www.bonanza.pl

[Domi]

Syn nie był podobny, ale w tym wieku przynajmniej jeszcze ładny... On bardzo przypominał swoją matkę a ona niestety nie grzeszyła urodą... z tym, że, kiedy ten chłopiec się urodził Mike był taki szczęśliwy, że dosłownie przesadzał... ale ja mu się w pewnym sensie nie dziwię... pierwszy syn...

A na tym drugim zdjęciu, są przecież malutkie dzieci Musiał być naprawdę miłym człowiekiem, jeśli chodził do takich maluszków... Z tym, że one napewno też znały Bonanzę... wnioskując po plakaciku... znam to zdjęcie

[Ewelina]

Nie wiem, czy Mike mial tyle czasu, żeby zajmować się intensywnie rodziną. Raz na jakiś czas wyskakiwali do kina, lub baru, byli wtedy często fotografowani, więc nie wiem, czy to nie część PRu Michaela ... i ... rzucał się w wir pracy ... Jego właściwie cały czas w domu nie było. Sceny serialu kręcono w plenerach i w studio. Rzadko go widywali.

[Domi]

To... przynajmniej się chłopak nie nudził, ale... tak to się wykończyć można w krótkim czasie... A ja z kolei nie chciałabym nie móc wyjść z domu przez jakichś fotografów... Koszmar!

Przypomniał mi się żart, który kiedyś wykręcił w barze jakiemuś staruszkowi...

[zorina13]

Taka już jest cena sławy.
A ci co najbardziej narzekają na popularność ,zwykle żyć bez niej nie mogą i byli by nieszcześliwi ,gdyby o nich nie pisano.

[Domi]

Ja myślę, że on chciał raczej być lubiany Ten człowiek to taki żywioł, wiecznie pełny energii i radości życia, cokolwiek by się nie działo To dobre cechy akurat... Swoje wady też miał, ale ma je każdy człowiek... ja sama nie potrzebuję w żadnej sferze życia perfekcji... dlatego mnie nic nie dotknie na jego temat, chyba, że jakaś fizyczna krzywda
Wyglądał, jak wyglądał, ale mimo to miał wiele kompleksów i myślę, że to dlatego te wszystkie zabiegi, by utrzymać popularność... bez niej czułby się słaby... mam podobny charakter, więc to rozumiem...

[zorina13]

Z tego filmu co syn o nim nakręcił zrozumiałam ,że nie miał dobrego dzieciństwa i rodzice nie do końca go akceptowali.
Staram się nigdy nikogo nie oceniać ,nie krytykować ,nie moja broszka ,co kto robi jego rzecz.
To była taka ogólna refleksja ,nie w sensie Mikę ,tylko obserwacji na temat celebrytów.

[Domi]

Wiem, ale kiedy myślę o kimkolwiek, to od razu o nim... nigdy mnie aktorzy nie interesowali i ja chcę o tym tak rozmawiać...

A z rodzicami problem był... Po pierwsze wyznawali różne religie, co już na starcie było problemem, ale uzgodnili, że córka wyznawać będzie religię matki a syn - ojca. To poskutkowało tym, że Mike i jego siostra do końca życia wierzyli w co innego... Trochę dziwne według mnie, ale chyba najrozsądniejsze... Po drugie - rodzice przez cały czas byli ze sobą skłóceni, jedno nie akceptowało decyzji drugiego, bywało, że nawet wogóle nie gadali ze sobą... wtedy kazali dziecku przekazywać temu drugiemu proste komunikaty typu: "Obiad jest gotowy", "wrócę o 18", itp... była to w pewnym sensie taka separacja... Po trzecie: jego matka cierpiała cały czas na depresje i wielokrotnie próbowała popełnić samobójstwo, zachowywała się też irracjonalnie... nie wiem, nie leczyli jej...? Po tym, kiedy usiłowała się zabić na jego oczach, biedny Mike zapadł na nerwicę, przez którą był upokarzany, właśnie przez mamusię, jakby nie rozumiała, że to jej wina... Dodatkowo w szkole dokuczano mu bardzo, jemu i jego siostrze... za pochodzenie... to było w czasie wojny, ale dla mnie, nawet wojna nie tłumaczy takich rzeczy...

Ja się teraz nie wyżywam... tylko chcę, żeby to wszystko wreszcie i ze mnie uszło... Tego było więcej, ale myślę, że tyle jest dość...

[zorina13]

Rodzice często manipulują dziećmi ,w swoich potyczkach.
Nieładne to ale nieraz się wciąga je w taką wojnę ,są kartą przetargową.
Takiego swojego rodzaju szantaż emocjonalny.

[Domi]

Właśnie tak myślę, że to podłe... jedni rodzice wręcz winią i krzywdzą dzieci za to, że im się nie układa, inni wykorzystują je, tak, jak mówisz w swojej "grze", jeszcze inni walcząc zapominają o dzieciach i nieświadomie robią im coś złego... rzadko któreś z rodziców zwraca uwagę i chroni malucha przed konsekwencjami ich problemów i myślę, że częściej będzie to matka... z tym, że kiedy dziecko jest małe nie do końca rozumie co się dzieje i może cierpi inaczej, bo wychwytuje strzępki wydarzeń - złego ojca, zapłakaną matkę... gorzej ma nastolatek... zwykle osoby w tym wieku winią siebie... a już najgorzej ma nastolatek, komu winna strona powiedziała patrząc w oczy, że cała wina spoczywa na nim... ale to chyba wydarzyło się tylko jeden raz, na całym świecie... wiem, że się wydarzyło i wiem, jak wyglądają oczy kogoś takiego i wiem, że można tym praktycznie zabić...
Jednak chyba takie "życie na siłę", dla dobra dzieci też nie jest dobre... to wina czasów, tak myślę, kiedyś jakoś ludzie mogli wiązać się na stałe...

[zorina13]

Dzieci są mądre ,nawet takie małe.
Mogą nie rozumieć o co się dorośli kłócą ale wyczuwają złą atmosferę ,krzyki.
Nikt się nie rodzi zły czy agresywny z natury-tylko w okresie socjalizacji socjalizacji pierwotnej nasiąka się złymi wzorcami.

[Domi]

Dzieci najgorzej na tym cierpią, bo rodzicom czasem jest wszystko jedno... któreś z nich kogoś ma, albo oboje mają, ich to nie obchodzi... a dzieci mają różną psychikę... dojrzałe i odpowiedzialne, będzie silniejsze i będzie wspierało tę stronę, która jest ofiarą... nadwrażliwe i delikatne będzie samo potrzebowało pomocy... krótko mówiąc - jeśli ktoś ma się kiedyś rozstać, niech nie ma dzieci... bo wiadomo, że takie dziecko będzie powielać wzorce... syn, którego ojciec bił matkę, choćby nawet nie chciał najbardziej na świecie, kiedyś i tak podniesie rękę na swoją dziewczynę, żonę... smutne, ale taka jest prawda...

[zorina13]

Nieświadomie powiela się model wyniesiony z rodzinnego domu.
Te sprawy rozwodowę ,dotyczące opięki nad dziećmi są najgorsze ,bo tak to by się rozstali ,coś skończyło ,wypaliło i każdę pójdzię w swoją stronę.

[Domi]

Z tego, co widziałam na filmach chyba starsze dziecko może zdecydować... z kim zamieszka... to chyba jest logiczne... ale maluchy siłą któreś może zabrac... ciężko się myśli o takim strachu...
Ja sama napisałam kiedyś opowiadanie o jedenastoletniej dziewczynce, której rodzice wiecznie kłócili się ze sobą i planowali rozstać... ignorowali ją, aż jej trzydziestoletnia siostra zabrała ją do siebie... na sprawie o opiekę na nią, ta siostra puściła materiał z magnetofonu, który sprawił, że mogła zabrac siostrę do siebie na stałe... rodzice próbowali kupić miłość dziewczynki, ale na próżno... w finale mieszka z siostrą, jej mężem i ich sześcioletnią córeczką... ale jeszcze długo, długo cierpi na bezsenność, która w końcu mija nagle po prawie czterech latach... Miałam trzynaście lat, kiedy to pisałam... nie wiem, czy to opowiadanie ma sens... ale mi się podoba...

[Aga]

brzmi logicznie i ciekawie

[Domi]

Wielkie dzięki...