www.bonanza.pl

AMG

KYLE: Tata zabronił nawet do niego podchodzić.
LUCY: Co ty, przecież jest związany. Tata sam sprawdzał, czy więzy nie puszczą.
KYLE: Ale zabronił.
LUCY: Ale nie widzi.
KYLE: Lucy, nie wygłupiaj się. Jak Tata przyjdzie, to Cię za to stłucze na kwaśne jabłko.
LUCY: To mu nie mów. Powiedział, że jedzie na przełęcz - sam wiesz, że nie wróci do wieczora.
KYLE: Mówił Ci?!
LUCY: Nie... słyszałam... rozmawiał z tamtymi.
KYLE: Lucy, miałaś do niego nie podchodzić! On nam może zrobić krzywdę! Tata tak powiedział!
LUCY: Nie bądź marudą... Skrzywdzisz nas?
KYLE: Głupia jesteś, jeszcze się go pytasz!
LUCY: Kręci głową, widzisz? - Zdjąć Ci tę chustkę?
KYLE: Głupia! Ja powiem Tacie!
LUCY: Oj, przecież mnie nie ugryzie. Widzisz, że mu niewygodnie. - Chwila... chwila... już. - Chcesz pić?
ADAM: Tak... dzięki.
LUCY: Jak masz na imię?
ADAM: Adam... Dzięki za wodę.
LUCY: Proszę. (do Kyle'a) Widzisz? (do Adama) Ja jestem Lucy, a to mój brat Kyle. On ma pięć lat, ale ja już jestem duża.
ADAM: Widzę... Pewnie masz już z osiem lat.
LUCY: No... siedem... ale prawie osiem. No, osiem.
ADAM: A gdzie jest wasza mama? Chyba tata nie zostawił was tu samych.
LUCY: Tata nas często zostawia samych. Mama... Mama mieszka...
ADAM: Hej, hej, spokojnie... W kieszeni mam chusteczkę, weź ją. Nie w tej, w drugiej. No. Wytrzyj ładnie nosek.
LUCY (siąkając): Mama mieszka daleko. Tata powiedział, że mama jest niedobra, i że będziemy mieszkać z nim.
ADAM: Może tata się pomylił... Czasem się można pomylić.
LUCY (z uśmiechem): Naprawdę?
KYLE (cichutko): Naprawdę?
ADAM: A jak się mama nazywa? Może ją znam?
LUCY: Rebeka. Rebeka Jones. Właściwie to Tata się nazywa Bates, ale Mama się nazywa Jones. Tak śmiesznie.
ADAM: Faktycznie, śmiesznie. A czy wasza Mama nie ma przypadkiem małej knajpki w San Francisco?
KYLE: Ma! Ma! I tam zawsze tak ładnie pachniało z kuchni!
LUCY: No, Tata tak dobrze nie gotuje.
ADAM: To ja znam waszą Mamę.
KYLE i LUCY: Serio?!
ADAM: Całkiem serio. Byłem tam dwa miesiące temu i faktycznie jedzenie jest super.
LUCY: A... a... jak Mama?...
ADAM: Strasznie za wami tęskni. Okropnie. - Ojej. Lucy, weź tę chusteczkę i daj bratu... Przytul go troszkę... - Słuchajcie, a może ja bym was zabrał do Mamy w odwiedziny?
LUCY: Serio?! Serio, że serio serio?
ADAM: No... dopóki jestem związany, to nie...
LUCY (pod nosem): No raczej...
ADAM: Ale jakbym was zabrał do domu, to mój brat jedzie w tym tygodniu do San Francisco i moglibyście jechać z nim.
KYLE (siakając): Lu... Lucy.. Tata zabronił...
LUCY: Ale ja chcę do Mamy! O! A ty nie? - Dobra, ale weź nogi mu rozwiąż, ja już kończę z rękami...

AMG

Uff... Ale się rozpisałam Very Happy

zorina13

Jakie optymistyczne.

Ewelina

Adam umiał rozmawiać z dziećmi. Przydało się jak widać. Fajne i optymistyczne Smile

AMG

O, i w końcu ktoś mnie pochwalił za optymizm Very Happy

Rika

Ja nie wiem AMG, ale jak on te dzieci zabierze, to chyba będzie porwanie Laughing

Co w tych czasach groziło za kidnaping?
I już nam optymizmu ubyło Wink

Ewelina

AMG jest przewidująca i dała do zrozumienia, że to ich tatuś porwał je mamusi. Jest to więc rekidnaping? czyli porwanie porwanych Smile

AMG

Rika

Ja nie wiem, jak to wtedy wyglądało, ale nie było chyba prawnych rozwodów o orzekania, kto ma wyłączne prawo do dzieci. Formalnie tatuś zabrał to, co było jego. Pytanie, kto mógł mu odebrać dzieci i stwierdzić, że się nimi źle zajmuje?

AMG

Jak to kto? Adaś! Wink

Rika

Aga

Tu też boskie pomysły Very Happy

....