www.bonanza.pl

Zofia

Proszę się tak bardzo nie rozpędzać
Bo mnie ten fanfik zacznie sen z powiek spędzać.
Adam szuka tylko i wyłącznie swojej kobiety
A Manuel jest na jego towarzystwo skazany, niestety.

Ewelina

W dziczy różnie się zdarza
nieraz okazja sama się nadarza
trafiają się często błądzące kobiety
co wabią wędrowców... niestety Sad

Josefina, wstydź się sama,
że posądzałaś Adama Evil or Very Mad

Josefina

Ja Adasia o nic nie posądzałam
Tylko Twój wierszyk przeczytałam Laughing

Ewelina

Niedobrze go zrozumiałaś
Bezspodstawnie Adasia posądzałaś
On tylko szuka swojej kobiety
i nie może znaleźć niestety
A po drodze inne baby się trafiają
które chętnie pod kocykiem rozrabiają

Josefina

Co Adaś powie na takie wybryki?
Przecież on bardzo lubi kocyki.
I bynajmniej takich sytuacji nie unika
O czym świadczy zgorszona mordka biednego konika

Rika

Zofia

Wpadła Zosia na forum,
A na forum tłum,
ale gości, bo koleżanki,
wierne Bonanzy fanki
wywiało.

Smutno się Zosi zrobiło,
A miało być tak miło...
Wkleiła kawałek fanfika
i też znika Laughing

Ewelina

Koleżanki się zebrały
i fanfika przeczytały
z emocji aż mają dreszcza
krzyczą: Zofia!jeszcze!jeszcze!
Zofia emocji żałuje
kawałki króciutkie pisuje Sad

Josefina

Ponieważ wciąż nie mogę się dopatrzyć tego Mickiewicza, więc postanowiłam go wkleić Wink

Utwór nosi tytuł: "Oda do Manuela"
Autorzy: Sztaudynger, Mickiewicz, Słowacki, Asnyk

Kiedy patrzę Manuelu, na twą śliczną buzię
To zaraz mi przychodzą myśli łobuzie

A kiedy cię nie widzę, to szlocham i płaczę
Całkiem tracę rozum, kiedy cię zobaczę
I wciąż to sobie zadaję pytanie
Co ja w tobie widzę, Manuel, kochanie?

Już późno i ciemność pół świata okrywa,
Me serce wciąż zmysłom spoczynku nie daje,
Ma myśl za tobą, Manuelu, gonić nie przestaje,
Kolejne westchnienie się z piersi wyrywa

Jednego serca, tak mało
Twojego serca tylko mi potrzeba
I twych silnych, twoich męskich ramion
Żebyś mnie zaniósł prosto do nieba
A jednak widzę, że żądam zbyt wiele
Bo nie istniejesz, Manuel, aniele.

Laughing

Rika

To ja Ci pomogę, Josefina! Laughing

.

Autor: Adam Mickiewicz (z subtelną pomocą Riki, za co pewnie wieszcz by się obruszył i Rice dostałoby się po łapach):

Tak i Adam ciągnął za sobą zgryzoty,
Przez Hop Singa po grzyby wysłany, bez ochoty
Tych grzybków szukał. I niemało czasu
Nabłąkawszy się,  w końcu wszedł w głębinę lasu
I trafił, czy umyślnie, czyli też przypadkiem
Na kocyk, co był wczora szczęścia jego świadkiem,
Gdzie dostał buziaka, i panna była spłoszona,
Czego świadkiem była końska morda zgorszona.

Gdy okiem wkoło rzuca, postrzega: to ona!
Sue Elen samotna, w myślach pogrążona,
Długo poglądał niemy, ukryty za drzewem,
Na koniec westchnął i rzekł sam do siebie z gniewem:
"Głupi! Cóż  ona winna, że ja taki szybki!"
I już nie w głowie były mu szukane grzybki.
Hop Sing się wkurzy pewnie i do Chin pojedzie
Bo przecież Adam nie będzie teraz myślał o obiedzie.

Ewelina

Gdy tak rozglądam się po tym świecie
me serca jakaś nadzieja gniecie
że gdzieś tam, daleko na drugiej półkuli
do poduszki swej jakiś Manuel się tuli
i spiąc słodko marzy, jak po dobrym winie
o wesołej, zadziornej , wybranej Josefinie
bo tak już wymyśliła jakaś mądra głowa
że gdzieś dla każdego istnieje ta druga połowa
(tekst własny Sad

)

zorina13

Ania Shirley przyjechała i mocno w Ponderosie namieszała.
Z Joe są bratnimi duszami do kłopotów wpadania.
A liczą zawsze że rozsądek Adama uchroni ich od surowego Bena napominania.

Ewelina

Ja tez lubię Anię z Zielonego Wzgórza
Chociaż jest nieduża
Ale ma wielkie serce i ludzi kocha
a jej wyobraźnia, wprost niepokój budzi
w tarapaty jakieś stale się pakuje
z których ktoś zwykle ją ratuje

Basia

Rika

Wszystkim nam to forum na myślenie szkodzi
ale nikomu to na złe nie wychodzi.
Głupoty czasem na myśl nam przychodzą
w koszmarach sennych pewnie się rodzą Wink

.