www.bonanza.pl

Aga

"Łzy smoka".
Głównymi bohaterami jest para policjantów: Harry Lyon (poukładany, schludny, lubiący porządek stróż prawa) i Connie Gulliver dzieląca z nim biuro, całkowite przeciwieństwo mężczyzny. Dodam, że jej soczysta mowa potrafi zamknąć usta największej gadule. W tle pojawia się kobieta z dzieckiem mieszkająca w samochodzie i pies, którego przygarniają, bezdomny i parę innych osób których łączy jedno. Wszyscy spotykają na swej drodze coś na kształt ...człowieka? który przepowiada im śmierć. Wszyscy bohaterowie mimo iż jeszcze się nie spotkali nieświadomie nazwali go "Panem Tik-Takiem" ponieważ przepowiada im śmierć wierszem w stylu: "zegar tyka, czas umyka jutro zginiesz ti-tak" Oczywiście brzmi to nieco inaczej... Wink

Pies początkowo wydawał mi się zwykłym psem...i takim był, ale nie brałam pod uwagę jego węchu i tego iż przyczyni się udziału w kluczowej rozgrywce. Bohaterzy, z których każdy dźwiga spory bagaż życia w ostatecznym momencie spotykają się i próbują odnaleźć psychopatę. Pies doprowadza ich do matki psychopaty, która wyjaśnia dziwne zdolności syna-psychola. Książka trzyma w napięciu. Polecam. Very Happy

Mada

Brzmi ciekawie. Smile

Aga

"Nieśmiertelny"
Akcja zaczyna się w chwili gdy Rachel Leben żona genialnego genetyka (pracującego nad długowiecznością) chce się z nim rozwieść odstępując od przynależnej części majątku co mocno wkurza Erika jej męża. Eric chciał ją ośmieszyć, upokorzyć, szarpać się o każdego dolara pokazując swoją dominację, a tu niespodzianka. Eric jest wściekły do granic możliwości i z tym uczuciem ginie chwilę później pod kołami ciężarówki. Kilka godzin później jego ciało znika z kostnicy. I tu zaczyna się akcja. Uważam, że książka jest z tych najlepszych po "Gromie", "Opiekunach" i "Złym miejscu". Jest dopracowana w każdym zdarzeniu, pozamykane szczegółowo wątki, mnóstwo ciekawych, złożonych postaci jak: para policjantów (obaj z tych poczciwców z wysokim morale) , para agentów (wahający się i lekki psychol) mających za zadanie zabicie Rachel i jej przyjaciela Bena i złożeniu ich jako kozłów ofiarnych na ołtarzu interesów państwa. Jest i przyjaciel Bena również weteran wojenny, oraz bardzo ciekawie stworzona postać ojca małolaty (kochanki Erica), który w cudowny sposób wytłumaczył "złemu" agentowi, że mimo iż z niego prosty wieśniak to głupi nie jest i tu walnął świetną gadkę miażdżąc psychologicznie agenta. Nie będzie niespodzianki jeśli powiem, że Eric ożywa a jego komórki rozpoczynają proces regeneracji, wymykający się spod kontroli. A raczej Eric zaczyna sobie zdawać sprawę, że to nie on decyduje kiedy organizm uzna się za doskonały i proces zdeka zbacza z kierunku w jakim widziałby go normalny człowiek. Świetne dialogi, napięcie do końca. Aż dziw, że o niej zapomniałam. POLECAM. Mada jeśli recenzja Cię zadowala to na której ewentualnie pozycji uplasowała się ta książka na Twojej liście? Osiemdziesiątej piątej? Wink

Mada

Aga

Co ciekawe ja też słabo ją pamiętam, teraz się temu dziwię. Rolling Eyes

Aga

Dobry zabójca
Tim Carrier jest murarzem, spędzającym czas w pubie, gdzie barman próbuje go swatać. Został przypadkiem wzięty za płatnego mordercę. Nim się odezwał próbując wyprowadzić zleceniodawcę z błędu tego już nie było. Został przy stoliku z dziesięcioma tysiącami dolarów i zleceniem. Chwilę później spotyka mordercę. Tim Carrier postanowił odwołać zlecenie, ale morderca się nie zgadza. Tim postanawia ostrzec kobietę-ofiarę i zaczyna się ucieczka obojga. Krait -morderca, cierpiący na nerwicę natręctw, spędzający życie na pielęgnowaniu rozmaitych obsesji jest chyba największym świrem jakiego chyba stworzył Koontz. Samo wyjaśnienie sprawy dlaczego próbowano zabić Lindę nie jest jeszcze najgorsze (bo Tim napatoczył się niejako skutek uboczny zlecenia), choć spotkałam się z opiniami, że końcówka rozczarowuje. Dla mnie chore były sposoby zamordowania m.in. Lindy. Podobała mi się matka Tima, która mimowolnie wplątana w akcję zachowała zimną krew i spryt.
Polecam.

Aga

Wizja
Mary Bergen jest ma widzenia, które czasami zapobiegają śmierci obcych ludzi lecz częściej tylko przewidują. Jasnowidzenie rozpoczęło się po urazie głowy, (makabryczne przeżycia w dzieciństwie, które jako dziewczynka i dorosła kobieta zepchnęła w głąb podświadomości) Mary ma męża, który nie dogaduje się z jej bratem. Brat odchodzi. Wizje Mary przybierają inny charakter, w którym to psycholog upatruje powiązania z przeszłością Mary. Jest mądrym człowiekiem i natychmiast znajduje klucz do rozwiązania zagadki. Jako czytelnik widzę od początku niemal, że Mary połowę zjawisk sama prowokuje próbując nie dopuścić do rozdrapania ran. Przez większą część książki Mary mnie irytuje swoim uporem i brakiem współpracy z psychologiem. Nie jest głupia, a zachowuje się jak dziecko. Przez jej zachowanie giną kolejni ludzie. To co udało się autorowi to niepewność co do mordercy. Obstawiałam brata albo męża. Niezła, ale męczący upór bohaterki mnie wykończył.

Aga

Twarz
Przeczytałam dwa razy. Za pierwszym razem umknęło mi wiele szczegółów, które wydały mi się nieistotne lub zbagatelizowałam je z innych przyczyn. Po raz drugi czytałam zupełnie w innym świetle. Książka stylem budowania postaci relacji przyjacielskich podobna do "Opiekunów" czy "Nieśmiertelności" ewentualnie "Złego miejsca". Lubię sposób w jaki Koontz tworzy męskie przyjaźnie, fajne relacje międzyludzkie i tu miałam tego pod dostatkiem. Nie ukrywam, że na fragmenty z Ethanem, Hazardem i Dunny'm czekałam niecierpliwie, na inne mniej. Ale do rzeczy.

Główny bohater Ethan Truman (37 lat) były policjant wdowiec pilnuje posiadłości aktora zwanego Twarzą. Na posiadłość trafiają dziwne przesyłki, które sugerują, że coś może się stać jednemu z domowników. Wkrótce Ethan ma nazwijmy to... lśnienia własnej śmierci. Po jednym z nich w dłoni ma dzwonki z niby snu na jawie. Ciągle odnosi wrażenie, że miga mu gdzieś w oddali Dunny, który ponoć nie żyje. Poznajemy kluczowe relacje jakie łączyły Ethana z kilkoma osobami:
Hannah w której kochał się również przyjaciel z dzieciństwa -Dunny, a z którym Ethan stracił kontakt wynikający z zazdrości o kobietę.
Hazard to przyjaciel detektyw, który przeżywa dziwne sny z udziałem umierającego Ethana. Budzi się z dzwonkami w dłoni.
Dunny;ego poznajemy na OIOM-ie gdzie trafia po bandyckich porachunkach i wkrótce umiera, a jego zwłoki znikają. Wkrótce pojawia się w posiadłości jako cień w lustrach, bombkach, kałużach.
Fric- samotny chłopiec, syn bogatego aktora (Twarzy) i sławnej modelki który spędza dni w wielkiej posiadłości strzeżonej przez Ethana. Fric poznaje Anioła Stróża, który przez całą książkę każe mu szukać kryjówki przed psychopatą.
Corky-psychopata.

Gorąco polecam. Very Happy

Myślę, że przeczytam jeszcze raz.

Mada znasz tę książkę?

Mada

Aga

Ja kompletnie nie miałam pomysłu na tę "Twarz". Była tam wzmianka o złotych lokach idealnie opadających na czoło i nijak to mi się miało z aktorem akcji.
Jest coś czego mi brakowało. Ethan dość późno wpadł na rozwiązanie zagadki, dość długo był w zawieszeniu i często trafiał kulą w płot...no i nie dość mocno "cisnął" Frica. Miałam nadzieję, że Fric zwierzy mu się z telefonów od Anioła i Ethan jakoś wpadnie, że to Dunny. Ale to tylko niedosyt.

Aga

Mąż
Mitch ogrodnik, dostaje telefon, że ma zapłacić okup za żonę w ciągu dwóch dni nie powiadamiając policji. Na dowód, że nie żartują, podczas rozmowy telefonicznej porywacze zabijają przypadkowego przechodnia. Mitch próbuje zdobyć pieniądze od brata, który okazuje się oszustem powiązanym z porywaczami. Mitch niczym rasowy Gladiator powoli eliminuje kolejne przeszkody w dotarciu do żony. Fajne przemyślenia żony czekającej na męża. Od początku sympatyzuję parze. Fajnie zarysowani, wzbudzający ciepłe uczucia. Bardzo podobały mi się trzy zaledwie Crying or Very sad

rozmowy Mitcha i detektywa Taggarta, który podejrzewa, że coś jest na rzeczy. Rozmowy świetne, Taggart robi wrażenie błyskotliwego porucznika, który chce pomóc i jego postać podniosłaby bardzo wartość książki. Mam wrażenie, że Koontz nie miał do końca pomysłu na tę postać? zapomniał o rozwinięciu tej postaci? Niestety trzy rozmowy i ledwie trzy.... Mad

To jedyny i jakże wielki minus. Epilog żenująco króciutki (Dean chyba mocno się śpieszył) Wzmianka o Taggardzie dosłownie dwuzdaniowa)

Mada kojarzysz?

Aga

Fałszywa pamięć
Nieco porąbana książka. Tak długo zakręcona i niezrozumiała że aż męcząca. Kiedy w końcu zaczyna się wszystko wyjaśniać zaczyna się akcja, wariacja i walka o życie. Miałam wrażenie, że Koontz zaczerpnął wątki z dwóch innych swoich książek. Wątek przedszkola i molestowania dzieci z "Dobrego zabójcy" gdzie Linda wspomina o rodzicach wrobionych w tę sytuację, drugi wątek z "Nocnych dreszczy" gdzie ludzie reagowali jak roboty na słowo klucz. Ogólnie książka opowiada o psychologu socjopacie, który wprowadza ludzi w psychozy i fobie, a potem sobie używa do woli jak zabawek nakłaniając do popełniania różnych ...rzeczy. Trochę to naciągane. Tak to odebrałam.

Mada jak Twoja opinia?

p.s. Mada czytałam obie książki z Christopherem Snowem. Nie wciągnęły mnie. Po pierwsze wydała mi się niewiarygodna cała sytuacja. Trudno powiedzieć co mnie irytowało. Narracja w pierwszej osobie, brak przeciwwagi dla chorej sytuacji w miasteczku? Żadnego węszącego gliniarza? Sama nie wiem....nie przypadły mi do gustu. Za to poluję intensywnie na Intensywność i Nieznajomi

Mada

"Męża" nie czytałam. Jakoś nie mogę trafić na tę książkę w bibliotece, wciąż jest w czytaniu.

"Fałszywą pamięć" z kolei czytałam kilka lat temu. Podobała mi się, ale bez jakichś większych ochów i achów.

A serię, w której bohaterem jest Christopher Snow, lubię, choć jest dziwna. Smile

Mada

"Niewinność"
Głównym bohaterem i zarazem narratorem jest Addison Goodheart, który żyje w ukryciu przed ludźmi, aby nie razić ich swą potworną brzydotą. Każdy, kto spojrzy mu w twarz, reaguje wręcz niewyobrażalną agresją, jest zdolny do największego okrucieństwa wobec niego, pała chęcią mordu. Bohater unika więc kontaktu z ludźmi, nie wchodzi im w drogę, ze swej kryjówki wychodzi tylko nocą. Wszystko się zmienia, gdy na swej drodze spotyka uciekającą przed prześladowcą Gwyneth, dziewczynę, która cierpi na socjofobię - wszelki kontakt fizyczny budzi w niej odrazę. Oboje są wyrzutkami, ale już w chwili spotkania wiedzą, że łączy ich niewytłumaczalna więź. Postanawiają przestrzegać dwóch zasad: „On nie ma prawa jej dotknąć. Ona nie może na niego spojrzeć.”

Aga

Tę właśnie zacznę czytać. Very Happy