www.bonanza.pl

Gość

Każda ma własny kolor czy to zależy od stopnia ważności sprawy/
Very Happy

Aga

Nie mam

jak widzisz wiele mieszam, mylę fakty, pamięć słaba i mało pojemna, popełniłam wszystkie możliwe błędy Rolling Eyes

w przeciwieństwie do Was Surprised

Gość

Może prezent na urodziny? Tablica korkowa, wymiary 3 metry na 5 metrów... Ważniejsze sprawy się zmieszczą Very Happy

Ewelina

Aga, Ty się lepiej przyznaj do tej tablicy ... w fanfiku się wyda, że masz i przypinasz rozmaite informacje ... która zalega z fanfikami ... itd

Aga

Ewelina nie przyznaję się Rolling Eyes

Senszen niezła myśl... Rolling Eyes

trzeba tylko znaleźć dawców prezentu Very Happy

...a ważne rzeczy zapisuję na lodówce lub przypinam magnesem ....bez ważności koloru, raczej wykrzykniki pełnią tę rolę.

Ewelina

Skoro mówisz, że nie masz, to znaczy, że nie masz ... ale w 100% przekonana nie jestem ... może nie zauważyłaś? Rolling Eyes

Ja na lodówce przypinam magnesem listę zakupów, a inne ważne rzeczy zapisuję w kalendarzu. Bo też pozapominałabym Sad

Mada

Aga, zaczynam się obawiać, że ranna Margaret wykrwawi się na tej ulicy, zanim zdecydujesz się tu coś wkleić. Rolling Eyes

Aga

Nie wykrwawi się ...po prostu ostatni fragment jest zbyt....ckliwy, oczywisty i zmierza do szczęśliwego końca bez żadnych niespodzianek....intensywnie myślę o jakimś tarmoszeniu, ot takim malutkim jakimś... myślę i myślę.... Rolling Eyes

Aga

...a tak na rozluźnienie Rolling Eyes

przed dramatami Waszymi...
* * * *

Megan osunęła się na ziemię i krzywiąc się pod wpływem rwącego bólu w ramieniu chwyciła się za nie zdrową dłonią intuicyjnie tamując krew. Sparaliżowana dodatkowo hukiem wystrzałów zamknęła na chwilę oczy walcząc ze strachem, mdłościami i zawrotami głowy. Kiedy spojrzała w stronę biura szeryfa, zobaczyła Adama- biegł pochylony w jej kierunku oddając strzały w kierunku dachu a za nim szeryf i Ben osłaniając go w miarę możliwości. Ludzie rozpierzchli się w poszukiwaniu kryjówek. Adam dopadł Megan. Nie było czasu na sentymenty. Bezceremonialnie postawił ją na nogi i oplótłszy w pasie ramieniem nie przerywając strzelania z rewolweru, niemal wlokąc schował się za pobliski wóz. Dziewczynie nie trzeba było mówić żeby usiadła. Gdy tylko klapnęła na ziemi, oparła się plecami o koło wozu z trudem łapiąc oddech. Adam schował rewolwer do kabury i przyklęknął tuż przy Megan łapiąc ją za dłoń.

-Pokaż! –powiedział stanowczym i twardym głosem, w którym tylko wytrawne ucho mogło wyczuć leciutką nutę niepokoju..
-Boli. –syknęła dziewczyna wyrywając dłoń i zasłaniając ranę.

„Do diabła” –coś dławiło ją w gardle. Na chwilę złość uśpiła ból. Ten mężczyzna doprowadzał ją do szału swoją powściągliwością w okazywaniu wszelkich emocji, a jednoczeń pasjonował. Z jednej strony irytował ją swoją szorstkością, obcesowością, a jednocześnie pociągał emanującym spokojem i opanowaniem. W jego powściągliwych ruchach można było dojrzeć spokój i rozwagę. Stanowił pociągającą mieszankę tajemniczej wyniosłości, niebanalnej dystynkcji i niemal beznamiętnej samokontroli. Gotowała się w środku na myśl ostatnich wydarzeń, z których głównie podważał jej zeznania i wciskał kolaborację z Billem Endersem, a jednocześnie dobijała myśl jaką odczuwa słabość w jego towarzystwie. Zmarszczyła brwi z zaciętym wyrazem twarzy.

-Do diabła uparta dziewczyno pokaż to!. –Adam spojrzał w twarz dziewczyny, z których stoczyło się kilka łez.

„Cholera” - zaklął w myślach i westchnął zniecierpliwiony zły na siebie za swoją niedelikatność. Sytuacja nie sprzyjała na uprzejmą wymianę grzeczności, ale subtelnością się nie popisał. Ta dziewczyna doprowadzała go do szewskiej pasji swoim uporem i pewnością siebie. Potrafiła walczyć o swoje zdanie, a do tego jej oczy przyciągały jak dwa szmaragdy w których chciało się zatonąć. Miała wrodzony wdzięk, grację w ruchach i bezwiednie zwracała na siebie uwagę mężczyzn. Naturalnym powabem przyciągała spojrzenia nie zdając sobie z tego sprawy. A do tego miała charakter. Potrafiła walczyć o swoje zdanie, mimo iż Adam zaciekle próbował podbić jej pewność siebie. Kciukiem przejechał delikatnie po policzku dziewczyny spoglądając z wahaniem w zielone mokre od łez oczy Megan, uśmiechając się ledwie. „Gdybyś wiedziała Megan co te twoje cholerne oczy ze mną robią…” - Jego bursztynowe oczy o kształcie migdałów Very Happy

nabrały jaśniejszej barwy, a rysy twarzy złagodniały.

-Megan, pokaż. –szepnął łagodnie i zabrał powoli dłoń, przyglądając się rozerwanemu zakrwawionemu materiałowi przez, który widać było ranę.

Niestety kula utkwiła, w ramieniu. Adam zerknął na Margarett i skrzywił się, wiedząc, że bez operacji się nie obędzie. Strzały ucichły. Adam obrócił głowę słysząc kroki. Kątem oka dostrzegł ojca i szeryfa.

-W porządku? –Ben oparł dłoń na ramieniu syna.
-Ja tak, ale Megan…musimy ją stąd zabrać. Co z napastnikiem? –Adam pomógł wstać rannej dziewczynie i wziął ją na ręce widząc jej osłabienie.
-Niestety nie żyje, drugi też. Nie dowiemy się kto i dlaczego….
-To akurat wiem. –Adam dotarł właśnie do gabinetu doktora Martina.
-Synu nie wyciągaj pochopnych wniosków. Bez dowodów…–Ben otworzył drzwi i przepuścił Adama.
-Mało ci dowodów Pa? –warknął Adam przerywając ojcu.
-Tu ją połóżcie. –doktor naprędce robił miejsce na kozetce i zabrał się do oględzin. –Mary szykuj wszystko do wyciągnięcia kuli! –krzyknął w kierunku drzwi.
-Oni do każdego mogli strzelać, nie wiemy do kogo mierzyli.
-Adam muszę ci coś powiedzieć. –Megan plątał się język. Czuła, że odpływa i za chwilę zemdleje. Próbowała sobie przypomnieć o swoich podejrzeniach, ale nie mogła się skupić.
-Później Megan. –Adam pogłaskał ją po czole patrząc na jej blednącą twarz.
-Ale to ważne…miałeś rację…Enders jest chyba winny…
-Wiem Megan, wiem. –Adam uśmiechnął się ciepło.
-Wiesz…-nieco zbita z tropu spojrzała na mężczyznę. –„No tak…przecież od początku się uparł…od początku jej nie wierzył….
-Megan później ….-to były ostatnie słowa jakie słyszała. Chciała żeby wiedział, że ma rację ale on przecież wiedział to od początku….Słowa sprawiły, że poczuła się dziwnie… poczuła utratę czegoś ważnego…chciała usłyszeć…że jej wierzy? Ogarnął ją smutek, ... coś mogło być ….co już nie bardzo wiedziała….odpłynęła.

*****

Camila

Biedna ta Megan.

Gość

Fragment obfitujący w przemyślenia Smile

Co dalej? I kiedy będzie ciąg dalszy?

Ewelina

Megan osunęła się zemdlona w odpowiednie ramiona Very Happy

i ... nie wyjaśniła, co ją przekonało ... przydałoby się czytelnikom wyjaśnienie, mam nadzieję, że niedługo nastąpi ... Biedna dziewczyna, będzie miała bliznę po postrzale Sad

Adaś jak zwykle pewny swoich racji i ... siebie Rolling Eyes

Mada

Aga

Mada.... może leciutki sarkazm Rolling Eyes

....w zapachu rozwiązanie... Rolling Eyes

ale na pewno nie chodzi o Brutala Eweliny Rolling Eyes

Mada