www.bonanza.pl

[AMG]

Opłatek jest typowo polsko-litewsko-wschodnioeuropejski Szukałam właśnie na amerykańską stronę, żeby ich chociaż mgliście zaznajomić

[Odwiedzająca]

Kuźnia talentów jak nic,kuźnia talentów
Brawo,Olu wspaniałe opowiadanie
Zwyczaj łamania się opłatkiem ma swoją tradycję,także na Słowacji,w Czechach i we Włoszech.
Kamilko,ciepło i rodzinnie.

[Aga]

matko jak na piętnastolatkę to bardzo dojrzałe naprawdę jestem pod wrażeniem

[Ewelina]

Prawdziwie świąteczny tekst, nastrojowy, rodzinny i z humorem ... chociaż ja to pod tę jemiołę wybrałabym innego brata ... zdecydowanie innego ...

[Aga]

oj Ewelina masz szansę do świąt wysłać tam onego

[Ewelina]

Pewnie nie omieszkam, chociaż mam nieco inne plany na święta u Cartwrightów ... tylko trochę czasu brakuje, żeby dokończyć i wkleić

[Aga]

w końcu będzie ....mam nadzieję, że w stylu szyszek


Camila bardzo ładne. Tylko czemu ten Adaś taki zachrypnięty

[Rika]

Bardzo ładne opowiadanka przybyły. Fajne są te Święta u Cartwrightów

[Mada]

Każde opowiadanie w innym stylu:
U Riki – ładny portret braci, emocjonalnie ze sobą związanych – widać, że każdy pełni tu jakąś funkcję i zajmuje właściwe miejsce szeregu.
U Agi – dominują emocje, wspomnienia, marzenia.
U Camili – obraz rodziny, która tylko w komplecie może czuć się szczęśliwa.
U Oli – czuje się nastój wigilijny; jest świątecznie, niemal walentynkowo.
Prawdziwa przyjemność dla czytających.

[zorina13]

Dziadku -sześcioletni Bennie -siedział na kolanach Bena -Alicje powiedziała ,że święty Mikołaj nie istnieje ,to prawda ?
-Oczywiście ,że istnieje -powiedział Ben -przytulając mocno chłopca do siebie -jeszcze dziś się o tym przekonacie -dodał ,ciepłym ,łagodnym tonem.
Hoss tymczasem brał na talerz drugą porcję sałatki.
-Nie jedz tyle -zwrócił mu ze śmiechem uwagę Joe -bo dla innych nie starczy.
-Cały rok czekam na święta by sobie pojeść a ty mi zabraniasz -oburzył się starszy brat.
-Mógłbyś się przebrać i założyć do stołu białą koszulę -zwróciła się Susan do swojego jedenastoletniego pasierba Nataniela. Wyglądasz jak obszarpaniec.
-Niby dlaczego mam się przebrać -spytał chłopiec zaczepnym tonem.
-Są święta -wytłumaczyła mu macocha.
-W nosie mam wasze święta -odpowiedział buntowniczo chłopiec. A ty nie jesteś moją matką ,byś mi mogła rozkazywać.
Zapadła okropna ,nerwowa cisza.
-Nat -odezwał się po chwili Adam -masz przeprosić Susan.
-Nigdy jej nie przeproszę -powiedział Nataniel patrząc mu twardo w oczy.
-W takim razie -rzekł Adam spokojnym ale stanowczym tonem -idź do swojego pokoju i przemyśl swoje zachowanie.
-Jak sobie życzysz tato -odparł Nataniel ,udając się na górę.
Choć Susan miała odrazę do publicznego okazywania uczuć ,tym razem nie umiała powstrzymać łez.
Czy kiedyś uda jej się znaleźć drogę do serca ,tego zamkniętego ,ponurego dziecka ?
Nawet w święta musiało dojść do awantury.
Pół godziny później Nataniel zszedł na dół ,ubrany w białą ,elegancką koszulę i jak gdyby nigdy nic usiadł przy stole.
Adam spojrzał znacząco na syna.
-Przepraszam Susan ,bardzo przepraszam -powiedział Nataniel z autentyczną skruchą.
-Już dobrze mały ,nie gniewam się -odparła Susan ze śladem bladego uśmiechu.

-To dobry chłopak ,tylko odrobinę rogaty -stwierdził Adam gdy później stanął przy Susan ,która oglądała przez okno gwiazdy.
-Ciekawe jaki ty byłeś w jego wieku -spytała żona Adama patrząc na niego uważnie.
Uśmiechnął się do niej tym leniwym powolnym uśmiechem ,który tak bardzo lubiła i pocałował w usta.
Pocałunek był długi i czuły.

[Camila]

Urocze

[Odwiedzająca]

Świątecznie,rodzinnie z zachowaniem bonanzowego klimatu

[Rika]

Ponderosa jest magiczna, oswaja nawet te "rogate" charaktery.

[Ola]

Bardzo bonanzowe i optymistyczne, Zorino.

[Ewelina]

Świąteczne i bonanzowe