pomoże. Cyferki gasły i świeciły niewyraźnie. Ponownie wcisnęła guzik -„Nic!” -I jeszcze raz. „Znowu nic! Boże to niemożliwe!” -Potarła trzęsącą się ręką czoło, na które błyskawicznie wystąpił pot. Przejechała dłonią wzdłuż policzka zatykając usta bojąc się wydać najmniejszy dźwięk zdradzający jej obecność. Z niepokojem rozglądała się dokoła. Ciągle tkwiła w zapchlonym, śmierdzącym więzieniu pełnym zbuntowanych, zdziczałych, niepokornych więźniów. Serce zaczęło walić jej jak młotem. Nagle wytężyła słuch. W oddali usłyszała przytłumione głosy, które niepokojąco zbliżały się. W panice zaczęła rozglądać się za kryjówką. Kuchnia nie dawała wiele możliwości. Głosy zbliżające się niebezpiecznie szybko, sparaliżowały ją na chwilę. „Muszę się schować! Natychmiast! Tylko gdzie?!? Już! Głosy rozwścieczonych bestii są tuż, tuż…”

***

-Ok. już wiemy, że coś jest nie tak. –Aga z niepokojem spojrzała na koleżanki. –Wiedziałam, wiedziałam, że tak będzie…
-Nie panikuj. – Ewelina mimo spokojnego głosu, bardziej nerwowo niż zwykle machała drutami, dziergając bliżej nieokreślony „szaliko-sznur”.
-Jest najwyższa pora na panikę! –Aga piskliwie zaskrzeczała w chwilach skrajnego zdenerwowania. –Senszen jest tam, my tu…ona w niebezpieczeństwie…
-No to idziemy jej z odsieczą! –ADA poderwała się z entuzjazmem.
-Spokojnie dziewczęta. Od czego mamy to! –Mada pomachała kroniką przed oczami dziewcząt.
-No tak! –Yenefer pacnęła dłonią w czoło. –Przecież tu znajdziemy wszystkie informacje. Mada czytaj!
-Ble, ble…to nas nie interesuje, dział o Candy’m Canaday…hm…jest! –Mada wskazała interesujący wszystkie fragment. –Candy Canaday….hm…krótko po buncie w więzieniu…hm…o matko! Słuchajcie! –Mada krzyknęła z wrażenia. - ….osiedlił się ze swoją żoną Senszen Canaday, którą uratował podczas największego buntu w historii….
-O raju! –krzyknęła NethP –Senszen wyszła za mąż za Candy’ego!
-Mamciu! –Domi podekscytowana klasnęła w dłonie.
-No to już wszystko jasne! Akcja odwołana. –zawiedziona ADA klapnęła na krzesło.
-Jaka szkoda. –Yenefer pociągnęła nosem by po chwili parsknąć śmiechem. –Senszen wyszła za mąż, urodziła pewnie piątkę dzieci, doiła krowy, obrabiała hektary ziemi…
-…malowała jabłka w milionach kolorach tęczy….-rozmarzyła się Aga.
-Czyli zostawimy ją tam? –Camila niepewnie zerknęła na koleżanki.
-Zawsze chciała być z Candym. –Aga omiotła wzrokiem dziewczyny. –W sumie…
-Chwileczkę…-Mada zmarszczyła brwi i zbladła.
-Co jest Mada. –Ewelina przerwała robótkę i podeszła do koleżanki.
-Cholera! –Ewelina złapała się za serce. –Gdzie mój Cardiol.
-Co jest? –dziewczęta zgromadziły się nad kroniką.
-Senszen nie urodziła piątki dzieci….-Mada spuściła oczy.
-….i nie malowała jabłek przez całe życie…..-dokończyła Ewelina.
-Zmarła przy porodzie dziecka rok po ślubie. –Zorina przeczytała na głos i zamilkła. –Komplikacje. Tutaj uratowali by ją, ale w tamtych czasach…

Dziewczęta zamarły z przerażeniem w oczach. W pokoju nagle zrobiło się ciasno i duszno. Ponury, intensywny do granic możliwości nastrój zapanował w jednej chwili. Był nie do zniesienia. Milczenie nieznośne i uporczywe malowało się na twarzach.

-Do diabła! –ADA wstała i zatarła ręce. –W takim razie cofamy się o minutę wcześniej niż Senszen i zwijamy ją stamtąd.
-Nie możemy. –Mada zagłębiła się w instrukcje. –Z tego wynika, że przerwa między skokami musi wynosić minimum dziesięć minut. Możemy skoczyć po niej.
-No to wszystko jasne. –Yenefer wystukała numer telefonu.
-Dokąd dzwonisz?
-To proste podstawowe zasady samoobrony, strzelanie i sprzęt. Mamy przecież mnóstwo czasu.
-Nie takie mnóstwo. –Aga westchnęła. -Za dwa tygodnie wraca Eryk. Nie możemy zatem ćwiczyć w nieskończoność.
-Jeśli będziemy ćwiczyć od rana do wieczora tydzień powinien wystarczyć. Ja załatwię sprzęt. –ADA wstała zamykając wszelkie dyskusje.

Wszystko poleciało błyskawicznie. Dziewczyny ćwiczyły od rana do wieczora kilka prostych efektywnych ciosów pozwalających na skuteczne unieruchomienie przeciwnika. Wszystkie bez wyjątku uczyły się strzelać. Zimna stal broni o dziwo sprawiała im przyjemność. Yenefer i ADA organizowały sprzęt. Mada, Zorina i Camila do znudzenia analizowały topografię więzienia, pokazując ochotniczkom wszelkie możliwe miejsca ucieczki. Godzina „zero” nadeszła. Dziewczyny czyniły ostatnie poprawki. Wszystkie w dżinsach, koszulach nie będą rzucały się w oczy. Kowbojki i kapelusze dopełniały całości. Do pokoju weszła ADA i Yenefer z dwoma wypchanymi torbami.

-Co Wy tam u licha macie? –Camila próbowała podnieść jedną z toreb.
-Wszystko. –ADA wyszczerzyła zęby w uśmiechu stawiając z trudem torbę na stole. –Granaty, gaz łzawiący, noże, kastety, paralizatory, pałki i milion innych potrzebnych drobiazgów.

Dziewczęta spojrzały na ADĘ i Yenefer z niekłamanym podziwem. W telewizorze leciał właśnie „Shrek”, w którym do muzyki z „Mission Impassible” Pinokio zaplątywał się w linki próbując przeprowadzić operację taktyczną na terenie wroga. Dziewczyny oczami wyobraźni widziały ADĘ skaczącą ze spadochronem na miejsce zrzutu robiącą po drodze karkołomne akrobacje zakończone zaplątaniem w linki na pobliskim drzewie.

-Mam nadzieję, że nie skończymy jak Pinokio. –Aga niezbyt pewnie spojrzała na ochotniczki.
-Nie skończymy. –Ewelina zakończyła dziergać szalik i próbowała upchnąć do kieszeni druty. –Drut to moja broń. –spojrzała na zdziwione koleżanki. –Bez niego nie ruszam.
-ADA co Ty robisz? –Zorina krytycznie patrzyła na koleżankę smarującą sobie czarną pastą twarz.
-Maskuję się, będę niewidoczna.
-Przecież idziecie tam w samo południe.
-Serio? –ADA zamarła z pudełeczkiem w dłoni.

Dziewczyny roześmiały się rozładowując napięcie towarzyszące im od kilku dni.

-Dobra na poważnie. –Mada, Camila i Zorina stanęły przy stole. –Gaz odpada, kastey…też. –Camila odrzucała niepotrzebne rzeczy.
-Granaty. –Mada spojrzała z politowaniem. –Odpadają!
-Bierzecie paralizatory. Powinny wystarczyć. –Zorina wygrzebała po jednym dla każdej.

Yenefer, ADA, Ewelina i Aga szykowały się do skoku. Reszta dziewczyn miała co jakiś czas studiować kroniki i ostatecznie ruszyć z odsieczą. Jedyna szansa. Więcej nie będzie.

-I pamiętajcie. Ściągamy Senszen i ani słowa o Candym. Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.No to do dzieła.

Dziewczyny wcisnęły guziczki rzucając ostatnie spojrzenie na koleżanki i laboratorium.

- Do dzieła! Very Happy

***

ADA

Już miałam kłaść się spać, ale nie - zajrzałam na forum, a tu niespodzianka i to jaka Exclamation

Przeczytałam z wypiekami na twarzy. Wiadomość o Senszen zmroziła mnie Shocked

Koniecznie musimy koleżankę uratować. Tylko dlaczego Zorina dała nam po jednym paralizatorze. Mam nadzieję, że akumulatory w tej naszej jedynej broni zostały dobrze naładowane, bo inaczej będzie z nami krucho Rolling Eyes

Aga zrobiłaś ze mnie komandosa Very Happy

uśmiałam się widząc oczami wyobraźni naszą drużynę, szczególnie Ewelinę uzbrojoną po zęby w robótkowe druty Very Happy

Czytałam jednym tchem Very Happy

i pytam co będzie dalej Question

Aga

to jest najgorsze, chce Ci się spać, ale jeszcze trzeba zajrzeć na forum i północ jak nic Laughing

a do pracy trzeba wstać Confused

zorina13

Zaistne ,bardzo ciekawe.
O co chodzi z tymi przeskokami w czasie ?

Ewelina

Niezła akcja Very Happy

Czuję się jak komandos ... co najmniej ... chyba jeszcze wezmę kilka szydełek, tych do wełny i widełkowe do siatek ... mogą się przydać Wink

Dobre ... co dalej będzie? Strach pomyśleć, ale nie mogę się doczekać ... Przypomniał mi się fragment filmu, być może "Najdłuższy dzień". ale nie jestem pewna, w którym oddział żołnierzy amerykańskich, z tzw dodatkowym zamaskowaniem wkracza do holenderskiego miasteczka i po pewnym czasie zakłopotany dowódca stwierdza, że chyba nie "trafili" z kamuflażem - żołnierze mieli do hełmów przytwierdzone gałązki z listkami ... świetne do zamaskowania ... w lesie Very Happy

Pomiędzy domami nieco rzucali się w oczy Very Happy

Mada

„–Ewelina zakończyła dziergać szalik i próbowała upchnąć do kieszeni druty. –Drut to moja broń. –spojrzała na zdziwione koleżanki. –Bez niego nie ruszam.”
Współczuję temu typowi, który pojawi się na drodze Eweliny uzbrojonej w druty. Marny jego los. Laughing

"Senszen wyszła za mąż, urodziła pewnie piątkę dzieci, doiła krowy, obrabiała hektary ziemi…”
Wizja wiejskiej gospodyni. Ciekawe, czy zgodna z wyobrażeniami samej zainteresowanej. Confused

„-Zmarła przy porodzie dziecka rok po ślubie. –Zorina przeczytała na głos i zamilkła. –Komplikacje.”
Aż mnie dreszcz przeszedł. Shocked

Aleś wymyśliła. Zamiast uszczęśliwić koleżankę, to...

Ja bym dała jeszcze dziewczynom gaz. Chociaż pewnie zaszaleją z tymi paralizatorami. Więźniowie nie mają szans. Tak myślę. Smile

ADA

Aga, Mada ma rację Exclamation

Zdecydowanie poproszę o gaz pieprzowy dla wszystkich koleżanek z desantu Very Happy

Aga

Gość

No to wpadłam, jak śliwka w kompot Rolling Eyes

Sama sobie jestem winna, jakby nie patrzeć. Aż głupio, że takie poruszenie to wywołało, mam nadzieję, że nikomu się nic nie stanie.

W sumie pomysł Agi mnie nieco zaskoczył... Sama wizja też Rolling Eyes

Ja bym mogła jedynie rozsądnie założyć, że... no raczej nie taki rozwój wydarzeń Wink

Bardzo mi się podoba fragment, zwłaszcza :

Mada

Aga

Konsekwencje mieszania w czasie mogą być katastrofalne np. gdyby nawet Senszen przeżyła i urodziła dziecko i to dziecko kolejne i tak do czasów np II wojny światowej i jakiś potomek niechcący zabił Churchill'a..... za dużo pisania chyba poświęcę fragment dla wyjaśnienia .... Surprised

W każdym razie obserwować nie wychodzić za mąż i rodzić dzieci.... Shocked

Ewelina

Czyli ... bez ślubu Rolling Eyes

Z przyjemnością Very Happy

Aga

...bez slubu... i bez rodzenia dzieci Exclamation

Albo niech taka Senszen niechcący, zupełnym przypadkiem zabije dziadka jakiegoś wynalazcy, biochemika czy Rydzyka... konsekwencje.....