www.bonanza.pl

Aga

Jakoś ten niebieski kotek i ptaszek zapadły mi w pamięć....a raczej postrzeganie mesmerysty...tę postać skojarzę chyba i za pięć lat ....to jak pani Blaze czy India...są zbyt wyraziste....skupiam się w tej chwili na Tobie, ale każdy ma taką postać chyba...nie wiem... jak....Melissa wyciągająca wsuwki z włosów i nokautująca zbirów, czy Adeline próbująca wydusić coś z Adasia o ślubie po namiętnej nocy pod nieobecność tatka...czy Boone siedzący w rzece pod ostrzałem wzrokowym małych ochroniarzy...Susan lekarka...mogłabym wymieniać długo....po prostu akurat mesmerysta to mesmerysta i już... Very Happy

nie pytaj dlaczego... Laughing

Gość

Ja się ciesze, że je kojarzycie Smile

To znaczy, że się udały Smile

I zgadzam się, każda z nas ma taką postać, lub nawet scenę, która zapadła w pamięć Smile

Aga

zorina13

Wiedziałam ,że się zgrywasz.
Nie powiązałam wspomnienia o starszym panu z tą postacią ,po prostu.

Ewelina

Gość

Aga

Rzutem na taśmę, króciutko mnie naszło, ale naszło.... Wink

Odejście bliskiej osoby-Adama

Był wieczór. Mały Joe wsparty łokciem o poziomy drąg, do którego przywiązywano konie patrzył tępo w ziemię. W ręku trzymał przedwcześnie znaleziony list, którego słowa tylko pogłębiły smutek małego Joe.

„Joe, kiedy będziesz czytał ten list, mnie już z Wami nie będzie. Mam nadzieję, że będziesz pamiętał wszystkie chwile w naszym wspólnym życiu. (…) Pokój oddaję Tobie, wiem, że zawsze lubiłeś widok z mojego okna.”

Joe bardziej domyślał się niż wiedział, że za plecami stoi Hoss.

-Już czas Joe. Adam nie chciałby żebyśmy się smucili. To jego ostatnie życzenie. –ciężka dłoń średniego brata wylądowała z wahaniem na łopatce małego Joe.
-Wiem, ale to takie niesprawiedliwe. Dopiero teraz zrozumiałem jak mi go będzie brakowało.
-Nie tylko tobie Joe, nie tylko tobie. –Hoss pociągnął nosem maskując wzruszenie.
-Chodźmy, musimy przygotować ….pożegnalne…-Hoss chrząknął szukając właściwego słowa po czym westchnął. –Czuję tak jakby cząstka mnie umarła.

* * * *

-Sport? Brachu nie wiem co powiedzieć. –Chub spojrzał spode łba na kolegę, który zwiesiwszy łeb patrzył tępo w korytko.
-Cokolwiek powiesz nic nie zmienisz. –Sportem targnął dreszcz. –Ja, ja…chyba chcę odejść do końskiego nieba. …
-Wypluj te słowa Sport.
-…nie wytrzymam. –kontynuował Sport. –Ja, ja… jestem wewnętrznie rozdarty.
-To tylko dwa może trzy lata…-Cochise robił dobrą minę do złej gry. –Zobaczysz takie zakrzywione patyki które wracają do właściciela …
-Przestań! Nie chcę oglądać patyków! Chcę zostać z wami! –Sport rozdarł się na całą stajnię po czym nie dość majestatycznie wsadził łeb w korytko pełne owsa, z którego dobiegło przytłumione słowa. -Co Adamowi strzeliło do łba żeby jechać do Australii?!?
-Też mi będzie ciebie brakować Sport.-Chub parsknął smutno. –Ale pomyśl ….zobaczysz kanguuuryyyy i…
-Nie wysilaj się Chub. Nie słyszy. Owies ma nawet w uszach.

* * * *
KONIEC
* * * *

zorina13

Przestraszyłam się w pierwszej chwili ,że naprawdę uśmierciłaś Adama.
Aga co tak krótko ,to jakieś niepodobne do ciebie ..

Ewelina

Dobre ... Sport będzie szalał w Australii, oglądał kangury ... może i jakąś powabną klaczkę napotka i zapomni o Rose Very Happy

Biedny jednak to on jest ... tam nie będzie miał takich kumpli jak Chub i Cochise ...
Adam swój pokój przekazał Joe ... no nie wiem, komu Joe w takim wypadku przekazałby swoją najcieplejszą w całym domu kołderkę Very Happy

Fajne, zabawne, dowcipne i dające nadzieję na rychły powrót stęsknionego za domem Adama i równie stęsknionego Sporta Very Happy

Aga

Eee bo ja wiem...chyba brak czasu ostatnio Sad

miałam zrobić inaczej, na smutno, ale przycisnęło mnie i .... Very Happy

Camila

Początek jednak był nieco smutny, ale już później tylko mógł się pojawić uśmiech.
Rozpacz Sporta raczej nie uzasadniona.

ADA

Aga, wystraszyłaś mnie. Oczy przecierałam ze zdumienia mówiąc sobie, azali Koleżanka uśmierciła naszego jedynego w swoim rodzaju Adasia. Shocked

Na szczęście wszystko się wyjaśniło. Uff

W żal Małego Joe nie wierzę. Szybko mu minie i będzie się puszył, że ma najlepszy pokój.

Adam stanowczo okazał się zbyt wspaniałomyślny

Sporta mi trochę żal. Polubiłam konika. Mam nadzieję, że nie będzie cierpiał na chorobę morską. Biedaczek

Aga bardzo dobry tekst, ale za krótki, stanowczo za krótki

Mam nadzieję, że nastąpi ciąg dalszy ... może przygody Adama i Sporta w Australii

Gość

Ja zareagowałam podobnie jak wszyscy... Nie mogłam uwierzyć, że Adam mógłby...
Zdecydowanie bardziej prawdziwa była rozpacz Sporta Very Happy

Aga

Cóż na myśl przychodzi mi tylko... Laughing

Cieszę się, że Was zaskoczyłam....ale koniec końców pozytywnie