www.bonanza.pl

zorina13

Postawa Bena wobec Joan niejednoznaczna bo mówił ,że kocha ją tak jak swych synów a z drugiej strony ,że już zazdrości temu młodemu człowiekowi ,który ją wkrótce poślubi.
Zapraszam do dyskusji.

Ewelina

Motyw wzięty z mitu o Pigmalionie, albo sztuki Shawa. Ben stworzył zupełnie inną kobietę. Nie wiem, czy to było dobre. Właściwie przekreślił całe dotychczasowe jej życie. Wartości, jakie ceniła. Adam trafnie określił, że widzi teraz senatora Douglasa, lady Stanhope i Bena Cartwrighta. Jane nie wymienił. Taka nieco sztuczna kobieta powstała. I to wyjątkowy odcinek, kiedy Adam poucza ojca, strofuje go, przywołuje do porządku ... Ben zachowuje się trochę jak uczniak, chowa w stajni, wygląda na to, że nie ma pojęcia co zrobić?

zorina13

Ona wszystkich zanudzała opowiadaniami o senatorze Douglasie.
Ben jakiś bezmyślny był dzisiaj -nie zaprosił młodych panien a potem się dziwi ,że synowie nie tańczą.

Ewelina

Ben był zaaferowany swoim wychowawczym sukcesem, że zapomniał zaprosić młode panny, albo specjalnie to zrobił, żeby Jane nie miała konkurencji.
Dla dziewczyny to był nowy świat. Ona niewiele jeszcze o nim wiedziała. Parę artykułów, no i o tym Douglasie, Stanhope i może jeszcze parę nazwisk znała ... Ona nie umiała prowadzić zwykłej rozmowy ... nie miała sposobności ... do tej pory.

zorina13

Jak to w Bonanzię wszystko jest spłycone ,skrócone bo sam proces nauki można rozłożyć na kilka odcinków.
A ten facet co ją zabrał na spacer w świetle księżyca ,nie musiał się od razu brać do całowania.

Ewelina

Zorina! noc, księżyc, spacer, ogród, dziewczyna = pocałunek. Nie ma mocnych.
A swoją drogą wydaje mi się, że ona ma taki sam kapelusz jak Laura, ten z ogródkiem i gniazdkiem, niebieski Wink

zorina13

No dobrze ,masz rację ,z naturą ,nie da się wygrać.

Ewelina

Nie wiem, czy mam rację, ale w takim plenerze, jeszcze przy dźwiękach dobiegającej z domu muzyki ... powinna pojawić się zapowiadana przez Bena magia. Tyle, że on nie przewidział, albo nie chciał przyjąć do wiadomości, że Joan kiepsko się czuje w tym nowym dla niej świecie. Pewność siebie osiąga jedynie przy nim. Nie wiem, czy ona naprawdę się w nim zakochała, czy zwyczajnie bała się nieznanej rzeczywistości. No i fajnie jej się rozmawiało z Adamem. Oni chyba się dobrze rozumieli. Sama zagadnęła przystojniaka z dyliżansu, a Ben ... melancholijnie spoglądał w stronę odjeżdżającego pojazdu ... ale chociaż bez wyrzutów sumienia.

zorina13

On na siłę ,chciał z niej zrobić ,kogoś ,kim nie była.

Mada

W dzisiejszym odcinku było kilka przezabawnych momentów: Ben czający się przed wejściem do sklepu z damską konfekcją, uważnie rozglądający się, czy nikt ze znajomych go nie widzi; miny Hossa przy posiłku jedzonym rękoma przez dziewczynę - zresztą wszyscy synowie po chwili zmyli się zniesmaczeni; ewakuacja Hossa i Joe do stajni, a Adama do pokoju w chwili, gdy dziewczę zaczęło mówić o uczuciach żywionych do Bena.
Adam popisywał się dziś niejednokrotnie swoją inteligencją i spostrzegawczością. Miałam jednak wrażenie, że sam aktor był jakiś przygaszony, może zmęczony czy znudzony. Brakowało mi tego błysku w oku. Tak jakby Roberts postarzał się o kilka lat...

Ewelina

Momentów było więcej Smile

Joan usiłująca zademonstrować Benowi, co Indianki noszą pod spódnicą i przerażenie Bena, że któryś z synów mógłby wejść, i co on by wtedy powiedział, tekst Roy'a o prezencie w postaci stojącego zegara dla wodza i wniosek Hossa, że ona jeszcze nie jest głodna. I bardzo fajne przekleństwo ... o tym pluciu na cień przodków ... co prawda obraźliwe, ale jakieś subtelniejsze, niż te, jakie zdarza nam się usłyszeć na ulicach ... może i ci Pajuci nie byli takimi prostakami?

Mada

Zgadzam się, te sceny też były świetne. Przypomniała mi się jeszcze jedna - dziewczę uwieszone u szyi Bena, a do domu wchodzą synowie. Ich miny były bezcenne. Adam aż się oparł o zegar. Laughing

Camila

Opadl z sil na ten widok

Ewelina

I zapytał, czy nie przeszkadzają, czy coś takiego Smile

Odwiedzająca

I ich znaczące spojrzenia,gdy nazywała ich ojca nie inaczej,jak Benjaminem Laughing