www.bonanza.pl

Rika

Jane Austen

"Autorka powieści opisujących życie angielskiej klasy wyższej z początku XIX wieku. Mimo że sama wiodła stosunkowo odosobnione życie na prowincji w hrabstwie Hampshire, nie pozbawiło ją to zmysłu obserwacji i nie zubożyło dramaturgii jej utworów. Ich fabuła najczęściej dotyczy zamążpójścia i związanych z tym problemów społecznych (sama Austen nigdy nie wyszła za mąż). Celna obserwacja i żywa prezentacja psychiki kobiet czyni z powieści Austen coś więcej niż romanse."

Lubię jej "Dumę i uprzedzenie" i "Rozważną i romantyczną". Przeważnie nie lubię romansów i tym podobnych książek. Ale te potrafiły mnie zainteresować.

AMG

Wymieniłaś dwie najlepsze pozycje.

Rika

Akurat one doczekały się fajnych ekranizacji. W przypadku "Dumy i uprzedzenia" najbardziej lubię serial BBC z 1995 roku, z tą obsadą:

Inne jakoś mniej mi pasowały. Ta jest idealna.

AMG

Całkowicie się zgadzam z Riką. (Właśnie mam włączoną na komputerze płytkę.) Idealnie pasuje do mojego wyobrażenia.

Rika

Tam ciągle mówili, że to Jane jest tą najładniejszą z sióstr. Podobno takie właśnie były wtedy kanony urody. Takie właśnie "posągowe" kobiety uważane były za piękne. Elizabeth uchodziłaby wtedy za trochę pospolitą. A teraz? Myślę, że odwrotnie. Większość widzów zastanawia się gdzie to wielkie piękno Jane?

AMG

Bo w książce było cały czas, że najładniejsza. Swoją drogą, wybrali taką dość angielską urodę (nie w sensie negatywnym), to się mogła podobać.

Poza tym, ówczesne kanony urody obejmowały całą postawę, jaka szyja, jakie plecy (w obu znaczeniach Wink

), jak trzyma głowę, jak podaje rękę, jak dyga, jak prowadzi rozmowę etc.

ania2784

Poza tymi dwiema wymienionymi pozycjami podoba mi się jeszcze Mansfield Park.

kasiax

Mi się podoba w sumie tylko "Duma i uprzedzenie", pozostałe moim zdaniem są słabsze. A co do obsady Dumy i uprzedzenia to do Colina Firtha dodałabym Keirę Knightley i byłoby idealnie. Jej Elizabeth miała więcej życia w sobie niż ta z serialu BBC.

Rika

Ale Colin Firth jednak zostaje, prawda?
Niezapomniany pan Darcy.

kasiax

Colin Firth jest genialny, nawet w Bridget Jones!

Ewelina

AMG

Ja bym zostawiła Jennifer Ehle... Pasowała mi do tamtego czasu i klimatu. Wersja z Keirą była dla mnie osobiście za ostra, za agresywna. Ale de gustibus non disputandum est Smile

kronikarz56 · Wysłany: Pon 2:29, 11 Mar 2013 Temat postu:

Kupiłem mamie na ostatnie urodziny właśnie wydaną w Gazecie Wyborczej na 8 płytach DVD całą kolekcję filmów na podstawie książek Jane Austin. Filmów nakręconych przez BBC - Ach, ten angielski, teatralny klimat. Bo niektóre filmy widać wyraźnie, że są nakręcone w formie teatru telewizji. Bez efektów specjalnych, bez tłumów ludzi na ulicy, bez uciekania kamery na nic nie znaczące fragmenty sceny itd. Ale jednak mnie osobiście jedynie z tych filmów podobała się DUMA I UPRZEDZENIE. No i jeszcze może PERSWAZJE. Pozostałe raczej kiepskie. Nie wiem, o co tyle szumu wokół tej pisarki. Miernota moim zdaniem. ROZWAŻNA I ROMANTYCZNA no może jeszcze też przejdzie. Ale jednak DUMY I UPRZEDZENIA już nic nie przebiło. Przykładowo EMMA było o wrednej jędzy, która myśli, że wszystko wie najlepiej i rozbija prawdziwe związki, odrzuca kochającego ją mężczyznę, a potem jej samej złamano w końcu serce (i bardzo jej dobrze). I co taką jędzę wredną na końcu spotyka? Ukochany wciąż ją kocha i poślubia. Gdzie tu sprawiedliwość? Ładny przykład dla kobiet, nie ma co. Pogratulować, panno Austin. A przy okazji widziałem film ZAKOCHANA JANE, który pokazał mi prawdziwy obraz Jane Austin... Ta kobieta była zwykłym tchórzem. Śmierdzący mały tchórz, który umiał innych pouczać o walce o swoje i o prawdziwą miłość, a który swoją własną miłość zmarnował przez tchórzostwo. Oto kim była Jane Austin. Tchórzem i hipokrytką.

Ewelina · Wysłany: Pon 11:19, 11 Mar 2013 Temat postu:

Ja również oglądałam film Zakochana Jane. Nie wiem, czy on opowiada prawdę o tej pisarce. Niewiele wiadomo o jej życiu prywatnym. Milościach, bo romanse były wykluczone. Była córką pastora! Opiekowała się braćmi, siostrami. Potem to oni byli dla niej oparciem. Nie wiem, czy dokładnie przeczytałeś jej powieści. Ona nie idealizuje kobiet. Pokazuje ich wady, słabostki. Owszem Emma była przeświadczona o własnej nieomylności, wtrącała się do różnych spraw, ale nie przez złośliwość, tylko chęć niesienia pomocy.Ona w dobrej wierze chciała uchronić przyjaciółkę przed mezaliansem. W Anglii w tej epoce dla dziewczyny, która wyszła za mąż poza swoją sferą to była "śmierć" towarzyska. Zerwano by z nią wszelkie kontakty. Kiedy zorientowała sie, że popełniła błąd i wybraniec przyjaciółki jest dobrym, pracowitym czlowiekiem, potrafiła przyznać się do pomyłki i naprawić ją. Kiedy mr Knightley zwraca jej uwagę, że zachowala się niewłaściwie wobec starszej kobiety, z początku może się oburza, potem, przyznaje mu rację i ... naprawia swój nietakt. Nie każda kobieta zdobyłaby się na to! Austen wyśmiewa też nadmierną egzaltację powieściami gotyckimi i romansami w powieści Opactwo Northanger. "leczy" z niej swoje bohaterki, które stają się normalnymi, zrównoważonymi młodymi kobietami. Ta pisarka świetnie ukazuje przemiany zachodzące w charakterach ludzi, do tego te świetne teksty, co czyni moim zdaniem jej powieści ponadczasowymi. Może nie ma w nich dynamicznej akcji, ale to są powieści obyczajowe. Nie o akcję tutaj chodzi. One się nie zestarzały! Są czytane, ekranizowane, lubiane, choć jak inne, mają też przeciwników. I dobrze. Jest o czym rozmawiać Smile

kronikarz56 · Wysłany: Pon 15:12, 11 Mar 2013 Temat postu:

Cóż... śmierć towarzyska. Też mi coś. Można równie dobrze osiąść na stałe daleko od ludzi w jakimś miłym odludziu i żyć blisko bliskich nam osób. Powieść HRABIA MONTE CHRISTO pokazała mi dokładnie, kim były te wielkie towarzystwa. Śmierć w takim towarzystwie moim zdaniem była czyś dobroczynnym. Te towarzystwa były jedynie pasożytnicze. Nie robiły nic. Panowie i panie hulali, hulali i tak jeden po drugim przehulali nasz kraj. Cud, że od tych hulanek inne kraje nie padły. Z góry mówię, że nie jestem socjalistą ani nie popieram rewolucji francuskiej. Jedynie uważam, że wielcy państwo to była jedna wielka sfera pasożytów. I nie tylko MONTE CHRISTO, ale nawet nasza polska LALKA pokazała mi prawdziwy obraz tejże społeczności.
Mezalians? Też mi coś. Miałbym kompletnie w nosie to, czy moja kochana rodzinka uznaje mój związek czy nie. A bo to ja nie mam własnych rąk? Nie mam sił, by na siebie pracować? Ja mogę, to kobieta także samo. Moim zdaniem Jane Austin była mierną pisarzyną. DUMA I UPRZEDZENIE to jedyne warte uwagi jej dzieło. Pozostałe to są raczej okryte wielkim marazmem i można się na nich pochlastać z nudów. A co do tej całej Emmy to moim zdaniem powinna jedna z drugim przyjaciółka jej powiedzieć "Wiesz co, Em? Pilnuj własnego nosa". Chciała dobrze. Jak to mówili w kabarecie "Tak, chciałem dobrze. Janas też tak mówił i co?". Ja też słyszę często od mojej mamusi "Chciałam dobrze". I tak się składa, że wielokrotnie jak robiła mi coś na siłę dla mojego dobra, to nigdy nie wyszedłem na tym dobrze. Co innego wyjaśnić mi, pogadać, poznać mój pogląd na sprawę. No, dzisiaj przynajmniej pyta mnie o zdanie i rozmawia jak równy z równym. Ale kiedyś... dlatego jak słyszę takie Emmowe "Chciałam dobrze" albo "To dla twojego dobra" mam ochotę za siekierę złapać i.... a nieważne Smile

Nie jestem Raskolnikowem. To nie ta bajka xD
Ale na poważnie. Emma to dla mnie żałosna idiotka. I jeśli chodzi o moje zdanie w tej sprawie, to jej ukochany powinien ją kopnąć w tyłek i ożenić się z inną. Chyba mężczyźni zapominają co to jest męska duma? Męska godność? Normalnie bez urazy, ale facet bez.... wiadomo jakiej części ciała. Wolałbym całe życie siedzieć sam niż wybaczyć jej coś takiego. Takie poniżenie i on jej wybaczył? Żałosne. Ładny przykład dla kobiet.