www.bonanza.pl

zorina13

Znakomita powieść psychologiczna, mistrza rosyjskiego pióra Lwa Tołstoja.
Anna Karenina młoda, piękna kobieta, z pozoru szczęśliwa żona i matka małego chłopca, pewnego dnia poznaje zabójczo przystojnego i uwodzicielskiego młodego oficera Aleksandra Wrońskiego.
Uniwersalna historia o wielkiej miłości, zdradzie, grzechu i cierpieniu.

Ewelina

Strasznie skomplikowana powieść psychologiczna i chyba najczęściej przenoszona na ekran powieść Lwa Tołstoja. Annę Kareninę grały i Greta Garbo, Sophie Marceau, Vivien Leigh, Tatiana Samojłowa,Keira Knightly i wiele innych aktorek...Tak jak i Wrońskiego...Chyba żadna z adaptacji nie oddała złożoności natury ludzkiej tak mistrzowsko przedstawionej przez Tołstoja.

kronikarz56

Bardzo przygnębiająca powieść, ale czego oczekiwać po Rosjaninie? Wiadomo, że oni tam mieli mroźny i smutny temperament Smile

xD Hehehehe. No, ale na poważnie powiem wprost, że nie ma co gadać. Smutna historia, ale jakże piękna? Chyba zgodzicie się ze mną, że powieść ta ma swój urok? Filmowe wersje są niezłe, ale jednak żadna nie oddaje doskonale książki. Każda ma jakieś "ale". Powieść zawsze góruje nad filmem.

Ewelina

Chyba tak. Oglądałam kika ekranizacji tej powieści i żadna nie oddawała piękna tej powieści. Bo powieść jest bardzo dobra. Ma wątek tragiczny, ale na przyklad Kitty i Lewinowi wszystko dobrze się ułożyło.

zorina13

Ciężko przełożyć pewne rzeczy na język filmu.
Ale zachwyca to że mężczyzna umiał w sposób tak piękny i szczery opisać duszę kobiety.
On nie ocenia Anny ,nie potępia ,pozostawiając to ocenę czytelnikowi.

kronikarz56

To prawda. Nie oceniał Anny pozostawiając to czytelnikowi. Zgadzam się z tobą. Tak właśnie robił. Mądry był z niego człowiek. Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni, jak to mówią Smile

Co nie zmienia faktu, że powieści rosyjskie są raczej... ciężkie. Jeśli to dobre słowo.

Ewelina

No właśnie, to jest wspaniałe w prozie Tołstoja, że on nie potępia, ale dokładnie ukazuje całą głębię duszy, analizuje i czytelnikowi wnioski pozostawia do wyciągnięcia. Zmusza do myślenia.

kronikarz56 · Wysłany: Pon 2:16, 11 Mar 2013 Temat postu:

Wiem, że to, co teraz powiem, może zabrzmi głupio, ale ja na miejscu Lewina kopnąłbym w d.... tą głupią Kity. Nie wiem, co on w niej widział. Przecież to pusta lalka, manekin wystawowy, idiotka jak jej mamusia. Jedna drugiej warta. Chce Wrońskiego, niech ma Wrońskiego. Przecież prawda jest taka, że wyszła za Lewina tylko dlatego, że nikt inny jej nie chciał. Nie nadawała się do życia na wsi. Nie umiała mu pomagać w gospodarstwie ani nic. Jak dla mnie żałosny wybór podjął bohater. A szkoda go. Lepiej gnić w samotności niż z kimś takim.

Iris

Ciężko mi się czytało tą książkę, bardzo smutna. Anna w sumie miała męża zimnego emocjonalnie, a Wroński też nie był takim ideałem. No i została osądzona przez społeczeństwo, w którym żyła. Potrzebowała miłości i ciepła. Mnie chyba żal całej trójki było. Wroński jakiś nijaki mi się wydał, choć może bardziej teraz mam w pamięci tego z filmu.

zorina13

Szkoda, że nie powstała wersja Anny Kareniny, gdzie Wrońskiego miał grać Alekader Domagorow. Choć podobno były takie plany.

Ewelina

Szkoda, ale większość wersji które oglądałam nie dorównują książce.

zorina13

Jest w tej powieści gniew i niezgoda na los kobiety najpierw cynicznie łudzonej romantycznymi wyobrażeniami, później bezlitośnie przez społeczeństwo tresowanej, aż wreszcie przez ten ponury, urządzony przez mężczyzn i dla mężczyzn świat potępionej.