www.bonanza.pl

[zorina13]

Jak zwykle twój wierszyk był zabawny.

[Ewelina]

To są limeryki. Pierwszy, drugi i piąty wers muszą mieć wspólny rym, trzeci i czwarty też, ale inny. Pierwszy, drugi i trzeci wers muszą mieć 12 - 14 sylab, jak się da to i akcenty też powinny być rytmiczne. trzeci i czwarty od 6 do 8 sylab. W pierwszym wersie powinno być imię lub profesja oraz nazwa geograficzna - miasto, państwo, okolice jeziora np.. a ostatni wers, o ile się da, może zawierać zabawne podsumowanie. Taka fajna zabawa słowami. Moje to są raczej próby, trochę prymitywne. Te prawdziwe, profesjonalne są o wiele bardziej zabawne i z "jajem"

[AMG]

Dobra jesteś

[Ewelina]

Nie bardzo, to raczej "toporne" limeryki a i tłumaczenie ich konstrukcji raczej amatorskie. Ale dość zrozumiałe. Bardziej naukowe wyjaśnienie konstrukcji limeryku jest ... jak dla mnie bardzo skomplikowane i wymaga sięgania po słownik

Limeryk (ang. limerick, od miasta Luimneach w Irlandii) — miniaturka liryczna; nonsensowny, groteskowy, wierszyk o skodyfikowanej budowie:
pięć wersów o ustalonej liczbie sylab akcentowanych (w klasycznym limeryku wersy I, II i V liczą po trzy zestroje, a wersy III i IV – po dwa[1]),
układ rymów aabba,
główne metrum: anapest lub amfibrach,
trzeci i czwarty wers krótsze od pozostałych (zwykle o 2-3 sylaby),
nazwa geograficzna w klauzuli pierwszego wersu (podstawa rymu a).
Utwór ten, który pod względem treści jest rymowaną anegdotą, ma też zwykle stały układ narracji:
wprowadzenie bohatera i miejsca, w którym dzieje się akcja, w pierwszym wersie,
zawiązanie akcji w wersie drugim (często wprowadzony jest tu drugi bohater),
krótsze wersy trzeci i czwarty to kulminacja wątku dramatycznego,
zaskakujące, najlepiej absurdalne rozwiązanie w wersie ostatnim.
W limerykach angielskich absurd wydobywa się niemal wyłącznie za pomocą semantyki i pragmatyki — sensu, nie kształtu wiersza; polszczyzna, język silnie fleksyjny, dostarcza limeryście o wiele większej palety środków językowych. Złożoność polskiej fleksji imponuje nawet na tle innych języków słowiańskich; są to setki wzorców koniugacyjnych i deklinacyjnych, dające niemal nieograniczone możliwość twórcze. W tekście polskim bogactwo form homonimicznych zachęca do korzystania z paronomazji, zwłaszcza na końcu słowa, w strefie rymu. Wskazać więc można w twórczości polskich limerystów dodatkowe preferencje wersyfikacyjne (przynajmniej w ujęciu statystycznym): raczej sylabik (popularnym formatem jest np. 10+10+7+7+10), wers często bez średniówki, raczej rymy żeńskie (w angielskim głównie męskie) i różne od gramatycznych. Groteska i absurd tworzone są za pomocą licznych zabiegów stylistycznych, głównie leksykalnych (m.in. metonimii, paronomazji, oksymoronów), fleksyjnych i słowotwórczych (częste neologizmy, wyrazy zdrobniałe, zgrubiałe i złożone), kalamburów.
Limeryk, którego historyczne proweniencje sięgają prawdopodobnie XVIII-wiecznej Irlandii, wprowadził do świata literatury Edward Lear w ostatniej dekadzie XIX w. Gatunek ten szybko zawojował męskie kluby wiktoriańskiej Anglii, gdzie powodzeniem cieszyły się limeryki sprośne, pornograficzne czy bluźniercze. W Polsce gatunek ten wykorzystywali m.in. Julian Tuwim, Maciej Słomczyński, Wisława Szymborska, Stanisław Barańczak, Janusz Minkiewicz, Antoni Marianowicz, Mariusz Parlicki, Krzysztof Daukszewicz i inni.

[Rika]

Mnie też się podobają.
To teraz, jak już wiemy, co to są limeryki, czas napisać coś takiego o Bonanzie. Proponuję założyć osobny wątek i piszemy!
Ewelina, może ty zacznij i napisz jakieś na początek. Ja się dołączę, ale później, bo potrzebuję trochę czasu

[Ewelina]

Ja też. Muszę sobie przetłumaczyć tę naukową definicję, żeby było jak trzeba Prawdę mówiąc, po technicznym trudno to ogarnąć, ale jakieś limeryki mi jednak wyszły Może i da się coś jeszcze napisać...

[Rika]

Na pewno da się coś napisać, i koniecznie o Bonanzie

[Ewelina]

Jeszcze są często spotykane inne formy zabawy rymami "lepieje" i "moskaliki"
Lepieje mi się chyba bardziej podobają a przynajmniej bardziej pasują do naszego forum.
Na przykład:

Lepiej rzucić głupie wdówki
I nie składać pościelówki.
albo
Lepsze z pralni są dziewczyny
niźli Laury głupie miny.

[AMG]

[Ewelina]

Tekst pochodzi z wikipedii. Jak dla mnie raczej niezrozumiały Bez słowników ani rusz Takie wyrazy tam są.

[Ewelina]

Przepraszam za może zbyt natrętną dydaktykę, ale ta sztuka miała zachęcić moje skarbusie do nauki wszyskich przedmiotów, nie tylko tych ulubionych. Efekt? Taki sobie ... ale przynajmniej się starałam

Szkolna draka

Występują:
- Język Polski,
- Historia
- Chemia
- Matematyka
- Fizyka
- Biologia
- Geografia
- Plastyka
- Muzyka


Klasa, zebranie personifikacji przedmiotów szkolnych, burzliwa atmosfera, kłótnie

Matematyka
To właśnie ja jestem królową nauk! To właśnie ja jestem najważniejsza!

Polski
Ty? Dlaczego właśnie ty?

Matematyka
Ponieważ życie toczy się według reguł matematycznych. Domy i mieszkania są ponumerowane. Każdy ma swój numer PESEL i NIP. Według moich reguł są wyznaczane ceny. Nauczyciele obliczają średnią z ocen otrzymanych przez ucznia i wystawiają oceny końcowe. Handlowcy wyceniają i sprzedają towary, obliczają zyski. Producenci określają opłacalność produkcji. Geolodzy wytyczają działki i drogi, inżynierowie obliczają wytrzymałość konstrukcji.
Wprost brak słów, aby wyrazić, wyliczyć wszystkie korzyści płynące ze znajomości matematyki.

Fizyka
Nie chwal się, ja też miałabym tu coś do powiedzenia. To według moich praw powstają konstrukcje projektowane przez inżynierów. W świecie obowiązują zasady dynamiki Newtona, prawo Archimedesa i inne prawa z dziedziny fizyki. Kto o nich nie pamięta, ten może mieć poważne problemy. A teoria względności Einsteina – to prawdziwa rewolucja!

Chemia
I ja również jestem ważna. Uporządkowałam pierwiastki z których składa się świat. Ja określiłam które są metalami a które niemetalami i co z tego wynika. To ja zapisuję fachowo wszelkie procesy zachodzące w przyrodzie – zarówno rozpad jak i łączenie się rozmaitych związków. To ja zapisuję wzory proszków do prania, lekarstw, trucizn a nawet zwykłej wody! Któż by przypuszczał, że taka sobie woda, to po prostu H2O?

Polski
Ale przecież te prawa, reguły, wzory nie tylko muszą być jakoś zapisane, muszą też być wyjaśnione. W sposób przystępny i rzeczowy. Jak tego dokonacie bez znajomości reguł języka polskiego – zasad ortografii, poprawnej polszczyzny?

Matematyka
A czy to ważne? Kto na to zwraca uwagę: Można zrobić karierę i bez znajomości zasad ortografii.

Historia
(ze zgrozą)
Kogo masz na myśli?

Matematyka
Kilka ważnych osób by się znalazło… O taki na przykład książę Józef Poniatowski. Bohater, generał, książę a w księdze uniwersyteckiej w Krakowie do tej pory widnieje jego wpis „Jusef xiążę Poniatowski”. A na cokoły trafił i marszałkiem u Napoleona został!

Polski
Z pewnością nie za błędy ortograficzne! Musiał mieć inne zalety.

Historia
No… Masz rację. Miał. Był zdolnym, odważnym żołnierzem, doskonałym dowódcą, strategiem, patriotą i przede wszystkim człowiekiem, który cenił honor, wierność ideałom, a to nawet w tamtych czasach nie było zbyt częste. Zginął bohatersko i stał się legendą, symbolem tego, co wspaniałe, wzniosłe, a tych błędów to właściwie nikt mu nie pamięta.

Biologia
Dość o błędach. Chciałam zauważyć, że ja też jestem ważna. Wyjaśniam, budowę komórki, tkanki, organu. Zajmuję się roślinami i zwierzętami. Interesuje mnie też budowa różnych organizmów, od najprostszych jednokomórkowych po bardziej skomplikowane. Lekarze muszą znać mnie doskonale.

Chemia
A mnie to nie? A lekarstwa? A reakcje zachodzące w organizmie? Biolodzy, lekarze, metalurgowie, bez znajomości chemii nie mogą pracować!

Geografia
Ja również mam sporo do przekazania… Opowiadam o budowie ziemi, jej historii, przemianach jakie na niej zachodziły, rodzajach skał. Omawiam położenie lądów i akwenów od małych jezior po oceany. Dzięki mnie wiadomo, gdzie leży jakaś wyspa, lub miasto.

Historia
To trochę jakby i moja dziedzina, ale ja zajmuję się przede wszystkim historią tych miejsc, ich wyglądem w dawnych czasach, życiem ich mieszkańców, stosunkami społecznymi. Jestem dopełnieniem wiedzy geograficznej, albo jak kto woli to geografia jest dopełnieniem wiedzy historycznej. Jesteśmy sobie bliskie.

Geografia
Tak, ja dawne czasy omawiam z innego punktu widzenia. Ja w odróżnieniu od ciebie uwzględniam procesy geologiczne i budowę skał, ty bardziej zajmujesz się procesami społecznymi, przemianami itd., ale wzajemnie się uzupełniamy, zgadzam się z Tobą.

Chemia
Budowa skał, czy one aby nie składają się ze związków chemicznych, nie mają rozmaitych struktur? Bo to jakby i moja dziedzina.

Geografia
Oczywiście, inną strukturę i skład chemiczny ma piaskowiec a inną granit. To jest Twoja dziedzina Chemio. Wynika więc, że i z Tobą mam pewne elementy wiedzy wspólne. Że i w geografii chemia jest przydatna.

Plastyka
A ja zajmuję się pięknem. Opowiadam o słynnych malarzach, stylach, jakie panowały w różnych epokach, dziełach sztuki itd.

Historia
Więc i z Tobą Plastyko mam coś wspólnego, epoki to część historii, nie sposób je poznać, bez znajomości historii, wydarzeń, jakie towarzyszyły ludzkości w dawnych czasach. Na przykład odkrycie krótszej drogi do Indii miało wpływ na kuchnię europejską a dalekie egzotyczne podróże do Indii i Chin na sztukę. Tu widzę wpływy naszej koleżanki Geografii.

Muzyka
Gdy ja jestem, to wszystko gra i uczniowie mnie lubią. No może jeszcze i Plastykę też, na naszych lekcjach jest swobodniejsza atmosfera.. taka artystyczna! No i ja opowiadam ciekawe historie o instrumentach muzycznych i ludziach, którzy zajmowali się muzyką - kompozytorach, śpiewakach, muzykach, stylach muzycznych.

Matematyka
Przecież w muzyce trzeba liczyć takty, mam na myśli, czy zgadza się suma wartości nut w takcie, a to jest tak jak dodawanie ułamków! W plastyce też jestem obecna przy ustalaniu proporcji przedmiotu, określaniu formatu obrazu itp. Oprócz mnie i Chemia ma tam coś do zrobienia…

Historia
Ja również z Tobą droga Muzyko mam wiele wspólnego. Od zarania dziejów ludzkości ludzie próbowali naśladować dźwięki, tworzyli rozmaite instrumenty, nieraz bardzo prymitywne. Liczy się jednak chęć grania. Ja, Historia również zajmuję się stylami muzycznymi panującymi w danych epokach i wyjaśniam przyczyny, dla jakich one powstały. Nieraz przy tych wyjaśnieniach przydatna jest Geografia, zwłaszcza przy wyjaśnianiu wpływów orientalnych w muzyce, ale najważniejsze tu są chyba wydarzenia historyczne – na przykład, wyjaśniam, dlaczego w niektórych epokach następuje zwiększenie ilości utworów patriotycznych, a jakich nie itp.

Matematyka
Chyba mnie przekonałyście. Nie ma najważniejszego przedmiotu – jesteśmy potrzebne wszystkie razem, bo wzajemnie się uzupełniamy. Matematyka jest potężna razem z Fizyką i Chemią, ale bez Języka Polskiego nie przekaże swej treści, bez Historii nie będziemy w stanie określić przeszłości Matematyki, zmian jakie zaszły. Biologia i Geografia dopełniają naszą wiedzę o świecie, korzystając przy tym z praw Matematyki, Fizyki i Chemii.
Z kolei Historia to też logika, wysnuwanie logicznych wniosków, liczby, daty, Do tego Plastyka i Muzyka dopełniające wiadomościami o sztuce wykształcenie ucznia. Nie ma człowieka kulturalnego i wykształconego bez znajomości choćby podstaw Plastyki i Muzyki!

[zorina13]

Tak ,w szkolę poznajemy wiedzę ogólną i wszystko jest ważne i potrzebne ,choć nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę.

[Ewelina]

Sporo rzeczy później się przydaje, choć w szkole uważamy je za zbędne.

[Aga]

masz talent bardzo lekko się czyta a ten wiersz z rz,ch,h,ż biedni uczniowie
i bardzo podoba mi sie fragment "chwast na grządkach chaos wróżny" rewelacyjne już w mojej głowie zagościło na dobre , nudno byłoby w życiu bez tych chwastów"

[Ewelina]

Wierszyk był dla moich dzieci, w podstawówce, w 1 klasie robiły niesamowite błędy ortograficzne !!! Potem im przeszło W 2 klasie już było OK. Wierszyk był skuteczny.