www.bonanza.pl

AMG

Myślałam, że odpowiedź wynikała z tekstu... Confused

Ewelina

Odpowiedź teoretycznie wynikała z tekstu, bo ile niemowląt wrzucano z nosidelkami do rzeki? Dużo ich być nie mogło, więc prawdopodobnie jest to Lizzy, w dodatku ona też ma podobne oczy... ale u AMG wszystko możliwe, więc lepiej się upewnić...tak, na wszelki wypadek... AMG lubi zaskakiwać...

AMG

Lubię pracę twórczą u czytelników, stąd nie lubię podawać wszystkiego na tacy. Fanfik niemal interaktywny, można by powiedzieć.

Basia

Ciekawe, jak to jest mieć syna, który ma tak samo denerwujący charakterek jak tatuś...?

Rika

AMG

AMG

Hmm... Właściwe to tort już sprzątnięty aż do wisienki. Mam nadzieję, że smakował. Ale żeby Keatsowe niestrawności nie odbiły się czkawką, proponuję małe... no, mówiąc nieładnie, a za to konkretnie, odbeknięcie. Tak po posiłku, arabskim zwyczajem Smile

Spotkanie Związku Kolei Amerykańskich i jego dostawców przebiegało sprawnie i w przyjemnej atmosferze. Jednak nawet w kuluarach Keats nie był w stanie się rozluźnić. Jego niepowodzenia i kolejno wykrywane afery były tajemnicą poliszynela; z nikim z licznego grona przybyłych nie mógł nawiązać rozmowy wychodzącej poza zdawkowe pozdrowienia i pytanie o samopoczucie. Łyknął wina, walcząc ze sobą, by nie rzucić kieliszkiem. Nie widział perspektyw. Najlepiej byłoby zniknąć. Zacząć gdziekolwiek indziej, z czystym kontem i bez nazwiska. Może w Europie? Kanada wydawała się za blisko, za łatwo byłoby zasięgnąć o nim informacji…

- Samuel.

Pojawiła się przed nim znajoma twarz – i ten wzrok, znienawidzony od tylu lat… Jednak tamte oczy były niezmiennie krystalicznie zimne, a te jak zawsze płonęły w swej intensywności.

- Adam – wydusił z uprzejmym półuśmiechem. – Widzę, że… ek-hem… zdrowie ci służy.

- Nie narzekam. – Adam Cartwright zmierzył go wzrokiem, nieświadom efektu, jaki to czyni na Keatsie, który poczuł się jak budzący się wulkan. – Podobno masz kłopoty?

- Odkuję się, bez obaw. – Keats mężnie zwalczył emocje. – Jeśli masz jakiś interes, możemy zawsze pogadać.

- Ja nie… - Adam uśmiechnął się zdawkowo, a Keatsa przeszły ciarki żywej niechęci. – Ale znam kogoś, kto ma.

Odsunął się w bok o krok, odsłaniając drobniejszą postać za sobą. – To pan Coen. James, poznaj pana Keatsa. Samuel, pan Coen ma dla ciebie propozycję… rozmowy.

Keats przyjrzał się tamtemu, skinąwszy mu uprzejmie głową. – Rozmowy o interesach?

- Owszem, panie Keats – Coen uśmiechnął się. – Czy mógłbym… prosić o prywatną rozmowę?

- To ja panów zostawiam – Adam uprzejmie usunął się w tłum. Podążając za nim wzrokiem, Keats dojrzał przy stole z napitkami Joe Cartwrighta, a obok… Tym razem nienawistne ciarki dosłownie wstrząsnęły Keatsem.

Podchwyciwszy jego spojrzenie, John uniósł lekko kieliszek w geście toastu, po czym wrócił do rozmowy z wujem.

- Jest tu taka osobna salka, zaraz obok – powiedział Coen po cichu i Keats natychmiast zwrócił nań całą uwagę.

- Wiem, która. Służę panu.

Podążając za Coenem, był już spokojny. Temat Toma został zepchnięty gdzieś w głąb jako nieistotny. Kolejny interes – odkuje się. I nikt mu w tym nie przeszkodzi.

THE END

Burp.

AMG

Plus informacyjnie:

*Allan Pinkerton zmarł tak naprawdę 1. lipca 1884 (a więc blisko trzy miesiące przed fikcyjnym spotkaniem z Tomem) w wieku 65 lat.

* American Railway Association – Związek Kolei Amerykańskich – założony w 1872 r., ale nazwa A.R.A. została nadana właśc. dopiero w 1892 r.

Ale i tak daty są blisko, więc pozwoliłam sobie na licentia poetica.

Ewelina

I to ma być koniec? Bardzo, bardzo interaktywny... i ja mam kombinować, że ten Coen puści Keatsa z torbami, że jest podstawiony itd... a co będzie, jeśli sie dogadaja i Keats się odkuje? Gdzie sprawiedliwa kara za przewinienia? AMG, dlaczego zmuszasz do myślenia?

AMG

Stefka

Eeeee.... Mogłoby być czarno na białym napisane, że Cartwrightowie puścili Keatsa z torbami, a potem zamknęli w więzieniu. A tak, to sobie człowiek sam musi dokombinować resztę... No i co z tą córką i jej problemami? Ten zakochany w niej facet nie będzie jej szukał? Szkoda, że to już koniec. Ja się tym tortem nie najadłam, powiedziałabym, ze pozostał lekki niedosyt...

Ewelina

Coena kojarzylam z Pinkertonem, to chyba był jego człowiek, wiec ta akcja była zaplanowana... a córką interesował sie obleśny, sporo starszy od niej facet, czy był zakochanyy? trudno powiedzieć, raczej chciał mieć piękną, młodą żonę, z dobrej rodziny z nieskazitelną reputacją... mnie też jednak pozostał pewien niedosyt... wisienka taka malutka... i kremiku niewiele wokół niej... mogłoby być go więcej...

Rika

A ja sama nie wiem. Bo z jednej strony przyzwyczaiłam się trochę do twojego "treściwego" sposobu pisania i do dbałości o szczegóły, które, przyznaję, czasem mi umykają, a z drugiej, poczytałabym jeszcze o Adamie i Johnie... Może jakiś epilog?

AMG

Dzięki za uznanie, Rika Smile

NA razie na tym koniec. A w przyszłości zobaczymy, co króliczki wykicają.

Ewelina

Ja szczegóły starałam się wyłapywać, ale zostawiasz pewne niedomówienia, zapewne świadomie... a czytelnik lubi łopatologicznie teksty typu ... John dostał w mordę, zamiast... John wszedł z opuchniętym policzkiem... a przecież Joe mógł spuchnąć np od ukąszenia owada... i czytelnik musi się zastanawiać, czy Joe był w pasiece, czy w saloonie... ale muszę przyznać, że jest to tekst wyrafinowany i zmuszający do logicznego myślenia, gimnastyki szarych komórek... fajne, ale, tak jak Rika uważam, że mogłabyś postarać się o epilog... pociągnąć wątek River, reakcję Keatsa po plajcie, chciałabym wiedzieć, czy Keats planuje zemstę, czy się wiesza z rozpaczy, ... czy co? No właśnie... co dalej?