www.bonanza.pl

[Aga]

Adam otworzył oczy. Ból głowy rozsadzał mu czaszkę. Próbował wstać.

-Spokojnie proszę się nie ruszać jest pan w szpitalu- pielęgniarka pochylała się nad delikatnie dotykając ramienia – Jestem Eveline. Jeśli będzie pan potrzebował czegokolwiek będę w pobliżu.
Usiadła na krzesełku nieopodal i zaczęła dziergać w skupieniu szaliczek.

Adam zamknął oczy nieco uspokojony, chyba przysnął.
Kiedy otworzył ponownie oczy zobaczył następujący obrazek.

Kobieta chyba również pielęgniarka strofowała dwie młode dziewczęta. Jedna miała może lat osiemnaście i w ręku trzymała szpadę, druga młodsza zdecydowanie, co najmniej trzy lata stała obok starszej.

-Ile razy będę Ci Domi powtarzać, staż tutaj to priorytet.
-Ależ mamo…- Domi zrobiła minę niewiniątka – Szermierka jest bardzo ważna. Kobieta musi umieć się bronić.

Zosia mama dziewcząt spojrzała tym razem na młodszą:

-Aleksandro niech Ci nie przyjdzie do głowy naśladować starszą siostrę. Zdobycie w dzisiejszych czasach zawodu przez kobietę to bardzo ważna rzecz.

-Oj tam kochana Zosiu przestań besztać biedne dziewczęta- do pokoju dziarsko weszła kolejna dama w bieli - Zorina – Sama chętnie zamieszkałabym gdzieś gdzie nie ma rewolwerów tylko szpady, płaszcze, słońce, tajemniczy bohaterowie, szpady …ach... – przerwała swój wywód widząc rozbawiony wyraz twarzy Adama- O! My tu marzymy a pacjent się obudził.
-Hm...Musimy panu zrobić zastrzyk, ale to nie będzie boleć –Zorina uśmiechnęła się do pacjenta i odwróciła głowę w stronę drzwi…
-AMG!!! ….AMG!! Gdzie jesteś dziewczyno, miałaś zrobic zastrzyk pacjentowi.

Eveline podniosła głowę znad robótki.
-Czy to dobry pomysł wołać AMG? Wiesz ona ostatnio jest roztargniona. Jeszcze mu zrobi krzywdę. – z troską spojrzała na Adama.
-Przesadzasz Eveline to tylko zastrzyk. Chyba nie złamie mu ręki – Zosia roześmiała się jak z dobrego dowcipu.
Ale Eveline jakoś to nie rozbawiło.

W drzwiach stanęła AMG... chyba AMG, gdyż w dłoni trzymała wielką strzykawkę z jeszcze większą igłą.

-„O… My ….God…” – Adam uniósł brwi i zbladł.

********

[zorina13]

Biedny Adaś ,znowu w szponach takich wariatek.

[Camila]

Po takiej kuracji to będzie strasznie wytarmoszony. Co dalej

[Aga]

Im bliżej pacjenta była AMG tym większa wydawała się igła w jej dłoni i tym bardziej blady stawał się Adam.
Przełknął głośno ślinę.
Zaczął nerwowo wiercić się w łóżku.

-AMG pozwól ja to zrobię – błyskawicznie między pacjentem a AMG stanęła Camila, młodziutka może dwudziestoletnia dziewczyna – Pozwól AMG…proszę.- spojrzała na nią stanowczym wzrokiem i wyciągnęła dłoń.

-Od niedawna robisz zastrzyki… jesteś pewna Camilo, że dasz radę? No dobrze.. trzymaj– AMG lekko rozczarowana oddała strzykawkę młodszej koleżance.- Cóż mogę zawsze panu zmienić bandaże – uśmiechnęła się do Adama.
On odwzajemnił uśmiech, ale w sercu poczuł lekki niepokój.
Dotknął palcami opatrunku na głowie.
Nie wiedział czemu, ale nie czuł się zbyt pewnie w obecności tej pięknej pielęgniarki.

*****

Adam otworzył oczy, było ciemno.
„Pewnie noc” – pomyślał – „Ile spałem?”

Kiedy jego oczy przyzwyczaiły się do ciemności zobaczył dwie pielęgniarki rozmawiające szeptem. Nie był pewien, ale chyba jeszcze ich nie widział, odkąd tu jest. Zmarszczył brwi i wytężył wzrok.
Szelest pościeli sprawił, że kobiety przerwały rozmowę.
Wstały i podeszły do niego.

-Mada – oszczędnie przedstawiła się jedna z nich.
-Jestem Rika –druga podała swą dłoń.
-Miło Was poznać…Jest Was tutaj bardzo dużo – Adam uśmiechnął się na widok kolejnych pięknych twarzy – Będzie mi przykro opuszczać szpital.
W takim towarzystwie aż chce się chorować.

Dziewczyny pokraśniały na te słowa.

-Właściwie to jak ja się tu znalazłem? –Adam do tej pory jakoś nie myślał o tym.
-Wypadek- krótko powiedziała Mada.
-W kopalni w River Stone dwa dni temu o czternastej. – szczegółowiej poinformowała Rika.
-Wypadek? W kopalni? Co ja u licha robiłem w kopalni? Chyba nie jestem górnikiem? – Adam miał chyba jakieś zaniki pamięci bo niewiele pamiętał.
-Nie, nie jest pan górnikiem- powiedziała ważąc słowa Mada.
-Jest pan ranczerem, z Wirginia City w stanie Nevada – jak z armaty wyrzucała z siebie informacje Rika- ma pan dwóch braci i ojca. Pamięta pan?
-Chyba …tak..
-Hoss i Joe, ojciec Ben – Mada podała najważniejsze jej zdaniem informacje na temat rodziny Adama.
-Joe to młodszy brat., Hoss średni, mieszkacie z ojcem na pięknym ranczo Ponderosa, w fantastycznym domu z bali otoczonym sosnami - dodała Rika.
-Skąd pani to wszystko wie? - Adam zmarszczył brwi i spojrzał niepewnie na Rikę.
-Nie wiem, chyba gdzieś słyszałam- odpowiedziała Rika – „A może i sprawdziłam” – dodała już tylko w myślach.

Adamowi te informacje nic nie mówiły. Był zmęczony, przymknął oczy i ponownie zapadł w sen.
Rankiem Adam obudził się bardziej wypoczęty ale i potwornie głodny. Burczało mu w brzuchu.

-A cóż to za dźwięki pan wydaje? – Eveline zmarszczyła brwi podnosząc oczy znad coraz dłuższego szaliczka. – Wszystko w porządku panie Cartwright?
-To tylko głód – Adam lekko się zarumienił a jego wzrok ześlizgnął się na podłogę.
Zarejestrował jakiś ruch czy tylko mu się wydawało?
„Czy ja dobrze widziałem?” - Adam nie był pewien co widział, więc na wszelki wypadek nie zapytał na głos. Zamknął oczy i ponownie je otworzył z lekkim niedowierzaniem.
„Gdybym był pijany to widziałbym chyba białe myszy. To naturalne…ale to było zdecydowanie większe od myszy…puchate …czarne …nie, to niemożliwe” – Adam nawet nie próbował formułować myśli. – „Chyba za mocno oberwałem”.


*************

[Ola]

[Rika]

Jak się Eveline tak zapatrzy w ten szaliczek, to jej Adaś zje Paszteta
Tyle nas tam jest i pacjent jest głodny?! Żadna jeszcze rosołku nie ugotowała?

[Aga]

spoko jedna pielęgniarka juz idzie

[Mada]

Aga, rozbawiłaś mnie pomysłem z pielęgniarkami, ale i przeraziłaś. Kiedyś leżałam w szpitalu i jedna z nich zmasakrowała mi rękę, pobierając krew. Ale pielęgniarką Adama chętnie bym została. Zwłaszcza, że nie pełnię tam jakichś funkcji usługowych, tylko rozmawiam i to oszczędnie.

[Aga]

-Już niosę śniadanie panie Cartwright – jego rozmyślania przerwał piękny głos w drzwiach. Jak na zawołanie pojawiła się pielęgniarka z tacą, z której roznosił się zapach jajecznicy i kawa z mlekiem.
-Jest pani dla mnie jak miód na serce tego potrzebowałem – Adam wciągnął nosem aromat, który wyprzedził uroczą pielęgniarkę.
-Proszę, oto śniadanie dla naszego dzielnego pacjenta. Hania jestem – odrzekła – z Polski – dodała widząc, że zwrócił uwagę na jej akcent.-Mój angielski nie jest jeszcze doskonały- zarumieniła się.
-Jest bardzo dobry, tylko musi pani więcej ćwiczyć Hannah, a za parę lat nikt nie zauważy różnicy.- uśmiechnął się odrobinę przerabiając imię i ochoczo sięgnął po kawę..

**********

-Drogie panie proszę zrobić miejsce chcę się dostać do pacjenta- męski głos w drzwiach zastopował gromadzące się licznie pielęgniarki wokół łóżka pacjenta.
-Doktorze Szymonie – Zorina poczuła w obowiązku wypowiedzieć się za wszystkie – Poradzimy sobie same, Naprawdę. Pan zajmuje się oddziałem dziecięcym. Damy sobie radę.
- Wierzę drogie panie, że doskonale sobie poradzicie. Jestem w zastępstwie na tym oddziale za doktor Lidię, która jest chwilowo nieobecna. Zajmuje się obcokrajowcem, a ona doskonale zna język niemiecki. Przepuście mnie panie, nie tłoczcie się tak przy łóżku pacjenta. Dajcie mu złapać oddech.
-My tylko chcemy pomóc- Zorina starała się usprawiedliwić wszystkie koleżanki, łącznie z sobą.
-Wiem drogie panie, tylko czy pacjent przeżyje – zaśmiał się lekarz i przystąpił do wstępnych oględzin- Hm, wygląda nie najgorzej, cóż zalecam zmianę opatrunków, zastrzyki wzmacniające i dobrze karmić. – Zostawiam pana zatem w dobrych rękach, albo i nie...- westchnął dr Szymon, z udawaną troską spojrzał na Adama, obrócił się na pięcie i wyszedł.


**********


-Dziewczęta przygotujcie pacjentowi kąpiel, zmieńcie pościel i przynieście świeżą piżamę – Zosia bezskutecznie szukała młodych stażystek: Domi, Sandry i Aleksandry.
-Czy ktoś łaskawie przygotuje kąpiel pacjentowi?- Zosia krzyknęła nieco głośniej w stronę pokoju pielęgniarek oczekując odpowiedzi od jakiejkolwiek stażystki.
Opowiedziała jej głucha cisza.

************

[zorina13]

Ta cisza jest zdecydowanie podejrzana.

[Aga]

[quote="Mada"] Zwłaszcza, że nie pełnię tam jakichś funkcji usługowych, tylko rozmawiam i to oszczędnie. [quote]

jakie funkcje usługowe masz na myśli

[Mada]

[Ewelina]

Może same, z własnej inicjatywy wzięły się za kąpiel tego pacjenta Chociaż to niewskazane, tak tuż po jedzeniu ...

[Odwiedzająca]

Zaczynam mieć poważne obawy,czy pacjent przeżyje troskliwe zabiegi jeszcze bardziej troskliwych pielęgniarek ...cała nadzieja w dr.Szymonie.

[Piotrek]

Rozczaruję urocze pielęgniarki.
Jestem na oddziale dziecięcym.
W przyszłości będę pracował w szkole z dziećmi ale na potrzeby opowiadania może być szpital.