www.bonanza.pl

zorina13

Loda Halama, właśc. Leokadia Halama (ur. 20 lipca 1911 w Czerwińsku nad Wisłą, zm. 13 lipca 1996 w Warszawie) – polska tancerka, aktorka, choreograf, primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie; siostra Zizi i Alicji.
e

Była córką tancerki Marty Cegielskiej i muzyka Stanisława Halamy. Urodziła się w trakcie tournée rodziców.
Początkiem jej kariery były od 1927 występy wraz z matką i trzema siostrami w rodzinnym zespole Siostry Halama. Występowały głównie w warszawskich teatrach rewiowych takich jak Morskie Oko. Śpiewała również piosenki.
Od 1929 była tancerką w balecie klasycznym, a w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie.
Jej światowa kariera rozpoczęła się w Paryżu, gdzie zarekomendował ją Ignacy Jan Paderewski. Występowała także w Stanach Zjednoczonych i Japonii.
W czasie wojny prowadziła działalność konspiracyjną. W 1943 wyjechała do Szwajcarii, a potem Wielkiej Brytanii, później mieszkała i pracowała w Los Angeles. Do Polski wróciła na stałe w 1985, choć mieszkała na zmianę w Warszawie i Londynie.
W 1984 wydała wspomnienia pod tytułem Moje nogi i ja.
W 1996 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Miała pięciu mężów. Pierwszym był hrabia Andrzej Dembiński, z którym wzięła ślub w 1929, gdy miała 18 lat. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1931. Jej drugim mężem był George Golembiowski, z którym pobrała się w 1939. George był wielką miłością Lody. Miała z nim syna. Po czterech latach małżeństwa zginął tragicznie w wyniku postrzelenia. Kolejne dwa małżeństwa były zawierane jako fikcyjne w celu uzyskania przez Halamę dokumentów uprawniających ją do stałego pobytu kolejno w Wielkiej Brytanii i w USA. Za ostatniego, piątego męża wyszła w 1957, a rozwiodła się z nim w 1961.
Loda Halama spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Iris

Czytałam jej wspomnienia, miała ciekawe i burzliwe życie. Miała romans z Aleksandrem Żabczyńskim, ale się rozstali, a Loda uciekła do Częstochowy i szukała jej cała Warszawa.
Była pełna energii, temperamentu i wigoru. W czasie wojny pomagała wielu aktorom, którzy byli w ciężkiej sytuacji.