www.bonanza.pl

Aga

liczę na Ewelinę Wink

Ewelina

Ja nic nie wiem Wink

ale skoro kogoś pochowali, to pewnie nie żył już ... jak oprzytomnieją ci żywi, to się wyjaśni ... coś się rozdzielili bohaterowie Sad

Piotrek

Może rozwiążę zagadkę.

Ewelina

Fakt ... ale Jordan mógł udawać ... Aga ostatnio podstępna się zrobiła ... Surprised

Aga

ja? podstępna? Laughing

juz chyba nie będę kombinować ....historia potoczy się gładko Confused

Ewelina

No to czekam na dalszy ciąg ...

Aga

ale do Teksasu daleko Rolling Eyes

Ewelina

Jak to daleko? Teksas za rzeką wszak jest Wink

Aga

dobra zapytam...podobno nie ma głupich pytań...za jaką rzeką Confused

?

Ewelina

Tytuł westernu "Teksas po drugiej stronie rzeki" ... tak jak "15.10 do Yumy" Smile

Nie pamiętam o jaką rzekę chodziło? Może Rio Grande ... taka dźwięczna nazwa ...

Aga

15.10 cos mi mówi ...obu nie widziałam.

Gość

Rio Grande del Norte

Aga

warte obejrzenia?

Ewelina

Klasyczne, dobre westerny ...

Aga

**************************************

Trzy dni później.

-Słyszy mnie pan – doktor Henry ciągle miał wątpliwości jak nazywać swoich dwóch pacjentów.
-Tak.
-Jak głowa? Boli? Widzi pan mnie?
-Tak.
-Jak się pan nazywa?
-Adam…Adam Cartwright. Do diabła…gdzie jest moja żona?- Adam próbował wstać, ale zakręciło mu się w głowie i opadł z powrotem na poduszkę.
-Proszę nie wstawać. Ma pan spore kłopoty. Macie – poprawił się doktor Henry zerkając również na Joe.- Nie wiemy kim jesteście próbowaliście zabić kobietę w ciąży, zabiliście jej męża.
-To ja jestem jej mężem! Gdzie ona jest? Do jasnej cholery! Puść mnie pan! Joe, Joe! Co z nim?
-Kiedy strzelił do Patrycji Cartwright jeden z oddziału unieszkodliwił pańskiego brata.
-Strzelił? Joe strzelił a jednak … – Adam usiadł blady. Dotknął dłonią bandaży na głowie. Przetarł dłonią twarz. Walczył z zawrotami głowy i mdłościami. – Żyje? Czy Patrycja żyje? Doktorze? – Adam nawet nie miał siły wykrzesać z siebie energii, pytał bez emocji bez życia. Tylko zaciśnięta szczęka zdradzała spore napięcie.

-Żyje, ale to brzmi jak przyznanie się do winy, nie sądzi pan?- Doktor Henry nie bardzo wiedział co myśleć o całej sprawie. Patrzył na Adama i miał wątpliwości. Pogmatwane to wszystko.
-Idę po sierżanta Stilla, a pan niech lepiej zastanawia się młody człowieku co mu pan powie.

**************************

Ben stał w Wirginia City jak rażony gromem.
Łzy stanęły mu w oczach. Był silnym mężczyzną, przeżył już stratę trzech żon ale nigdy dziecka.
Patrzył się w ten kawałek kartki jakby miał nadzieję, że treść zmieni się pod wpływem wzroku i modlitw. Nie mieściło mu się to w głowie. Jego najstarszy syn nie żyje. Gdzie Hoss i Joe? Dlaczego to nie oni nadali telegram? Gdzie Patrycja? Kim jest nadawca? Dlaczego jego Adam nie żyje? Dlaczego?
Roy położyłdłoń na jego ramieniu. Cóż mógł więcej zrobić?

**************************

Adam w nieskończoność tłumaczył sierżantowi i doktorowi zawiłą, nieprawdopodobną., pokręconą historię. Joe kiedy się ocknął potwierdził wszystko.
Henry i Still odeszli na bok. Rozmawiali szeptem z ukosa zerkając na braci.
-Co o tym myślisz Henry?- Sierżant ufał osądom doktora. Przekonał się nie raz, że znał się na ludziach i potrafił wyczuć ich intencje.
-Historia tak pokręcona, że chyba im wierzę. Nie wyglądają na kłamców . Zresztą nadasz telegram do Utah, rozwieje się przynajmniej część wątpliwości. Ale jednego nadal nie rozumiem….
-Właśnie – włączył się Still – skoro Patrycja jest pańską żoną to dlaczego mierzyła do pana? I dlaczego pański brat strzelił do niej?

Na to pytanie Adam nie znał odpowiedzi. Fakt to bardzo trudno wyjaśnić. A czas ucieka. Adam nabrał powietrza i wypuścił powoli. Przeczesał dłonią powoli włosy. Bezradnie rozłożył ręce. Dawno nie czuł się taki bezradny.
-Nie wiem, nie wiem. – Adam opadł na łóżko wykończony tym przesłuchaniem. Spojrzał na Joe. Młodszy brat miał wypisane poczucie winy na twarzy.

Sierżant wyszedł a doktor usiadł i wziął do ręki gazetę.
-Adam…ja…ja musiałem…- jak miał wytłumaczyć, że wybrał brata.? Czy Adam kiedyś mu wybaczy?
-Później Joe –Adam machnął zrezygnowany ręką -Później.

************************

Telegram z Utah rzucił światło na sprawę braci Cartwright. Szeryf Madson zapewniał, że to nie Adam strzelał. Najważniejsze, że był świadkiem kiedy Patrycja w jego obecności zapewniła, iż Adam jest jej mężem. Rysopis pasował. Szeryf zawiadamiał również, że trzeci brat niejaki Hoss właśnie jest w drodze do fortu.
-Carter pojedziesz wysłać telegram do Nevady. Cholera, taka pomyłka.

***********************

-Ben! Ben! Zatrzymaj się! –Roy biegł w stronę przyjaciela, który właśnie zamierzał opuścić miasto. – Telegram- podał mu kartkę z trudem łapiąc oddech.
Ben znowu jak kilka dni wcześniej stał jak rażony piorunem. Tym razem powód był zupełnie inny. Roy poklepał go po plecach. Pozwolił sobie przeczytać telegram wcześniej więc znał jego treść.
-Chodź Ben, chyba musimy się napić przyjacielu. W oczach miał łzy wzruszenia.

Ben nawet nie był w stanie wykrztusić słowa. Patrzył jak zahipnotyzowany w ten kawałek kartki. Tym razem nie było mowy o pomyłce. Tylko jego synowie mówili do niego „Pa”. A więc jego dziecko żyje. Ktoś właśnie ściągał z jego barek ogromny ciężar. Wzniósł oczy do nieba. Nie trudno było zgadnąć komu dziękował.

**********************

- Niech pan siada panie Cartwright, najpierw zadam panu kilka pytań – sierżant Still podał rękę Hossowi i wskazał na krzesło.

Po raz trzeci w ciągu kilku dni słuchał tej niewiarygodnej historii. Po jej zakończeniu udali się do pozostałych braci.
Kiedy Hoss rozmawiał z braćmi Still półgłosem rozmawiał z doktorem. Sprawa jasna jak tylko będą na siłach ruszą do szpitala po Patrycję.

Doktor Henry Thomson zmarszczył czoło.
Patrzył na braci, którzy cieszyli się swoją obecnością i już planowali podróż po Patrycję.
Henry szczerze im życzył powodzenia. Będzie im potrzebne. Zwłaszcza najstarszemu z braci.
Nie sądził by Adam zdawał sobie sprawę jakie czekają go problemy z żoną. On już wiedział. Był przecież lekarzem. Całkiem dobrym lekarzem.

*dla Ciebie na dowód, że nie jestem podstępna Cool