www.bonanza.pl

Mada

Taaaak... z pewnością nikt się nie dowie... Laughing

Aga

Dzięki za komentarze....zastanawiam się czy nie wykorzystać niektórych w najbliższym czasie... Laughing

Gość

Aga

Znaczy chrapy to nie wargi? Znalazłam w necie takie określenie... Surprised

. Mów Sesznen to naniosę poprawki. Rolling Eyes

Gość

Chrapy to chyba górna część wargi, okalająca nozdrza zwierzęcia. Czyli, tak na moje rozumowanie, to bardziej jak nos... W tym przypadku chodziło bardziej o ruchoma część warg... Chociaż ja tam nie wiem co tak zauroczyło Rose

Aga

...chyba giętkość owej ....części rozsupływającej węzeł....ale w sumie to pytanie do Rose....nie znam się na koniach.... Rolling Eyes

Gość

szczególnie unikalne są te gadające Very Happy

Aga

Kola

Cochis, Sport, Chub bardzo odzwierciedlają swoich właścicieli. Wypisz, wymaluj Hoss, Adam i Joe, a piknik bardzo udany. Wink

Mada

Ewelina

Tylko trzy osoby się topiły ... to nie tak źle ...

Aga

w skali miasteczka...nie najgorzej to fakt Laughing

Aga

* * * *
trzeba przywrócić krążenie w kopytkach Wink

* * * *

-Chłopaki spójrzcie co mam.-Cochise konspiracyjnie rozejrzał się po stajni. –Pamiętacie tego „szalonego” Meksykanina co to pracował kilka dni nim Ben go zwolnił?
-Pamiętamy. –Chub delikatnie wyrywał źdźbło trawy, które wtargnęło w szczelinę między deskami.
-Wiecie za co wyleciał?
-Wiemy, wszyscy wiedzą. –parsknął Chub. –Za chodzenie po dachu stajni tak jak go Pan Bóg stworzył.
-A wiecie dlaczego tak się zachowywał? –Cochise zmrużył oczy.
-Nie bardzo. –Chub zerknął zainteresowany na kolegę.
-Bo jadł to. –Cochise wysunął torbę zza beczek. –Zawsze o zachodzie słońca wyciągał z torby kaktusa i ....
-Chcesz mi wmówić, że zachowywał się jak ostatni baran z powodu tej niewinnej roślinki? –Chub podszedł bliżej i nieufnie przyglądał się kaktusowi.
-Aha, najczęściej siedział tu z zamkniętymi oczami i śmiał się do siebie, ale wtedy chyba mu odbiło. Może my byśmy spróbowali? –Cochise powąchał zawartość torby.
-Oszalałeś Cochise?! Idę na randkę, nie zamierzam zbłaźnić się przed Margeritą.
-Nie wyglądasz jakbyś jechał do dziewczyny. –Cochise obdarzył kolegę krytycznym spojrzeniem.
-Co chcesz od mojego wyglądu? –Chub zbity z pantałyku podszedł do korytka z wodą.
-Rozczochrany fryz, utytłane kopytka i najważniejsze….śmierdzisz.
-Jak możesz Cochise? –Chub omal nie zemdlał. –Odświeżyłem się.
-Czyli co? Bo znamy się jak łyse konie i wiem, że na pewno nie wziąłeś kąpieli.
-Prawie wziąłem.- Chub dreptał niepewnie kopytkami w miejscu.
-To znaczy?
-Stanąłem w przeciągu….i …
-Iiii? Błagam cię Chub nie kończ.
-Nie zdążę się przygotować. –rozpaczał Chub. –Co robić?
-Sport? –Cochise spojrzał na kolegę stojącego nieruchomo nad korytkiem w wodzie.
-Hm…-mruknął nieobecny duchem Sport.
-Co robisz Sport?- Cochise podszedł bliżej.
-Hm…
-Na garść owsa! Czyżbyś znowu zamierzał się utopić? … Parkerowie odwołali podwieczorek? … Rose rozmyśliła się?.... Sport? … Sport?
-Nie przeszkadzaj mu. –Chub wynurzył łeb z korytka pełnego owsa.-On się szykuje na randkę. Od godziny się przegląda, szuka skazy w wyglądzie.
-Nie żryj tyle owsa Chub. –Cochise pokręcił łbem. –Miałeś zrzucić kilka funtów.
-Zdenerwowałem się, to znaczy…ty mnie zdenerwowałeś. –Chub zanurzył ponownie łeb w ziarenkach po same uszy.
-Nie stój od zawietrznej, a będzie dobrze. –doradził Chubowi i spojrzał na milczącego Sporta. -Sport czy ty nie przesadzasz? –skrzywił się Cochise.
-Hm…- Sport łypnął okiem na Cochise’a i ponownie zerknął w korytko, a oceniwszy swój wygląd jako zadowalający chrapami wyciągnął ukryty na półce tomik poezji.
-Chyba trochę przesadzasz, to tylko zaproszenie na podwieczorek i nawet nie ciebie tylko twojego Adama.
-Jak ty nic nie rozumiesz dzieciaku. –Sport obdarzył konika kpiącym spojrzeniem.-Czuję, że to moja szansa, Rose nareszcie mnie doceniła. Muszę zrobić jak najlepsze wrażenie.
-Sport ty niewiele musisz robić by poderwać klaczkę. –westchnął Chub. –Właściwie nic nie musisz robić. Same do ciebie się garną. –dodał nieco rozżalony.
-Ale nie te właściwe. –Sport kopytkiem strzepnął kawałek słomki z drugiego kopytka. –Ale to ostatni raz. Tym razem jestem przygotowany.
-Ponoć zawsze jesteś przygotowany.– zarżał Cochise. –I co? Na kilka spotkań z Rose nie wypaliło żadne.
-Tym razem będzie inaczej, przygotowałem się do randki pedantycznie. –Sport prychnął strumieniem powietrza zmieniając ułożenie grzywki.
-Pedan…że co? –Chub spojrzał pytająco na kolegów.
-Starannie, skrupulatnie, precyzyjnie. –wyrecytował jednym tchem Sport. –Będę ją adorował, deklamował wiersze…
-Dekla…-Chub zmarszczył brwi.
-Recytował…-Cochise spojrzał na Chuba z politowaniem. –Mnie też czasem się zdarza.
-Niemożliwe. –zakpił Sport. –To ty w ogóle mówisz w czasie randek?
-Bardzo śmieszne, naprawdę Sport. –A ty gadasz jak najęty i co z tego masz?
-Nie przerywaj Cochise. –zganił kolegę Chub. –Mów Sport tak pięknie ci to wychodzi.
-To jedyne co mu wychodzi. –mruknął Cochise.
-Będę jej prawił komplementy….-niezrażony ciągnął Sport. -… emablował…
-Że co? Mógłbyś mówić normalnie Sport. –Chub zastrzygł uszami.
-Będzie się umizgiwał. –powiedział Cochise.
-obsypywał komplementami…-sprostował Sport.
-Chyba pocałunkami Sport. To lepsza droga niż gadanie.
-Niby lepsza droga do czego Cochise? Do uzyskania przydomku bawiklaczki? –prychnął Sport. –Ja jestem stały w uczuciach.
-I do czego cię to zaprowadziło? Ja przynajmniej używam życia. Wiesz z ilu korytek jadłem owies? –prężnie napiął pierś Cochise.
-Nie liczy się ilość, a jakość. –niepewnie parsknął Sport. –Ja się zakochałem prawdziwie, porządnie, dozgonnie i tym razem uda się. Zresztą… –Sport uśmiechnął się chytrze spod półprzymkniętych powiek. -…ostatnio zapunktowałem zmywając z siebie nieco widmo prostaka.
-A ja wciąż nie wiem za co. –Cochise zmrużył oczy. –Powiesz nam?
-Nie.
-Dlaczego?
-Bo nie.
-Nie bądź taki.
-Przestań Cochise, nic z niego nie wydusisz. –Chub zarżał. –Wiesz, że jak Sport się uprze to jak kamień w wodę.
-Są sposoby….-Cochise mrugnął do Chuba, a na jego pysku pojawił się wyraz knowania. Albo powiesz po dobroci….
-Nie. –krótko uciął dyskusje Sport i zaczął przyglądać się swoim kopytkom schylając łeb niemal do ziemi.
-Czyste są. –Chub zarżał. –Chyba trochę przesadzasz Sport. To tylko podwieczorek.
-Co to było? –Sport spojrzał na falującą wodę w korytku.
-Nie wiem o czym mówisz. –Cochise uśmiechnął się niewinnie.
-Słyszałem plusk.
-Strasznie jesteś podejrzliwy Sport. –Cochise pokręcił łbem i stanął w swoim boksie bacznie spoglądając na Sporta.
-Gorąco dziś, jak się nie napiję to chyba zasnę. –Cochise ostentacyjnie ziewnął.

-Adam jesteś gotów? -Hoss uniósł brwi widząc wystrojonego brata wychodzącego z domu. –Fiu, fiu, ale się wystroiłeś. To tylko sobotni podwieczorek.
-To „aż” podwieczorek. –Adam strzepnął niewidzialny pyłek z mankietów śnieżnobiałej koszuli. -Hoss nie podchodź do mnie z tym udkiem. Wreszcie mam szansę zrobić dobre wrażenie niesiony na fali bohaterskiego czynu.
-Słucham? –Hoss popatrzył zbaraniałym wzrokiem na brata. –Myślisz, że do tej pory nie zrobiłeś wrażenia na Emily Parker? Wyglądasz świetnie. Jak zawsze zresztą. –dodał z podziwem Hoss.
-Wystarczy trochę wody i mydła Hoss. W takim stanie…-Adam przerwał na chwilę spoglądając na Hossa krytycznie.- … masz marne szanse u panny Helen.
-Skąd wiesz? –Hoss zaczął gwałtownie kaszleć.
-Na milę widać jak wodzisz wzrokiem za dziewczyną. Ale bez kąpieli i w tej krowiej kamizelce szanse masz niewielkie.
-Brałem kąpiel. –Hoss nosem wciągnął powietrze.
-Kiedy?
-Ledwie tydzień temu.
-Yhm. –Adam westchnął i pokręcił głową. –Radzę ci bracie nie stój dzisiaj od zawietrznej.

-Nie napijesz się wody Sport? –niewinnie zapytał Cochise. –Żeby nie zaschło ci w gardle od nadmiernego słowotoku.
-Może i masz rację? –zastanowił się Sport.- Niezwykle rzadko, ale czasami ją masz.
-Serio? –Cochise’a zatkało od tej adoracji Sporta. –A tobie niezwykle rzadko zdarza się mnie pochwalić.
-Serio?
-Wiesz Sport, może jednak nie pij…-Cochise’a ruszyło sumienie.
-Widocznie rzadko masz rację mój niedojrzały kolego. –parsknął Sport z wyższością. –Mówiłeś coś Cochise?
-Nie…nic. –Cohcise uśmiechnął się złośliwie.

* * * *

-Sport, dobrze się czujesz? –Chub spojrzał spode łba na kolegę, który kiwał się z zamkniętymi oczami i mruczał coś do siebie.
-Jak nigdy w życiu. –na pysk Sporta wylazł uśmiech.
-Od godziny tak stoisz. A Rose zaczyna się niecierpliwić. –szepnął konspiracyjnie.
-Co mam robić Chub? –Sport kiwał się nadal.
-Mam cię uczyć jak podrywać klaczkę? –Chuba zatkało.–Co z twoją mową? Miałeś deklamować wiersze, prawić komplementy, Sport? Ruszże się albo cię tu zostawię.-Chub spojrzał w kierunku niecierpliwiącej się Rose, oczekującej Margarity oraz mocno wkurzonego Granita.
-Hmm, hmm… -Sport mruczał melodyjnie. –O tak…tak, tak….
-Idę. –zdecydował Chub. –Chcesz to stój sobie tak do końca świata i śmiej się do siebie jak mysz do sera.
-Co mu jest? –Granit zbliżył się do koników Ponderosy i zaczął bez wstępów.
-Nie mam bladego pojęcia Granit. –Chub westchnął ciężko.
-Rose jest rozczarowana.
-Wiem.
-A ja …dałem mu szansę.
-Wiem Granit. Nie wiem co ci powiedzieć, ale Sport nigdy się tak nie zachowuje.
-Odkąd go znam ciągle zalicza jakieś wpadki.
-To splot nieszczęśliwych zbiegów okoliczności.
-Więc jeśli jest pechowcem nie chcę by Rose marnowała sobie z nim życie.
-Ależ Granit nie mówisz poważnie?
-Ależ mówię. –w głosie Granita słychać było upór.
-Mógłbym porozmawiać z Margeritą? -zapytał słabo Chub.
-Nie sądzę. –Granit zmrużył oczy.
-Dlaczego?
-Dlatego.
-Sport...-Chub spojrzał na kiwającego się w rytm wyimaginowanej melodii konia. –Słyszysz? Nie mogę zobaczyć Margarity. To przez ciebie! –wydarł się koledze do ucha.

-Tak, tak Rose.- mruknął Sport.
-Słyszysz Sport? –Granit wydarł się „kumplowi” do ucha.
-On nie reaguje. –jęknął Chub.
-Wła-śnie wi-dzę. –cedząc Granit zaintrygowany przyglądał się koledze.
-Podobno znasz się na mowie ciała…-zaczął z nadzieją w głosie Chub.
-Dziwne. –Granit obdarzył przenikliwym spojrzeniem Sporta. –Od kiedy się tak zachowuje?
-Gdzieś od połowy drogi. W boksie był jeszcze normalny, szykował się na randkę, ćwiczył przed odbiciem w wodzie.
-Jadł coś? –przerwał Granit.
-Nie.
-A niech to miałem pewną teorię.
-Ale pił wodę.
-Hm.
-A wiesz coś mi się przypomniało Granit. –zaczął Chub.
-Mów kolego. –Granit spojrzał z zainteresowaniem na Chuba.

Kilka minut później.

-I co? –Chub spojrzał na skupiony pysk Granita.
-Powiedz Cochisowi, że ma przechlapane.
-Co zrobił Cochise?
-Naćpał Sporta kaktusem z mescaliną. –zawyrokował Granit.
-Wiedziałem! To znaczy wiedziałem, że coś knuł, ale żeby aż tak?
-Idź do Margarity, a ja pogadam z Rose. –Granit pokręcił łbem. –Nie wiem jednak czy będzie mnie chciała wysłuchać.
-A co ze Sportem? Zostawimy go tutaj?
-Sport jest teraz w innym wymiarze. Niech tu sobie stoi i kiwa się do swoich halucynacji, może mu przejdzie do wieczora.
-Sport będzie wściekły. Tak bardzo chciał dobrze się prezentować przed Rose….jak Adam dzisiaj. –Chub spojrzał w kierunku Adama i Emily rozmawiających przy ogrodzeniu.-Pięknie wyglądają.
-Tak. –zgodził się Granit. –Pasują do siebie. Emily od akcji w rzece ciągle wzdycha, obrywa płatki kwiatków, a kiedy Adrian zapytał ją dwa dni temu czemu chodzi ciągle taka zamyślona, zarumieniła się po czubek włosów.
-To wróży na przyszłość dla nich. –odetchnął Chub.-A właśnie, gdzie jest twój pan?
-Adrian spóźni się, jest na spotkaniu z burmistrzem.
-Dlaczego nie z tobą? –zainteresował się Chub.
-Mam naciągnięte ścięgno. –wyjaśnił Granit.
-O trzeba dać znać Hossowi on się zna na zwierzętach jak nikt na świecie.
-Mówisz?
-Pokuśtykaj trochę, a mój pan weźmie cię pod swoje skrzydła. A i ja skorzystam gdy będziemy cię doglądać. –rozmarzył się Chub.
-Dobry pomysł.
-Spójrz Laura Dayton tu zmierza. –Chub spojrzał na zatrzymującą się bryczkę, z której z okrzykiem „Adam” zeskoczyła Peggy i biegiem puściła się do pary rozmawiającej przy ogrodzeniu. Za nią wysiadła Laura mrużąc oczy.
-A ona czego tu? –zachmurzył się Granit

-Dzień dobry panno Parker, cześć Adam! Wszędzie cię szukamy. Mama chciała zaprosić cię na kolację.
-Witaj Peggy. – Adam poruszył się niepewnie i chwycił dziewczynkę na ręce kiwnąwszy głową w kierunku idącej trochę uwodzicielsko Laury

-I romantyzm właśnie szlag trafił. –skwitował Granit.
-Mów Granit, mów! –ponaglał Chub.
-Emily zesztywniała, Adam wygląda jakby właśnie popełnił przestępstwo, Layra Dayton jakby wygrała los na loterii, a Sport kiwa się nieświadomy, że jego romans z Rose wisi na włosku.
-Na garść owsa. –westchnął Chub.
-…i niedomknięte drzwi kurnika. –niewyraźnie dokończył Granit.

* * * *

Mada

Ewelina

Nareszcie koniki rozpoczęły galop. Intensywny zresztą Very Happy

Sport jest kapitalny. Zupelnie taki sam jak jego pan. Poezję będzie deklamować, żeby uwieść klaczkę głębią swej wrażliwości i intelektu Rolling Eyes

Chub też trochę jak Hoss ... rada, żeby odpowiednio do ,kierunku wiatru się ustawiał ... jego pan też uznał, że kąpiel odbyta tydzień przed spotkaniem zupełnie wystarczy ... przy wykonywaniu pracy fizycznej?! Shocked

Hoss również usłyszał poradę, żeby ustawiał się stosownie do kierunku wiatru. Cochise okazał się bardzo niekoleżeńskim konikiem. Ten jego dowcip ... poniżej pasa a nawet poniżej pęciny jest Confused

Cóż, chłopcy i koniki mieli nieco popsute spotkanie. Jeden przez stan nieważkości, drugi przez Laurę ...
Czekam niecierpliwie na dalszy ciąg ... co jeszcze wymyślą. Przecież muszą się odegrać na Cochisie! W każdym razie zdrowo się pośmiałam Laughing