www.bonanza.pl

ADA

Rozmowy koni świetne Laughing

Sport jest bardziej majestatyczny niż Adam.

"Ja też tak mam. Zawsze ostatni idę spać., sprawdzam czy drzwi stajni są zamknięte na skobelek, czy jest wystarczająca ilość siana w żłobie i woda w korytku u wszystkich i… w ogóle… Poczucie solidności i rozwagi mam we krwi."

Opis odpowiedzialności Sporta porażający Laughing

prawie jak Adam Laughing

Czekam tradycyjnie na ciąg dalszy Very Happy

Mada

yenefer

Aga

Aga

Najpierw wyjaśnienie. Dzisiejszy fragment powstał dzięki wierszowanej historii Adama i Jadzi z innego forum, na którym kilka osób tworzy wspólnie opowiadanie. Za zgodą Eweliny poniżej przedstawiam te zwrotki jej i swoje rzecz jasna, które wykorzystałam niemal całkowicie do zbudowania kolejnej odsłony i dlatego proszę o przeczytanie najpierw tych zapożyczonych zwrotek by w spokoju ducha było wiadomo co i jak i o plagiatowanie nie pomawiać Rolling Eyes

EWELINA
Wszystko przygotowane, kocyk i gitara
Jak widać dzisiaj Adam bardzo się postarał.
Zaprzągł konia do bryczki, po pannę wyrusza
Strzela z bata, raduje się ... dusza
Nie jest to saloon girl, wdowa czy kwakierka
W miasteczku często na dziewczynę zerkał
Wreszcie szepnął, "na piknik razem pojedziemy"
A ona ... "raczej grzyby wraz zbierać będziemy"
To nasza ulubiona strawa, borowiki, kanie
Adam się zdziwił, lecz rzekł - będzie grzybobranie.
Jadziu, szanuję wasze obyczaje, kulinarne dania
Postaram się ze wszystkich sił sprostać tym zadaniom
Choć na grzybach się nie znam, ale się douczę
Wezmę z sobą i wiersze i ... grzybowy samouczek

(...)

EWELINA
Adam wyjął rewolwer, do zwierza celuje
Wtem spod skóry jakiś głosik nawołuje
Bracie! Zostaw. Nie strzelaj, to ja brat najmłodszy
Chciałem cię przestraszyć, by ... piknik był słodszy
Adam westchnął, schował broń, rękawy podwija
I prędko młodzieńcowi trzy guzy nabija
Joe powrócił do domu dość poobijany
A Adam ... znów rozważa grzybobrania plany
Usiedli na kołderce, patrzą na rysunki
Potem w oczy, potem pocałunki
Wtem Jadzia się zrywa, krzyczy, trzepoce rękami
Woła - coś mnie gryzie i łazi pomiędzy ... halkami

(...)

JA
„O Matko Boska” – Adam w myślach woła
Taka okazja napatoczyła się zgoła.
Nie muszę podchodów czynić zręcznych
Panna sama pozbędzie się łaszków nieporęcznych.

(...)

„Cóż czynić mam Jadziu wskaż mi drogę
Mów proszę jak pomóc Ci mogę
Wszak mrówki choć małe to jednak dokuczliwe.
Nie chcę by pokąsały miejsca Twe cnotliwe.”
Adam pobłażliwym wzrokiem obdarzył rodzinkę
Pokręcił głową, zrobił nieszczęśliwą minkę.
„Coś mi nie idą dzisiejsze zaloty.
Ale przynajmniej pierwsze koty za płoty.
Wszak łydkę panny widziałem, a to niemal niemożlwie!
Bo z Jadzi proszę ja Was, to dziewczę raczej jest płochliwe.
Żeby panna tak wysoko halkę podnieść chciała bym kostkę zobaczył
Godzinami poezję na kocyku czytam, choć mój wzrok inną część chętnie by wyhaczył.

(...)

„O Matko Boska” Adam w swą głowę się drapie
„Nikczemne mrówki jakże je wyłapię?”
„Gdzie są? -Joe pyta- chętnie pomogę.
„Nie pozwalam Ci łapać za mej Jadzi nogę.
Nic nie poradzisz” -rzecze Adam, choć w myślach woła „Cudo”
„Jadzia halkę zadziera za chwilę zobaczę jej udo”
EWELINA
Adam szarpie się miota, tłucze mrówek rzesze
Wreszcie do ucha Bena się nachyla i rzecze
Pa, jeśli chcesz doczekać miłych wnucząt
Bierz swych synów i idźcie gdzieś daleko stąd
Benowi nie trzeba powtarzać dwa razy
Chwycił synów za ręce i pognali razem
Adam teraz mógł z należnym zapałem
Zająć się szukaniem mrówek ... wraz z Jadzi udziałem
JA
"Trzeba z okazji korzystać bo dzień krótki"
I jął Adam z ust Jadzi wyciągać mrówki.
„Niżej niżej” –krzyczy. –"Gdzie luba?"
Adam drżącą dłonią sięga dekoltu
Zbierając mrówki dokonując rewolty.
„Niżej!” –woła Jadzia-„Niżej!"
Adam myśli: To już nie ułuda
za chwilę dotknę mej Jadziuni uda.
„Wyżej, wyżej!" –krzyczy Jadzia.
„Skończ wreszcie mą udrękę,
Gdzie gryzą Cię te mrówki?
Jadzia rzekła.- „W rękę, w rękę.”

A TU JEST WŁAŚCIWY FRAGMENT OPOWIADANIA "MÓJ KUMPEL I JA"

Najbliższy koncert w Wirginia City był dobrą okazją do spotkania się z dawno niewidzianymi sąsiadami. Ben z synami i Laura z Peggy siedzieli na wspólnym kocu. Adam naprawiał lalkę dziewczynce nie wiedząc, że jest obserwowany przez parę oczu o lazurowej barwie podkreślanej przez niebieskie maciejki na sukience. Chociaż ciężko było z daleka dostrzec rysy mężczyzny i stwierdzić czy jest ładny czy brzydki, a jedyne, że jest czysty, coś w jego ruchach i postawie sprawiało, że dziewczyna wodziła za nim wzrokiem. Emilly Parker wraz z rodzeństwem Helen i Adrianem zajmowali koc kilkanaście metrów dalej nieco onieśmieleni na uboczu. Byli tu zaledwie kilka dni i nie poznali nikogo poza pastorem i sklepikarzem. Serdeczność mieszkańców dała jednak znać o sobie i wkrótce Emilly straciła z oczu interesujący obiekt. Cartwrightowie nie wiedzieli również o tym, że cztery pary końskich oczu kibicuje Adamowi i Laurze na tym niedzielnym pikniku.
-Myślicie, że Laura jest odpowiednią klaczą dla Adama? –Chubb spojrzał na towarzyszy żując trawkę.
-Każda jest dobra niż żadna. –skwitował Sport. –Kolejnej zimy nie przetrzymam na mrozie czekając aż mój pan będzie się próbował oświadczyć. Niech się ruszy i wreszcie coś zrobi. Mam go uczyć jak się adoruje klaczkę?
-O matko ze źrebięciem! –zarżał Cochise. –Ty? A czego on się od Ciebie nauczy? Czasami myślę, że pan upodabnia się do właściciela, albo na odwrót? –pytająco spojrzała Sporta.

Nie zdążył usłyszeć kąśliwej uwagi Sport'a. Nagle wszyscy usłyszeli pisk Laury i Peggy. Laura gwałtownie zerwała się z koca i machając rękoma próbowała coś z siebie zrzucić. Peggy widząc piszczącą mamę zaczęła krzyczeć ze strachu. Mieszkańcy tłoczyli się z zaciekawieniem by dojrzeć co sprawiło, że Cartwrightowie i Laura Dayton poderwali się i zaczęli wykonywać swoisty, o bliżej nieskoordynowanych ruchach, taniec.

-O matko ze źrebięciem, czyżbym miał de ja vu? –Sport przekrzywił łeb z niepokojem wytrzeszczając oczy. –A tak pięknie się zapowiadało.
-O co chodzi bracie? –Chubb spojrzał pytająco na Sport’a.
-Ben nie będzie miał wnuków. –Buck spojrzał w niebo zrezygnowany i pokręcił łbem.

Sport zamknął oczy na myśl o kolejnej zimie na mrozie.

-To było w zeszłym roku. Mój pan wybrał się na piknik, z panną Jadzią. –rozpoczął swą opowieść Sport smutnym głosem. -Wszystko przygotowane, kocyk i gitara…bardzo się wtedy postarał. Zaprzągł mnie do bryczki, i po pannę ruszył. Nie była to saloon girl, wdowa czy kwakierka, w miasteczku często na dziewczynę zerkał…
-Skąd wiesz? –dociekał Buck.
-Przecież jestem spostrzegawczy i byłem tam. Więc Adam szepnął: "Na piknik razem pojedziemy" A ona ... "Raczej grzyby wraz zbierać będziemy, to nasza ulubiona strawa, borowiki, kanie. Adam się zdziwił, lecz rzekł - "Będzie grzybobranie.”
-Czy Ty musisz mówić wierszem? –Cochise wzdrygnął się stukając kopytkiem z niezadowoleniem.
-No co zawsze tak mam. – Sport westchnął -Kiedy się denerwuję opowiadając ciągle rymuję.
-No nie znowu na garść owsa! –Cochise wzdrygnął się. –Gdybym potrafił zatkałbym sobie uszy kopytkami.
-Nie przerywaj. –upomniał go Buck. –Chcemy wiedzieć co się stało na tym pikniku. Opowiadaj Sport.
-Więc mój pan dobrze wychowany, chociaż wielce zdziwiony odpowiedział: -Jadziu, szanuję wasze obyczaje, kulinarne dania. Postaram się ze wszystkich sił sprostać tym zadaniom. Choć na grzybach się nie znam, ale się douczę. Wezmę z sobą i wiersze i ... grzybowy samouczek.
-No nie! Na snopek siana! Adam przegiął. –tym razem Chubb nie wytrzymał. –Tyle książek na jeden piknik? Ben nie doczeka wnuków.
-Dajcie mi skończyć. Nazbierali tych grzybów pełen kosz. Usiedli i zaczęli zaglądać sobie w oczy …. I wtedy to się stało. –pociągnął nozdrzami Sport.
-Co się stało mów bracie? –Chubb ponaglał stukając kopytkiem o ziemię.
-A cóż tu mówić… panna Jadzia zerwała się, krzyczała, trzepotała kopytkami, to znaczy…rękami i wołała - Coś mnie gryzie i łazi pomiędzy ... halkami.
-Co to jest halka? –zaintrygowany Cochise spojrzał na Sporta.
-Eeee… to …taka …dodatkowa derka... do ochrony przed mrówkami. –Sport zerknął na Chubba i Bucka.

Przysiągłby, że widzi na ich pyskach uśmiech.

-Coś nie bardzo ta derka pomogła pannie Jadzi. –kąśliwie zauważył Cochise wzbudzając parsknięcie u towarzyszy. – Chyba mnie nabieracie?
-Jesteś na to za młody Cochise. –Sport spojrzał z wyższością na młodszego kolegę.
-Do rzeczy co z tymi mrówkami i derkami. –Buck się niecierpliwił.
-Panna Jadzia zaczęła machać tymi…halkami i mój pan –to usłyszałem wyraźnie, zaczął mruczeć coś pod nosem.
-Ale co? Coś istotnego dla przedłużenia rodowodu Cartwrightów? –dopytywał Chubb.
-Jak wiecie Adam jest bardzo… powolny, tak to dobre słowo, „powolny”, a tu natura mu pomaga. Więc słyszałem jak mruczy pod nosem, a potem woła: Nie muszę podchodów czynić zręcznych, panna sama pozbędzie się łaszków nieporęcznych.- tu Sport zawiesił na chwilę głos.- I dalej mówi: Cóż czynić mam Jadziu wskaż mi drogę, mów proszę jak pomóc Ci mogę. Wszak mrówki choć małe to jednak dokuczliwe, nie chcę by pokąsały miejsca Twe cnotliwe.”
-Żartujesz Sport? Tak powiedział? –Buck zagwizdałby gdyby umiał. –A niby taki powolny….
-Niestety zza krzaka wyszedł Joe i Hoss, skąd się wzięli? Nie wiem. Niestety również, nie pierwszy raz psuli piknik mojemu panu. Nie zdziwiłbym się gdyby Joe te mrówki w słoiku przyniósł i wypuścił na mojego pana i pannę Jadzię.
-O przegiąłeś Sport. –Cochise potrząsnął łbem nerwowo. –Mały Joe nigdy nie zrobiłby czegoś takiego. Nigdy!
-Oczywiście. –Sport spojrzał pobłażliwie na Cochisa i kontynuował.
-Adam na swoją rodzinkę pokręcił głową, zrobił nieszczęśliwą minkę. I mruknął:, że mu nie idą zaloty. Ale przynajmniej pierwsze koty za płoty. Wszak łydkę panny widział, a to sztuka niemal niemożliwe Bo z Jadzi proszę ja Was moi bracia, to dziewczę raczej jest płochliwe. By panna tak wysoko halkę podnieść chciała by Adam kostkę zobaczył godzinami poezję na kocyku czytał, choć wzrok jego inną część chętnie by wyhaczył.
-Kostkę? –Cochise przewrócił się na grzbiet i śmiał się machając niemiłosiernie kopytkami. -Tylko kostkę?!? -rżał.
-Co w tym takiego śmiesznego? –obraził się Sport.
Potrząsnął łbem odwrócił się tyłem do Cochisa i zaczął nerwowo i nie majestatycznie żreć trawę.
-Nie obrażaj się Sport. –Chub podszedł do kolegi. –Mów dalej to bardzo ciekawe.
-Dobrze…-Sport spojrzał spod półprzymkniętych oczu. –Ale jeśli jeszcze raz Cochise będzie nabijał się z mojego pana zamilknę.
-W porządku. –Buck spojrzał groźnie na Cochisa, który niechętnie zamilkł.
-Więc… -Sport jeszcze obrażony, ale mówił dalej.- Mój pan zawołał -"Nikczemne mrówki jakże je wyłapię?” – tu jak zwykle, nie w porę, włączył się Joe pytając: „Gdzie są? Chętnie pomogę. Ale mój pan złapał go za fraki i przez zaciśnięte zęby wyszeptał „Nie pozwalam Ci łapać za mej Jadzi nogę. choć w oczach widziałem jak woła: -„Cudo! Jadzia halkę zadziera za chwilę zobaczę jej udo".
-A jednak jest nadzieja na wnuki Bena. –Buck aż podskoczył.
-Nie tak prędko. –zgasił entuzjazm Bucka. -Adam szarpał się miotał, tłukł mrówek rzesze i do ucha Bena się nachylił i rzekł ”Pa, jeśli chcesz doczekać miłych wnucząt bierz swych synów i idźcie gdzieś daleko stąd.
-Iiii…?? –Chubb ponaglał Sporta.
-I nic. Benowi nie trzeba było powtarzać dwa razy. Wszak wnuków chciał. Chwycił synów za ręce i pognali razem. A Adam teraz mógł z należnym zapałem zająć się szukaniem mrówek ... wraz z Jadzi udziałem.
-No iiii??? –tym razem Cochise nie wytrzymał. –Sport mógłbyś tak nie zawieszać głosu. Rozumiem potęgujesz napięcie, ale ja chcę wiedzieć!
-Nie ma co opowiadać. –Sport zrezygnowany zastrzygł uszami. –przez chwilę miałem nadzieję, że mój pan wreszcie zabierze się do roboty….cholerne mrówki. –wyrwało się Sportowi.- Usłyszałem jak pan mówi do siebie: "Trzeba z okazji korzystać bo dzień krótki" – i zaczął Adam z ust Jadzi wyciągać mrówki. A ta krzyczy „Niżej niżej” no to Adam pyta: "Gdzie luba?" Adam drżącą dłonią sięga dekoltu zbierając mrówki dokonując rewolty.
-Aaaa…..westchnął Sport. –Było tak blisko. No ale ona znowu wrzeszczy „Niżej niżej!"
-O w mordę. Na garść owsa! - krzyknął Cochise. - To już nie ułuda za chwilę mógł dotknąć tej panienki uda.
-Guzik dotknął a nie uda. –pociągnął nozdrzami Sport. –Jadzia zaczęła krzyczeć tym razem:
„Wyżej, wyżej!" – no to się mój pan zirytował i zniecierpliwiony zapytał:
„Skończ wreszcie mą udrękę, gdzie gryzą Cię te mrówki?
-No i….. no i ..
-Wyduś to wreszcie i skróć naszą mękę Sport.
-Powiedziała „W rękę, w rękę.”
-I po ptokach. –stwierdził filozoficznie Chubb.
-Nie będzie wnuków…-dodał Buck.
-Umrę następnej zimy na zapalnie płuc.

******

ADA

Jak zwykle Aga stanęłaś na wysokości zadania. Bardzo fajny i śmieszny fragment. Sport niczym jego pan wszystko robi dostojnie i taki dumny jest jak Adam. Jeśli prawdą jest, że zwierzaczki upodobniają się do swoich właścicieli Very Happy

to Sport zapatrzył się na swojego pana.

"Umrę następnej zimy na zapalnie płuc."

Biedny konik, jeśli Adam będzie nadal taki nie zdecydowany to Sport faktycznie ma nikłe szanse na przeżycie Rolling Eyes

Rozmowy koników świetnie. Ciekawe, co jeszcze nam zdradzą Question

zorina13

Jak w panu Tadeuszu ,mrówki zaatakowały.

Mada

Ewelina

Ten tekst powinien czytać Jerzy Stuhr. Fajne rozmowy zwierząt i ciekawy obraz Cartwrightów z końskiego punktu widzenia. W każdym razie poczucie humoru to rumaki mają. Zastanawiam się, czy aby oni jednak nie jeździli na wałachach ... to chyba różniłoby ich ... nieco ... Rolling Eyes

Aga

A mnie bardziej pasowałby Maciej Stuhr. Very Happy

Wałach?

O co Ty podejrzewasz Cartwrightów? Ale w sumie to jak się przyjrzeć.....wygląda, że mogło to podążać w tym kierunku.... Rolling Eyes

yenefer

Aga

Yenefer ja cztery miesiące temu nie umiałam zdania zrymować... Nie mnie oceniać jak to wychodzi....powiem krótko...spróbuj Cool

Ewelina

Wychodzi dobrze a efekt zgodnie z zamierzeniem jest zabawny Very Happy

Sprawdzałam jeszcze raz i pytałam się kuzynki, która posiada wierzchowca. Ogiery nie bardzo nadają się i do jazdy i do pracy na ranczo. Są bardziej nerwowe i hmmm ... reagują, kiedy pojawi się w pobliżu klacz, która ... no, może być zaźrebiona ... żadna siła ogiera nie zatrzyma ... to jest może o zatrzyma, ale trzeba dużo tej siły ... To na pewno były wałachy Sad

Aga

Ewelina

Wałachy

Odarłaś moich bohaterów z seksapilu, męskości i dostojeństwa Exclamation

(głównie myślę o Sporcie, który w następnej odsłonie miał "mrygać" do klaczki Emilly Parker)..... Chyba zejdę na zawał ..... Shocked

...Chociaż jeśli jest jak mówisz... "żadna siła ogiera nie zatrzyma..." hm...to może jest jeszcze nadzieja Cool

Ewelina

No, dobrze, może te koniki jednak były ogierami ... Cartwrightowie na pewno sobie radzili z końmi doskonale Very Happy

Dla potrzeb fanfiku Sport może sobie razem z klaczką i skubać trawkę i ...