www.bonanza.pl

Odwiedzająca

Znakomita trylogia historyczna "Turnieje Boże" autorstwa Pierre'a Barreta i Jean-Noëla Gurganda. Ich imponująca wiedza o epoce pozwala wiarygodnie ukazać psychologię postaci i odtworzyć świat okresu krucjat. Pisząc trylogię, docierali niekiedy do mało znanych dokumentów, a także odwiedzili miejsca, w których rozgrywa się akcja powieści. Dzięki temu ich dzieło - barwne, pełne rozmachu, wypełnione wielką liczbą charakterystycznych postaci, zapomnianych już przesądów i przedmiotów, będąc atrakcyjne w odbiorze, dźwiga zarazem historyczną głębię ukazywanych wydarzeń.Na trylogię składają się

"Templariusz z Jeruzalem"
Wilem d'Encausse, francuski rycerz, porzuca strony rodzinne, by udać się na krucjatę do Ziemi Świętej. Wkrótce wpada w zapierający dech w piersiach wir przygód, a konfrontacja jego wyobrażeń z realiami wyprawy krzyżowej okaże się przyspieszoną lekcją dojrzałości.

"Grosz ubogich"
Akcja powieści, pełna dramatycznych i sensacyjnych wątków, rozgrywa się na tle wydarzeń historycznych w ówczesnej Francji: walk o Normandię, czwartej wyprawy krzyżowej zakończonej zdobyciem Bizancjum i wyprawy przeciw katarom.

"I my pójdziemy na kraniec świata"
Wilem d'Encausse, główny bohater powieści znów porzuca rodzinę i kraj ojczysty, by tym razem, obciążony tajemnica dotyczącą templariuszy i wyrzucony z zakonu, wyruszyć na pielgrzymkę do Composteli, podczas której poznaje wielu ludzi kierujących się najrozmaitszymi pobudkami w swej pielgrzymiej drodze. Droga do Composteli, pełna niebezpieczeństw, jest jednak droga nadziei.
Tymczasem krzyżowcy z Zachodu walczą pod Toledo z Emirem Zielonym, krzyżowcy z Francji pustosza Południe i pala katarów. Rusza też dramatyczna krucjata dzieci, by odzyskać Ziemie Obiecaną, a Filip August dzielnie stawia opór koalicji Anglików, Niemców i Flamandów.
Te burzliwe dzieje stanowią historyczne tło dla pielgrzymki Wilema d'Encausse, która kończy się tam, gdzie słońce każdego dnia zatapia się w morzu, czyli tytułowym, metaforycznie ujętym krańcu świata.

Ewelina

Przepiękny cykl, choć bardzo smutny. Żal mi było żony Wilema, a jeszcze bardziej trójki jego dzieci. Ale przeczytać warto, żeby pamiętać o tym, co jest w życiu najważniejsze.