www.bonanza.pl

[Stefka]

Jesień Czejenów, to film nakręcony w 1964 roku przez Johna Forda. Scenariusz napisał James R. Webb

John Ford, który zapoczątkował okres klasycznego westernu i regularnie kręcił filmy tego gatunku, postanowił oficjalnie pożegnać się z Dzikim Zachodem, tworząc film, który można określić jako „ostatni prawdziwy klasyk westernu”. Będąc w „jesieni życia” Ford zrealizował film o „jesieni życia Czejenów”. Poza tym zrehabilitował się za to, że we wcześniejszych filmach przedstawiał Indian w złym świetle. W omawianym filmie pokazał, że Indianie jednak zasługują na sympatię i szacunek, a ich ogromna chęć do walki jest następstwem okrutnych czynów, jakich dokonali biali w podboju ich rodzinnych terenów. Akcja filmu rozgrywa się w 1878 roku, Indianie uciekają z rezerwatu, przeprawiają się przez rzekę i maszerują w swoje rodzinne strony. Wojsko rusza za nimi w pościg, co kończy się bezsensowną masakrą. Ci, którzy przeżyli wracają do rezerwatu, gdzie żyją jak niewolnicy. Jeden z Indian mówi: „Nawet pies może iść, gdzie chce, Czejen nie może”. Czejenowie to wojownicy i dla nich życie w niewoli, w rezerwacie, jest hańbą. Reżyser zadaje pytania: czy żołnierz ma obowiązek wykonywać rozkazy sprzeczne z własnymi przekonaniami i sumieniem? Czy żołnierz, który na rozkaz zabije Indianina stanie się bohaterem czy przestępcą? W centrum wydarzeń są: pewna nauczycielka, która opiekuje się indiańskimi dziećmi oraz kapitan kawalerii, który otrzymuje rozkazy dotyczące Indian. Nie chce ich wykonać, bo albo szanuje Indian albo chce, żeby wspomniana nauczycielka zwróciła na niego uwagę. W oddziale kawalerii jest m.in. polski sierżant, a grająca główną rolę kobiecą Carroll Baker ma polskie pochodzenie i naprawdę nazywa się Karolina Piekarska.

[ania2784]

To jest przepiekny film opowiadający o autentycznych wydarzeniach. Zadziwiające jest to, że tak dobry film nie zarobił na siebie. Na jego nakręcenie wydano ponad 4 mln $ i nawet 1/3 się nie zwróciła. Dziwne, bo film jest niezły, no ale porusza trudny temat jakim jest rasizm. Ryczałam na tym filmie jak bóbr.

[Zofia]

Piękny film, naprawdę wart obejrzenia. Oglądałam z mężem, on niewiele widział, bo ciągle donosił chusteczki...

[Ewelina]

Jak dla mnie to jeden z najlepszych westernów. Ukazuje obiektywnie wydarzenia, przyczyny buntu Indian, rozmaite ludzkie postawy, do tego trochę rozkwitającego uczucia pomiędzy nauczycielką a oficerem, przemiany zachodzące w ludziach i cierpienie Indian, do tej pory ukazywanych jako bezlitosnych, prymitywnych zabójców pracowitych, szlachetnych osadników...

[Josefina]

Lubię ten film. Jest to jeden z nielicznych westernów, w którym Indianie nie są przedstawieni jak stado bezmózgich debili goniących z dzidą za pociagiem.





Miałam napisać coś mądrego o tym filmie, ale ponieważ mądre pisanie mi nie wychodzi, a temat nie nadaje się do żartów wkleje link do ciekawej recenzji:
[link widoczny dla zalogowanych]

[Ewelina]

Bardzo dobry western, zmusza do myślenia i nie zestarzał się, niedawno go oglądałam z takim samym zainteresowaniem i bardzo dobra recenzja.

[Laura]

Po takiej recenzji to już nie ma co pisać...

[Ewelina]

Wyrazić zachwyt zawsze można a nawet trzeba...

[Laura]

Tak więc wyrażam swój zachwyt, film jest genialny!

[Mada]

Dziś ten western był wyświetlany przez stację TVN7. Kiedyś oglądałam początek, teraz miałam okazję zobaczyć całość. Zaskoczenie - ten wyraz chyba najlepiej oddaje moje odczucia po obejrzeniu tego filmu. Zaskoczyło mnie poważne potraktowanie sprawy Indian, dalekie od stereotypów wyjaśnienie motywów ich postępowania. Film też zupełnie inaczej zaprezentował postać Wyatta Earpa.