www.bonanza.pl

Aga

****

-To woda. Nie będę powtarzał. –zirytowany Sport z wyższością spojrzał na kolegów i pogrążył się z powrotem w lekturze.
-Cochise nie stukaj tak głośno kopytkiem. Poczekajmy, chyba nie umrzemy do rana. –Chubb zagłębił się korytko z owsem.
-Kiedy mnie się chce pić. –zniecierpliwiony konik zarżał żałośnie próbując kopytkiem rozwalić wieko, na oko dwudziestolitrowej, beczki.
-Czy to nie dziwne, że woda leży tutaj, tak sobie w beczce zamiast, być ogólnie dostępna w korytku? –Chubb’owi, rozsądniejszemu zwykle od impulsywnego Cochisa, ale jednak równie spragnionemu, włączyła się czerwona lampka w jego wielkim, wrażliwym końskim łbie. –Sport? Zainteresowałbyś się co? W końcu pod nieobecność Buck’a to ty jesteś za nas odpowiedzialny. Nie chcesz chyba, żeby Buck rżał ci kazanie nad uchem, hm?
-Na pękniętą podkowę! Nie dacie w spokoju koniowi poczytać. –Sport delikatnie wyciągnął zębami małą książeczkę z korytka i położył na półce.
-Wieszcz się odezwał. Na co Ci te książki? Adamowi nie pomagają zarwać klaczki, dlaczego myślisz, że Tobie pomogą panie zarozumiały, nadęty, megalomanie? –zarżał kpiąco Cochise.

Sport pokręcił z niezadowoleniem łbem, wzniósł oczy do nieba i westchnął. W końcu ruszył leniwie, wolniej niż zwykle, pokazując towarzyszom swoją wyższość i podszedł do beczki.
Kopytem delikatnie przejechał po napisie. Z namaszczeniem dotykał liter ruszając niemo wargami. Chubb i Cochise spojrzeli na siebie cynicznie, ale kiedy Sport spojrzał na nich ich pyski były na powrót poważne.

-„Wasser” to po niemiecku „woda” –studiował napis Sport.
-Ponoć panna Jadzia była z Polski…-Chubb zmarszczył brwi.
-No proszę!?! –z niemym zachwytem Cochise zerknął na starszego kolegę. –Poliglotę tutaj mamy. Skąd, na snopek siana, znasz niemiecki?
-To chyba logiczne… z pikników. Cochise co Twój pan robi na piknikach?!? –Sport spojrzał szczerze zdziwiony na pobratymca.
-A co robi Twój? –bezgranicznie osłupiały Cochise zerknął na Sporta.
-Głównie czyta….
-Łahahahaha…..-Cochise przewrócił się na grzbiet i wierzgał kopytkami, krztusząc się ze śmiechu. –….Czyta....matko ze źrebięciem….czyta…słyszałeś Chubb?!?
-Przestań Cochise bo obudzisz wszystkich. –Chubb stanął na kolegą.
-Ok. –Cochise błyskawicznie przerwał nabijanie się i wstał. -Otwierajmy! –Cochise stuknął kopytkiem pokrywę.
-Zaczekaj! –Chubb szturchnął kolegę. –Sport po co ten…cały brat panny Jadzi…Krzesimir dawałby naszemu panu beczkę wody w prezencie? Przecież tutaj mamy jej pełno w jeziorze i rzekach?
-Swoje powiedziałem. –Sport ściągnął wargi i ruszył do swojego boksu.
-Musisz być taki nadęty Sport? –zezłoszczony Cochise stuknął kopytkiem z całej siły i usłyszał trzask pękających desek. –Jest! Juhu!- zanurzył pysk w płynie i równie szybko wyciągnął krztusząc się i prychając.
-Co jest bracie? –Chubb z niepokojem spojrzał na Cocise’a.
-Moje oczy! Wypaliło mi oczy.... –Cochise stanął dęba. -…i pysk! …i język…. na niedomknięte drzwi w kurniku! Chubb ratuj!
-Przestań! Nic Ci nie jest. –Chubb delikatnie siorbnął odrobinę płynu i skrzywił się. -Sport podejdź tu, z tą wodą coś jest nie tak. Ma jakiś dziwny smak. Ostry, korzenny…- mlasnął Cubb. –Ale można się przyzwyczaić.
-Na garść owsa! –rozdrażniony Sport zamknął z trzaskiem tomik poezji. –Nie dacie koniowi przygotować się do rozmowy z pewną damą. –Sport mimowolnie uśmiechnął się na wspomnienie klaczki panny Emilly Parker, którą widział na „mrówkowym pikniku”.

Z daleka - co prawda, dość daleka - dojrzał ją, ale od razu zwróciła jego uwagę w tłumie innych kobyłek. Delikatna, zwiewna, subtelna, z niemożliwie długimi rzęsami, którymi kilka razy zamrugała w stronę Sport’a, nieco szybciej niż nakazywały końskie obyczaje.

-To woda….woda…-Sport dopiero teraz dostrzegł nalepkę zasłaniającą część napisu. –„Goldwasser” to złota woda. –trochę mniej pewnie dodał.
-Na złotą nie wygląda. –dość krytycznie przyglądał się Chubb. –chociaż widzę jakieś żółte okruszki na dnie. Bogaci Ci Polacy…sypać złoto do wody…
-Faktycznie smak dziwny. –Sport delikatnie zanurzył koniec języka i niepewnie z zamkniętymi oczami rozprowadzał kilka kropel dostojnie delektując się smakiem. -Dobre. –pokiwał łbem. –Cóż szkodzi spróbować? Wszak to tyko mała beczułka wody.

Godzinę później.

Do stajni zaniepokojony hałasem wszedł w białej koszuli nocnej w zieloną kratkę Hoss i równie szybko pobiegł w stronę domu wołając Adama i małego Joe.

-Na pękniętą podkowę?!? –zaśmiał się Chubb, choć zamierzał się przerazić. –Dwóch Hoss’ów chce mnie dosiąść! Żegnajcie moje kolanka. –bełkotał zataczając na ścianę boksu.
-Nie widzę ….Hossa. – mocno wyluzowany Sport żarł właśnie ostatnią stronę tomiku poezji. –Gdzie jest?
-Wyszli….obaj…-Chubb z ulgą machnął kopytkiem i zatoczył się na drugą stronę boksu. –Niedobrze mi…
–Na stos z niepraktycznymi metodami podrywu klaczek! –Cochise złapał zębami okładkę i odrzucił daleko za siebie.
-Na stos… -zarumieniony Sport, uświadamiany przez Cochise’a, niepewnie spojrzał za lecącą okładką. – O! Witaj Adam! Nie uwierzysz ….czego …się dowiedziałem…wszystko robimy źle…nauczę Cię podrywać klaczki…

-Hoss co im jest? –Joe z niepokojem głaskał łeb łaciatego konia.
-To jakaś zaraza? Hoss znasz się na zwierzętach najlepiej. Co im jest?!? –Adam wyciągał właśnie kawałek strony z pyska swojego wierzchowca.
-Nie mam pojęcia…chociaż…- Hoss podrapał się po głowie. -…objawy przypominają zatrucie szalejem jadowitym. Ale jakim cudem nażarli się szaleju w środku nocy?
-Nie ma czasu na myślenie! –Adam odsunął się gwałtownie, kiedy Sportem targnął gwałtowny skurcz. –Joe obudź Franka, wspominał, że pracował z weterynarzem.
-Trzeba oczyścić ich organizmy. -zaspany Frank drapał się w głowę. –Wymusić wymioty i zrobić lewatywę…co najmniej kilka razy….
-Wymusić wymioty?! –zarżał Chubb pękając ze śmiechu choć nie zamierzał rżeć radośnie. –Sport kiedy wytrzeźwieję ….zabiję cię… -nie dokończył gdyż właśnie targnął nim odruch wymiotny.
-Lewatywę?! –Cochise przewrócił się na grzbiet i chichocząc machał kopytkami niemal turlając się. –Sport…ja też Cię zabiję….jak tylko…
-Nie musicie chłopcy…-Sport płakał ze śmiechu….-sam to zrobię…
-Zacznijmy od Cochise’a – Joe klęknął przy koniu i zaczął go delikatnie głaskać po pysku. –Z nim jest chyba najgorzej.

Dwa dni później.

Sport stał w boksie i tępo patrzył w deski drzwi. Udawał, że liczy sęki. Udawał również, że nie dostrzega wpatrzonych w niego intensywnie trzech końskich łbów. Stali tak nieruchomo, patrzyli wymownie z wyrzutami na pyskach, zaklinając sprawcę ich nieszczęścia wzrokiem.

-No dobrze, już dobrze…- nie wytrzymał Sport. –Pomyliłem się. Długo będziecie tak na mnie patrzeć?
-Oglądaj się za siebie brachu. –Cochise odezwał się po dłuższej przerwie. –Zemsta może czaić się za rogiem.
-Przestań Cochise. –zareagował Chubb. –To ty nalegałeś na otwarcie beczki. A Sport… on cierpiał z nami. –dokończył Chubb krzywiąc się na wspomnienie ostatnich dwóch dni.

Buck nie brał udziału w rozmowie. Uznał, że dostali wystarczającą nauczkę. Pokręcił tylko pobłażliwie głową i parsknąwszy w myślach „Dzieciaki” zanurzył pysk w korytku z owsem.

***
Dzięki Ewelina za naprowadzenie na szalej jadowity Wink

i alkohol...
***

zorina13

Koniki się upiły a to paradne.

Aga

Camila

To niesforne koniki. Very Happy

ADA

Oto do czego prowadzi brak umiaru w piciu. Opisy wstawionych koników przeurocze. Wyobrażam sobie jakiego musiały mieć kaca.
Sport czytający poezję - od razu oczami wyobraźni widzę taki oto obrazek: Adam siedzący przed domem w Ponderosie zatopiony w lekturze, a tuż obok stoi Sport i kopytkiem przekłada strony w tomiku ulubionej poezji. Potem wymieniają się uwagami nt. przeczytanych utworów. Very Happy

Cochise nieodrodny koń swojego pana. Very Happy

podobnie jak reszta jego kolegów.
Mam nadzieję, że w następnym odcinku zobaczymy końskie zaloty w wykonaniu Sporta. Very Happy

Całym tym fragmentem doprowadziłś mnie do wybuchu niekontrolowanej radości i teraz domownicy dziwnie na mnie patrzą Laughing

Aga

W kolejce czeka jeszcze randka Sporta, nadpoczeta od dawna randka Joe, o taplaniu juz nie wspomnę...i pieczara...a tu ciągle coś innego wyskakuje.. Confused

ADA

To pisz Aga w spokoju. Uzbrajam się w cierpliwość. Rolling Eyes

i czekam cichutko na ciąg dalszy Very Happy

Aga

I tu zadam pytanie...Ty chyba bimbasz ostatnio Cool

. Coś byś skrobnęła....

Mada

ADA

Czułam pismo nosem. Wiedziałam, że mi nie odpuścisz Laughing

Skrobię, skrobię, ale przez nadmiar świątecznych obowiązków to trochę ciężko mi idzie. Może pod koniec tygodnia coś wkleję Rolling Eyes

Aga

Tomik poezji został przywlaszczony przez Spotr'a na własność. Trzymał sobie ukryty we wnęce ściany i dokształcał sie wieczorami, ale ...juz nie będzie...

ADA cieszę się niezmiernie.
Mada z głowy biorę, przekładam niejako człowiecze powiedzonka na końskie Wink

Ewelina

Dobre

Koniki zaszalały ... i planują kolejne szaleństwa ... a ewentualny romans panny Emily i Adama jakoś zszedł na drugi plan ... czeka się teraz na kolejne wyczyny czwórki dzielnych ... rumaków ... nie Cartwrightów Surprised

Gość

Ale jak to Shocked

nikt nie zadbał o to, żeby konie miały wodę? Panowie musieli być bardzo zajęci swoimi sprawami Rolling Eyes

Zastanawia mnie też, ile tego konie wypiły, że miały takiego kaca? Chyba nie całą beczkę? Tak swoją drogą to biedne te konie, mam nadzieję, że nie przesadzili z tym wywoływaniem wymiotów. Konie raczej nie mogą wymiotować....

Bardzo ciekawy, zabawny fragment, poprzedni, z mrówkami też Smile

Konie upodabniają się do swoich właścicieli w bardzo niespodziewanych aspektach Smile

Nigdy bym nie przepuszczała, że koń może być amatorem poezji Smile

Czekam na dalszy ciąg Smile

Wszystkich twoich opowiadań Twisted Evil

Aga

Gość

jeżeli mam tam patelnie do obrony (a utknęłam jak na razie w kuchni) to spokojnie Smile

Nie pali się Very Happy

ale wątek klaczki i Sporta zapowiada się bardzo ciekawie Very Happy

Jeżeli chodzi o odruchy u koni...to tylko Frank, pracownik rancza był niedouczony... albo BARDZO zaspany Smile