www.bonanza.pl

[zorina13]

Peggy jest przeurocza.
Rzadko się zdarza by dzieci grały tak naturalnie ,bez sztuczności i zmanierowania.

[Rika]

Ta dziewczynka nazywała się Katherine Marie Sweet czyli Katie Sweet i wystąpiła w czterech odcinkach Bonanzy:
The Waiting Game,
The Cheating Game,
The Pressure Game,
Triangle.

W pierwszym z tych odcinków rozpoczynała się jej znajomość z Adamem. Początki były trudne bo zajmował miejsce jej nieżyjącego ojca. Peggy została wplątana w problemy matki, która nie umiejąc jej powiedzieć o śmierci taty wymyśliła grę w liczenie i czekanie na jego powrót.
Adam próbował przekonać Laurę, że powinna wszystko córce wyjaśnić. Że dziecko nigdy nie jest za małe aby poznać taką prawdę. On w końcu też był taki mały gdy tracił matkę Hossa a potem Joe. Laura poprosiła Adama aby to on powiedział Peggy, że jej tata już nie wróci. Świetnie sobie poradził a mała Peggy okazała się doroślejsza niż jej matka. Wiedziała o wszystkim ale bała się tej prawdy. Bała się tym bardziej, że jedyna osoba którą kochała, nie chciała jej tej prawdy powiedzieć.

[link widoczny dla zalogowanych]
Zajmę się nim ale nie ze względu na ciebie. Nadal cię nie lubię.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Bardzo lubię tę parę. Szkoda, że to nie poszło w tym kierunku.

[zorina13]

Czytałam że uważała że był najprzystojniejszym mężczyzną jakiego kiedykolwiek poznała i że czuła że naprawdę ją lubi.
I to widać -jest ta "chemia 'między nimi.

[Rika]

Fragment wywiadu dorosłej już Katie Sweet o Pernellu:

Katie - But I'll tell you: the guy who was just the *best* was Pernell Roberts. And I think there was something - it might have been on your website - that "there was no chemistry between Pernell and Kathie Browne but, boy, the chemistry was with Katie Sweet and Pernell Roberts." He was a family guy, he had kids of his own - - and he *liked* me! We would play Frisbee with the film cans. You know, when they used to use the real film, there were kind of big metal...
Sure, 35 millimeter --
Katie - flat cans. Yeah, and they would take them apart, and, you know, toss them like Frisbees. He'd play ball with me, we'd toss the baseball and stuff. And he was just sooo cool. The thing about being a child -- there was no -- nobody was going to make any points with anybody "buddying-up" to me. I was a kid. I didn't know anybody, I didn't have any "pull" with anybody important, really. And there were a handful of people, through my career, who were just way cool and just *spent time* with me, in spite of that.

[ania2784]

Peggy jest przeurocza. Ciekawa jestem jak dalej potoczyły się lej losy po tym jak wyjechała z Laurą i Willem gdzieś daleko. Dobrych perspektów raczej nie widać: podberający innym zabawki ojczym (zresztą odniosłam wrażenie, że ona nie przepadała za Willem), niedojrzała matka i na dokładkę ciocia intrygantka...
Swoją drogą Katie była świetną małą aktorką, dlaczego później nie mogła pojawić się w Bonanzie w innej roli. Cała masa aktorów tak robiła, grali jedną postać, a za kilka odcinków wracali jako ktoś zupełnie inny.

[ania2784]

Peggy i Adam- mi się ta relacja naprawdę podoba.

[Ewelina]

Roberts na pewno jeszcze nie wszedł w okres zdziecinnienia, ale widać z ekranu, że tych dwoje świetnie sie bawi.
A swoją drogą , jak wypatrzyłam na WIKI, żona nr 4 Pernella była młodsza o parę lat od Peggy. Jakie to życie zawiłe...

[ania2784]

Ogólnie jakoś tak pasował do dzieci. Jego sceny z dziećmi wyglądały bardzo naturalnie, prawdziwe, bez względu na to, co robił: czy rozmawiał o śmierci czy wiązał kapelusik.Chyba szybko nawiązywał z dziećmi dobry kontakt.

[Ewelina]

Tak, był jeszcze odcinek The Jack knife, tam też grał z małym chłopcem i swietbie razem wypadli i ten odcinek w którym bracia opiekują się z bliźniakami. Fajnie wyglądał, kiedy ubierał lalkę dla dziewczynki i ktoś zapytal go - nowe hobby, panie Cartright? Chyba naprawdę lubił dzieci.

[ania2784]

I dzieci lubiły jego. Jak się kogoś nie lubi to raczej ciężko przebywać w towarzystwie tej osoby i raczej ta niechęć jest widoczna. WYchodzi na to, ze Robertsa nie lubiła tylko produkjca...

[Ewelina]

No własnie, wszyscy prawie dobrze go wspominają, dzieci bardzo dobrze, tylko producent niezbyt, Dopiero po latach jakies tam słówko dobre pisnął, może przez przeoczenie...

[ania2784]

Bardzo lubię ten duet. Chciałabym, żeby mnie ktoś tak uważnie słuchał, jak Adam słucha Peggy.

[Ewelina]

Smutne bylo to, że nie widziałam z żadnym z odcinków Laury tak słuchającej córki...

[ania2784]

Bo Laura chciała, żeby wszyscy słuchali jej. Nie miała więc czasu na ciekawe rozmowy z Peggy. Jedyna rozmowa między nimi, jaką kojarzę, to zdaje się ta z drugiego odcinka bonanzowej opery mydlanej. Ta, kiedy Peggy wdrapuje się na oparcie fotela, w którym siedzi Laura i mówi jej kilka mądrych słów. Odpowiedzi Laury są na zasadzie tak, acha, dorośli tak mają... Więc to chyba też nie do końca roznowa.

[Ewelina]

To bylo raczej pocieszanie Laury przez córke, rozmów to ona z nią nie przeprowadzala, troche gadala z cioteczka Lil, ale niewiele mądrego wypływalo z tych rozmów... Cioteczka pytala ją, czy kocha Adama, ona oczywiscie nie wiedziala, ale dzielnie odparła, że uloży się wszystko po slubie i ciocia dopingowala ich do tego związku, choc widziała i wiedziala, że coś nie tak...