www.bonanza.pl

Aga

*******************

Iwona stała zdezorientowana. Mężczyzna z rewolwerem w dłoni najwyraźniej mierzył do niej. Zabrała mu broń gdy ten zaczął odzyskiwać przytomność.

-Nie ruszaj się ty…..ty bandyto!
-Panienko...– Mężczyzna z trudem wstał.- Omal mnie nie zabiłaś.
-Ja? – parsknęła nerwowo śmiechem.- Ja? A to... to niby co?- pomachała rewolwerem.
-Chciałem zabić węża. Omal na niego nie nadepnęłaś.- zachwiał się i oparł o poręcz bryczki.

Iwona podbiegła i pomogła mu przysiąść. Spojrzała na niego łaskawszym okiem. Wysoki, przystojny z wąsikiem i ciepłym spojrzeniem.

-Will - podał jej dłoń.
-Iwona – spojrzała na niego lekko się rumieniąc.
-Masz piękne oczy. Przypominają mi kolor jeziora Tahoe skąpane w promieniach porannego słońca.
-Pewnie mówisz to każdej dziewczynie. – Iwona wyrwała dłoń i ściągnęła powoli chustę z szyi.
Widziała jak Will śledzi ten ruch lekko mrużąc oczy. Iwonie zrobiło się gorąco na myśl, że za chwilę dotknie jego opalanej skóry na czole. Miała nadzieję, że nie dostrzeże jak dłonie lekko jej drżą.

Kiedy dziewczyna zbliżyła się i opatrywała Willowi czoło ten zamknął oczy. Wyobraźnia podsuwała mu obrazy od których robiło mu się gorąco. Otworzył je i spojrzał przed siebie. Uniósł brwi. Świat przesłaniał mu piękny dekolt właścicielki niebieskich oczu. Jej ciemnobrązowe włosy miękko spoczywały na ramionach. Will przełknął nerwowo ślinę i napiął mięśnie ciała. Z trudem powstrzymywał się by nie objąć jej w pasie i przyciągnąć do siebie.
Iwona nie zdawała sobie sprawy jakie katusze przeżywa jej niedoszła ofiara.

***************

-Spójrzcie a któż to idzie?- Adam szturchnął Candy’ego.

Właśnie kończyli obiad. Obaj spojrzeli i parsknęli śmiechem.
Dziewczyny również. Zmarszczyły brwi z niedowierzaniem.
Od strony rzeczki szła Isabell, na ramieniu której podpierał się młokos w zielonej kurteczce z chustką przy twarzy. Isabell machała nerwowo wolną ręką jakby coś tłumaczyła mężczyźnie.
Zdołały zrozumieć coś na kształt -„ Taki duży a …. baba”

-Wiesz kiedy się złościsz Twoje zielone oczy Isabell są jeszcze piękniejsze. – Joe łobuzersko spojrzał na dziewczynę.

Isabell przystanęła i zamilkła. Joe stał niebezpiecznie blisko niej. Obejmował ją ramieniem, ale nad rzeką jakoś tego nie zauważyła. Przecież był ranny. Tylko mu pomagała iść. Ale teraz jej ciążył.
Przez materiał koszuli czuła jego muskularne ciało. Pierwszy raz od dłuższej chwili nie wiedziała co powiedzieć. Zastanawiała się czy widział rumieniec na jej policzkach i słyszał jak mocno bije jej serce.

Joe widział. I słyszał. Kąciki ust drgnęły mu nerwowo. Patrzył na jej ciemne gęste włosy. Miał ochotę zanurzyć w nich dłoń. Z trudem się powstrzymał. Czuł jak oplata jego klatkę. Nad rzeką nie zwracał na to uwagi. Teraz ta bliskość sprawiła, że zaschło mu w gardle, a niebezpieczny dreszcz przeszedł mu po plecach.

Z drugiej strony szła Iwona podtrzymująca mężczyznę z chustą owiniętą na czole.

Adam pokręcił głową. Dotknął swojego guza na głowie i mimowolnie spojrzał na Małgorzatę.
Candy zerknął na Senszen i uśmiechnął się ześlizgując wzrok po jej sylwetce. Ta zarumieniła się zastanawiając się, którą jej częścią wylądowała na twarzy Candy’ego.

-Nawet nie chcę wiedzieć jak do tego doszło.- Adam i Candy przejęli Joe i Willa.

************

Tydzień później dziewczyny z żalem opuszczały ranczo Cartwrightów. Domek był gotowy i nie było powodu dłużej nadużywać ich gościnności.
Na osłodę w podzięce chłopcy pójdą z nimi na najbliższą potańcówkę.
W ramach wdzięczności oczywiście.

Senszen była markotna. Na potańcówkę ze skręconą kostką?

-Nie narzekaj –Iwona upinała ostatnią spinkę patrząc na kuzynkę.- Nosił Cię na rękach cały tydzień. Wiesz ile razy myślałam żeby skręcić kostkę? Żeby tak Will….och – rozmarzyła się Iwona.

-Poczytasz coś a jak wrócimy wszystko Ci opowiemy – Małgorzata psikała się perfumami, które dostała od Adama.

-Są – Isabell ostatni raz zerknęła w lustro.
-Pa Senszen- dziewczyny kolejno uścisnęły kuzynkę. – Jutro wszystko Ci opowiemy.

Dziewczyny wyszły przed domek.
Adam, Joe i Will wyglądali zjawiskowo w białych koszulach i garniturowych spodniach.
Wszyscy lekko pokiereszowani, ale to tylko dodawało im uroku.
Tasiemki pod szyją również. Spojrzały na siebie. Każda chyba myślała o rozwiązaniu im tych …seksownych tasiemek. Very Happy

Kiedy pomagali wsiąść dziewczętom do bryczki każda z nich czuła dłonie swojego partnera na biodrach. W ramach pomocy oczywiście. Wsiadły by same, ale co tam!

Senszen zastanawiała się nad wyborem lektury. W perspektywie potańcówki każda wydawała się mało zajmująca. Wtedy usłyszała skrzypnięcie drzwi.
Spojrzała i uśmiechnęła się wzruszona. Plecami oparty o drzwi stał lekko stremowany kowboj w czerwonej koszuli w garniturowych spodniach i tasiemką pod szyją. W ręku trzymał różę i uśmiechał się nieśmiało.

Czy można znaleźć miłość na końcu świata? Cztery kuzynki nie miały co do tego najmniejszych wątpliwości.

********

KONIEC

*********

zorina13

Jak ładnie.

Neth P

I znów wszyscy happy Smile

a Candy też z tasiemką <3. Te tasiemki są rozczulające. Smile

Isabella3

Bardzo ładne zakończenie Smile

Mada

"Adam pokręcił głową. Dotknął swojego guza na głowie i mimowolnie spojrzał na Małgorzatę". Dlaczego on patrzy na mnie? To dachówka go załatwiła, a nie ja. Shocked

Absolutnie nie zgadzam się na taki koniec. Jestem po prostu oburzona! To chyba jakiś żart...

Aga

Po pierwsze tarmosił Cię kiedy dachówka spadła mu na łeb Confused

mógł mimowolnie Cię obwinić Laughing

Co to za oburzenie? że co? że niby za krótko? że hurtem? proszę o bliższe wyjaśnienie Twego oburzenia Mado Cool

Ewelina

Te seksowne tasiemki mnie rozbroiły Smile

Chociaż na ładnym, to i tasiemka pod szyją wygląda nieźle Wink

no i zawsze można rozwiązać ... Dobre ... Będzie dalszy ciąg?

Mada

Aga

gdyż jak mówiłam, to jest cykl krótkich, zaznaczam krótkich opowiastek o nas Cool

...bo tak mnie naszło i żeby było sprawiedliwie wszystkie muszą mieć niedosyt i prawie całkowity brak tarmoszenia Smile

ale....powtarzam jak skończę ten cykl to pewnie znowu najdzie mnie na coś i będzie dłużej ....Mado szczerze dobija mnie mój własny pomysł ale muszę go skończyć....Cierpię, gdyż bohaterki nie cierpią Surprised