www.bonanza.pl

[Mada]

Cieszę się, że przed Willem i Margaritą świetlana przyszłość. Przyznam, że jej wybuch na początku odcinka trochę mnie zaskoczył - dziewczyna zbiega ze schodów, oznajmia, że ślubu nie będzie, później, widząc narzeczonego, zachowuje się, jakby tej kłótni w ogóle nie było. Na szczęście wszystko sobie wyjaśnili.

[Gość]

przyszłość świetlana i bardzo burzliwa... ciekawa jestem o co jeszcze będą się tak zażarcie kłócić

[ADA]

[Ewelina]

Margarita jest chyba nieco niezrównoważona emocjonalnie. zamiast zapytać narzeczonego o powód nieobecnosci, oznajmia, że ... ślubu nie będzie. To poważna decyzja ... obu stron. A potem znów zadowolona ... być może do następnego razu ... nie wiem ... myślę, że chyba nie dorosła do zawarcia poważnego związku.
Hoss i Becky mogą być dobraną parą. Sympatyczni, mają podobne charaktery ... oby coś wyszlo z tej znajomości. Ja im kibicuję.

[zorina13]

-Słuchasz co do ciebie mówię -piskliwy głos Laury dodarł do świadomości Adama.
-Tak -odparł ze znudzeniem. Mówiłaś coś o koronkach i sukni ślubnej.
-Ciebie nie obchodzi jak będę ubrana -rzekła płaczliwym tonem. Mogłabym wystąpić nawet w worku i nie zwróciłbyś na to uwagi. Will chodzi z Margaritą do wszystkich sklepów a ty.
-Laura nie denerwuj się ,zaszkodzi to dziecku -odpowiedział Adam spokojnie.
-Nie ma żadnego dziecka -wypaliła Laura bez zastanowienia.
Słysząc jej słowa ,poderwał się z fotela i znalazł nagle przy niej. Chwycił za rękę tak mocno ,że aż syknęła z bólu. Przestraszyła się widząc te ciemne oczy ,ogarnięte furią.
-Jak to nie ma dziecka ? Okłamałaś mnie ?
-Adam posłuchaj.
-To ty posłuchaj. Z nami koniec definitywny. Nie chce cię znać.
Puścił jej rękę ,odwrócił się na pięcie i wyszedł.

Sara udała się na konną przejażdżkę. Grzechotnik ,pojawił się nagle i wystraszył konia ,który spłoszony ,zrzucił ją.
Adam który wracał od Laury ,zobaczył ,że spadła z konia i leży nieprzytomna.
Patrzył na nią przez przez chwile ,po czym wziął w ramiona i postanowił zawieść do doktora Martina.

Kilka tygodni później
-Dobrze ,że przejeżdżałeś wtedy tamtędy -rzekła Sara do Adama ,gdy spacerowali razem i pokazywał jej Ponderosę. Dziękuje.
-Nie ma za co -odparł z uśmiechem. Mogę się o coś zapytać ?
-Najwyżej nie odpowiem -rzekła młoda kobieta.
-Czy wracasz do Londynu ,czy zostaniesz jeszcze trochę w Wirginia City ?
-Możliwe ,że zostanę -odparła Sara ,uśmiechając się leciutko. Mam tu jeszcze parę spraw do załatwienia.
-To się dobrze składa -rzekł ,patrząc jej prosto w oczy. Chciałabym cię lepiej poznać ,chyba zawróciłaś mi w głowie.
-Ty mi również namieszałeś w głowie -odpowiedziała dziewczyna ,wprawiając go w lekkie zdumienie.
Po chwili jednak roześmiał się nieco nerwowo.
-Czy w twoich marzeniach książę ,uratował księżniczkę uwiezioną w wieży ?
-Owszem -przyznała Sara.
-A co było później ?
-Ona uratowała jego -odpowiedziała dziewczyna ,poważnym tonem.
W tym samym czasie po drugiej stronie jeziora Hoss spacerował z Becky.
Patrzył na nią i chrząkał nerwowo.
-Czy mógłbym cie pocałować -spytał w końcu.
-Tak -odpowiedziała Becky ,lekko się rumieniąc.
Pochylił się w jej stronę i musnął wargami jej policzek.



Następnego dnia odbył się ślub Willa i Margarity. Czekał na nią ,przy ołtarzu ubrany w niebieski garnitur i spodnie.
Margarita ,wyglądała cudownie w tej białej ,satynowej sukience ,która odsłaniała jej zgrabne kostki i długim welonie.
Zachwyt jaki zobaczyła w jego oczach ,był dla niej najważniejszy.
-Czy ty Will Cartwright bierzesz tę oto kobietę za żonę i ślubujesz jej miłość ,wierność i uczciwość małżeńską i że będziesz z nią w zdrowiu i chorobie ,dopóki was śmierć nie rozłączy.
-Tak -odparł Will ,patrząc z czułością na Margaritę.
-Czy ty Margarita Ortez ,bierzesz tego mężczyznę za męża i ślubujesz ,że będziesz z nim na dobre i na złe ,dopóki śmierć was nie rozłączy.
-Tak -odpowiedziała Margarita ze spokojną ,naturalną pewnością wypowiadanych słów.
-Co Bóg złączy ,człowiek niech nie rozdziela -rzekł pastor. Ogłaszam was mężem i żoną.Możesz pocałować pannę młodą.
Will wziął twarz Margarity w swoją i delikatnie pocałował w usta.

[Ewelina]

Laura się wygadała i ... po ślubie ... a Adam i Hoss jakoś dogadali się ze swoimi wybrankami. Will jednak ożenił się z Margeritą. Ciekawe, jak będzie wyglądało ich małżeństwo. Może panna młoda spoważnieje?

[Camila]

Laura jest kiepską intrygantką skoro się wygadała. I dobrze, bo Adam ma w zasięgu siebie lepszą kandydatkę.
Hossowi również się układa.

[Mada]

Ojej, jakoś strasznie szybko skończyła się intryga Laury. Miałam nadzieję, że Adam dłużej się pomęczy, będą się przed nim piętrzyć trudności. W ogóle w tym odcinku wydarzenia dzieją się z zawrotną szybkością , rach-ciach i po wszystkim. Brakuje oddechu, aby przejąć się losami bohaterów...
Zaintrygowała mnie długość sukni ślubnej Margarity. Napisałaś, że odsłaniała kostki. W tamtych czasach? Raczej okrzyknięto by ją skandalistką i patrzono jak na dziwoląga. Jej wybór jest co najmniej zastanawiający.

[Gość]

Może Will lubi charaktery ostre? Przynajmniej nie będzie narzekał na brak wrażeń Intryga Laury rzeczywiście się szybko zakończyła, widać kobieta się za bardzo nie wczuła w rolę...

[ADA]

Laura bardzo mnie zaskoczyła. Mimo wszytko wydawało mi się, że nie jest aż tak głupia, żeby najpierw knuć, a potem w ułamku sekundy, ot tak wygadać się, że nie jest w ciąży. W rezultacie Adam, zamiast trochę dłużej pocierpieć - jak napisała Mada - wychodzi z całej sprawy bez szwanku.
Faktycznie akcja jest niesamowicie wartka i zmienia się jak w kalejdoskopie. Ślub Willa, szczęście Adam i Hossa ... w rezultacie o to przecież chodzi.

[zorina13]

Morgan Hartman była kobietą w średnim wieku ,która siwe włosy zawiązywała w kok. Miała miłą twarz ,pogodną jak pomaszczone jabłuszko i ciekawe ,życzliwe oczy.
Will nazywał tą sąsiadkę dobrą wróżką. Pojawiała się zawsze ,wtedy gdy była potrzebna ,przynosząc pełne pociechy słowo lub świeżo upieczony placek z jagodami.
Margarita nie miała rodziców ani bliskich koleżanek ,wiec pani Hartman nieco jej matkowała. Mąż Morgan zmarł kilka lat temu a zamężne córki ,mieszkały w Colorado i rzadko ją odwiedzały. To ona znalazła Margaritę ,która spadła ze schodów ,będąc w ósmym tygodniu ciąży i straciła dziecko.

-Margarita chyba ma do mnie żal o to ,co się stało -rzekł Will ,zwracając się do pani Hartman tego wieczoru. Często zamyka się w pokoju ,prawie się odzywa i nie patrzy na mnie. Wołałam już te jej dawne wybuchy gniewu.
-Ona nie patrzy na ciebie ,bo nie chce byś widział ,że płacze -wytłumaczyła pani Hartman. Ale nie możesz się poddawać ,ona musi wiedzieć ,że jesteś przy niej.

Margarita siedziała w pokoju i tępo patrzyła w sufit. Fizycznie szybko doszła do siebie ,ale świat stał się dla niej zimny ,szary i ponury. Wydawało jej się ,że życie nie odzyska dawnego blasku ,a na niebie nigdy nie pojawi się słońce.
Usłyszała ciche pukanie do drzwi.
-Otwarte -rzekła Margarita.
Will wszedł do pokoju ,zamknął za sobą drzwi i usiadł obok żony na białej kanapie.
-Musimy porozmawiać -rzekł łagodnym ale stanowczym tonem.
-O czym -rzekła tępo Margarita. Że jestem tak beznadziejna ,że nie potrafię ci nawet urodzić dziecka.
-Nieprawda -zaprzeczył. Jesteś najcudowniejszą kobietą pod słońcem i kocham cię całym sercem. I zawszę będę cię kochał ,bez względu na wszystko.
Objął ją i przytulił ,a potem pocałował w czoło ,policzki a na końcu usta ,które były miłe i słone od łez.

-Masz dobrego męża ,który bardzo cię kocha -rzekła pani Hartman kilka dni później ,gdy przyszła ,przynosząc nowe ciasto.
-Ja też go bardzo kocham -odparła Margarita. To cud ,że trafiłam na niego a nie zostałam żoną Estebana.
-Bóg zawsze wie co robi ,układając nam życie -odparła pani Hartman z przekonaniem.
-Doprawdy ? To dlaczego poroniłam ? Miał w tym jakimś cel ,że moje dziecko umarło ,zanim się urodziło.
Zapadła cisza ,a Morgan Hartman patrzyła długo na nią ,zastanawiając się nad pewną sprawą.
-Nigdy nikomu o tym nie mówiłam -rzekła Morgan -ale też poroniłam pierwszą ciążę. Najgorsze ,że nie mogłam z nikim o tym porozmawiać ,ani obchodzić żałoby po tym dziecku. Byłam pewna ,że życie się dla mnie skończyło ale potem urodziłam ,dwie zdrowe córki. Wam Bóg też pobłogosławi potomstwem.
Margarita patrzyła na nią zdumiona ,po czym przytuliła ją w nagłym odruchu.

[Camila]

Margarita ma bardzo duże wsparcie ze strony pani Hartman. Nawet Will chyba, by w pełni nie zrozumiał, co czuje jego żona.

[Mada]

Mimo niezwykle smutnej wiadomości o poronieniu dziecka, odcinek - moim zdaniem - ma optymistyczny wydźwięk. Will kocha i wspiera żonę. Przesympatyczna pani Hartman opiekuje się Margaritą jak własną córką i jeszcze wyjawia jej tajemnicę sprzed wielu lat. Mimo różnicy wieku panie zachowują się jak przyjaciółki.

[Aga]

[ADA]

Przykro, że Margerita i Will stracili dziecko, ale mając u boku panią Hartman na pewno wrócą do równowagi.