www.bonanza.pl

Gość

wkrótce aby, mam nadzieję Very Happy

ADA

Aga, chyba polubię Twoją teściową, bo jeśli po każdej jej wizycie będziesz tak pisać, to niech sobie przyjeżdża Very Happy

"Oboje powoli odsunęli się od siebie, Już tylko opuszkami palców muskając jeszcze jej palce próbował zatrzymać w pamięci ciepło i zapach jej ciała, spojrzeniem próbował zatrzymać tę magiczną chwilę, która jak piórko unoszona na wietrze bezwiednie oddalała się niczym wspomnienie mgliste lub sen odległy. Nagły poryw wiatru przyniósł chłodne powietrze, które zabiło ostatnią iskrę namiętności, przywracając ich do rzeczywistości. Czar prysł. "

Śliczny i romantyczny opis. Żeby jeszcze coś takiego chciało się przyśnić Wink

Aga

Gdyby teściowej nie było mogłoby się skończyć w krzaczorach albo na sianie a tak... Rolling Eyes

ADA

... a tak jest subtelnie i pozostawiłaś pole do popisu dla naszych nieokiełznanych wyobraźni Laughing

Aga

cóż tak dla Waszej wyobraźni przebogatej...olaboga bardzo rozhulanej i bezczelnej w swej nieokiełznaności Rolling Eyes

zorina13

Jejku ,jak zazdroszcze Camili.

zorina13

Przyjęcia u Cartwrightów ,były zawsze dobrze zorganizowane. Nie brakowało dobrego jedzenia i ponczu,który pan Harry popijał w tajemnicy ukradkiem ,przed despotyczną żoną.
Ben uśmiechnął się z zadowoleniem ,bo wyglądało ,że wszyscy się dobrze bawią.
Hoss i Besty,tańczyli i oboje wybuchali śmiechem bo w tym samym momencie nadeptywali sobie na nogi i mówili równocześnie 'przepraszam '.
Joe prosił do tańca Sally ,córkę burmistrza Wirginia City i oboje byli sobą wyraźnie zachwyceni.
Adam wziął Laurę na spacer w świetle księżyca i po chwili ku zdziwieniu Bena wrócili. Laura wyraźnie nadąsana ,usiadła na fotelu.
Czyżby się pokłócili ,zastanawiała się Scarlett 13 stojąca niepewnie na schodach.
Wiedziała ,że nie powinna sobie zawracać nim głowy ,skoro był zaręczony z wdową Laurą . Rozum mówił jedno ale serce ,które biło na jego widok co innego.
W końcu postanowiła zejść na dół.
Może mylnie ,odczytuje sygnały zastanawiała się. Zresztą ja nic nie wiem o ludziach ,ja tylko stoję z boku i wiem ,że te sygnały nie wysyłają do mnie.
Była wysoką dziewczyną ,o niebieskich oczach i ciemnobrązowych ,długich lekko kręconych włosach. Była w zielonej muślinowej sukience o sutej krynolinie.
Miała poważny ,skupiony ,nieco wystraszony wyraz oczu i wyglądała bardzo młodziutko i dziewczęco jak na swoje dwadzieścia sześć lat.
-Gdzie się pani chowała cały wieczór -odwróciła się ,słysząc męski głos i zobaczyła Willa Cartwrighta.
Bardzo go lubiła ,choć był takim strusiem pędziwiatrem ,który nie mógł usiedzieć w jednym miejscu.
Ponderosa i spokojne życie ranczera go uwierało ,był w nim ciągle głód przygód ,coś co kazało wiecznie iść do przodu i szukać nowych ,wyzwań ,niebezpieczeństw i jak się domyślała kobiet.
Wysoki ,piękny brunet z małym wąsikiem i uśmiechem ,który mógłby rozstąpić,lodowce a nie tylko jedno kobiece serce.
Wziął ją delikatnie za rękę i zaprowadził na parkiet.
Wirowali w rytmie walca ,a w końcu muzyka się skończyła.
-Dziękuje -powiedziała Scarlett uprzejmym tonem.
-To ja dziękuję -odparł ,biorąc jej dłoń w swoją i delikatnie całując.
Patrzył na nią z ciepłym uśmiechem aż dziewczynie zrobiło się gorąco. Nie trwało to długo ,gdyż po chwili podeszła do nich Laura ,ubrana w różową sukienkę.
-Will boli mnie głowa ,odwieziesz mnie do domu -spytała słodkim jak cukier głosikiem ,który Scarlett zawsze przypominał popsikanie myszy .
-Może poprosić o to Joe lub Hossa -zasugerował Will ,a Laura zrobiła minę skrzywdzonego dziecka ,któremu zabrano zabawkę .
-Na nikogo już nie można liczyć -poskarżyła się.
-Dobrze ,odwiozę cię -zgodził niechętnie Will.
Scarlett obserwowała,jak bierze płaszcz Laury a ta trzepoczę rzęsami i opowiada ,że bez niego nie dała by sobie rady.
Nienawiść jest uczuciem bardzo brzydkim i niegodnym a w tej chwili czuła ,że nie znosi tej wyblakłej ,idiotki różowej lali.
-Może teraz my zatańczymy -usłyszała głęboki,męski głos ,który sprawił ,że jej kolana zrobiły się dziwnie miękkie i nie mogła wykrztusić słowa.
Adam przyciągnął ją do siebie i nie wiedziała jakim sposobem znalazła się w jego ramionach ani jak to się stało ,że tanecznym krokiem z domu znaleźli się nagle na dworze ,gdzie na niebie wisiał srebrny księżyc.
Nie myślała już o Willu ani Laurze ,zapomniała o całym świecie ,chciała jedynie by ta chwila trwała wiecznie. Spojrzała w jego oczy ,czarne migdały ,zniewalające z nóg.
Delikatnie dotknął jej podbródka.
-Chciałem ci coś powiedzieć -powiedział niskim ,zmysłowym szeptem ,przeznaczonym tylko dla jej uszu. Byłaś taka cicha ,nieśmiała ,nie chciałaś się narzucać. Pokochałem cię od pierwszego wejrzenia i chce byś została moją żoną.
-A Laura -spytała Scarlett bez tchu.
-To już zamknięta sprawa -odparł Adam z typowym dla siebie zdecydowaniem .Zgadasz się ?
-Tak -wykrzyknęła radośnie dziewczyna.
Pocałował ją długo i mocno.

Camila

Fajne i taka romantyczna końcówka Very Happy

Gość

Co prawda, ja już kilka razy pisałam podobne opisy - ale mam nadzieję, że ten jeszcze nie będzie zbyt nudny. Mimo braku tańczącego gryfa. Smile

Od początku była przekonana, że lekcje tańca mogą być kiepskim pomysłem. Delikatnie mówiąc. Prawdę mówiąc, były mordęga i kompletnym niewypałem.

Wróciła właśnie do domu po ostatniej lekcji i pogrążyła się w niewesołych myślach.

Westchnęła ciężką masując sobie obolałą goleń – już kilka razy uderzyła się o ten stolik stojący niebezpiecznie blisko parkietu. No… w zasadzie wszystko, co stało obok parkietu było niebezpiecznie blisko. Chyba trzeba przyznać przed samym sobą, że ma się te dwie lewe nogi i zająć się innym sportem.

Ale taniec jest… No zawsze się to kojarzyło z takim poetycznym frunięciem, niczym motyl na tle kobaltowego nieba, otoczony srebrną obwódką promieni księżyca…. Czy jakoś tak.

Jak na razie, było to jedynie pustym powtarzaniem wciąż tych samych ruchów, na starej sali gimnastycznej, wciąż wionącej zapachem gumowych podeszw i skórzanych piłek. Zderzenie poezji z bardzo bolesną prawdą – pomyślała, bezwiednie wciąż masując sobie łydkę.

Może jedna, kwestia jest w nastawieniu? Może, może trzeba mieć tylko odpowiednie nastawienie i oprawę? I partnera – podpowiedział cicho złośliwy głosik.

Bzdura. Prychnęła cicho. Trzeba opanować doskonale podstawowe kroki. Dalej będzie łatwiej.

W jednej chwili, odsunęła ze środka pokoju wszelkie rzeczy, które by mogły przeszkadzać. Trzeba trochę poćwiczyć.
Lewa noga do przodu, posuwistym ruchem przysunąć prawą, teraz w bok… Znowu uderzyła się w goleń. Westchnęła ciężko i odsunęła zapomniane krzesło najdalej jak tylko mogła.

Stanęła na środku pokoju. Plecy wyprostować, pierś do przodu. Zamknąć oczy, kilka głębokich wdechów. Teraz niech jednak działa wyobraźnia.
Wyobraźmy sobie…
Jest noc, ciemna, pachnąca latem, maciejką, rozgrzaną żywicą. Bezcielesne, postrzępione chmury suną po niebie. Świeci księżyc, pierwsze gwiazdki mrugają przyjaźnie. Wszystko otoczone jest srebrzystą obwódka, wyraźnym konturem sprawiającym, że świat jest bardziej tajemniczy i niezwykły. Stoję na dziedzińcu, za mną jest drewniany, okazały dom. Delikatny wiatr rozwiewa rozpuszczone długie włosy, niebieską, zwiewną sukienkę. Wyglądam tak, jak powinnam – jak eteryczna nimfa. Stoję, mam zamknięte oczy.
I wtedy, moją talię obejmuje silna ręka. Mój partner zbliża się i delikatnie poprawia moje włosy, kosmyk zakłada za moje ucho. Bierze mnie za rękę.

Nie muszę się przejmować kolejnością kroków, tańczymy do naszej własnej melodii. Czuję, jak mój policzek jest muskany przez końce wrzosowej cienkiej chustki, jaką nosi na szyi.
Rozbrzmiewają cykady, trzymam dłoń na jego ramieniu. Koszula jaką nosi jest nieco szorstka.
Krok po kroku, zaczynamy tańczyć. Zataczamy kolejne koła, nie musze się przejmować kolejnością kroków…Płynę, jak mój wymyślony motyl. I czuję, że mój towarzysz pochyla głowę, zbliża się ustami do mojego ucha…

***

Z wielkim żalem patrzyła na krzesło, winowajcę dzisiejszego dnia. Kostka bolała, cały romantyczny nastrój prysł.

ADA

Zorino:
Piękne i ta romantyczna końcówka. Też bym tak chciałam Rolling Eyes

tańczący Adam każdą zdobędzie Laughing

ADA

Senszen:
"Jest noc, ciemna, pachnąca latem, maciejką, rozgrzaną żywicą. Bezcielesne, postrzępione chmury suną po niebie. Świeci księżyc, pierwsze gwiazdki mrugają przyjaźnie. Wszystko otoczone jest srebrzystą obwódka, wyraźnym konturem sprawiającym, że świat jest bardziej tajemniczy i niezwykły. Stoję na dziedzińcu, za mną jest drewniany, okazały dom. Delikatny wiatr rozwiewa rozpuszczone długie włosy, niebieską, zwiewną sukienkę. Wyglądam tak, jak powinnam – jak eteryczna nimfa. Stoję, mam zamknięte oczy.
I wtedy, moją talię obejmuje silna ręka. Mój partner zbliża się i delikatnie poprawia moje włosy, kosmyk zakłada za moje ucho. Bierze mnie za rękę."

ten opis jest cudny Very Happy

chciałaby tak stać na tym dziedzińcu i czekać, kiedy jego "silna ręka" obejmie moją talię. Pomarzyć dobra rzecz Laughing

A nawiasem mówiąc uwielbiam zapach maciejki Very Happy

Braku gryfa nie zauważyłam Laughing

Twoje opisy są ciekawe i inspirujące. Proszę o jeszcze Very Happy

Camila

Bardzo ładne te opisy

Aga

"Czuję, jak mój policzek jest muskany przez końce wrzosowej cienkiej chustki, jaką nosi na szyi. "

No Senszen i wszystko jasne Surprised

Już wiemy z kim się tańczyło przy srebrnym księżycu Very Happy

i te silne ramiona...ach Exclamation

Zorino spodziewałam się jednakowoż, że Will wykopsa Laurę i wróci do Scarlett, a jednak nie... Shocked

Koniec fragmentu wymarzony, "miłość od pierwszego wejrzenia..."

Mada

Zorino!

I Will, i Adam? Ale masz powodzenie. Tylko pozazdrościć.
Opowiadanie bardzo ładne. Przyjemnie się czyta.

Senszen! Twój nieuleczalny romantyzm jest mi wyjątkowo bliski. Wink

Taniec z Candym - taki ... magicznie eteryczny.

Ewelina

Piękne te tańce ... i takie romantyczne. A ja dzisiaj wysiałam do skrzynki na balkonie maciejkę Very Happy

Teraz będzie mi się kojarzyć ... i bardzo dobrze ...