www.bonanza.pl

AMG

Hm, myślałam raczej o wskoczeniu Hossowi w ramiona... Hossowi nawet Adaś nie podskoczy.

Josefina

Ewelina

Jeżeli AMG jest drobnej postury, to nawet kiedy się uwiesi, Adam nadal będzie mógł ruszać ... z uwieszoną AMG... to doda dodatkowej dramaturgii tej scenie! kiedy AMG będzie przemieszczać sie w powietrzu...

Basia

Basia

To teraz kolej na fragmencik o Ewelinie i Rice Smile

***

- Długa podróż? Laura, co ty jej właściwie powiedziałaś o Franku?
Bzdury jakieś o długiej wycieczce, czy cos takiego. A co ty się Adaś tak dziwisz? Ja się dziwię, że to bezmózgie dziewczę wpadło na tę podróż, przecież to jednak trzeba szare komórki zaprząc do pracy, żeby taką bajkę wymyślić.
- A coś o tym, że nie wiadomo kiedy Frank wróci… Adam, może wejdziesz i napijesz się herbaty, znaczy jeśli oczywiście masz czas?
Wiej chłopaku, wiej, szkoda twojego czasu. Albo nie wiej, przynajmniej póki ja tu jestem… O właśnie, może wpadniesz poskładać pościelówkę? Przy okazji pomożesz damie w potrzebie…i nauczysz się pożytecznej czynności…
- Chętnie, właściwie to nigdzie mi się nie spieszy.

***

Rika potrzebowała dobrej godziny, żeby ochłonąć po tym ,co zobaczyła w lustrze i żeby nie pogryźć Basi… Zawsze się uważała za spokojną, poukładaną kobietę, a tu proszę – niespodzianka…
- Przeszło Ci już? Bo wiesz, ja nie mam za bardzo czasu, żeby tu z Tobą siedzieć, muszę jeszcze odwiedzić Josefinę i Laurę… a i Ewelinę też. Że też mi się zachciało tego „wróżkowania”! Ty wiesz ile przy tym roboty? Beznadzieja… - użalała się nad sobą Basia, ale zaraz przypomniała sobie, po co tu jest i wróciła do właściwego tematu – To co, podoba Ci się nowe wcielenie?
Rika poprawiła spodnie, a widząc że Basia ledwo powstrzymuje się od śmiechu, poprawiła jeszcze koszulę, tak dla niepoznaki… Basia z całych sił próbowała stłumić chichot, ale marnie jej to szło. Opanowała się dopiero widząc błyskawice w oczach Riki.
- No dobrze już dobrze… Wróćmy do tych życzeń. No więc, masz trzy życzenia, ale…
- Tylko trzy???!!! – przerwała jej Rika – przy Małym Joe przydałyby się ze trzy setki życzeń! Może wtedy udałoby się zrobić z niego coś porządnego.- Rika znów poprawiła na sobie spodnie.
- Życzenia są trzy i jest ściśle określone, czego dotyczą.
- To co to za życzenia, jak z góry określiłaś co mam sobie życzyć!
- Bo to są takie życzenia ratunkowe… Widzisz, kiedy wpakujesz się już w takie kłopoty, że.. no wiesz… - Basi się trochę głupi zrobiło – E… nieważne, w każdym razie możesz sobie życzyć zmiany postaci na inną.
- O???
- Jest jedno ale…
- Mhm?
- Nie możesz zmienić postaci, dopóki trochę nią nie pobędziesz…
-Trochę, to znaczy ile? – Rika lubiła być doinformowana.
- A skąd ja mam wiedzieć??? Ja tu tylko wróżka jestem i nie ja te zasady pisałam! Jak masz jakieś „ale” to do autora w komentarzach!
- Dobrze, już dobrze… Ty się tak nie denerwuj, bo do końca nie dociągniesz… No dobra, to ja się teraz idę trochę rozejrzeć po szafie. Kto wie, może mi się uda znaleźć jakieś luźniejsze spodnie…

Przez kilka następnych minut Rika dosłownie przekopywała się przez zawartość garderoby Małego Joe. Ubrania latały po całym pokoju. Basia zręcznie się uchyliła przed przypadkowo, zapewne, rzuconym w jej stronę butem. Patrzyła tak na Rikę i patrzyła, i patrzyła, i coś się jej przypomniało…

-Rika, ściągnij spodnie…
- Co?????????????????????
- Nie dziw się tak – Basia wzruszyła ramionami – Ciekawość mnie zżera… cały czas się zastanawiam, co Joe ma na siedzeniu…
- Czy ciebie naprawdę ostatnia szara komórka opuściła??? Ja nie będę niczego ściągać, a już na pewno nie spodnie!!!
- Rika, Ty się ze mną nie kłóć, ja Ci grzecznie przypominam, że to jest mój fanfik.
- Ale mój sen!!!
- Koszmar…
-Wszystko jedno! Mój i już!!!
- I wciąż mój fanfik…
- Baśka… Bo się doigrasz…
Basia postanowiła się poddać, ale w ramach zemsty obiecała sobie, że nie Rika nie znajdzie luźniejszych portek w tej szafie…
- No niech Ci będzie, ale ja naprawdę chcę wiedzieć, czy masz na tyłku te inicjały czy nie?
Rika się gwałtownie się odwróciła.
- Jakie inicjały???
- No, te, co to Joe ma wyszyte na ponderosie. Ja bym strasznie chciała wiedzieć, jak to wygląda…
- Ale to przecież było w fanfiku, nie w serialu!!!
- I co z tego… – Basia wzruszyła ramionami – To może skocz za parawan i zerknij, co?
- Tyś się chyba z głupim przez ścianę macała! Jak ja mam na własny tyłek patrzeć?
- Nie taki znowu własny, to po pierwsze. A po drugie, to w XIX wieku mieli już lustra, a Joe ma w pokoiku wyjątkowo duże… No leć, leć, bo jestem strasznie ciekawa…
- Jak je zaplanowałaś, to….
Basia zachichotała.
- Planować nie planowałam, jakoś mi się tak przypomniało…

Ewelina

Dobre, właściwie, to Rika cierpi, bo ani nie może zbliżyć się do Adasia ani porządnie usiąść, bo spodenki bardzo ciasne...faktycznie, może przyśnić się takie przeobrażenie jako koszmar... ja chociaż mam jakąś rekompensatę w postaci składania pościelówki, ale niestety jako Laura Sad

co też jest raczej koszmarem... blond koszmarem... Mam nadzieję, że będzie dalszy ciąg...

Basia

Będzie, będzie Smile

Ewelina

Mam nadzieję, że równie urozmaicony Smile

Basia

Oj tak, Oj tak... W kolejnym odcinku głównymi bohaterkami będą Zorina i Laura Smile

Rika

Rika

Basia

Rika, ja się pogubiłam... To Ci się podoba czy nie? Bo jak nie, to coś tam mogę zmienić.

Rika

Ależ podoba mi się Laughing

. Ja sobie tego Joe tam chyba jakoś wychowam Wink

. Jeszcze tylko nie wiem, co ten Joe tam wykombinuje takiego, że "no wiesz", będę chciała szybko z jego skóry uciekać Laughing

. Jakaś podpowiedź? Mam nadzieję, że Ben nie będzie miał w stosunku do mnie zapędów wychowawczych i teraz będzie baaaaardzo tolerancyjny.
Jedź dalej, jak mi się nie spodoba, to powiem.

Basia