www.bonanza.pl

Ewelina

Zobaczymy

a raczej przeczytamy Evil or Very Mad

Aga

a żebyście wiedziały, że przeczytacie Laughing

Ewelina

Wiem i przeczytam ... być może i odpowiem ... w tym tygodniu wstaję o 4 rano i moje jestestwo aż kipi od chęci działania ... niedługo skończę haftowany krzyżykami wiosenny widoczek ... mam nadzieję, że przed upływem wiosny zdążę ... a leżał w szufladzie ponad rok i czekał ... czekał ... To wyszywanie to z nerwów, przez tarmoszenie Adasia Evil or Very Mad

Aga

więc niech Twoje jestestwo weźmie pióro do ręki ups...długopis i napisze coś o Boonie Rolling Eyes

Ewelina

Yyyy myślę, myślę, bo i te oświadczyny też mi oczekują w kolejce ... a o Boone trochę mam, tylko jak zwykle muszę posprawdzać realia, dopisać to i owo ... jeszcze raz sprawdzić ... potrwa Sad

Aga

no to czekamy... Rolling Eyes

Mada

Aga

oj...a tak się rozmarzyłam Rolling Eyes

Aga

****

Współczesność gdzieś w Polsce.

Adam Kartrajt około dwudziestosześcioletni przystojny brunet kołysał się leniwie na hamaku z rękoma pod głową. Ktoś z boku sądziłby iż mężczyzna śpi, zwłaszcza widząc jego zamknięte oczy i słysząc miarowy oddech. Jednak to nie w stylu Adasia, o nie! Nawet niby wypoczywając jego szare komórki pilnie pracowały. Mężczyzna zastanawiał się skąd wziąć pieniądze na wpisowe. Nie na studia rzecz jasna, bo te skończył z wyróżnieniem na dwóch kierunkach. Architektura Krajobrazu i Ekonomika Przedsiębiorstw. Wiedza pozwoliła mu połączyć przyjemne z pożytecznym.

-Myśl Adam myśl. –mruknął pod nosem marszcząc brwi.

Czasu miał mało, a potrzebował dwa i pół tysiąca złotych by opłacić wpisowe na legalne wyścigi samochodowe. Adam nie należał do bogaczy, ale i na biedę nie narzekał. Mieszkał z ojcem, pracował z ojcem, cztery lata temu wywalczył pensję i oddzielne konto. Pan Tomasz, który mówił, iż to absurd bo w myśl jego teorii „wszystko co moje i Twoje” nie rozumiał potrzeby usamodzielnienia się i posiadania czegoś swojego, tylko swojego. Czasami sprzeczali się w kwestii prowadzenia stadniny. Adam próbował przeforsować kilka swoich pomysłów, ale ojciec nieskory do zmian powtarzał, że Adam pozjadał rozumy i szkoły poprzewracały mu w głowie, Adam czasami groził, że w końcu się wyprowadzi, ale jakoś nigdy nie zrealizował zapowiedzi. Silne poczucie odpowiedzialności za mniej odpowiedzialnych braci i ojca sprawiła, że Adam stał się niewolnikiem własnych zalet.
Był raczej outsiderem, z lekko introwertyczną duszą, która w połączeniu z jego zjawiskową urodą po przodkach przyciągała kobiety jak magnes. Inny może i skorzystałby z tej mieszanki, którą obdarzyła go natura, ale nie Adaś. Świat książek pochłaniał go bez reszty. Owszem spotykał się z dziewczynami, ale opieszałość i powolność sprawiały, że nim Adam się zdecydował na jakiś krok, zjawił się zawsze ktoś kto mu babeczkę z przed nosa zwinął. Z takim zapałem Adamowi groziło wymarcie linii rodowej.

-Adam, śpisz? –pan Tomasz stanął przy hamaku i lekko potrząsnął ramieniem syna. –Trzeba sprawdzić ogrodzenie w północnej części, alarm się włączył. Może to ryś, albo dzik?
-Nie tato nie śpię. –mężczyzna zwinnie zeskoczył z hamaka i przeciągnął się leniwie. –A Jasiek i Eryk ?
-Gdzieś są. –nieśmiało uśmiechnął się pan Tomasz wykonując bliżej nieokreślony ruch ręką.
-Wszystko na mojej głowie. –pokręcił głową Adam z irytacją w głosie. –Rozważałeś mój pomysł tato?
-Nie wiem synu, mam wątpliwości.
-Jakie wątpliwości tato, musimy iść z duchem postępu. Przecież ta stadnina daje tyle możliwości. Nie możemy poprzestać na sezonowych letnikach i kilku godzinach nauki jazdy konnej.
-Wiem, wiem, ale ja jakoś nie umiem się przekonać do tych nowości.
-Hipoterapia to przyszłość dla naszej stadniny. W szkole zrozumiałem…
-Szkoła, szkoła….-pan Tomasz zniecierpliwiony przerwał synowi. –Myślisz, że ja kończyłem szkoły? Ta stadnina istnieje od kilku pokoleń i będzie istniała przez następne.
-Tato w szkole…
-Synu pozjadałeś rozumy w tych szkołach, ciągle tylko mędrkujesz, coś byś zmieniał. Za stary jestem na zmiany.
-Przedstawię Ci biznes plan ok.? A Ty tylko go przejrzysz tato co?
-Zobaczymy synu…uważaj na siebie weź strzelbę na wszelki wypadek i jeepa.
-Pojadę konno, Jupiter powinien się przewietrzyć. –Adam zniknął w tumanach kurzu na czekoladowym koniu.

Pan Tomasz z zadumą odprowadzał wzrokiem syna. Adam był najstarszym z trojga dzieci jego i nieboszczki Zuzanny, ich opoką i prawą ręką w interesach. Rodzice Adama prowadzili stadninę od kilku pokoleń, która przeżyła wiele systemów politycznych i mniej lub bardziej dotkliwie odczuła zmiany ustrojowe. „Raz na wozie raz pod wozem” jak mawiał pan Tomasz starając się zawsze widzieć lepszą stronę życia. Zwłaszcza po śmierci małżonki, kiedy sam musiał radzić sobie z dziećmi i stadniną. Pan Tomasz zawsze podkreślał, że bez Adama nie poradziłby sobie. Na pytanie skąd w takim młodym chłopaku tyle dojrzałości pan Tomasz uśmiechał się i wyciągał album rodzinny, który przypominał grubą kronikę sięgającą co najmniej stu pięćdziesięciu lat. Pan Tomasz z dumą opowiadał o przodkach, których korzenie odnalazł w Nevadzie. Miał dość solidnie wyszperane informacje o ludziach niezłomnych, silnych i prawych, którzy w zgodzie, z naturalnym cyklem życia przyrody, ciężko pracowali walcząc każdego dnia z przeciwnościami losu. Tradycją stało się nadawanie pierwszym męskim potomkom pierwszego biblijnego imienia męskiego. Tak więc imię Adam występowało w każdym pokoleniu i niemal każdy noszący to imię wykazywał pewne cechy wspólne z poprzednikami. Wszyscy byli nad wyraz poważni, melancholijni, trochę gdzieś z boku. Jednocześnie uparci, inteligentni, z pewną ignorancją i wyższością patrzyli na wiele spraw i większość ludzi. Co ciekawe pierworodny pana Tomasza pod względem charakteru bardzo przypominał mu brata starszego o pięć lat od Tomasza oczywiście o wdzięcznym imieniu Adam.

Adam dotarł do północnego ogrodzenia i ostrożnie rozglądał się za ewentualnym nieproszonym gościem. Czasami zbłąkało się tu mniej lub bardziej dzikie zwierzę, które mogło narobić sporych szkód. Sprawdziwszy dokładnie wszystko usiadł na trawie oparty plecami o kamień i zamyślił się nad swoją niewesołą sytuacją.

-Skąd wziąć kasę? –mruknął pod nosem.

Jeszcze kilka dni temu śmiałby się z każdego, kto powiedziałby, że ze stu tysięcy na koncie będzie kpiło z niego wielkie zero złotych. Od kilku lat pieczołowicie odkładał niemal całą pensję. Gdyby mieszkał sam pewnie żyłby na bieżąco, ale mieszkał z ojcem i braćmi. Gdyby pracował w mieście i wynajmował mieszkanie pewnie z jego sześciu tysięcy złotych wiele by nie widział na koncie, ale mieszkał z ojcem i braćmi, więc i koszty mniejsze choć w stadninie praca całodobowa sprawiała, że Adam nie miał czasu na bzdury. Sportowe autko, które uśmiechało się do niego z salonu zawładnęło jego sercem. Adama rzadko coś tak zajmowało. Zwariował na punkcie tego auta. Ojciec, próbował mu wybić ten pomysł z głowy.

-Mamy w pięć aut w tym dwa jeepy, na cholerę Ci auto sportowe?
-To jest szczególne auto tato, wyścigowe.
-I gdzie nim będziesz jeździł? Do kościoła? Do cioci na imieniny.
-Na wyścigi tato.
-Zwariowałeś? Nie będę chodził na cmentarz nosić kwiatków na Twój grób.
-O Boże tato, dramatyzujesz.
-Nie przyłożę do tego ręki. I do tego hazard. Mój syn oszalał. –pan Tomasz zamknął dyskusję.

Auto niedrogie, niemal okazjonalnie raptem kosztowało pięćdziesiąt tysięcy. Ponoć warte dwa razy tyle. Adam sprawdził w Internecie. Jakiś dreszcz przeszedł mu po plecach. Adam rzadko miewał takie chwile w życiu. Entuzjazm opanował każdy zakamarek jego ciała. Zaczął szybko przeliczać koszty, ewentualne zyski. Wszak Adam nigdy nie działał spontanicznie! Był rozważny i ostrożny. Dokładnie wszystko sprawdzał i bez potrzeby nie podejmował ryzyka.

-Cholera, jak mogłem tego nie przewidzieć. –Adam wstał i nerwowo przeczesał dłonią aksamitne, hebanowe włosy.

Westchnął i dosiadł Jupitera. Musi pomyśleć. I to szybko. Wyścig za kilka dni. Będzie musiał zrobić coś co nie mieściło się w jego jestestwie-wejść w spółkę z bratem, a może nawet z dwójką.

****

zorina13

Niespodziewanie ,przenieśliśmy się do współczesnej Polski.

Aga

Równolegle toczące się dwie historie pozwolą lepiej zrozumieć sytuację Rolling Eyes

ADA

Aga, świetny pomysł. Ten współczesny Adam bardzo mi się spodobał, no ale to nic dziwnego, przecież to potomek Adama z Nevady. A swoją drogą, co lub kto wyzerował mu konto Shocked

Adam i wyścigi samochodowe - może być ekscytująco Rolling Eyes

Ciekawe, co będzie dalej Question

Mada

Aga

Adam kupujący konia wyścigowego Was nie dziwi, a Adam kupujący auto wyscigowe zastanawia? Rolling Eyes

Mada

Trudno to wyjaśnić, ale tak właśnie jest. Rolling Eyes