www.bonanza.pl

AMG

W związku z wątkiem, który pojawił się w pogaduszkach, niniejszym inauguruję "zadania" pisemne. Kto chce i ma pomysł, może napisać krótszy czy dłuższy fragment fanfika na zadany temat - może to być obrazek, scenka, słowo (lub zestaw słów), początkowe zdanie itp., itd.

Proponuję wrzucać temat raz na miesiąc. W ten sposób każdy będzie miał czas się zastanowić, nie zaburzając harmonogramu prac domowych czy zawodowych Smile

Dzisiejszy temat to... (werbelki)... scena w łóżku

Odpalamy wyobraźnię, dziewczęta i chłopcy! Laughing

Ewelina

Ale są jeszcze jakieś inne wymagania? Ma to być scena zbiorowa, komediowa, romantyczna?

AMG

Nie. Mamy tyle "scena w łóżku". Im ogólniejszy temat, tym na ogół ciekawsze odpowiedzi Smile

Ewelina

Postaram się napisać coś ciekawego na ten temat...

Rika

Fajny pomysł! Very Happy

Oczywiście też się postaram. Ale za wybór tematu, to AMG powinna iść pierwsza do tablicy Laughing

.

Ewelina

O! To, to

AMG

S'il vous plait...

Było ciemno. Ostatecznie, w środku nocy zwykle jest ciemno. W środku nocy zwykle też się śpi.

Więc co za czort szarpał jego kołdrą?

Niechętnie otworzył jedno oko.

- Benny - wymamrotał po chwili skupienia, mrugając jednym zaspanym okiem na biało odzianą postać przy łóżku.

- Boję się spać.

Jęknął z głębi swego jestestwa.

- Miałem zły sen. Mogę spać z tobą? - bez dalszych ceregieli biały duszek zaczął gramolić się pod jego okrycie.

- Idź do taty - wymamrotał tamten. Za niańkę tu nie robił.

- Ale tata jest chory i nie wolno mi wchodzić do pokoju - duszek usiadł na łóżku, pociągnął noskiem i zaprezentował bardzo markotną podkówkę. O nie, nie, nie, tylko mi tu nie płacz! - A ty i tak śpisz w domu, a ja nie chcę wychodzić, tylko się boję zasnąć, czy mogę się przytulić? Na chwilkę? - małe ciałko nurknęło pod ogrzane okrycie, ładując mu łokieć w żołądek, a kolano w udo. - Mogę? Proszę?

Już się poczęstowałeś, kolego, bez proszenia... Brrr!

- Zimny jesteś, ile ganiałeś po domu?

- Nie ganiałem - wymamrotał głosik spod okrycia. - Byłem w kuchni po ciasteczko.

- No tak.

Westchnął i przygarnął dziecko do siebie. Jak się grzać, to razem.

- Dobranoc, Benny.

- Dobranoc, Griff. - Małe łapiątka z wdzięcznością objęły go za szyję i chłopiec ułożył się wygodnie, zapadając już w sen.

Griff pomyślał, że jeśli jeszcze raz się to zdarzy, zażąda od Joe wyższej stawki za usługę niańki dla jego dzieci. Ostrożnie pocałował mały łebek i zamknął oczy.

Rika

Jakie słodkie! Very Happy

I Griffa przemyciłaś Wink

.

Rika

To ja też nie będę zbyt długo myśleć. Oto moja scenka w łóżku:

Nie chciało mu się jeszcze otwierać oczu, była ciemna noc. No może nie tak całkiem ciemna, odrobinę światła dawał księżyc nad sosnami. Ben wtulił się głębiej pod pierzynę, gdzie było mu rozkosznie ciepło. Za nic nie wyjdzie z tego łóżka w taki ziąb.

Nagle poczuł coś bardzo delikatnego za uchem. Mięciutkie muśnięcie. O tak, Marie umiała całować jak nikt. I zawsze wybierała najciekawsze miejsca.

- Mmm... - mruknął cicho.

Delikatne smyrnięcie przesunęło się wzdłuż szyi. Skąd ona wie, gdzie najbardziej lubi? Przeciągnął się odruchowo i lekko odwrócił do niej tyłem. Poczuł ciepły oddech na karku, a zaraz potem, w tym samym miejscu wylądowało coś wilgotnego. Usta Marie były cudowne... Ben wiedział to już od dawna, ciągle jednak pozwalał się zaskakiwać, jak dziś.

- Marie, jesteś aniołem... - jęknął z rozkoszy, gdy wilgotne pocałunki nabrały intensywności.

„Niech ta chwila nigdy się nie kończy” - pomyślał. - „Właściwie to byłoby niezłe preludium do... czegoś ciekawego...” - Tyle zdążył pomyśleć, w takich chwilach jego umysł nie działał zbyt intensywnie.

Odwrócił się zagarniając ręką ukochane ciało. Jego ręka trafiła w pustą poduszkę. Ukochanego ciała tam nie było! W miejscu, gdzie powinno się znajdować zobaczył... wpatrzone w siebie, szeroko otwarte oczy... zielone oczy... a w nich dwie małe szparki...

- Adam! Hoss!! Joe!!! - szybko oprzytomniał i wrzasnął tak, że było go słychać na końcu Virginia City. - Który z was znowu wpuścił do mojego pokoju tego kota?!!!

Josefina

Szedł przez las. Las był ciemny i gęsty…, bardzo gęsty i wciąż gęstniał. Musiał przedzierać się przez zarośla…, coraz gęstsze zarośla. Gałęzie uderzały go po twarzy, czepiały się kusej kurteczki, ale on wciąż szedł… i szedł… przed siebie. Nie wiedział dokąd idzie i nie obchodziło go to. Wiedział, że musi iść… wciąż iść i iść…
Nagle las się skończył. Na skraju lasu, na pniu powalonego przez wichurę drzewa siedziała… ona. Miała długie, ciemne włosy i piękny uśmiech. Uśmiechnęła się do niego i wtedy poczuł, że to jest kobieta jego życia, że liczy się tylko ona.
Wyciągnął rękę i……………………… usłyszał głos:

- Manuel! Wstawaj śpiochu! Carlos przyniósł mi śniadanie do łóżka, a teraz zabiera mnie na przejażdżkę. Musisz się bardziej postarać…
Wybudzony z pięknego snu Manuel popatrzył nieprzytomnym wzrokiem na postać stojącą w drzwiach sypialni.
- Możecie jechać beze mnie. Później do was dołączę…

Ale wcale nie wybierał się na żadną przejażdżkę z Eleną…, ani teraz, ni później. Kiedy wstawał z łóżka wiedział już, co musi zrobić. Miał zamiar odnaleźć kobietę ze swego snu…

AMG

Super!

Czekamy na innych chętnych Smile

Myślę też, że choćby ze względu na niewielką ilość piszących, nie ma się co ograniczać do jednej mini-historyjki. Jeśli ktoś będzie miał dwa-trzy pomysły, z chęcią przeczytamy o wszystkich Smile

Josefina

AMG, a może Ty będziesz pisać z nami wspólny fanfik, bo widzę, że na razie utknęłyśmy Laughing

AMG

Wspólne mi nie bardzo idą, już próbowałam... Ale gorąco kibicuję!

Rika

Ewelina