www.bonanza.pl

Ewelina

Ja Trylogię czytałam pierwszy raz kiedy miałam 10 lat, uznałam, że to jest świetna książka historyczno-przygodowa, opisy raczej opuszczałam. Po roku przeczytałam ją ponownie, opisy tez i dopiero dotarła do mnie jej pełna treść, Pod koniec podstawówki, kiedy wróciłam do tej lektury, znów odkryłam w niej coś nowego itd...
W 2 klasie podstawówki przeczytałam Starą baśń Kraszewskiego, o dziwo podobała mi się, nie była według mnie nudna, poznałam dzięki niej sporo nowych słów, a wiekszość ludzi nie lubi tej powieści... ja do niej rownież czasem wracam... gusta są jednak rozmaite...

Basia

Jest jedna książka okresu szkolnego, przez którą nie przebrnęłam jako dziecko - "W pustyni i w puszczy". Musiała spokojnie poczekać aż dorosnę i docenię jej wartość. Jak byłam mała, nie mogłam przebrnąć przez kilku stronicowe opisy przyrody.

Ewelina

W pustyni i w puszczy to pierwsza "grubsza" książka jaką przeczytałam, dostałam na Gwiazdkę w 1 klasie podstawówki i w styczniu zabrałam się do czytania, wolno szło, ale w lutym skończyłam...opisy, te zbyt długie opuszczałam... potem jeszcze parę razy do niej wracałam, w 7 klasie bodajże nawet musieliśmy sie nauczyć fragmentu na pamięć, tego, w którym Staś zabija lwa...mnie się podobała...ale każdy ma swój punkt widzenia i inny gust ...

Basia

Ależ mnie się podobała. Tylko chyba musiałam do niej dorosnąć. Niektóre książki tak mają. Niektórzy ludzie też. "W pustyni i w puszczy" przeczytałam wielokrotnie, tylko już jako osba dorosła. I teraz uważam, że opisy są piękne, pozwalają wczuć się w klimat, lepiej sobie wszystko wyobrazić.

Ewelina

Ja z opisami sobie poradziłam dopiero w poźniejszych klasach podstawówki, zresztą lubię klasykę,
Miałam we wrześniu wziąć się za ambitniejszą literaturę, ale ... dostałam trzy powieści Wallace'a - Zagadkę Szulera, Kameleona i Bramę zdrajców... i ... ja uwielbiam Wallace'a i muszę je przeczytać...

Rika

A ja musiałam dorosnąć do Muminków Laughing

.

Ewelina

Muminki czytałam dopiero w liceum...podobały mi się...

Rika

To tak jak ja. W dzieciństwie próbowałam ale uznawałam niezmiennie, że głupie to jest okropnie Laughing

.

Stefka

Ja Muminki czytałam w dzieciństwie, mnie się podobały...

Ewelina

Ja w dzieciństwie uwielbiałam Dziadka do orzechów Hoffmana, Baśnie Andersena a Muminki jakoś mi nie wchodzily... zaczęły mi się podobać dopiero, kiedy sporo podrosłam, każdy widać ma inaczej...

Basia

Mnie Baśnie Andersena bardzo smuciły. Nie mogłam ich czytać wieczorem, bo potem mi się koszmary śniły... A Muminki też przeczytałam dopiero w nieco starszym wieku, gdzieś w technikum, jeśli mnie pamięć nie myli..

Ewelina

Niektóre basnie Andersena były rzeczywiscie smutne, chocby ta o Syrence i księciu, Słowik, ale Królowa śniegu albo Calineczka były raczej optymistyczne, Ogrodnik i jego chlebodawcy też nie zasmucały... i właśnie te najbardziej lubiłam . no i Krzesiwo ... a Dziewczynka z zapałkami mnie zasmucała... bardzo..

Basia

Moja córka najbardziej lubi Brzydkie kaczątko i Nowie szaty cesarza. Ja z dzieciństwa najbardziej pamiętam Stokrotkę.

Ewelina

Stokrotka była bardzo smutna, chociaż z wątkiem dydaktycznym o odpowiedzialności za zwierzęta i rośliny, którymi się opiekujemy, ale dziecko... to jednak przeżywa, zwłaszcza wrażliwe, a Brzydkie kaczątko jest fajne i ten motyw jest powielany w różnych wersjach, zarówno zwierzęcych, jak i ludzkich... bardzo mądra bajka, tak jak i Nowe szaty cesarza... nie skomentuję jej oczywiście, bo tu nie rozmawiamy o polityce ... Smile

tyle, że jakoś jest zawsze aktualna, niezależnie od czasów, w jakich żyjemy Sad

Rika

Baśnie Andersena to jest następna lektura, do której się dorasta tak gdzieś koło matury. Czytałam niektóre we wczesnym dzieciństwie i na przykład "Czerwone trzewiczki" śniły mi się po nocach. Nie mówiąc już, ile się z koleżanką przy tym czytaniu naryczałyśmy.