www.bonanza.pl

[zorina13]

Pernell Elvin Roberts (ur. 18 maja 1928 w Waycross, stan Georgia, zm. 24 stycznia 2010 w Malibu, stan Kalifornia[1]) - amerykański aktor telewizyjny i filmowy.
Aktor znany w Polsce dzięki roli w serialu Bonanza. W latach 1959-65 Roberts odtwarzał w nim postać Adama Cartwrighta, jednego z trzech synów Bena Cartwrighta. Zrezygnował z udziału w serialu w 1965. Ponadto wystąpił w kilkunastu filmach i licznych serialach telewizyjnych.
Roberts był ostatnim żyjącym aktorem z podstawowej obsady Bonanzy. Zmarł na raka trzustki w swoim domu w Malibu.

[Rika]

Wreszcie wysłuchałam wszystkich utworów z płyty Pernella "Come All Ye Fair and Tender Ladies" , tzn:

1. The Bold Soldier
2. Mary Ann
3. They Call the Wind Maria
4. Sylvie
5. Lily of the West
6. The Water is Wide
7. Rake and Ramblin' Boy
8. A Quiet Girl
9. Shady Grove
10. Alberta
11. Empty Pocket Blues
12. Come All Ye Fair and Tender Ladies

Lubię jego głos. Taki męski, silny baryton. Z tych utworów najbardziej lubię Alberta i They Call the Wind Maria. Ale on tym swoim głosem mógłby śpiewać cokolwiek i też by mi się podobało.
Chciałabym posłuchać też utworów, w których byłoby słychać siłę tego głosu ale chyba nic takiego się nie zachowało (albo źle szukam?).

[zorina13]

Tak ,miał piękny głos.
Swoją drogą jak to jest że aktor a właściwie postać którą otwarzał w serialu sprzed 50 lat stała się tak kultowa na YT ?
Uwielbiam oglądać i robić filmiki o Adasiu.
Co do Pernella widziałam go jeszcze w drugoplanowanej roli byłego przestępcy ,Sama Boona w westernie Samotny jeździec.
To zdaje się było przed Bonanzą -jego bohater był niejednoznaczną postacią o ironicznym uśmiechu ,który ślinił się na widok młodej wdowy i w końcówce powiedział że się nią zaopiekuje (oczywiście była ona zjawiskową piękną blondynką ).
A jego kumpla grał James Coburn ,który póżniej zagrał też jego przyjaciela Rossa w Bonanzie w odcinku Wrota szaleństwa.

[Rika]

Jak wiadomo Pernell był łysy. Już drugiego dnia kręcenia serialu przyszedł do Davida Dortorta i powiedział, że nie chce nosić peruki (nosił takie coś na czubku głowy, po polsku to się chyba nazywa tupecik). Dortort w ogóle nie wiedział, że Pernell jest łysy gdy go angażował i podpisywał z nim umowę, więc teraz stwierdził, że Pernell ma nosić perukę dopóki gra w serialu. Przez całe sześć lat wspólnej pracy Pernell ciągle pytał Dortorta dlaczego musi to nosić. Dortort uważał, że bez peruki wygląda 15 lat starzej i zakazywał mu ją zdejmować.

I całe szczęście, że David Dortort był tak uparty bo łysy Adam to już zupełnie nie byłoby to samo. Dzięki David.

[zorina13]

Oprócz Landona oni wszyscy nosili perurki.
Dziwne ,wie się o tym ale i tak ogladając serial się o tym zapomina -na tym chyba polega magia kina -że wierzymy w iluzję ,coś co nie istnieje.
Łysy ,nie łysy ale miał w sobie pewną klasę ,której teraz większości gwiazd brakuje.

[Rika]

Mnie to zupełnie nie przeszkadza bo lubię postać, którą gra a nie samego aktora. Mogę powiedzieć, że znam Adama ale prawie nie znam Pernella. Nie wiem jak się zachowywał, jak mówił i co mówił gdy nie był Adamem. Dopiero zaczęłam wygrzebywać wywiady i artykuły a i to zdania na jego temat są różne w zalezności od tego, kto pisze i kiedy. Sam Pernell mówił, że pisano o nim rzeczy, których nigdy nie powiedział. Jedno jest pewne, miał bardzo konfliktowy charakter i producenci musieli mieć z nim ciekawe życie. Ale to właśnie on z tej czwórki aktorów najbardziej fascynuje. Wielu widzów, tak jak ja, uważa, że Bonanza kończy się wraz z odejściem z niej Pernella.

[zorina13]

Podobnie jak ty bardziej jestem zauroczona Adamem ,postacią fikcyjną niż aktorem.
Chociaż nie wiem czy to dobre określenie -można się zakochać w kimś kto nie istnieje ?


Co do samego Pernella -to jednak chyba rozumiem cześciowo jego frustrację.
Zgodził się zagrać w serialu bo pewnie myślał że to będzie inaczej wyglądać.
To jest tak że w takiej produkcji niewiele zależy od ciebie -trzeba grać tak jak jest napisane w scenariuszu.
Gdy przeczytałam o śmierci Pernella to auntetycznie było mi przykro -bo jego śmierć -to jednak było definitywne zakończenie pewnej epoki która już nie wróci.

[Rika]

Dla mnie właśnie zauroczenie postacią jest bardziej naturalne niż zauroczenie aktorem. Na tym polega fascynacja książkami i filmami, że ludziom podobają się bohaterowie.
Scenariusze do Bonanzy były tworzone na bieżąco więc on faktycznie nie wiedział w jakim kierunku to pójdzie. A kontrakt podpisał na sześć lat. W pierwszych planach Bonanza miała być bardziej Westernem niż sagą rodzinną. W początkowych odcinkach jego postać była silna, często konflikty rozwiązywał za pomocą pięści. I to podobno bardziej mu odpowiadało niż bycie grzecznym synkiem tatusia. Czytałam na przykład ostatnio, że buntował się, że nie powinien tak często mówić "Pa" do swojego ojca, nie częściej niż dwa razy w odcinku. A wiadomo jak to wyglądało. Oglądałam jeden filmik na YT gdzie autorka policzyła ile razy zwrócił się tak do Bena w ciągu 3 minut, i wyszło chyba 12

[zorina13]

Podobno to Pernell wymyslil że Adam będzie nosił ubrania w kolorze czarnym -zarezerwowane w westernach tylko dla bandytów.
To nadało tej postaci pewną tajemniczośc.

[Rika]

Dobrze wymyślił. Najbardziej lubię go w czarnej koszuli. Chociaż muszę przyznać, że w białej koszuli z tą kokardą pod szyją jest rozbrajający. On pewnie nie lubił tego stroju ale mnie się podoba, chyba na zasadzie efektu komicznego.
Był też zaangażowany w obronę praw mniejszości narodowych w Ameryce. Po tym, jak dowiedział się, że jednak jego postać (Adam) nie zostanie ożeniony z Laurą, napisał list do producentów, że Adam powinien się ożenić z Indianką graną przez ciemnoskórą aktorkę. Wynikłby z tego przynajmniej jakiś pożytek społeczny. Poprawiłoby to wizerunek Indian.

[zorina13]

Pamięci mojego przyjaciela, Pernell Roberts 1928-2010)
Jedna z moich najstarszych przyjaciół zmarł. Jestem heartsick, ale wie, że w końcu zwolniony z bólu i cierpienia. Zdiagnozowano u niego raka trzustki prawie 3 lata temu i walczyli z każdym włóknem swojego bytu. Teraz on jest w pokoju. . . i jego bliscy pozostawione są żałobę i ból.

Po raz pierwszy spotkałem Pernell Roberts w 1966 roku. W 1969 roku mieliśmy nawiązał przyjaźń i, po tym jak przeprowadził się do Kalifornii w 1973 roku, skończyło się praktycznie sąsiadami (1 mile od siebie ... co jest w istocie obok w żargonie Kalifornii). Jego żona i ja zostali bliskimi przyjaciółmi i sojusznikami. A kiedy miałem problemy lub chętna, to było dla nich poszedłem na pocieszenie. Wiele kwestia była dyskutowana przez chińskiego jedzenia i Pizza (nie jednocześnie). Nauczył mnie doceniać ser bleu i anchois. On również nauczył mnie kochać siebie i szukać właściwych ścieżek dla mnie, niezależnie od tego, co inni mogą pomyśleć. Pamiętam, więcej niż raz, odwiedzając księgarni z nim podczas gdy on wybrane teksty, które mają szczególne zastosowanie do mnie i moje życie.

Kiedy spotkałem się Butch i wiedziałem, że będzie poważnie faceta, wziąłem go na spotkanie Pernell (w celu uzyskania zgody?). W rzeczywistości, jak już dokonał wielu zmian i dostosowań w całym życiu, rozmawiałem je ze Pernell. Był mentorem jak i przyjacielem. Zainteresowanie Pernell jest w moim ojca przeszłości i zaangażowania taty w dziedzinie matematyki w Instytucie Princeton ds. Studiów Zaawansowanych dał mi większe uznanie dla moich własnych korzeni.

Nasze ostatnie wizyt miała miejsce w 2008 roku, po jego operacji. Śpiewaliśmy, opowiadali, że podzielił się swoją genealogią z nim (pokazując mu rekord spisu, który miał swoją nazwę na nim - coś nie każdy dostaje zobaczyć w jego życiu) i płakaliśmy razem. Kilka miesięcy później wróciłem z przyjacielem, który nalegał na zrobieniu zdjęcia mnie z nim - Myślę, że wszyscy wiedzieli, że to będzie ostatni (mam wielu zdjęć wykonanych z 2 nas razem, ale to jedno będę kochać jak to zostało zrobione na naszej ostatniej wizyty w-osobowej).



Pomyślałam że ten tekst powinien się znaleść na naszym forum.

[Rika]

Wspaniałe! To właśnie pasuje do mojego obrazu Pernella. I ten ciepły uśmiech mimo choroby i cierpienia.

Ale powiedzcie, bo już pewnie dłużej niż ja buszujecie w sieci czytając o Pernellu, czy to moje złudzenie, czy on naprawdę budził takie ciepłe emocje? Wszędzie, gdzie zaglądam jest bardzo miło wspominany, powiedziałabym ceniony i wielbiony. Nawet artykuły z czasów, kiedy odchodził z Bonanzy i był sfrustrowany i rozdrażniony, jakoś go z tego tłumaczą. Tak jakby wybaczało mu się wszystko.

[zorina13]

Może tak jest że fani zawsze trochę idealizują swoich idoli ?
Ja czytałam opinie że był odbierany jako zarozumiały ,nie tyle on jako on ale że Adam jako postać 'zarozumiały pan Cartwright '.
Niejasne są też okoliczności rozpadu trzech jego małżeństw -niektórzy pisali że zdradzał swoje żony ale skąd mają taką wiedze /przypuszczenie nie wiem -zwłaszcza że był osobą która chroniła swą prywatność.

[Rika]

Mnie ten dystans i lekkie wyalienowanie Adama właśnie się podoba.
Ale to chyba tak właśnie jest, że albo piszą o Pernellu fani, i wtedy go idealizują, albo nic nie piszą, bo nie był na tyle znaną postacią, żeby opłacało się grzebać mu w życiorysie.
Jego żony też mnie nurtowały, ale chyba natknęłam się na te same komentarze o zdradach, co ty. Więc chyba tę prywatność mu odpuszczę. Tym bardziej, że bardziej interesuje mnie postać niż aktor.

Cytaty z wypowiedzi Pernella Robertsa o Bonanzie (część już tu wcześniej wspomniana):

Przez sześć sezonów grałem najstarszego syna w tym serialu. Sześć sezonów czułem się jak kompletny idiota - ja, jak nastolatek, mówiący: "Tak, Pa", "Nie, Pa" na zawołanie. To było wręcz obrzydliwe - taki dialog dla dorosłego człowieka. Poczułem, że nie jestem traktowany poważnie jako aktor, to jest jak śmierć dla własnego talentu ... Jako Adam Cartwright, byłem w stanie wykorzystać tylko około jednej dziesiątej moich możliwości. - PR, pytany dlaczego opuścił "Bonanzę"

Czy to nie jest po prostu głupie dla trzech dorosłych mężczyzn, aby prosić ojca o pozwolenie na wszystko, co robią? Nie rozwinąłem się w ogóle, odkąd seria rozpoczęła się cztery lata temu. Mam bezsilną rolę. Wszędzie, gdzie się ruszę, tam jest wizerunek ojca. - W 1963 roku

Nigdy nie byłem zadowolony z mojej pracy.
Powiedzieli mi, że cztery postaci [Lorne Greene, ja i Dan Blocker i Michael Landon jako bracia] będą dokładnie zdefiniowane i scenariusze starannie przygotowane. Nic z tego nigdy nie było. - (W 1964 r. )

Nigdy nie byłem zorientowany na karierę. Czy ja kiedykolwiek chciałem być gwiazdą? Co to jest gwiazda? Czy to coś na niebie? To jedyna definicja, która przychodzi mi do głowy. - W roku 1979

Zapytany, czy żałował odejścia z "Bonanzy": Na Boga, nie! Żałowałem tylko, że nie byłem w stanie rozwiązać mojej umowy i odejść wcześniej. Więc ktoś inny zarobił miliony. Ile jedna osoba potrzebuje do życia? Nigdy nie potrzebowałem ani nie chciałem tak dużo.

Mój kontrakt się skończył i odszedłem. To nie cieszyło, stało się nudne i przewidywalne, musiałem uciec. Ale nigdy nie powiedziałem tych rzeczy, które ludzie mówili, że powiedziałem.

[zorina13]

A z takich ciekawostek -Roberts grał Retta Butlera w teatrze w musicalowej wersji Przeminęło z wiatrem.