www.bonanza.pl

[zorina13]

Fanfik łączący Bonanzę z Doktor Quinn.

Michaela Quinn wysiadła z czerwonego dyliżansu.
Była pełna ,zapału i wiary ,że uda się jej przekonać do siebie mieszkańców Wirginia City.
Wiedziała ,że w okolicy przyjmuje tylko jeden lekarz ,który bardzo potrzebuje pomocy.
Choć skończyła z wyróżnieniem żeńską ,szkołę medyczną nie była w Bostonie traktowana poważnie jako lekarz.
Michaela poszła w ślady swego nieżyjącego ojca ,również lekarza. Zawsze czuła się bardziej związana z nim niż niż despotyczną matką i starszymi siostrami.
Ojciec zawsze zachęcał ją tego by umiała samodzielnie myśleć i trzymała się własnych przekonań ,niezależnie od tego jaką cenę by miała za to zapłacić.
Matka zaś wolała by młoda kobieta była podobna do niej i tak jak jej siostry wyszła już za mąż ,miała dzieci i chodziła na proszone ,przyjęcia ,herbatki ,bale i kotyliony.

-HopSing ma dość ,wraca do Chin oświadczył gniewnie Chińczyk ,krzyżując ręce na piersiach .
-O co znowu ci chodzi ?spytał Adam ,doskonałe wiedząc ,że 'wyjazdy 'HopSinga to tylko takie domowe żarciki.
-Pan Cartwright mi powiedzieć w ostatniej chwili ,że muszę gotować dla doktora,który będzie naszym gościem. HopSing nie ma dziesięciu rąk ,by zajmować się gotowaniem ,praniem i sprzątaniem dla wszystkich.
-HopSing rzekł Adam z nieco obłudnym uśmiechem ,pan doktor z Bostonu na pewno nie jadł nigdy tak pysznego jedzenia jak twoje. Ale skoro wolisz ,wracać do Chin ,nie będę cię zatrzymywał.
-Pan Adam jest mądry ,zawsze wie jak rozmawiać z HopSingem odparł HopSing.
-Jadę właśnie go odebrać przypomniał sobie Adam.

Michaela od razu zwróciła uwagę na przystojnego bruneta w czarnym kapeluszu i żółtej kurtce.
Uśmiechnął się uprzejmie na jej widok.
-Czy pan Adam Cartwright ?podeszła do niego ,wyciągając rękę na przywitanie. Jestem Michela Quinn.
Nie udało się mu ukryć zaskoczenia.
-Zaraz to pani jest doktorem Quinn ?
-Tak. Jestem doktor Michela Quinn.
-Proszę niech pani wsiada pomógł jej wsiąść do bryczki.

Hoss i Joe siedzieli na ganku przed Ponderosą ,gdy zobaczyli że ich brat wrócił.
-Z kim on przyjechał ?zdziwił się Hoss.
-Z piękną kobietą odparł Joe uśmiechając się szelmowsko.
-Ale miał przecież przywieść tego nowego doktora rzekł Hoss.

-To moi dwaj młodsi bracia ,Hoss i Joe przedstawił Adam. A to jest doktor Michela Quinn .
-Panowie też są rozczarowani ,że nie jestem mężczyzną odgadła Michela. Mogłam się tego spodziewać.
-Ja nie jestem rozczarowany ,że pani jest kobietą ,wręcz przeciwnie odparł Joe uśmiechając się uwodzicielsko . A ty Adam wstydź się ,w twoim wieku ,nie odróżniać chłopaka od dziewczyny ,wszystkim opowiadałeś ,że przyjedzie pan doktor.

[Ewelina]

Fajne. Michaela i Adam - idealna para. Pasują do siebie. Szkoda, że nie powstał serial w którym by razem grali ... Zorina, co dalej?

[Odwiedzająca]

Nie ulega wątpliwości...Michaela i Adam,para -marzenie...liczę na to,że pani doktor właściwie ulokuje swoje uczucia ...Zorino,dalej proszę.

[Camila]

Fajnie, a para jak marzenie. Co dalej?

[zorina13]

Mikelia grała w szachy z Benem.
-Znowu go pani pokona ,ojciec spłonie ze wstydu stwierdził Adam obserwując ich znad czytanej właśnie książki.
-No ,no nie pozwalaj sobie rzekł Ben. Trochę szacunku dla ojca.
Rozległ się rumor i trzask w kuchni -czyli oznaczało to ,że HopSing znowu w złości stłukł talerze .bo Hoss zjadł przed obiadem ciasteczka.
Ben jako głowa rodziny ,postanowił zainterweniować.
Joe rano pojechał naprawić płot u pana Trimurti i przy okazji flirtować z jego ładną córką.
W tym domu było bardzo miło i swojsko ,mimo ,że to był typowy męski dom.
Michela Quinn pomyślała ,że w tym domu z sosnowego drewna bije jakieś ciepło. Nie było to wygód ani kanalizacji ,trzeba się było kąpać w małej paskudnej wanience ale lepiej się tu czuła niż w domu w Bostonie ,pięknym ,wytwornym ,ale zimnym.
Kochała swą matkę oczywiście ale ta nigdy nie pozwalała jej być sobą. Chyba dlatego musiała od niej uciec i całego życia ,jakie tam znała.
Było to szokiem dla jej znajomych i rodziny ,że panna tak świetnie wykształcona ,wybiera ,życie w takiej dziurze ,na Dzikim Zachodzie.
Miała nadzieję ,że tu nikt nie będzie patrzył na nią przez pryzmat jej płci ,tylko ,tego ,że jest kompletnym lekarzem ,który chce bardzo pomagać ludziom.
Nic jednak takiego nie nastąpiło ,bo mieszkańcy Wirginia City nieufnie podchodzili do obcych.
Nie zamierzała się poddawać ale jakim sposobem miała ich przekonać do siebie .
-Ma pani jakieś zmartwienie ?spytał ostrożnie Adam.
-Mama napisała ,żebym wracała do domu powiedziała doktor Quinn.
-A chce pani wracać ?
-Jestem dorosłą kobietą a nie małym dzieckiem i sama podejmuje decyzję odparła młoda kobieta. Myślałam ,że ludzie tu mnie polubią a wszyscy uważają ,że nie nadaje się na lekarza ,tylko dlatego ,że jestem kobietą.

Nie skończyła mówić ,gdy wbiegł jeden z pracowników rancza ,który wrócił właśnie z miasta. Był napad na bank ,kilka osób zostało ciężko rannych.
Michela wzięła swoją czarną ,skórzaną walizeczkę ,gdzie trzymała lekarstwa i pozwoliła by Adam pomógł jej wsiąść na konia.
-To nie jest widok dla kobiety szeryf Ray Coffe był już na miejscu.
-Jestem lekarzem odparła śmiało kobieta wkraczając do banku .
Najciężej ranny kasjer był nieprzytomny i walczył o życie.

-Ciągle nie wiadomo kto to zrobił ? spytała.
-Jeden ze świadków wskazał na Rączego Rumaka powiedział szeryf.
Spojrzał na Adama. Znał to spojrzenie.
Ten Cartwright nie musiał nawet nic nie mówić a najbardziej uparty był właśnie w milczeniu.

Roy stracił żonę wiele lat temu ,nie miał dzieci i mieszkańców Wirginia City traktował jak swoją rodzinę.
Choć pozornie gamoniowaty i flegmatyczny ,był jednak dobrym szeryfem i pełnił tą funkcję ,już bardzo długo.
-Adam musiałem go aresztować powiedział Roy. Nie ma alibi.
-Wielu ludzi nie ma alibi na ten dzień a nie trafiają do aresztu stwierdził Cartwright.
-Gibson mówił go ,że go widział stwierdził Roy.
-Od kiedy to słowa tego starego pijaczyny są coś warte ?
-Jako szeryf muszę brać wszystko pod uwagę stwierdził Roy .Skąd masz pewność ,że jest niewinny ?
-Bo go znam odparł Adam. Nie napadł by na bank ,ja to wiem ,po prostu wiem.
Roy westchnął z pewną irytacją.
-Miasto jest wzburzone a o jego winie,zdecyduje sąd. W areszcie i tak jest bezpieczniejszy niż gdzie indziej.

-Kim jest Rączy Rumak ? spytała Mikelia z ciekawością.
-To Pajut ,który ożenił się z białą kobietą ,pracował u nas przez jakiś czas w Ponderosie.
-Jest pańskim przyjacielem ?
-Może to za duże słowo ale znam go dosyć dobrze i wiem ,że by tak nie postąpił.
-Rozumiem odparła młoda lekarka. Boi się pan ,że ludzie będą chcieli go skazać ,dlatego ,że nie jest biały . Musimy ich przekonać ,że trzeba się kierować twardymi dowodami a nie uprzedzeniami.
-My powtórzył Adam ze zdziwieniem . Pani i ja ?
-Ja i pan stwierdziła Mikelia.

[Camila]

Coraz ciekawiej się robi

[Ewelina]

Mają bardzo podobne poglądy ... co dalej?

[Odwiedzająca]

To było do przewidzenia,w obliczu problemów oboje razem...ramię w ramię...co dalej?