www.bonanza.pl

[Rika]

Scenarzyści Bonanzy sięgali również po znane tematy i postaci historyczne. Spróbujmy odszukać te ich wzorce.

Na początek:
Odcinek The Newcomers - to wersja Pięknej i Bestii, równie wzruszjąca jak pierwowzór,
Odcinek The Truckee Strip - to bonanzowa wersja Romea i Julii, też całkiem udana.

[zorina13]

Enter Marek Twain -postać znanego pisarza Marka Twaina.
A Passion For Justice-pojawia się kolejny wielki pisarz Karol Dikens.
Autentyczną postacią jest też Calamity Jane -nasłyniejsza kobieta rewolwerowiec na Dzikim Zachodzie.
Odcinek Hiszpańska księżniczka jest inspirowany postacią Anastazji -kobiety ,która podawała się za zaginioną córkę cara Rosji.

[Rika]

Odcinek "Love Me Not" to westernowa wersja "My Fair Lady" lub "Pigmaliona", zależy gdzie sięgnąć. Ben, tak jak profesor Higgins, uczy dobrych manier i życia wśród białych kobietę, od dziecka mieszkającą u Paiutów.
Odcinek "Vendetta" to inna wersja "W samo południe".
Odcinek "Look To The Stars" jest częściowo oparty na biografii Alberta Michelsona, zdobywcy Nagrody Nobla z dziedziny fizyki.

[Rika]

Odcinek "Woman of Fire" to wersja "Poskromienia złośnicy" Szekspira. Poskramianie w wykonaniu Adama.
W odcinku "A Knight To Remember" występuje postać legendarnego Króla Artura.

[Rika]

Lotta Crabtree z odcinka "A Rose for Lotta" istniała naprawdę. Była znaną aktorką. Odwiedzała osady górnicze i występowała w nich. W roku 1859, w którym toczy się akcja odcinka, była już znana i sławna ale miała dopiero 12 lat.

[Rika]

To już takie moje luźne skojarzenie, nie wiem czy zamierzone przez twórców Bonanzy: Mały Joe i Hoss są dobrani w parę zupełnie jak Flip i Flap. Osiągają podobny efekt komiczny i w komediowych odcinkach działają podobnie.

[Rika]

Odcinek „The Paiute War” jest oparty na faktach z historii Nevady. Prawie wiernie odzwierciedla historię, jaka naprawdę wydarzyła się w Virginia City.

Oto kilka faktów:
W czasie zimy 1859-1860 wielu poszukiwaczy zachorowało i umarło z powodu złej wody, pogody i głodu. Wybijali zwierzynę potrzebną Indianom. Indianie szukali zemsty wbrew radom wodza Winnemucca.
Wojna wybuchła w 1860 roku po tym jak trzej biali mężczyźni wzięli do niewoli dwie indiańskie kobiety. Kilku wojowników uwolniło kobiety z faktorii, podpaliło ją i zabiło białych, którzy uprowadzili kobiety. Wieść doszła do Virginia City i 100 awanturników ruszyło na wioskę Paiutów. Wpadli w zasadzkę i 76 z nich zginęło.
Ludzie z Virginia City wezwali na pomoc armię Stanów Zjednoczonych, która zaatakowała obozowisko Indian. Zginęło ich 160 a ci, którzy ocaleli, uciekli.
Dla uczczenia zabitych wybudowano Fort Churchill. W całej Nevadzie powstały też inne placówki aby bronić osadników przed Indianami.

[Rika]

[Rika]

Julia Bulette (1832 - styczeń 19/20, 1867),
była urodzoną w Anglii amerykańską prostytutką w Virginia City, w Nevadzie.
[link widoczny dla zalogowanych]

Julia, której prawdziwe nazwisko brzmiało Jule, urodziła się w 1832 roku w Londynie. Miała francuskie pochodzenie. Niektórzy historycy podają, że urodziła się w Liverpoolu lub Mississippi. Na początku wieku wyemigrowała z rodziną do Nowego Orleanu, gdzie później poślubiła mężczyznę o nazwisku Smith, z którym się rozwiodła. Około 1852 lub 1853 roku wyjechała do Kalifornii, gdzie mieszkała w różnych miastach i miasteczkach aż do jej przyjazdu w 1859 roku do Virginia City, w Nevadzie. Ponieważ była jedyną białą kobietą w rejonie, stała się bardzo pożądana przez górników. Szybko zajęła się prostytucją, ceniąc się na 1000 dolarów za noc. Julia została opisana jako piękna, wysoka, i szczupła brunetka o ciemnych oczach. Znana była z dobrego smaku i dobrych manier.

Pałac Julii
Ze swoimi zarobkami, Julia była w stanie zbudować wspaniały burdel w stylu rokoko. Nazwała go Pałac Julii i był to największy i najbardziej zamożny burdel w Virginia City. Zatrudniała w burdelu piękne dziewczyny sprowadzane z San Francisco, serwowała dania kuchni francuskiej oraz wina, ubierała siebie i swoje dziewczyny według najnowszych mód paryskich. Była również dobrym przyjacielem górników, którzy ją uwielbiali. Julia dbała o górników w razie kłopotów i nieszczęść, poświęcając swój pałac na szpital gdy kilkaset ludzi zachorowało od picia skażonej wody. Sama opiekowała się chorymi.
W czasie zagrożenia atakiem Indian na Virginia City, kobiety zostały przeniesione do Carson City ale Julia zdecydowała się pozostać z górnikami.
Julia przeznaczała fundusze na sprawy Unii podczas wojny secesyjnej.

Największy triumf Julii nastąpił, gdy strażacy uczynili ją honorowym członkiem Virginia Engine Number 1 . W dniu 4 lipca 1861, strażacy wybrali ją Królową Parady Dnia Niepodległości, a ona jechała w wozie strażackim przez miasto nosząc kapelusz strażaka.
Ofiarowała duże sumy na nowy sprzęt i często osobiście pomagała przy pompie wodnej.

Morderstwo
Rano 20 stycznia 1867, częściowo nagie ciało Julii zostało znalezione przez jej pokojówkę w jej sypialni. Została uduszona i pobita na śmierć. Skradziono jej cenną kolekcję klejnotów, odzież i futra.

Virginia City ogłosiło żałobę po niej. Kopalnie, młyny i salony były zamykane na znak szacunku. W dniu jej pogrzebu, 21 stycznia tysiące ludzi utworzyło procesję ku jej czci. Julia została pochowana w Flower Hill Cemetery ale nie na tym samym terenie co „porządni obywatele”.

Niewiele ponad rok później, morderca Julii został schwytany i powieszony za zbrodnię. Był francuskim włóczęgą, nazywał się Jan Millain;. 24 kwietnia 1868 roku został powieszony, przysięgał, że nie był winny zabicia Julii, ale był tylko wspólnikiem w kradzieży klejnotów.
Kobiety odwiedzające Millaina w więzieniu traktowały go jak bohatera.
Świadkiem wieszania Millaina był pisarz, Mark Twain.

Legenda

W październiku 1959 roku nakręcono odcinek serialu Bonanza "The Julia Bulette Story", przedstawiający postać Julii. Była grana przez aktorkę Jane Greer.

[link widoczny dla zalogowanych]
To jest nagrobek Julii Bulette. Położony na wzgórzu około 1 kilometra na południowy wschód od Virginia City. Zdjęcie pochodzi z 2007 roku. Jak widać Julia cieszy się sympatią do dziś.
[link widoczny dla zalogowanych]

[zorina13]

Philip Deidesheimer (1832 w Darmstadt , w Niemczech - 21 lipca 1916 w San Francisco, Kalifornia ), niemiecki inżynier górniczy, który wynalazł system podpór kopalniach , przy ciężkich drewnianych "kostek" teraz znane jako kwadratu ustawionego szalowanie, umożliwiających wykwalifikowanych górników do otwarte trójwymiarowe przestrzenie każdego metra wielkości. W dużych otworach, w cbes może być wypełniona skały płonnej, tworząc solidny filar drewna i skał od podłogi do dachu ("back" w górników terminologii). [1] Deidesheimer stworzył system Kopalni Ophir w Virginia City, Nevada w 1860 roku. [2] system, który został zainspirowany strukturze plastra miodu , pozwoliły górniczych dużych orebodies srebra w Comstock Lode , które były w skale bardzo słabym - ". ciężki grunt" pod względem górniczych, Deidesheimer odmówił opatentować na innowacje, [3] , który był łatwo Najważniejszą innowacją wydobycie z 1860 roku. [1]

Deidesheimer studiował na akademii górniczej we Freibergu w Niemczech (patrz Universität Technische Bergakademie Freiberg ) i było wydobycie w Georgetown, w Kalifornii przed ich wynajęty przez WF Babcock, zarządcy kopalni Ophir w kwietniu 1860 roku. Tak jak to miało wspólnego z kopalni Comstock, skała w kopalni Ophir był miękki i łatwo upadł do Stopes pracy (ubytków gdzie ruda jest wyodrębniony). Ponadto, obecność gliny, które pęcznieją w znacznym stopniu po wystawieniu na działanie powietrza spowodowało wielkie naciski, że kopalnia szalowanie tego dnia nie mogłem powstrzymać. Plac zestaw szalowanie metoda opracowana przez Deideshimer zwolnił obrzęk działania wystarczająco długo wydobycia rudy, choć z czasem szalunkowy został zmiażdżony przez ogromne naciski znalezionych w kopalniach Comstock. Deidesheimer został Kuratora kopalni Ophir przez właściciela kopalni William Szarona na początku 1875 roku. Był bankructwa przez spekulacje na rynku akcji górniczych w 1878 roku. [4]
Po upadku kopalni Comstock w późnym 1870, Deideshimer kontynuował swoją karierę górniczego w Kopalni Młodej Ameryki w Sierra City, Kalifornia, gdzie był jednym z pięciu właścicieli kopalń wykonane bogaty w ciągu pięciu lat dobrej produkcji w tej kopalni . [5]
Deidesheimer zaprojektowane i nadzorowane budowę huty w Granite County, Montana . Miasto, które tworzą wokół huty został nazwany Philipsburg , na cześć Deidesheimer. [6]
Philip Deidesheimer była przedmiotem programu radiowej NPR Silniki z naszej pomysłowości w odcinku 1901 [7] i został wprowadzony do (USA) Krajowej Górnictwa Hall of Fame. [8]
Rozwój jego kwadrat ustawionej metody szalowanie był fabularyzowany w "The Story Diedesheimer" w porę jeden z Bonanza .

[zorina13]

rzez 1859 r., Henry T. "Pancake" Comstock osiągnąć niewiele poza tym, że był w stanie sugerować się do jednego z najbogatszych złota i srebra strajków w historii, nadając jego imię do złóż. Urodzony w Ontario w Kanadzie, w 1820 roku, Comstock płynął jak traper, aż osiadł w zachodniej Great Basin w Gold Canyon. Tam wydobywano piaski Placer. Ludzie mówili, Comstock był zbyt leniwy, aby upiec chleb, preferując łatwe Flapjack, stąd przydomek "Pancake".
W styczniu 1859 roku, James Finney i inni postawili bogaty roszczenie w Gold Hill i Comstock inspirującej, Sandy Bowers i innych do pracy w pobliżu. W dniu 8 czerwca 1859, Comstock wystąpił Patrick McLaughlin i Peter O'Riley pracy bogatą outcropping na północy, który twierdził, że własność. Wszyscy szybko zgodzili się dzielić szczęście z Comstock tym swoim partnerem Immanuel "maniek" Penrod. Później mieszkańcy wierzyli, dzielnica wzięła nazwę Comstock wydobycie, ponieważ był stanowczy blagier.
Comstock sprzedał swój interes w dzielnicy za tysiące dolarów, niezwykłą sumę dla Zachodu górniczego. Później zakupiono sklepów w Silver City w Carson City i żony mormonów, ale uciekła. Nie w biznesie, wędrował off z małym ale miejsce w folklorze.
Ponieważ Comstock roszczenia były warte miliony dolarów, potem ludzie obwinia jego działania psychicznego niestabilności. Czy był szalony przed 1859 r. jest niejasna, ale jego kolej losu poważnie zawiasów zdanie. Gdy mieszkał w Montanie, on zastrzelił się w 1870 roku.

[Rika]

I jeszcze „Złotowłosa i trzy misie”, w odcinku The Auld Sod.
Złotowłosa jest trochę starsza ale reszta pasuje.
Joe znajduje śpiącą staruszkę w swoim łóżku. Reaguje zupełnie jak najmniejszy miś – ktoś leży w moim łóżeczku!

[Rika]

Bożonarodzeniowy odcinek "Gabrielle" był zainspirowany popularną historią Johanny Spyri: "Heidi".

[Rika]

W odcinku "Joe Cartwright, Detective" scena bójki, w której Hoss i Joe pobili Bena i Clema, to podobno celowe naśladowanie "Batmana".
Nie znam serii o Batmanie, więc nie wiem, czy faktycznie takie podobne. Zna ktoś, żeby porównać?

[Ewelina]

Odcinek siostry w niektórych fragmentach mógłby nawiązywać do Damy kameliowej... ale tylko w niektórych...