www.bonanza.pl

ania2784

Może masz rację. Skoro tak się krygował przed 6 paniami, to raczej nie będzie się ze swoim odsłoniętym zapleczem obnosił przy większym gronie. No to mogę zaszaleć na całego Very Happy

Ewelina

No, nie żeby zaraz imię, nazwisko i adres, ale gustowne inicjałki z zakrętasami i drugim imieniem, dla pewności i utrudnienia byłyby bezpieczne i trafione... w przenośni i dosłownie...

Rika

Forumowy piknik.
Część IV.

- To ja może skoczę do Ponderosy i przywiozę mu jakieś inne spodnie. Te już chyba będą do niczego. Może znajdę jakieś … luźniejsze. - Lena właśnie zdecydowała, że lepiej będzie się stąd zabierać.
- Może weź od razu spodnie Hossa. Nie wiadomo jak Joe będzie wyglądał, jak go Ania zabandażuje.
- Ona ma go szyć a nie usztywniać. Ale przywieź mu spodnie Adama, niech on raz wygląda jak człowiek.

Adam kucał obok i słuchał uważnie. Ucieszył się, że panie już odblokowało ale nadal nie bardzo docierał do niego sens słów.

- Nie po to się tu pchałam, żeby zbierać surowce wtórne - marudziła Ewelina kucając nad rozbitym szkłem. - Co z tego, że z Adamem? Przecież on się nawet przy tym nie spoci.
- A może? Patrz. - Rika skinęła głową w stronę wspomnianego.

Tym razem Adam zastygł dziwnie nieruchomo ze wzrokiem wbitym w jeden punkt. Podążyły za jego wzrokiem... Na wprost Adama zobaczyły klęczącą Zorinę z wyraźnie wypiętą … częścią tylną. Zorina była sumienna, dokładne wyzbieranie wymagało poświęceń. Należało się upewnić, czy nic na ziemi nie zostało. Nieświadoma oglądających ją oczu, sprawdzała ziemię pod różnym kątem. Prawa fizyki zapewniały także zmianę kąta części wyeksponowanej. Adam zawsze był dobry z praw fizyki, a właśnie odkrył ich nowe zastosowanie. Fizyka była pasjonująca. Należało prowadzić obserwacje i pomiary. Sprawne oko inżyniera szacowało właśnie ilość cali w obwodzie.

Josefina tymczasem na zmianę, a to gładziła Cochisa po najbardziej poszkodowanym miejscu, a to obejmowała za szyję. Wreszcie zdecydowała:
- Teraz ja pojadę. Moja kolej jeździć na Cochisie. Hop Sing wybierze coś właściwego dla Joe. A wy przyłóżcie się trochę do tej roboty. Słyszałyście co Ben powiedział.
- Słyszałyśmy aż za dobrze. Chyba muszę się nim zająć. Musimy sobie z nim porozmawiać.

- Tak? Już jestem i służę paniom. - Cholera, głos jak dzwon a słuch jak nietoperz. Ben stał już nad nimi i delikatnie się uśmiechał. - W czym mogę pomóc?
- On się jeszcze pyta?! Nie widzi, co robimy? I w czym nam trzeba pomóc? - szepnęła Rika, a głośniej powiedziała: - Jak tam Mały Joe?
- Och, wszystko będzie dobrze. Wasza koleżanka świetnie sobie radzi. A wam jak idzie? - Ben rozglądnął się i zatrzymał wzrok na swoim pierworodnym, potem podążył za jego wzrokiem... i nastała chwila ciszy.

Cisza nie mogła jednak trwać wiecznie:
- Adam!!! - to już była trąba Jerychońska.
- Ben!!! - Rika postanowiła udowodnić, że też jest niezła z akustyki. Rezultat osiągnęła zadowalający. Ben zmienił przedmiot zainteresowania. - Ben... czy zabrałeś ze sobą... szachy? - Rika stwierdziła, że to powinno zadziałać. I zadziałało!
- Oczywiście. A czy któraś z was umie grać?
- Wszystkie. Ale Ewelina najlepiej! Musisz z nią zagrać Ben.
- Tak? Naprawdę tak dobrze grasz? - Ben zwrócił się do Eweliny, która właśnie zastanawiała się, jak z odległości paru kroków zabić koleżankę.
- W ogóle! Ja tu mam jeszcze dużo roboty. - Ewelina sprawiała wrażenie, jakby nawet surowce wtórne były lepsze od szachów. Ciekawe dlaczego zmieniła zdanie?
- Ona się tylko tak kryguje. U niej w domu to prawie sport narodowy.
- Tak? Czego to się człowiek może dowiedzieć. W takim razie musimy zagrać. - Ben wyraźnie się ucieszył.
- Najlepiej zaraz. My tu już same skończymy. A wy już idźcie.

Ben odwrócił się i podał Ewelinie ramię. Zawahała się, ale tylko przez króciutką chwilę. Było coś takiego w tym spojrzeniu, że chciało się za nim iść, nawet mając w perspektywie partię szachów. Przylgnęła do tego ramienia i dała się poprowadzić w dowolnym kierunku. Indianie, dziki niedźwiedź, stado wilków...szachy, nic nie było straszne z takim ramieniem u boku.

Adam zdolność ruchu odzyskał już chwilę temu. Zorina również. Zdołała się nawet odwrócić, ciągle jednak na kolanach. Teraz Adam mógł obserwować inne zjawisko fizyczne. Załamanie światła na puklach włosów, które w tym zamieszaniu wysunęły się spod kapelusza. Rozszczepiało się to światło, czy nie? Zdecydowany był sprawdzić to zjawisko i nawet nic nie musiał zapisywać, jakoś nie bał się, że mu wyniki doświadczeń wylecą z głowy.

- To co? Zostawimy ich na chwilę? - zapytała Rikę AMG.
- Tak, jezioro Tahoe jest podobno wspaniałe. Poszłabym obejrzeć to cudo. Ale nie przesadzałabym z tym altruizmem.
- Pół godziny? No, powiedzmy czterdzieści pięć minut.
- Plus studencki kwadrans?
- Ale tylko w ostateczności...

ciąg dalszy jak zwykle...

Ewelina

Adam był raczej architektem, ale prawa fizyki pewnie mial opanowane do perfekcji jak widać. Kiedy ciąg dalszy?
I czy dasz mi wygrac z Benem w szachy, żeby poprawic mu humor (chociaż co to za frajda wygrać z konietą) czy mam sprawić mu szachowe lanie, żeby czuł respekt przed kobietami, że też mają glowy nie tylko do noszenia kapeluszy?
Jak można takie fajne i ciekawe opowiadanie urwać w najciekawszym miejscu? Ciąg dalszy konieczny...

ania2784

zorina13

Adam jak każdy facet patrzy się nie tam gdzie powinien.
Ale jesteście dobre dla mnie.
Ania na pewno świetnie sobie poradzi z małym Joe.
A co się stało z Kamilką i Leną ?

Rika

Ewelina

zorina13

U mnie bardzo ładnie ,wręcz robi gorąco.
A twój fanfik Ewelina będziesz pisać kolejne cześci ?

Ewelina

Nie wiem , jak mi czas pozwoli i dzieci od komputera nie odgonią. Pomysłów mam sporo, jak zwykle, ale Rika trochę zniesmaczona, bo zaczęłam tak jak ona, już się tłumaczyłam że musiałam, też byłam z tego niezadowolona, ale naprawdę inaczej logicznie się nie dało, no chyba, że pomogliby kosmici i zrzuciliby je tam w samo centrum, czyli pod dom,. ale to tez nie trzymałoby się... sensu

Rika

Już jestem grzeczna i się nie czepiam. Oczywiście pisz dalej.

Ewelina

Dobrze, przydzielę ci trzy tury landlera z figurami, z Adamem plus tango. Jeszcze chyba nie tańczono tego w przyzwoitym towarzystwie, ale można raz zaszaleć, no, chyba, żeby kankan, ale co na to Ben? Albo się przyłączy, albo wyłączy muzykę(grajków), żeby nie siać zgorszenia...

Rika

To ja poproszę o tango z figurami, bez kwiatka w zębach. Może być gdzieś na uboczu, żeby nie gorszyć przyzwoitego towarzystwa.

Ewelina

Może dzisiaj cos popiszę, jezeli zdążę, bo muszę jeszcze poupychac ponownie ksiązki na regale i niedługo przyjdą dzieci i też będą chciały do Internetu...

ania2784