www.bonanza.pl

[Aga]

Więc niech idzie dzisiaj wena spać
od jutra do roboty wszak trza się brać

[Ewelina]

Niech wena kawę wypije, oczęta przetrze
I coś wesołego stworzy nam jeszcze

[Aga]

a może i ja chętnie poczytam
co piszesz bo tylko szlifierka zgrzyta
a tu pusto i tylko unosi się kurz
a tekstu ani rusz...

[Ewelina]

Bo moja wena na razie czeka
Kiedy fanfiki sobie przeczytam

[Aga]

Adama nic już dzisiaj nie przyciśnie?
Do toalety schować się przed braćmi nie pryśnie?

[Ewelina]

Kto wie? Może przez wyrzuty sumienia
Poszuka chwili ... odosobnienia

[Aga]

niech idzie do wc niech czyta, mysli, natchnienia szuka
a nikt mu niech nie przeszkadza i w drzwi nie stuka

[Aga]

* * * *
za dużo tarmoszenia to i dzisiaj na wesoło
* * * *

I tym sposobem włosy omówione choć pewnie do nich wrócę,
W bieżącej chwili na jego perfekcyjnej twarzy się skupię.
Choć słowo perfekcja w jego przypadku znaczenia nabiera innego.
Bo w myśl teorii perfekcja tyczy się dzieła skończonego
Idealnego w swej symetrii, i harmonijnie kompletnego.
Czy rysy naszego Adama najwyższej próby?
Czy jak spod ręki mistrza regularności nieskazitelnej? Rachuby
dokonać trzeba czy twarz wyrzeźbiona ręką artysty najprzedniejszego
Jakim nazwać naturę się ważę niczym wirtuoz muskając lica Adamowego
pokonawszy najtrudniejsze zawikłania dokonał dzieła skończenie idealnego.

Odważę się rzec, że cały urok w tym właśnie jest iż
Adam idealnych parytetów nie posiadał na twarzy gdyż
Jeśli przyjrzeć się choćby oczom jego o migdałów kształcie
Powiedzieć muszę: nierówne są. skończyć mi dajcie
Choć niemal przez ekran protesty słyszę to może właśnie
W tym urok jego, że oprawa jego oczu lekko od symetrii odbiega.
Jednakowoż za zaletę ogromną to upatruję i w tym ich urok dostrzegam.

Bo gdy mężczyzna tenże spojrzy tylko na dziewczę intensywnie
Na twarzy jej bez dwóch zdań rumieniec gwałtownie zacznie widnieć.
A gdy Adam Cartwright dołączy półuśmiech swój widoczny ledwie
Pociągająco kpiarski, atrakcyjny, subtelny, kusząco sardoniczny,
obłędnie tajemniczy, do szaleństwa ponętny, intrygująco ironiczny
Podkreślając nim tylko ciemnych oczu swych fascynującą głębię.
To nie ma opcji by damy przeszły obok niego spokojnie
Próbując być na jego wdzięki, i spojrzenie oczu pięknych odporne

Można by książkę napisać jeszcze o jego frapujących dołeczkach
Opisy o nich zabrzmią jak wersy w dziecięcych bajeczkach.
Lecz połączenie z innymi walorami twarzy może być już wybuchowe
Dołeczek, błysk w oku i brew uniesiona ,dodajmy skąpy uśmiech Adama
I już wiemy dlaczego w nocy śni o nim każda nawet nobliwa dama.
* * *

[Gość]

wiersz wyjątkowej urody i walorów pełen
chętnie komentarz skąpy ten
rozwinęłabym najchętniej
niemniej,
ręki lekkiej ni słuchu do tego rodzaju utworów nie mam

[Aga]

może na usta wiele Ci się "cisło"
ale uważam, że i tak nieźle Ci wyszło

[Gość]

pozostanę przy prozie

[ADA]

Aga, ten hymn pochwalny na Adasia cześć
jest piękny, że łyżkami można go jeść.
Adama oczy, cóż, rzec się tu odważę,
to te migdałki, o których wciąż marzę.
I na koniec zapytać Cię muszę,
gdyż ta niepewność rozdziera mi duszę
kiedy ciąg dalszy pięknej rymowanki
dobrej na deszczowe wieczory i słoneczne ranki.

[Aga]

Jak wiesz wena uprawia często fanaberie
pisanie idzie wtedy niezwykle mizernie.
każda z Was o tym doskonale wie.
Że wena niczym bestia zmyślna
jest nieprzewidywalna jak dama kapryśna

[Ewelina]

Ta opowieść to właśnie jest TO
Opisuje Adasia całe jestestwo
Nie żałuj słów, nie rzucaj ich w wodę
Oddaj tu pełną Adasia urodę
Włosy, twarz, kształty, ramiona i szyję
Tego kowboja u nas nikt nie przebije
A my to bardzo chętnie przeczytamy
I na ciąg dalszy grzecznie poczekamy

[Aga]

...poczekamy.... bo nie wiem czy szyję opisywać
czy raczej tak drobiazgowo się nie rozpisywać