www.bonanza.pl

Ewelina

Lepiej połknąć gąsienicę
tarzać się w pierzu i smole
lepiej uciec przez granicę
niż z Laurą siedzieć przy stole

Ewelina

I jeden moskalik bonanzowy

Gdy ktoś powie, że nie Adam
jest najlepszym z Bena synów
Tego w łeb kropidłem zdzielę
W krypcie Ojców Bernardynów.

Ewelina

To może limeryk nawiązujący nieco do My brothers keeper? Smile

Przecudny Adaś mieszkał w Ponderosie
Trzymał mamy dziewcząt w ciągłej grozie
Kobiety doń wzdychały
I przestróg nie słuchały
A on nic! Bo zagłębiony był w Thoreau prozie

Rika

Adam bibliotekę miał ogromną.
Liczył, że bracia o tym nie zapomną.
Oni zaś książki brali
i zaraz oddawali,
chyba, że trafili na mniej... skromną.

I coś z całkiem innej beczki:

Ma tata Ben trzech synków jak sosny
Ale nie lubi za bardzo uroków wiosny
Bo gdy na polu słota
robi się dużo błota.
I już ma za darmo wrestling radosny.

Ewelina

Dobre

Aga

to, i ja spróbuję

tasiemkę rozwiązac rozpiąć koszulę
i już się można doń tulic czule
nie wiesz do kogo, mała zagadka
najwięcej włosków czyja to, klatka ???? Smile

Ewelina

Ale to nie limeryk Sad

Jeszcze jeden wers potrzebny. I rymować powinien się pierwszy, drugi i piąty wers oraz drugi z trzecim.

Aga

muszę się podszkolić ...

Ewelina

Limeryki.
Pierwszy, drugi i piąty wers muszą mieć wspólny rym, trzeci i czwarty też, ale inny. Pierwszy, drugi i trzeci wers muszą mieć 12 - 14 sylab, jak się da to i akcenty też powinny być rytmiczne. trzeci i czwarty od 6 do 8 sylab. W pierwszym wersie powinno być imię lub profesja oraz nazwa geograficzna - miasto, państwo, okolice jeziora np.. a ostatni wers, o ile się da, może zawierać zabawne podsumowanie. Taka fajna zabawa słowami. Moje to są raczej próby, trochę prymitywne. Te prawdziwe, profesjonalne są o wiele bardziej zabawne i z "jajem
Mniej więcej o to chodzi.

A bardziej naukowo, to:
Limeryk (ang. limerick, od miasta Luimneach w Irlandii) — miniaturka liryczna; nonsensowny, groteskowy, wierszyk o skodyfikowanej budowie:
pięć wersów o ustalonej liczbie sylab akcentowanych (w klasycznym limeryku wersy I, II i V liczą po trzy zestroje, a wersy III i IV – po dwa),
układ rymów aabba,
główne metrum: anapest lub amfibrach,
trzeci i czwarty wers krótsze od pozostałych (zwykle o 2-3 sylaby),
nazwa geograficzna w klauzuli pierwszego wersu (podstawa rymu a).
Utwór ten, który pod względem treści jest rymowaną anegdotą, ma też zwykle stały układ narracji:
wprowadzenie bohatera i miejsca, w którym dzieje się akcja, w pierwszym wersie,
zawiązanie akcji w wersie drugim (często wprowadzony jest tu drugi bohater),
krótsze wersy trzeci i czwarty to kulminacja wątku dramatycznego,
zaskakujące, najlepiej absurdalne rozwiązanie w wersie ostatnim.
W limerykach angielskich absurd wydobywa się niemal wyłącznie za pomocą semantyki i pragmatyki — sensu, nie kształtu wiersza; polszczyzna, język silnie fleksyjny, dostarcza limeryście o wiele większej palety środków językowych. Złożoność polskiej fleksji imponuje nawet na tle innych języków słowiańskich; są to setki wzorców koniugacyjnych i deklinacyjnych, dające niemal nieograniczone możliwość twórcze. W tekście polskim bogactwo form homonimicznych zachęca do korzystania z paronomazji, zwłaszcza na końcu słowa, w strefie rymu. Wskazać więc można w twórczości polskich limerystów dodatkowe preferencje wersyfikacyjne (przynajmniej w ujęciu statystycznym): raczej sylabik (popularnym formatem jest np. 10+10+7+7+10), wers często bez średniówki, raczej rymy żeńskie (w angielskim głównie męskie) i różne od gramatycznych. Groteska i absurd tworzone są za pomocą licznych zabiegów stylistycznych, głównie leksykalnych (m.in. metonimii, paronomazji, oksymoronów), fleksyjnych i słowotwórczych (częste neologizmy, wyrazy zdrobniałe, zgrubiałe i złożone), kalamburów.
Limeryk, którego historyczne proweniencje sięgają prawdopodobnie XVIII-wiecznej Irlandii, wprowadził do świata literatury Edward Lear w ostatniej dekadzie XIX w. Gatunek ten szybko zawojował męskie kluby wiktoriańskiej Anglii, gdzie powodzeniem cieszyły się limeryki sprośne, pornograficzne czy bluźniercze. W Polsce gatunek ten wykorzystywali m.in. Julian Tuwim, Maciej Słomczyński, Wisława Szymborska, Stanisław Barańczak, Janusz Minkiewicz, Antoni Marianowicz, Mariusz Parlicki, Krzysztof Daukszewicz i inni.[Wzięte z Wikipedii]

Aga

matko święta przyznaję i kajam się do, stóp mój brak wiedzy na temat limeryków się ujawnił

po,winnam to opisać w dziale co mi dała bonanza Smile

Ewelina

Ja też się sporo tutaj nauczyłam. Limeryki, ale nie związane z Bonanzą są też w temacie Fanfiction. Stamtąd wzięłam określenia i definicję Smile

Aga

przekopiuję do innego działu me skromne dziełko Sad

Ewelina

Niekoniecznie, możesz kliknąć w "zmień" i przerobić dziełko na rasowy, krwisty limeryk Smile

Z pewnością się da.

Aga

ale definicja niemal jak matematyczny wzór brzmi, dla mnie trudna to, sztuka muszę przejrzeć i zajarzyć policzyć sylaby akctenty o kurcze już brzmi stcrasznie

Ewelina

Masz na PW